PEDAGOGIA- jest to nauka o wychowaniu, jego celach, metodach, środkach i formach organizacji. Zajmuje się procesami świadomego i celowego oddziaływania na rozwój człowieka we wszystkich fazach jego rozwoju, np. wyróżnia się pedagogikę dorosłych -andgragogikę, kultury, naturalistyczną, ogólną porównawczą, specjalną, społeczną, czasu wolnego i inne.

Pedagogika czasu wolnego B. Chmielewski - jest dyscypliną tworzącą wzory postępowania zgodnie z potrzebami jednostki. Jest nauką operacyjną tj. zdolną w każdej sytuacji do skutecznego działania.
CZAS WOLNY- jest w takim ujęciu kategorią czasu poza praca zawodową, pozostającą do swobodnego i bezinteresownego oraz zgodnego z zamiłowaniami człowieka wykorzystania na wypoczynek, uczestniczenie w zdobyczach współczesnej cywilizacji. J. Danecki- nadwyżki pozostające po wykorzystaniu wszelkich prac o charakterze ekonomicznym. Dla określenia nas całej strefy czasu wydzielonego na wskutek pewnego uregulowania godzin pracy używa pojęcia „czas pozasłużbowy”. Prudieński- czas poza praca zawodową, który bywa wykorzystywany nie tylko na wypoczynek i rozrywkę, ale na naukę o pracy, na podnoszenie kwalifikacji i prace społeczną .Dumazedier- Fran. Socjolog- czas, który pozostaje człowiekowi po wypełnieniu przez niego obowiązków zawodowych, domowych i szkolnych, który jest przeznaczony na wypoczynek, rozrywkę i rozrój osobowości. A za tem jest to nie tylko kategoria czasu , ale również zajęcie, jakaś aktywność podejmowania w określonym czasie.

Cywilizacja czasu wolnego w warunkach postępu naukowo - technicznego, może prowadzić w dwóch kierunkach: *humanistyczny rozwój człowieka w atmosferze spontanicznej twórczości *pogoń za dobrami materialnymi
Innymi słowy cywilizacja czasu wolnego stoi przed wyborem „być” lub „mieć”

FUNKCJE CZASU WOLNEGO: *reprodukcja sil człowieka *konsumpcja *rozwój kulturalny

Funkcje te odnoszą się do trzech faz wykorzystywania czasu wolnego (Opachowski):

*po II wojnie światowej, aż do końca lat 50-tych - przeważało nastawienie na wypoczynek mający na celu odtwarzanie sił człowieka *lata 60-te i 70-te - nastawienie na konsumpcję (czas wolny- czas konsumpcji)
*lata 80-te i 90-te - czas wolny spędzanie z myślą o rozwoju kulturalnym. Ludzie poświęcali ten czas na tworzenie wartości niematerialnych.

KLASYFIKACJA CZASU WOLNEGO: Wg Kamińskiego - podział instytucjonalny *turystyka *sport *środki masowego przekazu *teatry, filharmonie, wystawy, muzea *samokształcenie *amatorstwo artystyczne *majsterkowanie i amatorstwo techniczne *hodowla amatorska *zabawy i kontakty towarzyskie* kolekcjonerstwo *hobby *aktywność społeczna

Wg Gruszyna - badacz czasu wolnego *aktywna działalność twórcza *nauka i samokształcenie *indywidualne korzystanie z kultury(czytelnictwo, słuchanie radia, oglądanie TV)*zaspokajanie potrzeb kulturalnych o charakterze publiczno- widowiskowym: kino, teatr, koncerty, *uprawianie sportu i turystyki *zajęcia amatorskie ( w tym hobby)*zabawy z dziećmi *spotkania towarzyskie *bierny wypoczynek *bezczynność *zajęcia kulturalne(nadużywanie alkoholu)

Wg Skórzyńskiego- dla badań ogólnopolskich, nad sposobami spędzania cz.w. mieszkańców miast wprowadził własny system porządkujący:*potrzeby i zajęcia amatorskie*potrzeby i zajęcia aktywne fizycznie(sport, turystyka)*potrzeby i zajęcia *potrzeby i konsumpcyjne( o charakterze publiczno-widowiskowym)*potrzeby i zajęcia konsumpcyjne o charakterze kameralnym i indywidualnym*potrzeby i zajęcia bierne o charakterze wypoczynkowym

Wg Buttlera:*gry i zabawy*sporty*spotkania towarzyskie*amatorstwo muzyczne*roboty ręczne i majsterkowanie*tańce*miłośnictwo przyrody*literaturoznawstwo*kolekcjonerstwo i prace społeczne

