Obywatelstwo
Obywatelstwo - więź prawna łącząca jednostkę z państwem oraz związane z tym uprawnienia i obowiązki określone przez prawo i w Konstytucji.
Zasady: ciągłości, wyłączności, równouprawnienia małżonków.
Sposoby nabycia obywatelstwa polskiego:
1. Z mocy praw:
a) zasada krwi - dziecko nabywa przez urodzenie obywatelstwo polskie, gdy oboje rodzice są obywatelami polskimi(bezwzględnie lub względnie)
b) zasada ziemi - dziecko znalezione lub urodzone w Polsce nabywa obywatelstwo polskie, gdy: oboje rodzice są nieznani, nieokreślone jest obywatelstwo rodziców lub rdze nie posiadają własnego obywatelstwa.
c) repatriacja - osoba przybywająca do Polski na podstawie wizy wjazdowej repatriacyjnej w celu repatriacji nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa z dniem przekroczenia granicy polskiej.
2. W drodze aktu administracyjnego:
a) nadanie obywatelstwa polskiego przez Prezydenta RP - cudzoziemcowi można na jego wniosek nadać obywatelstwo polskie, jeżeli zamieszkuje co najmniej 5 lat w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, prawa stałego pobytu. Nadanie obywatelstwa polskiego może być uzależnione od złożenia dowodu utraty lub zwolnienia z obywatelstwa obcego.
b) uznanie za obywatela polskiego - może być uznana za obywatela polskiego osoba o nieokreślonym obywatelstwie lub nie posiadająca żadnego obywatelstwa jeżeli zamieszkuje w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, co najmniej 5 lat.
c) nabycie obywatelstwa polskiego w sposób uproszczony - cudzoziemiec pozostający co najmniej 3 lata w związku małżeńskim zawartym z osobą posiadającą obywatelstwo polskie, która zamieszkuje na terytorium RP na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub posiadająca prawo stałego pobytu, może złożyć odpowiednie oświadczenie. Termin do złożenia oświadczenia woli wynosi: 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osoba posiadająca obywatelstwo polskie; 6 miesięcy od uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE lub nabycia prawa stałego pobytu.
3. W drodze oświadczenia woli:
a) odzyskanie obywatelstwa polskiego utraconego w dzieciństwie - dziecko, które nabyło obywatelstwo obce w skutek oświadczenia woli rodziców o wyborze dla dziecka takiego obywatelstwa, nabywa obywatelstwo polskie jeżeli po ukończeniu 16 lat, a przed upływem 6 miesięcy od dnia osiągnięcia pełnoletniości złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwymi organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.
b) odzyskanie obywatelstwa polskiego utraconego na skutek małżeństwa z cudzoziemcem - osoba, która utraciła obywatelstwo polskie przez nabycie obywatelstwa obcego w skutek zawarcia małżeństwa z cudzoziemcem lub w związku z zawarciem takiego małżeństwa, odzyskuje obywatelstwo polskie jeżeli po ustaniu tego małżeństwa lub po jego unieważnieniu złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.
Utrata obywatelstwa polskiego - obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta RP na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.
Stwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego:
- stwierdza wojewoda
- odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego lub jego utraty następuje w drodze decyzji administracyjnej
Ewidencja ludności
Ewidencja ludności polega na rejestracji:
- miejsca pobytu osób
- o urodzinach
- dot. obowiązku wojskowego
- zmianach stanu cywilnego
- zmianach obywatelstwa
- zmiana imion
- zmiana nazwisk
- o zgonach
Powszechny elektroniczny system ewidencji ludności - numerem PESEL nazywa się 11- cyfrowy stały symbol numeryczny. Jednoznacznie identyfikuje osobę fizyczną. 6 pierwszych cyfr - data urodzenia, kolejne 4 - liczba porządkowa i płeć osoby, ostatnia - cyfra kontrolna służąca do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru PESEL.
