Podstawy Bakteriologii
Podział drobnoustrojów chorobotwórczych
Czynniki patogenne różnią się rozmiarami i stopniem skomplikowania struktury biologicznej.
Niektóre zdolne są do przyswojenia wystarczających składników odżywczych ze środowiska nieożywionego - możliwość hodowli na sztucznych pożywkach.
Inne nie są zdolne do życia poza żyjącą komórką gospodarza - są to bezwzględne pasożyty wewnątrzkomórkowe.
Wirusy
Najmniejsze czynniki zakaźne
Niewidoczne w mikroskopie świetlnym
Nie są zdolne do aktywności metabolicznej, nie mają zdolności reprodukcji
Bezwzględne pasożyty wewnątrzkomórkowe
Reprodukcja uzależniona od mechanizmów syntezy komórki gospodarza
Zawierają tylko jeden typ kwasu nukleinowego - DNA lub RNA. Nigdy dwa.
Bakterie
Prokarionty
Zawierają DNA i RNA
Rozmnażanie bezpłciowe - podział prosty
Możliwość hodowli na pożywkach sztucznych
Konieczność wzbogacania pewnymi ważnymi metabolitami - źródło: pożywka, sąsiednie bakterie, komórki zakażonego ustroju
Grzyby
Eukarionty - materiał genetyczny oddzielony od cytoplazmy błoną jądrową
Rozmnażanie - pączkowanie (drożdże); rurkowate elementy - strzępki - wyspecjalizowane struktury rozrodcze (konidia, zarodniki)
Większość grzybów patogennych - saprofity; zakażenie człowieka nie jest konicznym etapem ich cyklu życiowego
Candida - składnik prawidłowej flory jelita
Pasożyty
Wiele pierwotniaków i wielokomórkowych organizmów eukariotycznych zdolnych do wywołania choroby
Złożony cykl życiowy - obejmuje kilka różnych gatunków gospodarzy, w tym człowieka
Poważny problem zdrowotny, obciążenie ekonomiczne w krajach rozwijających się
Prokarionty i eukarionty
Wielkość 1-10 μm
Brak błony jądrowej
Pojedynczy chromosom
Brak histonów związanych z DNA
Podział prosty
Brak kompartmentów błonowych
Ściana komórkowa - peptydoglikan
Brak steroidów
Rybosomy 70 S
Możliwe oddychanie beztlenowe
Brak zróżnicowania tkankowego
Możliwe wiązanie azotu
Wielkość 10-100 μm
Obecna błona jądrowa
Wiele chromosomów
Histony związane z DNA
Podział mitotyczny
Są kompartmenty błonowe
Ściana komórkowa zbudowana z chityny lub celulozy (jeśli jest)
Mogą być obecne steroidy
Rybosomy 80 S
Brak oddychania beztlenowego (wyjątek pewne drożdże)
Zwykle zróżnicowane w tkanki
Wiązanie azotu niemożliwe
Wirusy - reprodukcja
Wiązanie się z komórką gospodarza, wnikanie do jej wnętrza, zrzucenie kapsydu i uwolnienie wirusowego kwasu nukleinowego
Replikacja, z wykorzystaniem do namnażania się, enzymów i struktur syntetyzujących białko gospodarza
Cząstki potomne wirusa, we właściwy sposób połączone w komórce gospodarza, zostają z niej uwolnione.
Kolejne komórki ulegają zakażeniu, rozpoczyna się nowy cykl replikacji wirusa.