Zazwyczaj wyróżnia się 3 typy czasu wolnego: *krótki(dni wolne)*średni(weekendy)*długi(urlopy, wakacje)

TEZY KAMIŃSKIEGO:1.Przybywa czasu wolnego po zmianie systemu społecznego - gospodaczego zachodzi konieczność skutecznego jego wykorzystania.2. „uwolniony czas” od pracy zarobkowej jako dobro społeczne wymaga wypełnienia go treściami. Kluczową sprawą stało się poznanie i analiza podstawowych mechanizmów ludzkiego działania. Ich wyjaśnienie można znaleźć w teorii potrzeb Maslowa. Wyodrębnia ona 2 rodzaje potrzeb a)niedostatku b)ludzkiego rozwoju. Teza ta oznacza że człowiek w czasie wolnym powinien rozwijać się intelektualnie (doskonalenie umiejętności)3. Powinniśmy dbać o rozwój biologiczny(zdrowie) i kulturowy, który jest niezbędny dla każnej jednostki.4.Istotny wpływ na zagospodarowanie czasu wolnego powinny odgrywać instytucje i organizacje, które powinny kształtować cechy osobowościowe każdej jednostki w sposób właściwy.5. Zagospodarowanie czasu wolnego wg tezy 5 powinno być twórcze wg określonych wzorów i norm w celu osiągnięcia wyższych sprawności intelektualnych.

SKRACANIE CZASU WOLNEGO WG KAMIŃSKIEGO

1.w układnie tygodniowym- obserwuje się nowe zagospodarowanie czasu rpacy przez wprowadzenie wolnych sobót

2.w układzie rocznym- wydłużenie płatnych urlopów i ogłaszaniu dni świątecznych

3.w układzie ogólnym- obi nażnie wieku emerytalnego oraz wydłużanie czasu nauczania i zwiększenie w konsekwencji czasu przygotowania do zawodu, co opóźnia wejście młodzieży na rynek pracy.

Zależności te może zilustrować układ elementów czasu poza praca zawodową. Układ ten wypełniają:*czas poświęcony pracy w godz. Nadliczbowych*dojazdy do pracy i z pracy*czynności związane z pracami w godz. Nocnych*czas na doskonalenie zawodowe

INNE INSTYTUCJE I URZĄDZENIA INFRASTRUKTURY DOSTARCZAJĄ OFERT WCZASOWANIA, ZASPOKAJAJĄ POTRZEBY

FUNKCJE CZASU WOLNEGO:

1.WYPOCZYNKOWA- zdrowotny , regeneracja sił fizycznych i psychicznych poprzez wypoczynek bierny i czynny

2.ROZRYWKOWA-kompensowanie wyrównywanie nud dnia codziennego poprzez zajęcia dominujące odprężenia psychiczne, gry zabawy itd.

3. AKTYWIZUJĄCA- SPOŁECZNIE- realizowanie zajęć odbywających się w otoczeniu innych osób przez to pomaga rozwijać się społecznie i kształtować zasady współżycia z innymi osobami.

Rozwój zainteresowań i uzdolnień - celowe stwarzanie relacji wychowawczych.

FORMY SPĘDZANIA CZASU WOLNEGO wg T. Wujka*rozwijająca osobowość człowieka - polega na poznaniu i odbiorze cudzej twórczości

*doskonaląca osobowość - zajęcia muzyczne, plastyczne, fotograficzne

*przywracająca i utrzymująca równowagę człowieka - zajęcia sportowo - rekreacyjne, spacer, gry, zabawy