Numer PESEL nadaje się: obywatelom polskim zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące. Osobom ubiegającymi się o wydanie dowodu osobistego. Cudzoziemcom zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące. Obywatelom polskim i cudzoziemcom, którzy podlegają na terytorium Polski ubezpieczeniom społecznym z wyłączeniem osób który nadano już ten numer. Obywatelom polskim zamieszkałym za granicą ubiegającym się o wydanie paszportu.
Forma prowadzenia ewidencji ludności: zbiory meldunkowe (zbiór danych stałych mieszkańców, zbiór danych byłych mieszkańców, zbiór danych obywatelów polskich i cudzoziemców zameldowanych na pobyt stały lub czasowy ponad 3 miesięczny), zbioru danych meldunkowych PESEL.
Ewidencja ludności w systemie informatycznym prowadzona przez: ministra właściwego do spraw admin. publicznej- w formie zbioru PESEL, wojewodę - w formie wojewódzkich zbiorów meldunkowych, organy gminy - forma gminnych zbiorów meldunkowych.
Obowiązek meldunkowy - osoba przebywająca na terytorium RP jest obowiązana wykonywać obowiązek meldunkowy określony w ustawie.
Polega na:
- zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego
- wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego
- zameldowaniu o urodzinach dziecka
- zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego
- zameldowanie o zgonie osoby
Pobyt stały - zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Obywatel polski przebywający stale na terytorium RP jest obowiązany zameldować się w miejscu pobytu stałego.
Pobyt czasowy - przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca stałego pobytu w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości lecz pod innym adresem.
Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy - zameldowaniu w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Osoba przebywająca w określonej miejscowości pod określonym adresem dłużej niż 3 doby jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy najpóźniej przed upływem 4 doby licząc od dnia przybycia. Osoba, która przybywa do hotelu albo do zakładu udzielającego pomieszczenia w związku z pracą, nauka, leczeniem się lub opieką społeczną jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy przed upływem 24 godz. od chwili przybycia.
Zameldowanie na pobyt czasowy - następuje z jednoczesnym zgłoszeniem zamierzonego czasu jego trwania. W tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące.
Przy dokonaniu obowiązku meldunkowego należy przedstawić: dowód osobisty, potwierdzenie przebywania w lokalu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu podmiotu potwierdzającego pobyt - do wglądu, odpis skrócony aktu urodzenia, woskowy dokument osobisty, zaświadczenie o wymeldowaniu z poprzedniego miejsca pobytu stałego. Nie dotyczy meldunku do 3 miesięcy!!!
Pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące: wykonywanie pracy poza miejscem pobytu stałego, pobyt związany z kształceniem się, leczeniem, wypoczynkiem lub ze względów rodzinnych. Odbywanie czynnej służy wojskowej. Pobyt w zakładach karnych i poprawczych, aresztach śledczych, schroniskach dla nieletnich i zakładów wychowawczych.
Dowód osobisty: stwierdza tożsamość osoby, poświadcza obywatelstwo polskie, uprawnia obywateli polskich do przekroczenia granic UE, Europejskiego obszaru Gospodarczego.
Obywatel polski jest obowiązany posiadać dowód osobisty: od ukończenia 18 roku życia. Od ukończenia 15 roku życia jeżeli pozostają w stosunku pracy lub nie zamieszkuje w
wspólnie z osobami pod których władzą rodzicielska lub opieka się znajdują oraz gdy nie zostają pod władzą rodzicielską lub opieką.
Ważność dowodu osobistego:
- 10 lat od daty jego wydania
- 5 lat od daty jego wydania gdy został wydany osobie, która nie ukończyła 18 roku życia
- dożywotnio osobom, dla których został wydany po ukończeniu przez nie 65 roku życia
Zwrot dowodu osobistego: utrata obywatelstwa polskiego, zgon posiadacz dowodu.
