Terminy:

- 13 maj 2011 - 15.30 - 17.45 dla grupy I; 18.oo - 20.15 dla grupy II

Terminy poprawkowe:

- 24 maj 2011 (wtorek) dr Gałuszka jest na uczelni od 8.45 do 12.45, na wykładzie u pielęgniarstwa na II lub III roku, gdzie będzie robiła wpisy. Jeżeli ktoś jest zainteresowany poprawką, należy dzwonić DZIEŃ WCZEŚNIEJ, gdyż będzie musiała ona przenieść leżankę do miejsca, gdzie będzie odbywała się poprawka. Poprawki najwcześniej od godziny 10.oo

- 30 maj 2011 (poniedziałek) jest TERMINEM OSTATECZNYM. Na godzinę 10.oo. Po uprzednim telefonie. W niedzielę można do dr Gałuszki zadzwonić, ale dopiero po godzinie 18.oo!!

Materiał obowiązujący:

• Normy ruchomości stawów

• Wybrane testy Lovetta

Normy ruchomości stawów:

- możliwość błędu 5^o (ale np. ja pomyliłem się o 10; najważniejsze są jednak testy Lovetta, poniżej)

Staw biodrowy

Ruch zgięcie - norma miedzy 115° a 125°

Ruch wyprost - norma miedzy 10° a 30°

Ruch odwiedzenie norma 40° a 50°

Ruch przywiedzenie norma 25° a 30°

Ruch rotacja zew. - norma 25° a 40°

Ruch rotacja wew. - norma 30° a 40°

Staw kolanowy

Ruch zgięcie - norma 130° a 150°

Ruch wyprost norma 0° a -3°

Staw skokowo-goleniowy

Zgięcie grzbietowe i podeszwowe (wyprost/zgięcie):

- Ruch wznos przodostopia ku górze norma 15° a 20°

- Ruch zgiecie podeszwowe norma 45° a 50°

Suplinacja stopy (odwrócenie) - Ruch wznos wewnętrznej krawędzi stopy ku górze norma 30° a 35°

Pronacja stopy(nawracanie) - Ruch wznos zewnętrznej krawędzi stopy ku górze norma 15° a 25°

Suplinacja i pronacja stawu skokowo-piętowego

- Ruch obrót stopy do wewnątrz norma 5° a 20°

- Ruch obrót stopy na zewnątrz norma 5° a 15°

Staw barkowy

Ruch zgięcie norma 160° a 180°

Ruch wyprost norma 40° a 65°

Ruch odwiedzenie norma 160° a 180°

Rotacja wewnętrzna - ruch przedramienia w dół / górę norma 60° a 75°

Rotacja zewnętrzna - ruch przedramię w górę norma 90° a 100°

Zgięcie horyzontalne wyprost horyzontalny

Ruch zgięcie horyzontalne wyprost norma 120° a 135° 35° a 40°

staw łokciowy

Ruch zgięcie norma 150°

Ruch wyprost norma 0°

Suplinacja i pronacja przedramienia

Ruch odwrócenie/nawrócenie norma 85° / 90°

Zgięcie i wyprost - nadgarstka

Ruch zgięcie / wyprost norma 80° / 70°

Odwodzenie (dopromieniowe) i przywodzenie (dołokciowe) -nadgarstka

Ruch odwodzenie/ przywodzenie norma 20° / 40°

Informacje do Lovetta

1. Opór stosujemy powyżej stawów, nigdy na nich!

2. Opór stosujemy przeważnie w 1/3 kończyny.

3. Pamiętaj o stabilizacji, gdy jest ona wymieniona!

4. Na zaliczeniu staraj się opisywać co robisz! Za brak opisów tracisz punkty!

5. Przyczepy mięśni nie są wymagane.

Egzamin przeważnie kończył się, gdy odpowiedziało się na 2 pytania o zakresy norm i przeprowadziło dobrze testy na 3, 4 i 5. Jednak nauczyć należy się każdego, dla pewności, że nie zostaniecie o nie zapytani. Tam gdzie tylko to było możliwe starałem się wgrać obrazki. Zastosowałem opisy ułatwiające (mam nadzieję) zrozumienie wykonania badań. Testy są omawiane wedle obrazków. To, że opis jest dla kończyny np. prawej, nie znaczy, że nie można tego zastosować dla lewej. „Rozumicie?” (łOłUN) albo „Kapujecie?” (Dobrowolski)

Testy Lovetta

Mięsień biodrowo lędźwiowy

Test:

(3): pw.: siad, podudzia zwisają poza stołem, stabilizacja miednicy

Ruch: samodzielne zginanie uda.

