Żywienie człowieka
WYKŁAD 1 24.12.2012r.
Żywienie człowieka:
Pogranicze nauk rolniczych i medycznych,
Odmienne znaczenie społeczne w krajach rozwiniętych i rozwijających się,
Człowieka jako istota wszystkożerna - krótka historia odżywiania, cywilizacje parte na podstawowych uprawach i udomowieniu zwierząt,
Konserwacja żywności,
Przetwórstwo
Handel żywnością
Północ- południe Europy
Plemiona Alaski
Sposoby konserwacji żywności:
Kiszenie
Cukrzenie
Solenie
Mrożenie
Wędzenie
Suszenie
Pasteryzowanie
Relacje: żywność- konsument
Na poziomie świadomości- informacje o produkcie w konfrontacji z wiedzą o żywności i żywieniu, tradycjami oraz zwyczajami żywieniowymi i możliwościami ekonomicznymi,
Na poziomie zmysłów- cechy organoleptyczne (decydują o pożądalności produktów)
Na poziomie metabolicznym (potrzeba organizmu i zdolności przysajania)
Racjonalne żywienie
Aktualny stan wiedzy naukowej
Stan wiedzy konsumenta
Cechy indywidualne konsumenta
Tryb życia, wysiłek fizyczny
Płeć
Wiek
Stan zdrowia (choroby przewlekle, ciąża)
Region pochodzenia
Tradycje zwyczaje żywieniowe
Przestrzeganie rygorów żywieniowych
Dostępność pożądanych produktów spożywczych
Uwarunkowania ekonomiczne
Polityka państw i propagowanie wiedzy o prawidłowym żywieniu
Podstawowe terminy, dieta
Dieta naturalna (żywienie)
Dieta alternatywna (np. wegetarianizm)
Dieta lecznicza
Dietetyczny środek spożywczy (produkt przeznaczony do żywienia ludzi w przypadkach określonych chorób lub stanów fizjologicznych)
Odżywka (środek spożywczy o składzie wzbogaconym w określone składniki)
Używka (substancja nie zawierająca składników odżywczych, spożywana ze względów organoleptycznych)
Ewolucja żywienia Polaków
Dieta średniowieczna
Późne średniowiecze- XVII w. rozwój hodowli i upraw przetwórstwo:
młyny, browary, gorzelnie
wpływy zagraniczne
wprowadzenie ziemniaków
XIX w.- wpływ państw zaborczych
XX w. problemy związane z wojnami i ich skutkami
wpływ religii na dietę
problemy żywieniowe Polski w końcu XX w. na początku XXI w.
czynniki ekonomiczne i sfera ubóstwa
niewłaściwa struktura spożywanych pokarmów
wysoka zapadalność za choroby układu krążenia i nowotwory
Organizacje międzynarodowe zajmujące się żywieniem i żywnością
Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa FA (Ford and Agriculture Organization)
główna siedziba w Rzymie
działa przez biura regionalne, reprezentantów i ekspertów w poszczególnych krajach, w tym rozwijających się,
liczne projekty realizowano z różnych źródeł od składek członkowskich po środki poszczególnych państw i organizacji
cele:
zwiększenie produkcji rolnej,
poprawa wymiary i rozdziału surowców pozyskanych z rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa,
zwalczenie głodu
poprawa wyżywienia narodu
rozwój i polepszenie warunków życia ludności wiejskiej
w Polsce współpraca z FAO odbywa się za pośrednictwem Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie oraz uczelniami i instytucjami naukowymi w trakcie realizacji projektów
Światowa Organizacja Zdrowia WHO
Siedziba w Genewie
Cele i osiągnięcia przez wszystkie narody możliwie najlepszego poziomu zdrowia (Heath for all)
udzielenie rządom pomocy technicznej (środki i sprzęt medyczny, doradcy i eksperci)
tworzenie norm w zakresie żywności i żywienia człowieka
likwidacja lub ograniczenie występowania chorób epidemiologicznych i endemicznych (np. tzw. ukrytego głodu)