Osoba, która utraciła dowód musi:
- zawiadomić o utracie najbliższy organ gminy
- zawiadomić o znalezieniu własnego dowodu zgłoszonego jako utracony o ile nie został wydany nowy dokument
- złożyć znaleziony dokument najbliższemu organowi gminy
Akty stanu cywilnego
Prowadzenie ksiąg aktu stanu cywilnego- kierownik urzędu stanu cywilnego (USC) i zastępca (zastępcy) kierownika USC. Kierownikiem jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
Akt urodzenia - urodzenie dziecka należy zgłosić w ciągu 14 dni od dnia urodzenia, a jeżeli urodziło się martw w ciągu 3 dni. Do zgłoszenia urodzenia dziecka są obowiązani: ojciec dziecka, matka jeżeli stan zdrowia jej na to pozwoli, inna osoba obecna przy porodzie, lekarz albo położna, zakład opieki zdrowotnej.
Akt małżeństwa - zawarcie małżeństwa następuje zgodnie z przepisami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego w USC lub poza USC (protokół, zaświadczenie)
Akt zgonu - zgon osoby należy zgłosić najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia zgonu, a jeżeli nastąpił w skutek choroby zakaźnej w ciągu 24 godz. od zgonu. Do zgłoszenia zgonu są obowiązani: małżonek lub dzieci zmarłego, najbliżsi krewni lub powinowaci, osoby zamieszkałe w lokalu w którym nastąpił zgon, osoby będące przy zgoni lub które naocznie się o tym dowiedziały, administrator domu w którym nastąpił zgon, szpital lub zakład opieki zdrowotnej.
Prowadzenie ksiąg stanu cywilnego:
- unieważnienie - akt unieważniony ma być zastąpiony nowym aktem
- sprostowanie - w razie błędu lub nieścisłego jego zredagowania
- ustalenie treści -
- odtworzenie - stwierdzają to samo zdarzenie, stwierdza zdarzenie nie zgodne z prawdą
- uzupełnienie - nie zawiera wszystkich danych, które powinny być w nim zawarte
- skreślenie - sporządzenie nowego aktu zgonu, uchylenia postanowienia o stwierdzeniu zgonu, uznaniu za zmarłego.
Z ksiąg stanu cywilnego wydaje się:
- odpisy - zupełne ASC, skrócone ASC
- zaświadczenia - o dokonanych w księgach stanu cywilnego wpisach lub ich braku, o zaginięciu lub zniszczeniu ksiąg stanu cywilnego
Zmiana imion i nazwisk
Tryb - sądowy, administracyjny
Zmiana nazwiska jest możliwa gdy:
a) noszenie nazwiska - ośmieszającego, o brzmieniu niepolskim, posiadającego formę imienia
b) pragnienie zmiany nazwiska na nazwisko faktycznie używane
c) powrócenie do nazwiska zmienionego
Wniosek o zmianę nie podlega uwzględnieniu, gdy wnioskodawca ubiega się o zimne nazwiska na nazwisko - historyczne, wsławione na polu kultury i nauki, działalności politycznej, społecznej i wojskowej. Z wyjątkiem, że posiada członków rodziny o tym nazwisku lub jest powszechnie znany pod tym nazwiskiem.
Zgromadzenia
Zgromadzenie - pokojowe zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażania stanowiska.
Wolność zgromadzenia podlega ograniczeniom przewidzianym tylko w ustawach niezbędnym do ochrony:
- bezpieczeństwa państwowego
- porządku publicznego
- ochrony zdrowia
- moralności publicznej
- praw i wolności innych osób
- pomników zagłady
Zgromadzenie publiczne - zgromadzenie organizowane na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonej liczby osób.
Zawiadomienie o zgromadzeniu publicznym - organizator zgromadzenia zawiadamia organ gminy w taki sposób aby wiadomość o zgromadzeniu dotarła nie później niż na 3 dni, a nie wcześniej niż na 30 dni przed datą zgromadzenia.