Budowa komórki bakteryjnej
Ściana komórkowa
Błona cytoplazmatyczna
Składniki cytoplazmatyczne
Struktury zewnętrzne
Ściana komórkowa
Sztywna warstwa o określonej budowie, zabezpieczająca ochronę i nadająca kształt większości komórek bakteryjnych; nietypowe bakterie (Mycoplasma sp.) pozbawione są ściany komórkowej
Peptydoglikan (mureina) - główny składnik strukturalny ściany. Występuje u bakterii Gram (+) i Gram (-). Obfitszy u pierwszych
Polimery peptydoglikanu
Dwucukry - N-acetyloglukozoamina + kwas N-acetylomuraminowy ¬
Cztery aminokwasy - L-alanina + D-glutamina + L-lizyna + D-alanina (kwas dwuaminopimelinowy, izomery D kwasu glutaminowego i alaniny)
Autolizyny - rozpuszczanie ściany komórkowej
Błona cytoplazmatyczna
Błona komórkowa = błona plazmatyczna → fizyczna i metaboliczna bariera między wnętrzem komórki i środowiskiem zewnętrznym
Selektywna przepuszczalność
Bakteryjny system transportu elektronów - główny system energetyczny
Mezosomy - wpuklenia błony cytoplazmatycznej; nie u wszystkich bakterii. Funkcja nie w pełni poznana
Bakterie Gram-dodatnie
Prostsza, grubsza ściana komórkowa; wiele warstw peptydoglikanu z rozsianymi w nim polimerami kwasu tejchojowego
Bakterie Gram-ujemne
Cieńsza ściana komórkowa z dwucząsteczkową warstwą peptydoglikanu, brak kwasów tejchojowych
Dodatkowy element - błona zewnętrzna. Zlokalizowana ponad warstwą peptydoglikanu. Błona ta jest znacznie grubsza niż pojedyncza warstwa peptydoglikanu
Błona zewnętrzna
Podwójna warstwa związana z peptydoglikanem przez lipoproteiny przechodzące w przestrzeń okołoplazmatyczną
Białka (poryny) - transport jonów i składników hydrofilnych
Lipopolisacharyd (LPS) - część lipidowa, rdzeń polisacharydowy, boczny łańcuch polisacharydowy
Lipopolisacharyd (LPS)
Antygen O
Zróżnicowanie wśród szczepów Salmonella, E. coli, pałeczki jelitowe
Część lipidowa - ciepłostała, warunkuje biologiczne działanie endotoksyny
Usunięcie ściany komórkowej
Gram-dodatnie - protoplasty = błona cytoplazmatyczna i zawartość komórki. Konieczne środowisko izotoniczne; kształt kulisty
Gram-ujemne - sferoplasty = częściowe usunięcie ściany komórkowej; kształt kulisty; zdolne do przeżycia nawet w środowisku nieizotonicznym
Formy L - brak ściany komórkowej. Rezultat działania antybiotyków. Infekcje przetrwałe (uporczywe); niewrażliwe na antybiotyki β-laktamowe.
Składniki cytoplazmatyczne
Cytoplazma zawiera DNA, rybosomy, ciałka wtrętowe
Brak organelli komórkowych spotykanych w komórkach eukariotycznych
Funkcje organelli przejmuje błona komórkowa
Bakteryjny kwas nukleinowy
Nukleoid - dwuniciowa, kolista, kowalentnie połączona, zwinięta cząsteczka DNA
Stanowi 2 - 3% suchej masy komórki (ponad 10% objętości)
Escherichia coli - nukleoid koduje około 4000 różnych białek
DNA poza chromosomem - plazmidy; koliste, znacznie mniejsze, kodują zmienną liczbę genów, często odpowiadają za procesy związane ze zjadliwością
Bakteryjny kwas nukleinowy
Rybosomy - złożone struktury sferyczne = kilka cząsteczek RNA i wiele białek towarzyszących; aktywne ośrodki syntezy białka
Średnica około 20 nm, współczynnik sedymentacji 70 S; dwie podjednostki 50 S i 30 S