(4,5): Ruch - jw. + opór

(2): pw.: leżenie na boku na kd. Testowanej wyprostowanej, kd. nie testowaną (odwiedzioną)

- podtrzymuje badający jedną ręką, a drugą stabilizuje miednicę.

Ruch: samodzielne zginanie uda przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu z

równoczesnym zginaniem podudzia.

(1): pw.: leżenie tyłem, kd. testowana lekko zgięta w stawie biodrowym i kolanowym. Skurcz

mięśnia wyczuwany pod więzadłem pachwinowym.

Opisy:

Na 3: Pacjent siedzi na kozetce tak, aby podudzia zwisały poza stołem. Wykonuje autostabilizację (poprzez podporę rąk - łapie się boków kozetki, albo wkłada ręce pod pośladki). Wykonanie samodzielnego zginania uda (rys. na 3). Polega to na przyciągnięciu kolana do klatki piersiowej.

Na 4-5: Ruch i pozycja tak, jak na 3. Dodatkowo stosujemy opór, który ustawiony zostaje powyżej stawu kolanowego. Nie na nim!!

Na 2: Leżenie na boku testowanym (rys. na 2). Osoba, którą badamy leży na boku testowanym, w tym przykładzie, lewym. Prawą nogę podnosimy, aby nie utrudniała ruchu nodze testowanej. Jedną ręką stabilizujemy (przytrzymujemy) miednicę. Noga lewa wyprostowana w stawie biodrowym i kolanowym wykonuje ruch zgięcia w obu stawach przyciągając ją do klatki piersiowej w czasie ruchu nogi po kozetce. Dokładniej - przesuwa się ona po płaszczyźnie. W ten sposób noga zostaje odciążona.

Na 1: Pacjent leży na plecach. W tym przykładzie jest to noga prawa, którą testujemy (rys. na 1). Nogę zginamy w stawie biodrowym i kolanowym do lekkiego kąta, pod więzadłem pachwinowym wyczujemy skurcz, gdy pacjent będzie próbował wykonać ruch.

Mięsień pośladkowy wielki

Test:

(3): pw.: leżenie przodem, podudzie kd. testowanej zgięte, stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne prostowanie i przeprost uda

(4,5): Ruch: j.w. + opór

(2): pw.: leżenie na boku na kd. testowanej zgiętej w stawie kolanowym i biodrowym, kd. nie

testowana w odwiedzeniu podtrzymywana jest jedną ręką przez badającego,

stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne prostowanie uda przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu.

(1): pw.: leżenie przodem, skurcz mięśnia przy usiłowaniu ściągnięcia pośladków.

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na brzuchu, podudzie kończyny, którą testujemy jest zgięte w stawie kolanowym do 90^o (rys. na 3). W tym przypadku jest to kończyna lewa. Stabilizujemy miednicę, poprzez ułożenie naszej ręki tuż nad pośladkami na odcinku lędźwiowym kręgosłupa i dociśnięciu jej do kozetki. Badany wykonuje uniesienie uda od podłoża (stara się wykonać przeprost uda).

Na 4-5: Pozycja jest taka sama, jak na 3. Stosujemy tutaj tylko opór. Opór stosowany jest zaraz powyżej dołu podkolanowaego.

Na 2: Pacjent leży na boku testowanym. W tym przypadku jest to bok prawy (rys. na 2). Kończynę, której nie testujemy układamy na przedramieniu badającego. Kończynę testowaną, na której pacjent leży, układa się prostą w stawie biodrowym i zgiętą do 90^o w stawie kolanowym. Pacjent wykonuje wyprostowanie całej nogi w czasie ruchu po śliskiej powierzchni.

Na 1: Próba ściągnięcia (napięcia) pośladków.

Mięsień pośladkowy średni

Test:

(3): pw.: leżenie na boku na kd. nie testowanej zgiętej w stawie biodrowym i kolanowym, kd.

testowana jest zgięta w stawie kolanowym pod kątem 90stopni i wyprostowana w

stawie biodrowym, stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne odwodzenie uda.