Zakaz zgromadzeń publicznych:
- jego cel lub odbycie sprzeciwiają się ustawie lub naruszają przepisy ustaw karnych
- odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach
Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy, gdy:
- przebieg zgromadzenia zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach
- narusza przepisy niniejszej ustawy albo przepisy ustaw karnych
Zgromadzenia uczelniane - pracownicy uczelni, doktoranci i studenci mają prawo organizowania zgromadzeń na terenie uczelni, na zorganizowanie zgromadzenia w lokalu uczelni niezbędna jest zgoda rektora
Wykorzystanie dróg w sposób szczególny - zawody sportowe, rajdy, wyścigi, zgromadzenia i inne imprezy które powodują utrudnienia w ruchu lub wymagają korzystania z drogi w sposób szczególny. Mogą odbywać się pod warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa i porządku podczas trwania imprezy oraz uzyskania zezwolenia na jej przeprowadzenie.
Publiczne sprawowanie kultu:
- nie wymaga zezwolenia: jeśli obywa się w kościołach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych oraz w innych pomieszczeniach służących katechizacji lub organizacjom kościelnym. W innych miejscach z wyłączeniem dróg i placów publicznych oraz pomieszczeń użyteczności publ.
- organizowanie procesji, pielgrzymek lub innych imprez o charakterze religijnym (na drogach publicznych wymaga uzgodnienia w zakresie bezpieczeństwa z właściwymi organami)
- kondukty pogrzebowe (odbywają się stosownie do miejscowego zwyczaju)
Bezpieczeństwo imprez masowych
Impreza masowa - impreza sportowa, artystyczna lub rozrywkowa na której liczba miejsc dla osób na stadionie lub w innym obiekcie nie będącym budynkiem umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej wynosi nie mniej niż 1 000 a w przypadku hali sportowej lub innego budynku nie mniej niż 300.
Impreza masowa o podwyższonym ryzyku - impreza masowa w czasie której istnieje ryzyko wystąpienia aktów przemocy lub agresji.
Imprezami masowymi nie są - imprezy odbywające się w teatrach, operach, operetkach, filharmoniach, kinach, muzeach czy domach kultury, imprezy organizowane w placówkach oświatowych, imprezy sportowe dla sportowców niepełnosprawnych.
Zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej - nie później niż na 14 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia imprezy organizator obowiązany jest wystąpić do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta odpowiedniego ze względu na miejsce przeprowadzenia imprezy, z wnioskiem o zezwolenie na przeprowadzenie imprezy.
Do wniosku należy dodać - opinie właściwych miejscowo komendantów powiatowych Policji, Państwowej Straży Pożarnej i kierownika jednostki pogotowia ratunkowego, państwowego inspektora sanitarnego, plan obiektu lub terenu gdzie będzie impreza, regulamin obiektu wraz z informacją o sposobie udostępniania go uczestnikom imprezy, program i regulamin imprezy, informację o ilości miejsc, lokalizacji, wskazać kierownika do spraw bezpieczeństwa.
Decyzja (wójta, burmistrz lub prezydenta miasta) jest wydana w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku przez organizatora imprezy!
Organizator imprezy zapewnia: bezpieczeństwo osobom obecnym na imprezie oraz porządek podczas trwania imprezy, spełnienie wymogów określonych w przepisach prawa, służbę porządkowa i informacyjną, pomoc medyczną oraz zaplecze higieniczne, drogi ewakuacyjne, sprzęt ratowniczy i gaśniczy, pomieszczenie dla służb kierujących zabezpieczeniem imprezy.
Odmowa zakaz przeprowadzenia imprezy masowej - niespełnienie wymogów, złożenie wniosku później niż 14 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia imprezy, złożenie wniosku bez wymaganych załączników.
Obligatoryjny zakaz przeprowadzenia imprezy - wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje decyzję o zakazie przeprowadzenia imprezy w przypadku zmiany warunków bezpieczeństwa decydujących o wydaniu zezwolenia.