WSPÓŁCZESNE FORMY SPĘDZANIA CZASU WOLNEGO:
*turystyka, sport, hodowla amatorska, kolekcjonerstwo, aktywność społeczna, środki masowego przekazuNIEWŁAŚCIWE SPĘDZANIE CZASU WOLNEGO:*przemoc, agresja*subkultury młodzieżowe*sekty*dzieci ulicy
Metody redukowania zachowań agresywnyc*uwalnianie nagromadzonej energii (można ją rozładować poprzez czynny wysiłek fizyczny
*uwalnianie nagromadzonych emocji (rozładowanie emocji za pomocą przeprosin)*modelowanie nieagresywnych zachowań (długotrwały okres wychowania*rozwijanie empatii(wczuwanie się w daną osobę, stan emocji)*unikanie dehumanizacji stosunków między ludzkich - eliminowanie ocen negatywnych ludzi i ich czynów, które są krzywdzące dla nich i nie kiedy eliminują je ze środowiska w jakim przebywają STRES- stan wzmożonego napięcia - normalna reakcja biologiczna każdego organizmu - normalne fizjologiczne zjawisko związane z procesami życia - reakcja na codzienne wyzwania i życiowe zmiany nie tylko negatywne ale i pozytywne. CZYNNIKI STRESOGENNE: *zewnętrzny- tkwiący w środowisku, które nas otacza *wewnętrzne - tkwiące w samym człowieku jego cechy genetyczne ZASADY RADZENIA SOBIE ZE STRESEM:
*utrzymywanie kontaktu z naturą: w lesie
*uprawiać sport masowy - jazda rowerem, jogging, gra w piłkę
*odżywiać się zdrowo - spożywać produkty ekologiczne, unikać kawy, papierosów, alkoholu *nie starać się być perfekcjonistą
*nie możemy robić wszystkiego bezbłędnie - tolerancja do siebie *rozwijać w sobie poczucie humoru *nauczyć się lepiej gospodarować czasem ZAGROŻENIA-oznaki nieprawidłowego zagospodarowania czasu:*trudności w relaksowaniu się - nie możność cieszenia się odpoczynkiem*utrzymywanie się ciągłego zmęczenia i znużenia *poczucie iż stale brakuje nam na coś czasu *obniżony nastrój*rosnąca ilość zachowań impulsywnych a nawet agresywnych*zakłócenia snu*zaburzenia apetytu*zaburzenia zdrowotne*nadużywanie alkoholu, leków, palenie papierosów

STRATEGIA UMIEJĘTNEGO ZAGOSPODAROWANIA CZASU WOLNEGO:

Rozpoczynamy prace od najważniejszych rzeczy.

Koncentracja na sprawach najpilniejszych.

Nie robić kilka rzeczy na raz.

Większe zadania powinny być realizowanie etapowo.

Każdego dnia trzeba znaleźć czas na relaks i rekreację.

Śpieszyć się powoli (praca w optymalnym czasie dla siebie).

Być elastycznym w planowaniu swojego czasu.

Prowadzić kalendarz/plan swoich zajęć. Analizować co było, jest i będzie.

Zastanawiać się nad obranymi celami.

Mieć w swoim „komputerze” rozkład dnia (w czasie).

Podpowiedzi dla wykonawcy:

Nie rozkazywać a proponować wybór.

Nie atakować a pokazywać uczucia.

Nie obwiniać danej osoby za wszystko lecz opisać dany stan sytuacji.

Unikać kazań, mówić krótko i konkretnie

Nie „przesłuchiwać” lecz cierpliwie słuchać odp.

Lepiej nie narzekać a chwalić osobę nawet za drobiazgi.

Nie podnosić głosu a pozwolić przedstawić swój punkt widzenia

Nie używać „kiedy byłem w twoim wieku…”

Podstawowe czynniki warunkujące ilość czasu wolnego:

Wiek i status osoby

Rodzaj ukończonej szkoły, uczelni

Ilość czasu posiadanego przez osobę i aktywne jego wykorzystanie

Prawidłowa organizacja zajęć po wykonywanej pracy w domu i środowisku

Istniejąca moda, chętnie przyjmowana i naśladowana przez osoby

Warunki materialne rodziców, opiekunów

Posiadane środki masowego przekazu

Wykształcenie i kultura życia codziennego

Stosowane formy i sposoby spędzania czasu wolnego przez rodzinne, bliskich

Wytworzone tradycje i nawyki w zakresie aktywnego wypoczynku

Środowisko lokalne

SPOSOBY SPĘDZANIA CZASU WOLNEGO: KATEGORIE
1) przyjęcie na siebie obowiązków dokształcania, pomocy rodzinie, działalności organizacyjno - społecznej, przyjęcie na siebie obowiązków religijnych 2) związane z aktywnością podmiotu gospodarczego w dziedzinie: artystycznej, technicznej, sportu i rekreacji fizycznej, turystyki 3) związana z uczestnictwem w kulturze forma odbioru środków masowego przekazu 4) związana z uczestnictwem w życiu społecznymspacery z bliskimi, przebywanie z sympatią, uczęszczanie do kawiarni, dyskotek, oglądanie imprez masowych