(4,5): Ruch: jw. + opór

(2): pw.: leżenie tyłem, kkd. Wyprostowane, stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne odwodzenie uda kd. po podłożu.

(1): Skurcz mięśnia powyżej krętarza większego kości udowej.

Opisy:

Na 3: Badany leży na boku nietestowanym. Kończynę, na której leży, w tym przypadku lewą (rys. na 3) układa w trój zgięciu. Polega to na zgięciu w stawie kolanowym, co poprawia stabilizację pacjenta. Stabilizujemy miednicę, poprzez ułożenie na niej ręki. Badany ma zgiętą kończynę badaną, w tym przypadku lewą, pod kątem 90^o, wykonuje odwiedzenie (uniesienie do góry) uda. Zgięcie stosowane jest dlatego, żeby odciążyć mięśnie kulszowo-goleniowe. Można to też wykonać z podudziem wyprostowanym.

Na 4-5: Pozycja jak na 3, opór stosowany powyżej stawu kolanowego, gdy kończyna jest zgięta w stawie kolanowym. Gdy kończyna jest wyprostowana w stawie kolanowym opór stosujemy powyżej stawu skokowego (nad kostką).

Na 2: Pacjent leży na plecach, obie kończyny wyprostowane. Stabilizujemy miednicę poprzez nacisk na kolce biodrowe przednie górne. Pacjent samodzielnie wykonuje odwiedzenie uda (odsunięcie jednej kończyny od drugiej) podczas ruchu po śliskiej powierzchni.

Na 1: Pacjent leży na plecach. Wyczuwamy napięcie powyżej krętarza większego kości udowej podczas samodzielnej próby wykonania ruchu przez pacjenta. My NIE wykonujemy ruchu za niego.

Grupa przywodzicieli uda (m. przywodziciel długi, m. przywodziciel krótki, m. przywodziciel wielki, m. smukły, m. grzebieniowy)

Test:

(3): pw.: leżenie na boku na kd. testowanej, która jest wyprostowana, kd. nie testowana w

odwiedzeniu podtrzymywana jest przez badającego, stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne przywiedzenie uda, tj. uniesienie kd. od podłoża i zbliżenie jej do kd.

od podłoża i zbliżenie jej do kd. trzymanej przez badającego.

(4,5): Ruch: j.w. + opór

(2): pw.: leżenie tyłem, kd. testowana w odwiedzeniu, stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne przywodzenie uda kd. przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu.

(1): pw.: j.w., skurcz mięsni wyczuwany układające palce na przyśrodkowej powierzchni uda

Poniżej gałęzi kości łonowej.

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na boku testowanym. W tym przypadku jest to bok lewy (patrz rys. na 3). Kończynę nietestowaną podnosimy, w tym przypadku jest to kończyna prawa. Wolną ręką stabilizujemy miednicę. Pacjent stara się wykonać przywiedzenie kończyny leżącej na podłożu do tej, którą unosimy (odrywa ją od podłoża i zbliża do tej, którą trzymamy).

Na 4-5: Stosujemy taką samą pozycję jak na 3, ale stawiamy na kończynie opór, utrudniając wykonanie ruchu, tuż powyżej stawu kolanowego.

Na 2: Pacjent leży na plecach. Obie nogi wyprostowane. Jedna noga leży nieruchomo, a drugą odsuwamy pacjentowi do kąta około 30-45^o. Pacjent ma wykonać przyciągnięcie wyprostowanej nogi, która została odsunięta do nogi wyprostowanej w czasie ruchu po śliskiej powierzchni.

Na 1: Pozycja jak na 2. Skurcz mięśnia wyczuwamy układając palce na przyśrodkowej powierzchni uda, poniżej gałęzi kości łonowej, czyli tam, gdzie w dżinsach przeważnie macie na z przodu kieszeń, w której większość nosi telefon komórkowy.