SKO - SĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE
Rejestracja przebiegu imprezy - organizator imprezy jest uprawniony do utrwalania przebiegu imprezy a w szczególności zachowania osób za pomocą urządzeń rejestrujących dźwięk.
Uprawnienia służb porządkowych - sprawdzanie uprawnień do przebywania na imprezie masowej, legitymizowanie osób w celu ustalenia tożsamości, przeglądanie bagaży i odzieży, wydawanie poleceń porządkowych, stosowanie siły fizycznej, ujęcie.
Służby porządkowe organizatora imprezy masowej są obowiązani:
- nie wpuścić na imprezę masową osób, które odmawiają poddania się sprawdzenia uprawnień wstępu na imprezę, legitymizowania, przeglądania zawartości bagaży i odzieży, a także osób wobec których zostało wydane orzeczenie zakazujące wstępu na imprezy masowe.
- usunąć z miejsca przeprowadzania imprezy masowej osoby, które swoim zachowaniem zakłócają porządek publiczny lub zachowują się niezgodnie z regulaminem imprezy.
Zakaz wstępu na imprezy masowe dla osób: których dane znajdują się w bazie informacyjnej KGP, nieposiadającym dokumentu tożsamości, znajdującym się pod widocznym wpływem alkoholu, środków odurzających, psychotropowych lub innych podobnie działających środków, posiadających broń lub inne niebezpieczne przedmioty, materiały pirotechniczne, środki odurzające, których wygląd zewnętrzny uniemożliwia identyfikację.
Stowarzyszenia
Stowarzyszenie - dobrowolne, samorządne, trwałe zrzeszenie się o celach niezarobkowych.
Prawo tworzenia stowarzyszeń przysługuje obywatelom polskim posiadającym pełną zdolność do czynności prawnych i niepozbawionym praw publicznym.
Grupy stowarzyszeń:
- rejestrowe - podlegające obowiązkowi wpisowemu do KRS. Zrzeszają co najmniej 15 osób, posiadają komitet założycielski i statut stowarzyszenia. Komitet założycielski składa do KRS-u wniosek o rejestrację wraz z statutem, listą założycieli, protokół z wyborów komitetu założycielskiego oraz informacje o adresie tymczasowej siedziby stowarzyszenia
- zwykłe - nie posiadające osobowości prawnej. Zrzeszają co najmniej 3 osoby, mają regulamin działalności, przedstawiciela reprezentującego stowarzyszenie. Informują na piśmie organ nadzorujący.
Nie może ono powoływać terenowych jednostek organizacyjnych, łączyć się w związki stowarzyszeń, zrzeszać osób prawnych, prowadzić działalności gospodarczej, przyjmować darowizn, spadków i zapisów, otrzymywać dotacji
Rozwiązanie stowarzyszeń - liczba członków stowarzyszenia zmniejszyła się poniżej wymaganej liczby członków, stowarzyszenie nie posiada przewidzianych w ustawie władz i nie ma warunków do ich wyłonienia w okresie nie dłuższym niż rok, na podstawie własnej uchwały.
Partie polityczne
Partia polityczna - dobrowolna organizacja, występująca pod określoną nazwą, stawiająca sobie za cel udział w życiu publicznym poprzez kształtowanie demokratycznymi metodami wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy publicznej.
Rejestracja partii politycznej: zgłaszanie się do ewidencji partii politycznych - Sąd Okręgowy w Warszawie, statut partii politycznej, wykaz co najmniej 1 000 obywateli polskich którzy ukończyli 18 lat i mających pełną zdolność do czynności prawnych. W razie wątpliwości zgodności celów partii lub zasad jej działania z Konstytucją RP sąd występuje do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją RP.
Partia musi zawiadomić sąd o: zmianie statutu partii, zmianie adresu siedziby partii, zmianach w składzie organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych.