5) związana z realizacją indywidualnych zamiłowań hobby - wędkarstwo, szachy, karty bierny wypoczynek 6) zachowania o charakterze patologii społecznej nałogowe spożywanie alkoholu, narkotyki, przestępczość, nadużycia seksualne Wzory zachowań: Intelektualny( uczestnictwo w kółkach, dokształcaniu, szkoleniach)Społeczny ( praca w różnych organizacjach społecznych, akcje społeczne)Artystyczny (amatorska twórczość)Techniczny, Sportowy Turystyczny Uczestnictwa w kulturze Ludyczno-towarzyski(umieć się znaleźć w każdej grupie społecznej)PatologicznyDominujące cechy wzorów zachowań młodzieży w czasie wolnym,Zasadniczo zdeterminowane przez miejski styl życia,Dążeń i inspiracji indywidualnych,Nastawienie na poszukiwanie atrakcji i rozrywki,Wzór których jedne zachowania uzależnione SA od innych,Wzory polegające na uczestnictwie grupowym

STRATEGIA UMIEJĘTNEGO ZAGOSPODAROWANIA CZASU:

1.Rozpoczynamy pracę od najważniejszych rzeczy.
2. Koncentracja na sprawach najpilniejszych.3. Nie robić kilku rzeczy na raz. 4. Większe zadania powinny być realizowane etapowo.
5. Każdego dnia trzeba znaleźć czas na relaks i rekreację.
6. Spieszyć się powoli ( pracować w optymalnym czasie dla siebie.
7. Być elastycznym w planowaniu swojego czasu.
8. Prowadzić kalendarz ( plan) swoich zajęć. Analizować co było, jest i będzie. 9.Zastanawiać się nad obranymi celami.
10. Mieć w swoim „ komputerze” rozkład dnia ( w czasie).Podpowiedzi dla wykonawcy- nie rozkazywać a prosić lub proponować- nie atakować a pokazywać uczucia- nie obwiniać danej osoby za wszystko lecz opisywać dany stan sytuacji- unikać kazań, mówić krótko i konkretnie- nie „przesłuchiwać” lecz cierpliwie słuchać odpowiedzi- nie krytykować a przedstawić argumenty ( oczekiwania)- lepiej nie narzekać a chwalić osobę nawet za drobiazgi- nie używać : kiedy byłem w twoim wieku…. , jesteś taki jak twój ojciec, masz tak robić bo tak mówię itp.,

PODSTAWOWE CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ILOŚĆ CZASU WOLNEGO:
*wiek i status osoby* rodzaj ukończonej szkoły, uczelni* ilość czasu posiadanego przez osobę i aktywne jego wykorzystanie*prawidłowa organizacja zajęć po wykonanej pracy w domu i środowisku *istniejąca moda chętnie przyjmowana i naśladowana przez osoby młode*warunki materialne rodziców i opiekunów* posiadane środki masowego przekazu* wykształcenie i kultura życia codziennego* stosowane formy i sposoby spędzania czasu wolnego przez rodzinę, bliskich * wytworzone tradycje i nawyki w zakresie aktywnego wypoczynku *środowisko lokalne

DOMINUJĄCE CECHY WZORÓW ZACHOWAŃ MŁODZIEŻY W CZASIE WOLNYM:
* zasadniczo zdeterminowane przez miejski styl życia * dążeń inspiracji indywidualnych * nastawienie na poszukiwania atrakcji i rozrywki* wzór, których jedne zachowania uzależnione są od innych* wzory polegające na uczestnictwie grupowym

T: Organizacja i technika pracy biurowej w turystyce.

Znaczenie pracy biurowej dla funkcjonowania przedsiębiorstwa.Dla właściwego funkcjonowania danego wkładu szczególnego znaczenia nabiera przepływ informacji, którego sprawny obieg uzależniony jest od organizacji pracy biurowej postrzeganej poprzez zdefiniowanie czynności, polegające na koordynowaniu przechowywaniu i realizowaniu wszystkich spraw z opracowaniem informacji na potrzeby danej jednostki.