Rotatory zewnętrzne uda (m. zasłaniacz zewnętrzny i wewnętrzny, m. czworoboczny, m. gruszkowaty, mm. bliźniacze)

Test:

(3) Leżenie przodem, kończyna zgięta w stawie kolanowym do 90, kolano. Ruch - rotacja zewnętrzna (kolano i udo na zewnątrz - podudzie do wewnątrz)

(4,5) Pozycja jak na 3; podczas rotacji zewnętrznej stawiamy na wewnętrznej stronie podudzia opór

(2) Leżenie tyłem, noga testowana wyprostowana, stopy poza kozetką; kolano i stopa skierowane do środka, ruch - rotacja zewnętrzna

(1) brak

Opisy:

Na 3: Pacjent siedzi na brzegu kozetki, lub leży dla lepszej stabilizacji. Kolano zgięte do kąta 90^o, podudzie zwisa poza stołem. Pacjent wykonuje rotację zewnętrzną. Udo i kolano zostają skierowane na zewnątrz. Podudzie i stopa zostają skierowane do wewnątrz.

Na 4-5: Pozycja jest taka sama jak przy teście na 3. Stosujemy opór powyżej stawu skokowego (nad kostką) po stronie wewnętrznej uda

Na 2: Istnieją dwa sposoby wykonania. Jak na rysunku na 2, czyli pacjent stoi na lekkim podwyższeniu na jednej nodze, a drugą nogą wykonuje rotację zewnętrzną, czyli stopa, kolano, udo na zewnątrz, podudzie do wewnątrz. ALBO dla pacjenta leżącego: pacjent leży na plecach, nogi wyprostowane i wykonuje rotację zewnętrzną, czyli udo, kolano i stopa na zewnątrz a podudzie do wewnątrz.

Na 1: Nie wykonujemy testu

Rotatory wewnętrzne uda (m. pośladkowy mały, m. naprężacz powięzi szerokiej)

(3) Leżenie przodem, kończyna zgięta w stawie kolanowym do 90. Ruch - rotacja wewnętrzna (stopa, kolano i udo do wewnątrz - podudzie na zewnątrz)

(4,5) Pozycja jak na 3; podczas rotacji wewnętrznej stawiamy na zewnętrznej stronie podudzia opór

(2) Leżenie tyłem, noga testowana wyprostowana, stopy poza kozetką; kolano i stopa skierowane do środka, ruch - rotacja wewnętrzna

(1) brak

Opisy:

Na 3: Pacjent siedzi na brzegu kozetki, lub leży dla lepszej stabilizacji. Kolano zgięte do kąta 90^o, podudzie zwisa poza stołem. Pacjent wykonuje rotację wewnętrzną. Udo i kolano skierowane zostają do wewnątrz, a podudzie wraz ze stopą idą na zewnątrz.

Na 4-5: Pozycja jak na 3. Opór stosujemy na zewnętrznej stronie nogi, powyżej stawu skokowego.

Na 2: Pacjent leży na plecach, obie kończyny wyprostowane. Pacjent wykonuje rotację wewnętrzną uda, czyli kieruje stopę, udo i kolano do wewnątrz, a podudzie na zewnątrz.

Na 1: Nie wykonujemy testu

Mięsień krawiecki

Test:

(3) stabilizacja miednicy, nogi spuszczone, pw.: siedzaca; ruch pietą po piszczeli zakładając nogę na kolano

(4,5) opór na wewnętrznej stronie stopy, pozycja jak na 3

(2) pozycja jak na 3, pomagamy wykonać ruch

(1) pozycja jak na 3, szukamy napięcia poniżej kolca biodrowego przedniego

Opisy:

Na 3: Pacjent siedzi, stabilizuje miednicę poprzez autostabilizację (podporę rąk). Nogi spuszczone poza kozetką, zgięte w stawach kolanowych. Pacjent wykonuje ruch wiedzenia pięty po piszczeli i gdy dochodzi do kolana zakłada nogę na nogę.

Na 4-5: Ćwiczenie i pozycja tak samo jak pozycja na 3, z tą różnicą, że dokładamy opór na wewnętrznej części nogi, powyżej stawu skokowego (nad kostką).

Na 2: Pomagamy wykonać ruch prowadząc pacjenta od zewnętrznej części. Podkładamy rękę powyżej stawu skokowego na zewnętrznej części nogi.

Na 1: Wyczuwamy skurcz poniżej kolca biodrowego przedniego w pozycji na 3.