Źródła finansowania partii politycznych: składki członkowskie, darowizny, spadki, zapisy, z dochodów majątkowych, dotacji, subwencji - są one jawne
Partia polityczna nie może:
- prowadzić działalności gospodarczej
- przeprowadzać zbiórek publicznych
- przyjmować środków finansowych od osób fizycznych niemających miejsca zamieszkania na terenie Polski z wyłączeniem obywateli polskich mieszkających za granicą, cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Polski
Rozwiązanie partii: rozwiązanie z mocą uchwały uprawnionego statutowego organu partii, postanowienie sądu o wykreśleniu wpisu partii w ewidencji
Ochrona osób i mienia
Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie:
- bezpośrednia ochrona fizyczna - jest stała lub doraźna, polega na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach alarmowych, polega także na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych
- zabezpieczenie techniczne - polega na montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia oraz eksploatacji, konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania. A także montaż urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miejscach zainstalowania.
Obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej ochronie:
- w zakresie obronności państwa
- w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa
- w zakresie bezpieczeństwa publicznego
- w zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa
Wojewodowie prowadzą ewidencję obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie, znajdujących się na terenie województwa!!!
Wewnętrzne służby ochrony - uzbrojone i umundurowane zespoły pracowników przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych powołane do ich ochrony.
- zapewniają ochronę mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów
- zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki znajdującej się poza granicami chronionych obszarów i obiektów
- konwojują mienie jednostki
- wykonują inne zadania wynikające z planu ochrony jednostki
Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji może w drodze decyzji administracyjnej wydać zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony w jednostce, w skład której nie wchodzą obszary, obiekty i urządzenia umieszczone w ewidencji wojewody.
Wykonywanie czynności ochrony osób i mienia wymaga posiadania licencji:
- pracownika ochrony fizycznej
- pracownika zaopatrzenia technicznego
Licencja pracownika ochrony fizycznej stopnia 1 wymagana jest do wykonywania czynności przez :
- członków specjalistycznych uzbrojonych farmacji ochronnych
- członków zespołów konwojujących wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne
- pracowników ochrony wykonujących bezpośrednio czynności związanych z ochroną osób
- osoby nadzorujące i kontrolujące pracę pracowników ochrony fizycznej nieposiadających licencji
- pracowników ochron mających prawo stosowania SPB i broni palnej
- w obszarach, obiektach i urządzeniach podlegających obowiązkowej ochronie
Licencja pracownika ochrony fizycznej stopnia 2 upoważnia do:
- opracowywania planu ochrony
- organizowania i kierowania zespołami pracowników ochrony fizycznej
Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego stopnia 1 upoważnia do wykonywania czynności z zakresu zabezpieczenia technicznego.
Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego stopnia 2 upoważnia do:
- opracowywania projektów zabezpieczeń technicznych
- organizowania i kierowania zespołami pracowników zabezpieczenia technicznego
Broń i amunicja
Materiał wybuchowy - substancja chemiczna, stała lub ciekła albo mieszanina substancji, zdolna do reakcji chemicznej z wytwarzaniem gazu o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, ze może powodować zniszczenie w otaczającym środowisku, a także wyroby wypełnione materiałem wybuchowym.
Broń - palna, pneumatyczna, miotacze gazu obezwładniającego, narzędzia i urządzenia których używanie może zagrozić życiu lub zdrowiu.
Broń palna - (bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa, sygnałowa) niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonych gazów powstających w skutek spalania materiału miotającego jest zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy albo z elementu zastępującego lufę, a przez to do rażenia celów na odległość.
- broń palna alarmowa - urządzenie wielokrotnego użycia, które w wyniku działania sprężonych gazów powstających na skutek spalania materiału miotającego wywołuje efekt akustyczny, a wystrzelona z lufy lub zastępującego ją przedmiotu substancja razi cel na odległość nie większą niż 1 metr.
- broń palna sygnałowa - urządzenie wielokrotnego użycia, które w wyniku działania sprężonych gazów powstających na skutek spalania materiału miotającego jest zdolne do wystrzelenia z lufy o kalibrze nie mniejszym niż 25 mm substancji w postaci ładunku pirotechnicznego. Celem wywołania efektu wizualnego lub akustycznego.