Blokowanie syntezy białek - streptomycyna, tetracyklina, chloramfenikol
Ciałka wtrętowe
Gromadzenie okresowe nadmiaru metabolitów - ziarnistości cytoplazmatyczne, osmotycznie nieczynne, obojętne polimery (polimer kwasu β-hydroksymasłowego, skrobia, glikogen, siarka, spolimeryzowany metafosforan - wolutyna)
Ich obecność i liczba zależą od gatunku bakterii i ich aktywności metabolicznej
Struktury zewnętrzne
Otoczki
Rzęski
Fimbrie
Otoczka
W większości przypadków są złożone z wielocukrów (odczyn pęcznienia otoczek)
Otoczki polipetydowe - Bacillus anthracis - kwas D-glutaminowy; oporność na działanie enzymów proteolitycznych - zabezpieczenie przed fagocytozą; ochrona przed wysychaniem
Skład chemiczny otoczki bakterii
Rzęski
Flagelina - ruch śrubowaty wokół haczykowatego ciałka podstawowego
Rozmieszczenie - wkołorzęse (periticha), jednorzęse (monotricha) czuborzęse (lofotricha), dwurzęse (ditricha)
Zmienność fazy (antygenowa)
Genetyczna kontrola ruchliwości
Escherichia coli - 3% genomu (około 50 genów)
Kodowanie białek tworzących aparat lokomocyjny (większość genów)
Kodowanie białek i enzymów uczestniczących w przekazywaniu sygnałów chemicznych
Fimbrie (pili)
Białkowe nici pokrywające całą powierzchnię bakterii Gram-ujemnych
Fimbrie zwykłe - długie, cienkie nici wychodzące z błony komórkowej; jeden typ białka; spiralna nić. Warunkują przyleganie bakterii do powierzchni błon śluzowych
Fimbrie płciowe (F) biorą udział w koniugacji bakterii; w komórce tylko kilka; kodowane przez plazmidy
Fizjologia bakterii
Wymagania odżywcze
Metabolizm energetyczny
Szlaki biosyntezy
Wzrost bakterii
Wymagania odżywcze
Węgiel - niezbędny do wzrostu wszystkich bakterii. Autotrofy - CO2 jako źródło węgla; heterotrofy - węglowodany, aminokwasy
Jony nieorganiczne - fosforany, potas, magnez, azot, siarka, metale śladowe; bakterie halofilne - duże stężenia sodu
Wymagania odżywcze - składniki organiczne
Węglowodany - dla organotrofów → donory elektronów i wyjściowe źródło szkieletu węglowego do wielu szlaków biosyntezy (lipotrofy)
Aminokwasy, krótkie polipeptydy - absolutnie niezbędne dla niektórych bakterii
Witaminy, puryny, pirymidyny - mogą być niezbędne do wzrostu
prototrofy auksotrofy
Cząsteczki donory elektronów - źródło energii
Bakterie litotroficzne - źródłem energii zredukowane związki nieorganiczne (amoniak, azotyny, siarkowodór)
Bakterie heterotroficzne - źródłem energii zredukowane związki organiczne
Cząsteczki akceptory elektronów
Tlen - końcowy akceptor elektronów w oddychaniu tlenowym (patogeny i komensale człowieka)
Pirogronian, mleczan, inne związki organiczne - przyjmowanie elektronów - procesy fermentacji
Azot i inne związki nieorganiczne - końcowy akceptor elektronów - oddychanie beztlenowe
Zapotrzebowanie na tlen
Bezwzględne tlenowce - w środowisku odżywczo bogatym hamowanie wzrostu ograniczone dostępem tlenu
Bezwzględne beztlenowce - wzrost hamowany niskim parcjalnym ciśnieniem tlenu (10-5 atmosfery)
Zapotrzebowanie na tlen
Względne beztlenowce - zdolność wykorzystywania zarówno tlenu cząsteczkowego jak i związków organicznych jako końcowych akceptorów elektronów