Mięsień naprężacz powięzi szerokiej

Test:

(3): pw.: leżenie na boku na kd. nie testowanej zgiętej stawie biodrowym i kolanowym, kd.

testowana wyprostowana w stawie kolanowym zgięta w stawie biodrowym pod

kątem 45stopni oraz w lekkiej rotacji wew., stabilizacja miednicy.

Ruch: samodzielne odwodzenie kd. testowanej od kąta 30stopni.

(4,5): Ruch: j.w. + opór

(2): pw.: siad prosty podparty, kkd. wyprostowana i lekko skręcone do wew., stabilizacja

miednicy.

Ruch: samodzielne odwodzenie uda kd. przesuwającej się w czasie ruchu po podłożu.

(1): pw.: j.w., skurcz wyczuwany w odwodzeniu po bocznej powierzchni uda poniżej kolca biodrowego.

Opisy:

Na 3: Badany leży na boku nietestowanym, w tym przypadku (patrz rys. 3) lewym. Kończyna, na której leży w trój zgięciu, co zapewni dodatkową stabilizację badanego. Jedną ręką stabilizujemy miednicę, wykluczając ją z ruchu. Noga pacjenta testowana jest prosta w stawie kolanowym, ale zgięta w stawie biodrowym do kąta 45^o i zostaje lekko zrotowana do zewnątrz (czyli stopę kierujemy lekko w dół). Pacjent wykonuje odwiedzenie kończyny (czyli uniesienie jej do góry) do kąta około 30^o

Na 4-5: Pacjent w takiej samej pozycji jak na 3, wykonuje to samo ćwiczenie, z tą różnicą, że stosujemy opór, który ustawiamy własną ręką ponad staw kolanowy.

Na 2: Pacjent leży na plecach, noga testowana w lekkiej rotacji wewnętrznej (stopa skierowana do wewnątrz) i wykonuje odwiedzenie (odsunięcie) kończyny badanej w czasie ruchu po śliskiej powierzchni.

Na 1: Pozycja jak na 2, przy próbie wykonania ruchu jak w ćwiczeniu na 2 wyczuwamy skurcz mięśnia po bocznej powierzchni uda. Jest to mięsień, który biegnie od kolca biodrowego przedniego górnego do kłykcia bocznego kości piszczelowej, więc umieszczony jest po skosie. Od zewnętrznego boku uda biegnie przyśrodkowo wąskim pasmem do wewnętrznej części stawu kolanowego.

Mięśnie kulszowo-goleniowe

Test:

(3) Leżenie przodem, nogi wyprostowane, stopy zwisają luźno poza kozetką; noga wykonuje ruch zgięcia w stawie kolanowym w płaszczyźnie strzałkowej

(4,5) Opór w okolicy ścięgna Achillesa

(2) Leżenie na boku testowanym, na śliskiej powierzchni, kolano wyprostowane; stabilizacja miednicy i uda; ruch zgięcia w stawie kolanowym po śliskiej powierzchni

(1) Pozycja jak na 3; wyczuwalne napięcie ścięgna mięśnia dwugłowego po stronie tylno bocznej z tyłu stawu kolanowego

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na brzuchu, obie nogi wyprostowane, stopy poza kozetką. Pacjent zgina nogę w stawie kolanowym. Pamiętamy o stabilizacji miednicy poprzez ułożenie ręki pod kręgosłupem lędźwiowym, zaraz nad pośladkami i dociśnięcie jej do podłoża.

Na 4-5: Pozycja i ćwiczenie jak na 3 z zastosowaniem oporu na ścięgnie Achillesa

Na 2: Pacjent leży na boku testowanym, w tym przypadku jest to bok prawy (patrz rys. na 2). Podtrzymujemy kończynę górną, której nie testujemy, w tym przypadku lewą. Stabilizujemy miednicę jedną ręką, a pacjent wykonuje zgięcie kolana poprzez ruch po śliskiej powierzchni.

Na 1: Pacjent leży na brzuchu, zginamy lekko jego kolano, do kąta około 30^o, a następnie podczas próby wykonania przez niego ćwiczenia wyczuwamy skurcz na ścięgnie mięśnia dwugłowego uda po stronie tylno bocznej stawu kolanowego, tak na górnej części dołu podkolanowego, bardziej do środka.

