1. Najszybszą spontaniczną depolaryzację w warunkach fizjologicznych wykazują:
A. Komórki węzła zatokowo- przedsionkowego
B. Komórki węzła przedsionkowo- komorowego
C. Komórki mięśnia roboczego komór
D. Komórki włókien Purkinjego
2. Odprowadzenie oznaczone jako aVL:
A. Jest odprowadzeniem dwubiegunowym
B. Mierzy potencjał z elektrody umieszczonej na lewej kończynie dolnej
C. Mierzy potencjał z elektrody umiejscowionej na lewej kończynie górnej
D. Mierzy różnicę potencjałów między elektrodami na lewej kończynie górnej i lewej kończynie dolnej
3. Odprowadzenia V7, V8, V9
A. Są rejestrowane z prawej części klatki piersiowej
B. Uzupełniają standardowy zapis EKG o obraz bocznej ściany lewej komory, zwłaszcza u
pacjentów z powiększonym sercem
C. Wykonuje się je rutynowo pdczas prób wysiłkowych na bieżni
D. Nie wykonuje się takich odprowdzeń
4. Gdy cecha aparatu EKG wynosi 20 mm, to załamek o amplitudzie 10 mm ma w rzeczywistości potencjał:
A. 5 mV
B. 10 mV
C. 20 mv
D. Nie można przeliczyć milimetrów na milivolty na podstawie standardowego EKG
5. Przy prędkości zapisu 25 mm/s 1 mm (jedna „kratka”) trwa
A. 0.04 sek
B. 0.02 sek
C. 0.08 sek
D. 0.01 sek
6. O lewogramie patologicznym mówimy, gdy oś elektryczna serca mieści się w przedziale
A. od 0 do + 90o
B. od 0 do - 90o
C. Od -30o do -90o
D. od -90o do -180o
7. Pojęcie „P mitrale”
A. Jest często używane do opisu złamka P o morfologii świadczacej o przeciążeniu lewego
przedsionka
B. Jest używane, gdy załamek P w odprowadzeniach I i II jest poszerzony i dwugarbny, a w
V1- dwufazowy, przy czym faza ujemna trwa co najmniej 0,04 sek i ma wychylenie co
najmniej 1 mm
C. Pojawia się w zapisie EKG u chorych z wadami zastawki mitralnej
D. Wszystkie odpowiedzi prawidłowe
8. Patologiczny załamek Q oznacza załamek o szerzokości co najmniej 0.04 sek we wszysktich odprowadzeniach z wyjątkiem
A. V3
B. II i III
C. aVL
D. aVR
9. Poszerzenie zespołów QRS może być wywołane:
A Blokiem odnogi pęczka Hisa
B. Preekscytacją
C. Przerostem mięśnia sercowego
D. Wszystkie odpowiedzi prawidłowe
10. Uniesienie odcinka ST mogą wywołać wszystkie poniższe stany z wyjątkiem
A. Zapalenia mięśnia sercowego
B. Zespołu przedwczesnej repolaryzacji
C. Powserdziowego niedokrwienia mięśnia sercowego
D. Pełnościennego niedokrwienia mięśnia sercowego
11. Uniesienie ST typowe dla zawału mięśnia sercowego często nazywane jest:
A. Falą Osborne'a
B. Falą Brugady
C. Falą Pardee'go
D. Falą Sokolova
12. Wskaż fałszywe.
Częstoskurcz nawrotny z łącza przedsionkowo-komorowego
A. Można przerwać masażem zatoki tętnicy szyjnej
B. Załamki P' przewiedzione wstecznie najczęściej są widoczne tuż za zespołami QRS
C. Powstaje w mechanizmie reentry
D. Zespoły QRS w trakcie częstoskurczu nigdy nie są poszerzone
13. Częsoskurcz przedsionkowy od trzepotania przedsionków odróżnia
A. Obecność załamków P o morfologii zależnej od umiejscowienia ogniska arytmogennego
B. Możliwość przerwania arytmii za pomocą masażu zatoki tętnicy szyjnej
C. Obecność szerokich zespołów QRS
D. Miarowa czynność komór pod warunkiem stałej częstosći przewodzenia przedsionkowo- komorowego
14. Preekscytację w zapisie EKG charakteryzują poniższe objawy z wyjątkiem
A. Poszerzonych zespołów QRS
B. Skrócenia odstępu PQ poniżej 0,12 sek
C.Wydłużenia odstępu PQ powyżej 0,2 sek
D. Nieprawidłowego przebiegu repolaryzacji komór wtórnego do nieprawidłwoego toru depolaryzacji
15. W zespole WPW istnieje podwyższone ryzyko zgonu z powodu arytmii nadkomorowych, gdyż:
A. W zespole tym jest duża skłonność do powstawania zakrzepów i zatorów
B. Istnienie dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami i komorami przyspiesza przewodzenie, co może skutkować migotaniem komór
C. Istnienie dodatkowej drogi przewodzenia między przedsionkami i komorami zwalnia przewodzenie, co może skutkować asystolią
D. W zespole WPW nie ma większego ryzyka zgonu z powodu arytmii nadkomorowych
16. Arytmią, która występuje tylko u pacjentów z preekscytacją, jest:
A. Trzepotanie przedsionków
B. Częstoskurcz przedsionkowy
C. Częstoskurcz nawrotny przedsionkowo- komorowy
D. Częstoskurcz nawrotny z łącza przedsionkowo- komorowego
17. W zapisie EKG stwierdzono całkowcie niemiarowy rytm komór z wąskimi zespołami QRS i brak wyaźnych załamków P. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