Bakterie mikroaerofilne - wzrost lepszy przy zwiększonym ciśnieniu parcjalnym dwutlenku węgla
Bakterie aerotolerancyjne - mogą przeżyć, ale nie rosnąć, przez krótki czas w obecności tlenu
Tolerancja tlenu
Dysmutaza nadtlenkowa - przekształcenie anionorodnika ponadtlenkowego (najbardziej toksyczny metabolit) w nadtlenek wodoru; występuje u bakterii tlenowych i aerotolerancyjnych
Katalaza - rozkłada nadtlenek wodoru na tlen i wodę; występuje u tlenowców, brak u aerotolerancyjnych
Brak tych enzymów u bezwzględnych beztlenowców
Szlaki biosyntezy
Synteza aminokwasów: rodzina glutaminianu, asparaginianu, pirogronianu, seryny, histydyna, aromatyczne aminokwasy
Biosynteza nukleotydów: purynowe i pirymidynowe
Biosynteza makromolekuł: DNA, RNA, białka - ściśle regulowane układy w cytoplazmie komórkowej
Biosynteza peptydoglikanu
Warunki hodowli bakterii
Wilgotność
Składniki odżywcze
Temperatura
Otoczenie gazowe
Czynniki wpływające na wzrost bakterii w laboratorium
Podłoża - określony skład ↔ podłoża złożone (bulion sercowo-mózgowy)
Podłoża płynne stałe (przemysł, zautomatyzowane metody diagnostyczne||izolowanie i różnicowanie kolonii bakteryjnych)
Skład podłoża - wybiórcze, namnażające
Brak możliwości hodowania (Treponema pallidum, Mycobacterium lepre)
Temperatura
Bakterie mezofilne - 20-400C
Bakterie termofilne - 50-600C
Bakterie psychrofilne - 0-100C
Czynnik selekcji - Campylobacter sp. optimum wzrostu temp. 420C
Pomiar wzrostu bakterii
Określenie masy na jednostkę objętości (wirowanie; bulion; mokra masa)
Test turbidymetryczny - rozpraszanie światła proporcjonalne do liczby bakterii w zawiesinie (Uroquic)
Liczenie pod mikroskopem w kamerze
Liczenie elektroniczne - licznik wykorzystuje ujemny ładunek komórki bakteryjnej
Krzywa wzrostu bakterii
Faza zastoju (lag) - intensywne dostosowanie fizjologiczne, indukcja nowych enzymów, synteza i łączenie podjednostek rybosomów
Faza logarytmicznego wzrostu (wykładniczego) - maksymalna szybkość podziału; Pseudomonas 14', Mycobacterium tuberculosis 24h
Krzywa wzrostu bakterii
Faza stacjonarna - dostępność składników ograniczona, toksyczne metabolity; równowaga: wzrost i podział komórek ↔ śmierć
Faza zaniku lub śmierci - dominują procesy autolizy; ograniczona ilość składników odżywczych, narasta stężenie metabolitów. Mała liczba komórek może istnieć miesiącami - wykorzystanie składników odżywczych uwalnianych z obumarłych komórek ulegających lizie.
Wzrost dwufazowy
Początkowa eksplozja wzrostu - wykorzystywany jeden węglowodan
Wyczerpanie węglowodanu - faza stacjonarna → synteza enzymów i mechanizmów transportowych prowadzących do wykorzystania drugiego węglowodanu
Druga faza wzrostu wykładniczego
Utrzymywanie komórek w fazie wzrostu wykładniczego
Wielokrotne przenoszenie do świeżego podłoża
Chemostat
Turbidostat
Wzrost synchroniczny - faza stacjonarna świeże podłoże; naprzemienna temperatura; tyminozależność
Wytwarzanie przetrwalników
Bacillus i Clostridium - zdolność wytwarzania przetrwalników
Każda komórka → jeden przetrwalnik (uśpiony) → liza komórki
Wytwarzanie natychmiast po pozbawieniu substancji odżywczych - zakończenie po 8h. Brak konieczności zewnętrznych źródeł odżywczych ani energetycznych