Mięsień czworogłowy uda

Test:

(3): pw.: leżenie tyłem lub siad, podudzia zwisają poza stołem, stabilizacja miednicy

Ruch: samodzielne prostowanie podudzia.

(4,5): Ruch: j.w. + opór

(2): pw.: leżenie na boku na kd. testowanej, kd. nie testowana odwiedziona spoczywa na

przedramieniu badającego, stabilizacja uda, podudzie kd. testowanej zgięte.

Ruch: samodzielne prostowanie podudzia przesuwającego się w czasie ruchu po podłożu.

(1): pw.: leżenie tyłem, kd. nie testowana wyprostowana, podudzie kd. testowanej zgięte pod

kątem 30stopni, skurcz mięśnia wyczuwany układając palce na jego ścięgnie poniżej

rzepki.

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na plecach lub siedzi z podudziami zwisającymi poza stołem. Jeżeli siedzi musi wykonać autostabilizację poprzez podpór rękoma. Pacjent wykonuje wyprostowanie kolana.

Na 4-5: Pozycja jak na 3 z tym, że opór stosujemy na nodze powyżej stawu skokowego.

Na 2: Pacjent leży na boku testowanym. W tym przypadku jest to bok lewy (patrz rys. na 2). Prawą nogę trzymamy, aby nie utrudniała ruchu. Noga lewa zostaje przez badającego zgięta w stawie kolanowym do kąta 90^o. Test polega na wyprostowaniu zgiętego kolana w czasie ruchu po śliskiej powierzchni przez pacjenta.

Na 1: Pacjent leży tyłem, kończyna, której nie testujemy spoczywa na kozetce. Testowaną kończynę zginamy w stawie kolanowym pod kątem 30^o, skurcz mięśnia wyczuwamy zaraz poniżej rzepki podczas próby jego napięcia. Palce układamy tuż pod rzepką, przy delikatnym naciśnięciu, przy luźnej nodze palce wsuną się na 2-3 milimetry. Przy skurczu mięśnia zostaną one stamtąd wypchnięte.

Mięsień trójgłowy łydki

Test:

(3): pw.: stanie na kd. testowanej wyprostowanej, kd. nie testowana zgięta w stawie

kolanowym, stopa zgięta - podeszwa dotyka palcami podłoża.

Ruch: zginanie podeszwy stopy kd. testowanej z oderwaniem piety od podłoża.

(4,5): Ruch: j.w /wspięcie na palce/

(2): pw.: leżenie na boku nas kd. testowanej wyprostowanej, stopa w pozycji zerowej, kd. nie

testowana zgięta w stawie kolanowym, stabilizacja podudzia.

Ruch: samodzielne zginanie podeszwowe stopy przesuwającej się w czasie ruchu po

podłożu.

(1): pw.: j.w. skurcz mięśnia wyczuwany układając palce na ścięgnie Achillesa.

Opisy:

Na 3: Badany stoi na kończynie, którą będziemy testować. Kończyna nietestowana jest lekko zgięta i oderwana od podłoża. Pacjent wykonuje stanie na palcach (1 raz) czyli oderwanie stopy pięty od podłoża z wykonaniem zgięcia podeszwowego.

Na 4: Pacjent staje na palcach 5 razy.

Na 5: Pacjent staje na palach 9 razy

Na 2: Pacjent leży na boku testowanym, stopa w pozycji „zerowej” czyli „anatomicznej”. Stopa ma z podudziem tworzyć kąt 90^o. Pacjent ma wykonać zgięcie podeszwowe stopy w czasie ruchu po śliskiej powierzchni czyli ruch jaki wykonuje stopa podczas wspinania na palce.

Na 1: Pozycja jak na 2, skurcz mięśnia wyczuwamy układając palce na ścięgnie Achillesa.

Mięsień brzucha - ZAPAMIĘTAĆ: Przy leżeniu pacjent ma leżeć na PŁASKIEJ POWIERZCHNI, jeżeli będzie leżeć na podwyższeniu dla pleców, ułatwicie test i ocena idzie wam w dół o pół stopnia.

- proste

(3) Brzuszki w leżeniu

(4,5) Jak na 3 + opór

(2) Leżenie na boku, skłon tułowia w czasie ruchu po płaszczyźnie.