Biuro regionalne na świecie, raporty dotyczące stanu zdrowia, żywienia i metody badawczej
Wspólne działanie FAO i WHO
1992- konferencja w Rzymie
Światowa Deklaracja oraz Plan Działania w Zakresie Żywienia
Powołana komisja kodeksu Żywnościowego (Codex Alimentariusz)
opracowuje i zaleca międzynarodowe standardy dla producentów i przetwórców żywności w celu ochrony konsumenta i zachęcaniu producentów do stosowania dobrych praktyk w rolnictwie i przetwórstwie oraz zasad uczciwego handlu
bada przepisy prawne i zaleca ich stosowanie (dodatki do żywności, zanieczyszczenia, opakowania, znakowanie produktów)
Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom UNICEF, agenda ONZ inicjatorem jej powstania był Polak Ludwik Rajchman
Cele:
pomoc urzędom w realizacji programów ochrony dzieci i młodzieży, bez względu na rasę i pochodzenie (początkowo chodziło głownie o dzieci poszkodowane podczas wojny, Chiny, Europa)
Podstawowe składniki żywnościowe:
węglowodany
białka
tłuszcze
woda
mikroelementy
makroelementy
witaminy
Homeostaza
Jest to zachowanie przez organizm względnie stałego stanu równowagi i procesów życiowych niezależnie od wpływów otoczenia
Równowaga ta jest możliwa do utrzymania dzięki mechanizmom regulacji procesów wchłaniania jelitowego, magazynowania i wydalania, nawet w przypadku znacznych wahań w spożyciu składników pokarmowych.
Negatywne skutki powoduje jedynie długotrwale utrzymujący się niedobór lub nadmiar danego składnika. Zwykle obserwuje się wtedy zmiany chorobowe, w tym objawy chorób cywilizacyjnych
Białko
Są to makrocząsteczki o złożonej strukturze chemicznej, których elementarne części składowe stanowią aminokwasy zbudowane z atomów węgla, tlenu, azotu, wodoru oraz siarki
Rola białek w organizmie:
wzrost
uzupełnienie naturalnych ubytków
naprawa tkanek
sterowanie procesami przemiany materii (enzymy)
regulacje czynności życiowych (hormony)
udział w procesach obronnych organizmu (produkcja przeciwciał)
regulacja równowagi wodnej
regulacja równowagi kwasowo-zasadowej
funkcja transportowe przenoszenie wit. A
funkcja transportowe przenoszenie żelaza
wartość odżywcza produktów białkowych zależy od proporcji aminokwasów Endo i egzogenicznych, dostawy energii niezbędnej w procesach syntezy białek oraz strawności produktów białkowych.
Aminokwasy ograniczające (egzogenne i fengwalanim izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, tryptofan, walina)
Aminokwasy względne egzogenne: histerycy, arginina, seryna.
Najbardziej zbliżony do składu białek ustrojowych jest skład aminokwasowi białka jajka kurzego i białka mleka kobiecego. Dlatego są one najlepiej wykorzystywane przez organizm człowieka i stanowią wzorzec do porównania jakości innych białek.
Źródła białka w pożywieniu:
Jaja mleko (1-3%) i jego przetwory sery twarogowe (16-25%) żółtka (16-31%) drób, ryby (16-19%) mięso, produkty roślinne przeciętnie zawierają (1-2%) białka, więcej występuje w groszku, brukselce oraz suche strączkowe
Składniki mineralne
ok. 4% masy ciała
Makroelementy- zawartość w organizmie człowieka jest większa niż 0,01% a zapotrzebowanie dzienne przekracza 100 mg/os. Są to: wapń, fosfor, magnez, potas, sód, chlor i siarka.
Mikroelementy- czyli pierwiastki śladowe- występują w ilościach mniejszych niż 0,01%, przy zapotrzebowaniu poniżej 100mg/os. Są to: żelazo, cynk, miedź, mangan, fluor, jod, selen, chrom i inne.
