KARDIOWERSJA ELEKTRYCZNA, Ratownictwo Medyczne, dużo mega różności od starszyzny


KARDIOWERSJA ELEKTRYCZNA:

Kardiowersja elektryczna - przywrócenie rytmu zatokowego serca za pomocą energii elektrycznej. Polega na wyzwoleniu impulsu elektrycznego zsynchronizowanego z wewnętrzną aktywnością serca, dzięki zarejestrowaniu załamka R w EKG. Metoda ta daje pewność, że bodziec elektryczny nie pojawi się podczas fazy ranliwej cyklu serca, czyli 60-80 ms przed i 20-30 ms po szczycie załamka T. Kardiowersję wykonujemy ze wskazań planowych lub nagłych:

1.      Kardiowersja planowa:

- migotanie przedsionków

- trzepotanie przedsionków

2. Kardiowersja ze wskazań nagłych:

- napadowe częstoskurcze (nadkomorowe i komorowe, migotanie i trzepotanie przedsionków), jeśli towarzyszą im zaburzenia hemodynamiczne jak zespół małego rzutu, objawowa hipotonia, wstrząs, zaostrzenie objawów wieńcowych

- częstoskurcze nie reagujące na leczenie farmakologiczne

Przeciwwskazania:

- bezwzględne: zatrucie glikozydami naparstnicy

- względne:

migotanie przedsionków- małe szanse na przywrócenie i utrzymanie rytmu zatokowego: długi czas trwania (>5 lat), znaczne powiększenie lewego przedsionka (>6 cm), nawroty po poprzednich kardiowersjach pomimo włączonego leczenia antyarytmicznego

Przygotowanie pacjenta:

- chory na czczo

- kontrola poziomu potasu i ewentualne wyrównanie niedoborów

- jeśli migotanie przedsionków > 48 h, przygotowanie lekami przeciwkrzepliwymi przez 4 tygodnie

Wykonanie zabiegu:

- wkłucie do żyły

- znieczulenie- najczęściej etomidat (Hypnomidate) w dawce 0.2 mg/kg

- odpowiednie przyłożenie nażelowanych elektrod- jedna w prawej okolicy podobojczykowej,  druga w okolicy koniuszka serca (jeśli rozrusznik- kardiowersja przednio-tylna). Należy pamiętać, że w kardiowersji z elektrod przykładanych do klatki piersiowej tylko 25% wyzwolonej energii przechodzi przez serce. Około 75% energii pochłanianej jest przez tkanki otaczające serce, co m.in. powoduje skurcz mięśni szkieletowych towarzyszący zabiegowi

- wyzwolenie impulsu prądu: w trzepotaniu przedsionków wstępna dawka energii o jednofazowym kształcie może być mała-50 J, większa dawka wymagana jest dla kardiowersji migotania przedsionków-początkowo 200 J. Następne dawki energii należy zwiększać o 100 J, aż do osiągnięcia maksymalnej wartości 400 J. Można rozpoczynać zabieg od razu od wyższych wartości energii, by liczba wyładowań była mniejsza. W przypadku dwufazowego kształtu fal stosuje się mniejsze wartości energii. Krótki odstęp między wyładowaniami zwiększa stopień uszkodzenia. Dlatego zaleca się powtarzanie wyładowań w odstępach co najmniej 3-minutowych.

- zastosowanie leczenia przeciwzakrzepowego przez 4 tygodnie po umiarowieniu oraz ewentualne włączenie leczenia antyarytmicznego

 



Wyszukiwarka