Uwidacznianie przetrwalników - barwienie
Przetrwalniki - właściwości
Odporność termiczna, promieniowanie ultrafioletowe, jonizujące, wysychanie, substancje chemiczne (70% etanol)
10 - 15% całkowitej masy przetrwalnika przypada na dwupikolan wapnia - warunkuje oporność na temperaturę
Uśpienie do momentu pojawienia się sprzyjających warunków środowiska
Identyfikacja bakterii
Morfologia komórki
Charakterystyka wzrostu
Cechy metabolizmu
Budowa antygenowa
Chorobotwórczość
Podstawy diagnostyki laboratoryjnej zakażeń bakteryjnych
Zasady prawidłowego pobierania materiału
Badanie mikroskopowe
Wykrywanie antygenów bakteryjnych lub sekwencji kwasów nukleinowych
Hodowla i izolacja bakterii
Testy serologiczne
Klasyfikacja bakterii
Barwienie pozytywne
Barwienie negatywne (tusz chiński, kolargol, czarna nigrozyna)
Barwienie pozytywno-negatywne (otoczki bakteryjne)
Barwienie bakterii
Metoda Grama - fiolet krystaliczny, płyn Lugola, alkohol, fuksyna
Bakterie Gram-dodatnie, Gram-ujemne
Metoda Ziehla-Nielsena - fuksyna karbolowa (barwienie „na gorąco”), alkoholowy roztwór kwasu solnego, błękit metylenowy. Niebieskie tło, bakterie czerwone - kwasy tłuszczowe (mykolowy)
Barwienie rzęsek - „srebrzenie”; kwas taninowy → fuksyna
Cechy morfologiczne bakterii - kształt, ułożenie
Bakterie cylindryczne - pałeczki, laseczki (bacilli), maczugowce (palisadowate)
Bakterie kuliste - ziarniaki (cocci, mikrococcus, diplococcus, streptococcus, staphylococcus
Bakterie spiralne śrubowce (spiryllum), przecinkowce (vibrio), krętki (spirocheta)
Wzrost na podłożach
Podłoża płynne (osad, zmętnienie, kożuszek)
Podłoża stałe (kolonie - kształt, wielkość, zabarwienie, powierzchnia, brzeg, stosunek do podłoża), zmiany podłoża
Podłoża wybiórcze
Podłoża namnażające
Podłoża diagnostyczne
Aktywność metaboliczna - tlen
Bakterie tlenowe - w oddychaniu końcowym akceptorem jest tlen cząsteczkowy. Oksydaza cytochromu C wbudowana w błonę.
Test oksydazowy - N,N'-dimetylo-p-fenylo-diamina (po redukcji fioletowy)
Aktywność metaboliczna - tlen
Beztlenowe - nie wykorzystują tlenu cząsteczkowego jako końcowego akceptora elektronów. Energia w procesie fermentacji (akceptor - związki organiczne) lub oddychania beztlenowego (inne akceptory - azotany)
Aktywność metaboliczna - tlen
Bakterie fakultatywne (względnie beztlenowe) - zależnie od warunków środowiska mogą wytwarzać energię wykorzystując procesy oddychania lub fermentacji
Aktywność metaboliczna - wykorzystanie węglowodanów
Identyfikowanie na podstawie różnych rodzajów węglowodanów wykorzystywanych jako źródło energii. Bakterie jelitowe dzieli się na dwie podgrupy zależnie od fermentacji laktozy
Aktywność metaboliczna - wytwarzanie enzymów
Oksydaza - przenoszenie wodoru bezpośrednio z substratu na tlen. Charakterystyczna dla niektórych ważnych gatunków patogennych
Enzymy proteolityczne (upłynnianie żelatyny)
Hemolizyny (α-hemolizyny, liza bez rozpuszczania błon erytrocytów; β- hemolizyny, liza z rozpuszczaniem błon)
Koagulaza - krzepnięcie osocza krwi
Budowa antygenowa
Aglutynacja szkiełkowa
Antygeny swoiste dla rodzaju
Swoiste dla gatunku