Funkcje składników mineralnych
stanowią składnik budulcowy kości, zębów i włosów (C, P, Mg, S, F)
wchodzą w skład związków o podstawowym znaczeniu dla funkcjonowania organizmu, np. hemoglobiny, mioglobiny, tyroksyny, witaminy B12, związków wysokoenergetycznych, enzymów i innych
utrzymują trójwarstwową strukturę cząsteczek np. spirali DNA (Zn, Mg)
odgrywają podstawową rolę w gospodarce wodno elektrolitowej, utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej i pobudliwości nerwowo- mięśniowej
Witaminy
Witaminy- związki organiczne, które nie są źródłem energii ani strukturalnymi składnikami tkanek, są jednak niezbędne do zachowania zdrowia oraz normalnego przebiegu procesów metabolicznych.
Witaminy rozpuszczalne w wodzie B1,B2,PP,B11,B12,C,B6
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach A D E K
Suplementy farmaceutyczne eliminacje chorób tj. szkorbut, krzywizna, pelagra.
Dodatki do produktów spożywczych
Fortyfikowanie produktów spożywczych: sól, mąka, margaryna
Odżywki
Barwniki
Substancje konserwujące
Substancje slodzące
Substancje zmieniające cech organoleptyczne (wzbogacające smak i zapach)
Kuchnie naturalne i specyficzne
Podstawą naturalnego żywienia jest pokarm roślinny i zwierzęcy w różnych proporcjach zależnie od strefy klimatycznej i naturalnych warunków życia.
Trzy podstawowe modele:
z wyraźna przewaga roślinną
mieszane (różnorodne produkty roślinne i zwierzęce)
z wyraźna przewaga produktów zwierzęcych
Człowiek jako istota wszystkożerna, najlepiej zaspokaja potrzeby żywieniowe stosując dietę mieszaną. Najlepszą dla przeciętnego człowieka na stosowanie prawidłowej diety jest UROZMAICENIE i UMIAR.
Obserwowana jest tendencja do zwiększania konsumpcji produktów pochodzenia zwierzęcego wraz ze wzrostem poziomu gospodarczego i wielkości dochodów ludności.
Wegetarianizm
Inaczej jarstwo , polega na ograniczeniu się wyłącznie do produktów pochodzenia roślinnego, których źródłem są rośliny zbożowe, okopowe, strączkowe i oleiste oraz do warzyw, owoców, orzechów i grzybów.
Wegetarianizm pochodzi z Indii i Bliskiego wschodu
Odmiany:
semiwegetarianizm
laktowegetarianizm
laktoowowegetarianizm
wegetarianizm- odmiana radykalna, wyłącznie produkty roślinne
Przyczyny religijne (nie wolno zabijać)
Życie w harmonii z przyrodą
Filozoficzne dążenie człowieka do doskonałości
Argumenty propagatorów wegetarianizmu
zdrowotne- wegetarianie w krajach uprzemysłowionych żyją dłużej i rzadziej zapadają na choroby układu krążenia, otyłości, cukrzycy, kamienicę nerkowa i wątrobową oraz raka jelita grubego i inne nowotwory
Ekologiczne- intensywna fermowa produkcja zwierzęca stwarza problem utylizacji odchodów i stanowi problem dla środowiska.
Ekonomiczna- produkcja roślinna umożliwia efektywniejsze wykorzystywanie dostępnego areału dla wytwarzania żywności
100 kcal- energia w ziarnach zbóż, strączkowych lub okopowych daje:
5 kcal w mleku
7 kcal w jajkach
4-8 kcal w mięsie
Zalety diety wegetariańskiej
1. wysoka gęstość odżywcza
2. ograniczone zawartość tłuszczów NKT
3.zwiększony udział NNKT
4.Niska gęstość energetyczna (mniejsza liczba kalorii w jednostce masy lub objętości)
5.Brak lub niska zawartość cholesterolu
6. wyższa zawartość węglowodanów zbożowych i błonnika pokarmowego
7. zwiększona podaż witaminy C
8. korzystny stosunek jodu do potasu
9. zmniejszenie zagrożenia ze strony: węglowodanów aromatycznych, nitrozoamin, antybiotyków i leków weterynaryjnych, salmonelli itp.