Broń pneumatyczna - urządzenie niebezpieczne dla życia lub zdrowia, które w wyniku działania sprężonego gazu jest zdolne do wystrzelenia pocisku z lufy lub elementu ją zastępującego i przez to zdolne do rażenia celu na odległość, a energia kinetyczna pocisku opuszczającego lufę lub element ją zastępujący przekracza 17 J.
Broń palna pozbawiona cech użytkowych - broń palna może zostać pozbawiona w sposób trwały cech użytkowych przez uprawnionego przedsiębiorcę zgodnie ze specyfikacją techniczną wydaną i zatwierdzoną przez jednostkę uprawnioną do potwierdzania pozbawienia broni palnej cech użytkowych.
Pozbawienie cech użytkowych wszystkich istotnych części broni palnej w taki sposób aby mimo działania sprężonych gazów powstających na skutek spalania materiału miotającego nie była zdolna do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy lub elementu ją zastępującego oraz do wywołania efektu wizualnego lub akustycznego, a przywrócenie broni użyteczności nie było możliwe bez podjęcia specjalistycznych czynności.
Gotowe lub obrobione istotne części broni lub amunicji, które uważa się za broń lub amunicję: broń palna i pneumatyczna - szkielet broni, baskila, lufa, zamek, komora zamkowa, bęben nabojowy. Części amunicji - pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi, środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu, spłonki inicjujące spalanie materiału miotającego, materiał miotający w postaci prochu strzelniczego.
Narzędzia i urządzenia, których używanie może być niebezpieczne dla życia i zdrowia:
- broń biała w postaci: ostrzy ukrytych w przedmiotach nie mających wyglądu broni, kastetów i munczaków, pałek posiadających zakończenie z materiału ciężkiego i twardego, pałki wykonane z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału imitujących kij bejsbolowy
- broń cięciową w postaci kusz
- przedmioty przeznaczone do obezwładnienia osób za pomocą energii elektrycznej
Formy reglamentacji dostępu do broni i amunicji: pozwolenie na broń, rejestracja broni.
Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku:
- posiadania broni palnej wytworzonej przed rokiem 1850 lub replikę tej broni
- gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów
- dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją ma podstawie koncesji
- dysponowania bronią przekazaną w celu pozbawienia lub potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych
- używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działające na podstawie zezwolenia właściwego organu
- posiadania broni alarmowej o kalibrze do 6 mm
- posiadania rzeczowych miotaczy gazu obezwładniającego
- posiadania broni palnej pozbawionych cech użytkowych
- posiadania broni pneumatycznej
Pozwolenia wymaga broń:
-bron palna i amunicja do tej broni - Komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej, komendant wojewódzki Policji
- narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu - Komendant powiatowy Policji, Komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej
Rejestracji wymaga:
- broń palna pozbawiona cech użytkowych -Komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej, komendant wojewódzki Policji
- broń pneumatyczna - Komendant powiatowy Policji, Komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej
Pozwolenie na broń w szczególnych celach: obrony osobistej, ochrony bezpieczeństwa innych osób i mienia, łowieckich, sportowych, kolekcjonerskich, pamiątkowych, szkoleniowych
Przesłanki negatywne wydania pozwolenia na broń:
a) obligatoryjne - nie ma ukończonego 21 roku życia, wskazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego, nieposiadającym miejsca stałego pobytu na terytorium Polski, uzależnionym od alkoholu lub substancji psychoaktywnych, ubiegającym się o broń szczególnie niebezpieczną
b) fakultatywne - ograniczenie lub wykluczenie możliwości noszenia broni, obowiązek zawiadomienia o utracie broni, osoba której cofnięto pozwolenie na broń gdyż nosiła ją znajdując się w stanie po spożyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej lub środka zastępczego.