Swoiste dla podgrup (serotypów) w obrębie gatunku
Diagnostyka molekularna
Zastosowanie - patogeny trudne do hodowli
Szybkość diagnostyki
Poszukiwanie genów oporności
Poszukiwanie genów zjadliwości
Bezpieczeństwo personelu
Wpływ czynników środowiska na drobnoustroje
Wpływ czynników zewnętrznych na bakterie
Wpływ temperatury
Wilgotność
Promieniowanie
Czynniki chemiczne
Definicje
Stan septyczny - charakteryzuje się obecnością bakterii patogennych w żywej tkance
Aseptyczny - nieobecność patogennych w określonym miejscu makroorganizmu
Definicje
Sterylizacja - proces którego końcowym efektem jest całkowita inaktywacja drobnoustrojów we wszystkich formach życia
Środki antyseptyczne - substancje stosowane miejscowo na tkanki ludzkie. Hamowanie wzrostu lub zabicie drobnoustrojów bez uszkodzenia tkanek
Środki dezynfekcyjne - zabijają drobnoustroje (bez przetrwalników). Uszkadzają tkanki. Stosowane do dezynfekcji przedmiotów
Środki dezynfekcyjne
Silne środki dezynfekcyjne - niszczą prątki, wirusy i przetrwalniki; wyjątek najbardziej oporne przetrwalniki
Słabe środki dezynfekcyjne - zabijają większość postaci wegetatywnych bakterii, większość wirusów; nieskuteczne wobec prątków
Środki powierzchniowo czynne
Przerywanie dwuwarstwowej błony lipidowej, zaburzenie w uporządkowanej strukturze białek i lipidów. Zwiększenie przepuszczalności
Środki kationowe - chlorek alkilodimetylobenzyloamoniowy (Sterinol, Zephiran), chlorek cetylodimetylobenzyloamoniowy (Triton K-12), chlorek cetylopirydynowy (Halset, Dobendan)
Środki powierzchniowo czynne
Środki anionowe - mydła i kwasy tłuszczowe dysocjujące w roztworze; ujemnie naładowana postać - łączenie się z lipidami błony komórkowej → niszczenie dwuwarstwowej błony lipidowej
Najbardziej skuteczne w stosunku do bakterii Gram-dodatnich
Siarczan sodowy oleoilu (Duponol LS), sól sodowa siarczanu alkilofenoksyetylu (Triton W-30)
Powierzchniowo czynne związki niejonowe
Związki fenolowe - składniki domowych środków dezynfekcyjnych - (Lizol), heksachlorofen. Stosowane w połączeniu z mydłami i innymi związkami bójczymi
Alkohole - metanol, alkohol izopropylowy, etanol. Optymalne stężenie 70%
Terminologia w opisie środków sterylizujących i dezynfekujacych
Środek bakteriobójczy - (chemiczny, fizyczny), niszczy większość drobnoustrojów, nie przetrwalniki, stosowany na skórę lub przedmioty
Środek sterylizujący - czynnik chemiczny, niszczy wszystkie drobnoustroje i przetrwalniki
Środek zarodnikobójczy - chemiczny, niszczy spory bakterii i zarodniki grzybów (pleśni)
Terminologia w opisie środków sterylizujących i dezynfekujacych
Środek grzybobójczy - czynnik chemiczny niszczący grzyby
Środek wirusobójczy - czynnik chemiczny niszczący wirusy
Środek bakteriostatyczny - hamuje wzrost bakterii
Środek sanityzujący - zwykle detergent, zmniejsza liczbę bakterii do bezpiecznego poziomu
Środki denaturujące
Denaturacja białka - kwasy, zasady - skrajne pH. Konserwacja żywności: kwas benzoesowy, salicylowy, mlekowy, propionowy
Metale ciężkie - rtęć, srebro, arsen - wiązanie z grupami sulfhydrylowymi - inaktywacja enzymów. Tiomersalat (Merthiolate), merbromina (Mercurochrom), azotan srebra (gonokoki).