A. Migoanie przedsionków ze słabo widoczną falą f
B. Zahamowanie zatokowe z zastępczym rytmem z łącza przedsionkowo- komorowego
C. Liczne przedwczene pobudzenia przedsionkowe.
D. Częstoskurcz przedsionkowy ze zmiennym przwodzeniem przedsionkowo- komorowym
18. Migotanie przedsionków od trzepotania przedsionków odróżnia
A. Całkowicie niemiarowa czynność komór
B. Obecność fali f, czasem słabo widocznej w zapisie ekg
C. Brak załamków P
D. Prawdziwe A i B
19. Częstoskurcz komorowy:
A. Ma zawsze szerokie zespoły QRS
B. Może mieć wąskie zespoły QRS
C. Można go rozpoznawać, gdy składa się z 5 lub więcej pobudzeń
D. Można go rozpoznawać, gdy czynność komór wynosi co najmniej 60/min
20. Blok przedsionkowo- komorowy I stopnia charakteryzuje się
A. Wydłużeniem odstępu PQ powyżej 0,2 sek
B. Przewodzeniem przedsionkowo- komorowym w stosunku 1:1
C. Z reguły bezobjawowym klinicznie przebiegiem
D. Wszystkie odpowiedzi prawidłowe
21. W bloku przedsionkowo- komorowym drugiego stopnia z periodyką 4:3
A. Czas trwania odstępu PQ wynosi 4/3 wartości prawidłowej
B. Stosunek częstości zespołów QRS do załamków P wynosi 4:3
C. Stosunek częstości załamków P do zespołów QRS wynosi 4:3
D. Co trzecie pobudzenie z przedsionków jest przewodzone do komór
22. W zapisie EKG stwierdzono:
- załamki P spełniające kryteria rytmu zatokowego, o częstości 75/min
- nieposzerzone zespoły QRS, przy czym rytm komór wolniejszy od rytmu zatokowego i wynoszący 40/min
- zmienność czasu trwania odstępu PQ
- część zespołów QRS nie była poprzedzona załmkami P
Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:
A. Blok przedsionkowo- komorowy II stopnia typu Mobitz II z przewodzeniem 2:1
B. Blok przedsionkowo- komory trzeciego stopnia
C. Blok przedsionkowo- komory II stopnia typu Mobitz I z dodatkowymi pobudzeniami przedsionkowymi
D. Liczne dodatkowe pobudzenia przedsionkowe, częściowow zablokowane
23. Objawem bloku lewej odnogi pęczka Hisa nie jest
A. Prawogram patologiczny
B. Poszerzenie zespołów QRS powyżej 120 msek
C. Obniżenia odcinka ST i ujemne załamki T w V5- V6
D. Dwufazwe zespoły QRS w V5- V6
24. Objawami przerostu lewej komory mogą być poniższe zmiany z wyjątkiem:
A. Ampliudy załamka R przekraczającej 25 mm w V5
B. Amlitudy załamka R przekraczającej 11 mm w aVL
C. Sumy amplitud załamka R w V6 i załamka S w V1 przekrczającej 35 mm
D, Amplitudy załamka R w V1 powyżej 7 mm
25. W zawale ściany dolnej serca zmiany stwierdza się:
A. W odprowadzeniach I, aVL
B. W odprowadzeniach II, III, aVF
C. W odprowadzeniach V5- V6
D. W odprowazeniach V1- V3
26. W zawale ściany bocznej serca zmiany stwierdza się:
A. W odprowadzeniach I, aVL
B. W odprowadzeniach V4- V6
C. W odprowadzeniach II, III, aVF
D. A i B
27. Gdy w kodzie opisującym tryb pracy rozrusznika pierwszą literą jest A, oznacza to, że
A. Rozrusznik jest sterowany impulsami z przedsionka
B. Rozrusznik stymuluje przedsionek
C. Rozrusznik stymuluje komorę
D. Rozrusznik pracuje asynchronicznie z sercem
28. Stymulacja oznaczana VAT, oznacza, że:
A. Rozrusznik stymuluje przedsionek i jest hamowany endogennymi pobudzeniami przedsionkowymi
B. Rozrusznik stymuluje komorę i jest hamowany endogennymi pobudzeniami komorowymi
C. Rozrusznik stymuluje zarówno przedsionek jak i komorę oraz jest hamowany lub pobudzany endogennymi pobudzeniami z przedsionka i komory
D. Rozrusznik jest pobudzany impulsami endogennymi z przedsionka, a stymuluje komorę
29. Objawami wyczerpania baterii rozrusznika w zapisie EKG jest:
A. Zwolnienie częstości stymulacji poniżej zaprogramowanej
B. Brak wystymulowanych załamków P lub zespołów QRS po iglicy z rozrusznika
C. Brak iglic
D. Wszystkie powyższe
30. Bezwględnym przeciwwskazaniem do przerwania testu wysiłkowego nie jest
A.Życzenie pacjenta
B. Brak możliwości monitorowania zapisu EKG
C. Spadek ciśnienia tętniczego o ponad 10 mmHg w stosunku do wartości wyjściowych z towarzyszącymi objawami niedokwienia mięśnia sercowego
D. Spadek ciśnienia tętniczego o ponad 10 mmHg w stosunku do wartości wyjściowych niezależnie od wystąpienia innych objawów niedokrwienia mięśnia sercowego
31. Objawami hieprkaliemii w zapisie EKG mogą być:
A. Wąskie, „kończyste” załamki T
B. Poszerzone zespoły QRS
C. Asystolia
D. Wszystkie powyższe