Opisy:

Na 3: Pacjent leży „na faraona” na płaskiej powierzchni, czyli ręce skrzyżowane na klatce piersiowej, dłońmi skierowane do ramion. Wykonuje skłon tułowia w przód (brzuszki x1).

Na 4-5: Ćwiczenie jak na 3, z tym, że dawkujemy opór na klatce piersiowej.

Na 2: Pacjent leży na boku i podczas ruchu na śliskiej powierzchni wykonuje zgięcie tułowia w przód.

- skośne zewnętrzne i wewnętrzne

(3) Brzuszki skośne

(4,5) Jak na 3 + opór

(2) Jak na 3 + pomoc w wykonaniu

Opisy:

Na 3: Pacjent leży „na faraona”, czyli ręce skrzyżowane na klatce piersiowej, dłońmi skierowane do ramion. Wykonuje skłon tułowia w przód z przyciągnięciem łokcia do przeciwnego kolana (brzuszki skośne x1).

Na 4-5: Ćwiczenie jak na 3, z tym, że opór dawkujemy na klatce piersiowej.

Na 2: Ćwiczenie jak na 3, z tym, że wspomagamy wykonanie ruchu.

PRZY MIĘŚNIACH BRZUCHA W NASZEJ POPULACJI NORMA TO 3! PACJENT, KTÓRY ROBI TEN TEST NA 3 POKONUJE OPÓR GRAWITACJI DLA WŁASNEGO CIAŁA! (BYŁO PRZY MIĘŚNIACH BRZUCHA PYTANIE O TO JAKA JEST NORMA WIĘC PROSZĘ TO ZAPAMIĘTAĆ!!)

Mięśnie zginacze karku - mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy

(3) Zgięcie głowy do przodu z przyciągnięciem brody do mostka.

(4,5) Jak na 3 z oporem na powierzchni czoła

(2) Leżenie bokiem, odciążenie głowy na wrotce, w UGULu lub ręką, zgięcie głowy do przodu

(1) Wyczuwamy napięcie na guzku sutkowym

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na płaskiej powierzchni, wykonuje przyciągnięcie brody do mostka, tak, jakby wykonywał ukłon samą głową.

Na 4-5: Jak na 3, ale stosujemy opór na czole.

Na 2: Pacjent leży na boku, dowolnie którym. Nie dysponując UGULem ni wrotką wkładam y pacjentowi rękę pod głowę (pod ucho) podtrzymując ją i odciążając podczas ruchu. Pacjent wykonuje ruch zgięcia głowy do przodu.

Na 1: Wyczuwamy napięcie na guzku sutkowym, za żuchwą.

Mięśnie prostowniki karku ZAPAMIĘTAĆ: Głowa ma lekko zwisać POZA kozetką. Jeżeli pacjent leży całym ciałem na kozetce - ułatwicie mu tym samym ruch i WASZA ocena pójdzie o pół stopnia w dół!

Test:

(3) Leżenie na brzuchu, głowa poza podłożem w lekkim pochyleniu, ruch prostowania głowy, unoszenie poza podłoże

(4,5) Jak na 3 z oporem na potylicy

(2) Leżenie bokiem, odciążenie głowy na wrotce, w UGULu lub ręką, zgięcie głowy do przodu

(1) szukamy napięcia przykręgosłupowo

Opisy:

Na 3: Pacjent leży na brzuchu, głowa zwisa lekko z kozetki. Pacjent wykonuje uniesienie głowy ponad podłoże wraz z podniesieniem górnej części tułowia (ramiona i okolica łopatek). Pamiętajcie o stabilizowaniu miednicy jedną ręką, naciskając nią poniżej kręgosłupa lędźwiowego nad linią pośladków.

Na 4-5: Pozycja jak na 3 ale z zastosowaniem oporu na potylicy.

Na 2: Pacjent leży na boku, dowolnie którym. Nie dysponując UGULem ni wrotką wkładam y pacjentowi rękę pod głowę (pod ucho) podtrzymując ją i odciążając podczas ruchu. Pacjent wykonuje ruch zgięcia głowy do tyłu.

Na 1: Napięcie mięśni wyczuwamy równolegle do kręgosłupa szyjnego, czyli tuż pod szyją, między ramionami, barkami i łopatkami.

---