Toksyczne - stosowane miejscowo
Środki denaturujące
Środki utleniające - nadtlenek wodoru, podchloryn sodowy, chlor gazowy - działają na białka i na kwasy nukleinowe (woda utleniona 3%) - dezynfekcja skóry
Środki alkilujące - formaldehyd, tlenek etylenu, aldehyd glutarowy. Zmieniają stopień utlenowania grup czynnościowych białek i kwasów nukleinowych.
Odkażanie narzędzi, powierzchni; niskotemperaturowa sterylizacja narzędzi i przyrządów z termoplastycznych tworzyw
Czynniki fizyczne
Temperatura
Promieniowanie
Ultradźwięki
Filtracja
Wysoka temperatura
Mechanizm - utlenianie składników wewnątrzkomórkowych, duże agregaty białka (koagulacja), przerwanie łańcucha kwasów nukleinowych
Gorąca para wodna - autoklaw; 15', 1210C
Gorące suche powietrze - 120', 1700 C (środki natłuszczające, zwilżające, oleje mineralne, proszki, woski). Nie koroduje metali, nie wpływa na powierzchnie szklane
Pasteryzacja - umiarkowana temperatura; zmniejsza liczbę lub niszczy formy wegetatywne; przemysł spożywczy
Promieniowanie
Powoduje radiolizę wody w cytoplazmie - plejada aktywnych rodników (nadtlenek wodoru, rodniki nadtlenkowe) i aktywnych związków. Denaturacja białek i kwasów nukleinowych.
Sterylizacja radiacyjna 2,5 Mrada. Zalety
Promieniowanie UV - mechanizm, zastosowanie
Ultradźwięki
Powoduje inaktywację drobnoustrojów. Wibracje dźwiękowe w górnym zakresie słyszalności i w zakresie ultradźwiękowym 20 - 100 kHz powodują śmierć komórki na skutek zjawiska kawitacji
Filtracja
Zastosowanie - sterylizacja płynów termostabilnych (podłoża z czynnikami ulegającymi inaktywacji po wpływem temperatury). Wielkość porów 14 - 0,023 μm; zazwyczaj 0,22 μm. Zatrzymywanie drobnoustrojów (dużych wirusów) w procesie filtracji.
Czynniki patogenności drobnoustrojów
Drobnoustroje - interakcja z organizmem ludzkim
Komensalne - kolonizowanie powierzchni ciała, nie wyrządzają szkody. Stanowią prawidłową florę organizmu. Pałeczka okrężnicy -Escherichia coli - przykład drobnoustroju komensalnego.
Drobnoustroje - interakcja z organizmem ludzkim
Patogenne - działają szkodliwie na organizm gospodarza na skutek bezpośredniej inwazji i uszkodzenia tkanek (Shigella sp.) lub wytwarzając szkodliwe produkty toksyczne (Clostridium sp., Corynebacterium diphteriae)
Drobnoustroje - interakcja z organizmem ludzkim
Oportunistyczne - zwykle występują w otaczającym nas środowisku, ale także są składnikiem prawidłowej flory organizmu. Nieszkodliwe dla zdrowych, mogą powodować ciężkie schorzenia gdy upośledzona odporność lub znajdą się w przestrzeni gdzie prawidłowo nie występują (uraz, zabieg chirurgiczny)
Drobnoustroje - interakcja z organizmem ludzkim
Wywołujące choroby odzwierzęce (zoonozy) - wywołują zwykle choroby u kręgowców innych niż człowiek. Można się nimi zakazić w następstwie kontaktu ze zakażonymi zwierzętami lub produktami pochodzenia zwierzęcego
Patogenność bakterii - czynniki zjadliwości
Otoczki
Adhezyjność
Inwazyjność
Egzoenzymy
Toksyny
Mechanizmy chroniące organizm przed zakażeniem
Mechanizmy nieswoiste
Humoralna odporność swoista
Odporność komórkowa
Neutralizowanie skuteczności immunologicznej odpowiedzi makroorganizmu
Immunoprofilaktyka
Rozwój szczepień - rys historyczny
Typy szczepionek
Szczepionki jako czynnik immunoterapeutyczny