Typowe czynności biurowe polegają na:Przyjmowaniu informacji wpływającej z zewnątrz oraz wysyłanie informacji na zewnątrz (telefon, korespondencja)Przesyłanie informacji wewnątrz firmy(dyspozycje dla pracowników od kierownictwa)Opracowaniu na potrzeby firmy(lub działu)a zwłaszcza jej szefa informacji z zakresu marketingu

Praca biurowa pełni funkcję wspomagającą w odniesieniu do każdej działalności podstawowej, w tym usługowej w sektorze turystyki, cechuje ją: Masowość - występuje w każdej komórce organizacyjnej-Typowość - obsługą interesantów, informowaniu, liczeniu-Powtarzalność - codzienne lub co jakiś czas powtarzają się te same czynności administracyjno - biurowe

STRUKTURA ORGANIZACYJNA W PRZEDSIĘBIORSTWACH TURYSTYCZNYCH

STRUKTURA ORGANIZACYJNA - układ stanowisk w danym przedsiębiorstwie

Struktura organizacyjna każdego przedsiębiorstwa uwzględnia realizację celów stawianych określonemu podmiotowi. Wyodrębnienie komórek organizacyjnych i uporządkowanie ich wg przyjętego kryterium jest podstawą efektywnie realizowanych zadań.

Przy przygotowaniu omawianej struktury w odniesieniu do sektora turystyki szczególnego znaczenia nabiera odpowiedź na następujące pytania:

Jaka jest wielkość przedsiębiorstwa?

Jakie jest rozmieszczenie przestrzenne przedsiębiorstwa? (siedziba główna w stolicy i oddziały w kraju)

Jaki jest charakter i zakres działalności przedsiębiorstwa?(usługi noclegowe, transportowe)

Jakie SA strategiczne cele?

Jakie inwestycje technologiczne będą prowadzone? Np. sprzedaż systemowa imprez turystycznych

Sprecyzowanie działania wpływa na obszar kompetencji i odpowiedzialności kadry kierowniczej i pracowniczej w obrębie komórek i stanowisk.

W ten sposób ustawiane są reguły poziomego (współpracownicy między sobą), pionowego (między kadrą kierowniczą) podziału pracy, przepływu informacji oraz rozmieszczenie.

Dokumentem regulującym kompleksową strukturę organizację przedsiębiorstwa jest regulamin organizacyjny. Zawiera on schemat organizacyjny będący graficznym, hierarchicznym obrazem zależności i powiązań miedzy szczeblem kierowniczym i pracownikami.

W regulaminie znajduje się rozbudowana opisowa część regulująca relacje służbowe poparte obowiązującymi instrukcjami i procedurami w obrębie danego przedmiotu.

Typ struktury: *od zakresu świadczonych usług *od wielkości przedsiębiorstwa *od potencjału intelektualnego kadry *Komórki organizacyjne w przedsiębiorstwie turystycznym *księgowość i sprawozdawczość *dział administracyjny *dział marketingu *dział sprzedaży bieżącej *dział inwestycji bieżącej *dział gastronomii

*dział tworzenia produktu i jego kontrola *dział rezerwacji biletów

Dokumentacja:
Istotnym znaczeniem dla funkcjonowania danej jednostki organizacyjnej ma obieg dokumentacji. Czynności związane z przyjęciem informacji wewnątrz firmy. Szczególną rolę w sprawnym przekazywaniu informacji jest sekretariat dobrze zorganizowany. Od sekretarki wymaga się: znajomości języków obcych, obowiązującej etykiety i zasad savoir - vivre, programowania pobytu gości, przygotowania niezbędnych materiałów, rezerwacja świadczeń, wiedzy o atrakcjach turystycznych w regionie, specjalnościach kuchni lokalnej i regionalnej

Typowa instrukcja kancelaryjna reguluje:

*zasady obiegu pism *zasady przyjętego systemu kancelaryjnego *czynności komórki w zakresie przyjmowania i wysyłania pism*tryb przeglądania, przydzielania pism do załatwienia W praktyce rozróżnia się system: 1)dziennikowy2)bez dziennikowy3)mieszany

Instytucje wychowujące: 1.Rodzina - źródło społecznego uczenia się, komunikowania, kształtowania określonych nawyków, zdobywania określonych zachowań 2. Szkoła - jedyna, która skupia dzieci i młodzież, cele: *edukacyjny , * wychowawczy, * opiekuńczy 3. Placówki światowo wychowawcze; kościół również wychowuje

Zasady, które powinny być ujęte przy zagospodarowaniu czasu wolego:

Dobrowolność, podmiotowość(z szacunkiem), aktywność, zaspokajanie potrzeb, rozwijanie zainteresowań, atrakcyjność

Co daje czas wolny?

Możliwość realizacji odwiecznej potrzeby

Rozrywki przełamującej schemat życiowy zabawy

Rutynę lub nudę codzienności

Wyzwala iluzję i fantazję

Stwarza wrażenie (choćby pozorne) uwolnienia się od brzemion trudnej kondycji życiowej

Przywrócenie właściwego stosunku między człowiekiem a naturą (rekreacją)

Zaspokojenie potrzeby sukcesu i ryzyka (sport, życie towarzyskie)

Odnalezienie własnej autonomii i wartości

Poczucie wspólnoty z ludźmi poprzez spotkanie innych ludzi ich obserwacje

Można też rozpatrywać czas wolny od strony sportowo - produkcyjnej

*Podnoszenie stanu zdrowia* Przedłużenie okresu życia

1.Metoda modelowania - imitacja rodziców i starszego rodzeństwa i przykład osobisty wychowawcy ( pobudzanie do wartościowych wzorów przy wykorzystaniu wielorakich bodźców
2. Metoda zadaniowa, czyli praktykowania określonych wzorów ( uczenie wartościowania wczasów przez informowanie, wyjaśnianie)
3. Metoda wpływu społecznego, grupy rówieśniczej, stowarzyszenia ( propagowanie w stopniu równym wzorów indywidualnych i grupowych)

MODELE OSOBOWOŚC wychowawca:

CECHY	CHARAKTERYSTYKA
Kompetencje	Umiejętności manipulowania wzorami wychowawczymi i uruchamianie adekwatnych procesów wychowawczych
Czynniki efektywności	Emocjonalne zaangażowanie, postawa partnerska, umiejętność kierowania zespołem
Model osobowości	Zamiłowanie do pracy wychowawczej, własne hobby, pasje twórcze, umiejętności przewodzenia, poczucie odpowiedzialności, wysokie morale, rozległa wiedza i kultura ogólna
Cechy uniwersalne	Umiejętności komunikowania się z ludźmi, życzliwe nastawienie, równowaga emocjonalna, dobre zdrowie i poczucie humoru

Chcąc wychowywać sam musi być gruntownie wychowany.

Chcąc czynić innych dobrymi musi być dobry.

Wychowawca powinien kierować się zasadami humanistycznymi dążąc do prawdy.

Na środowisko wychowawcze składają się: * środowisko życia *środowisko wychowawcze *środowisko społeczne
ŚRODOWISKO ŻYCIA - zespół elementów otaczających człowieka, struktury przyrodniczej i społecznej i kulturowej, które działają na osobę stale lub przez dłuższy czas, a nawet krótko ale intensywnie, jako samorzutny lub zorganizowany………

ŚRODOWISKO SPOŁECZNE - suma warunków tworzonych przez życie zbiorowe dla kształtowania się życia jednostki człowieka

ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE - część obiektywnego środowiska społecznego człowieka ( wraz z podłożem przyrodniczym i kulturowym), Środowisko wychowawcze tworzą osoby, grupy społeczne, instytucje pełniące zadania wychowawcze, ale również grupy dzieci i młodzieży, dorosłych w celu przyswojenia wartości moralnych (szacunek, pomoc)

Miary ilościowe:- Miary czasu -Miary wydatków-Miary intensywności uczestnictwa w formach czasu wolego -Miary infrastrukturalne Budżet czasu polega na zapisie danych uzyskanych metodą ankietową, wyrażonych liczbą minut , lub % dobowego czasu poświęconego na poszczególne czynności, które zaliczono do przedziału czasu wolnego wyróżnia się średni czas i przeciętny czas.

WYKRES (PRACA I CZAS WOLNY MĘŻCZYZN I KOBIET)

Wydatki : *wielkości względnych * wielkości absolutnych

Katalog miar infrastrukturalnych: *liczba miejsc w teatrach, kinach, itp. *liczba bibliotek, tytułów w ich księgozbiorach, ilość domów kultury
*liczba boisk sportowych , pływalni, kortów tenisowych *potencjał hotelarsko - gastronomiczny *naturalne warunki wypoczynku, liczba powierzchni parków, skansenów, jeziora, plaże, szlaki turystyczne

Infrastruktura czasu wolnego - w wykładzie problematyki czasu wolego stosuje się je na oznaczenia istniejących środków trwałych, służących potrzebom wypoczynku (obiekty sportowe, placówki kulturowe), jak też w odniesieniu do naturalnego wyposażenia w tereny służące rekreacji (parki, plaże, lasy)

Miarą infrastruktury czasu wolego - jest kapitał ludzi (ile ludzi zatrudnionych w turystyce)

Intensywność czasu wolnego zależy od? - rodzaju pracy jaką wykonujemy, godzin pracy, zainteresowań, warunków pracy Budżet czasu wolnego - zależy ile mamy czasu na wykonania tego co nas interesuje

2

---