Ergonomia - Ćwiczenie 6.2.5, POLITECHNIKA POZNAŃSKA, LOGISTYKA, semestr III, ergonomia


6.2.5 Wyznaczanie chłonności akustycznej pomieszczenia

środowisko akustyczne - ogół szmerów i dźwięków o różnej sile i głośności oraz o różnym przeznaczeniu, odbieranych przez człowieka.

klimat akustyczny - jest to zespół zjawisk akustycznych zachodzących w danym środowisku, wywołanych źródłami hałasu znajdującymi się wewnątrz danego środowiska lub zewnętrznymi. Klimat akustyczny określa się za pomocą pomiaru ciśnienia akustycznego w zależności od czasu częstotliwości i przestrzeni.

emisja dźwięku - promieniowanie dźwięku przez określone źródło dźwięku podczas jego działania

imisja dźwięku - występowanie dźwięku w pewnym obszarze lub w punkcie będącym pod działaniem określonego źródła

pole akustyczne - przestrzeń, w której zachodzi proces drgań cząstek, wynikający z przemieszczania się fali dźwiękowej, określa się mianem pola akustycznego. Rodzaje źródeł oraz warunki rozprzestrzeniania się fali powodują powstanie dwóch rodzajów pól akustycznych: swobodne i dyfuzyjne (rozproszone).

pole akustyczne swobodne - istnieje wtedy, gdy nie istnieją ograniczenia w rozprzestrzenianiu się fali lub gdy istniejące ograniczenia charakteryzują się idealnymi właściwościami pochłaniającymi; nie występuje wtedy odbicie i rozpraszanie rozchodzących się fal, a przestrzeń pola akustycznego kształtowana jest przez energię źródła wytwarzającego drgania akustyczne, których natężenie akustyczne spada wraz z kwadratem odległości od źródła.

pole akustyczne rozproszone - powstaje w przestrzeniach zamkniętych w wyniku wielokrotnego odbicia i rozproszenia fali akustycznej

częstotliwość fali dźwiękowej - jest to liczba okresowych zmian ciśnienia lub prędkości cząstkowej w ciągu 1s. Od częstotliwości zależy wysokość tonu. Podwojenie częstotliwości powoduje podwojenie wysokości tonu. Przedział między dowolną częstotliwością a częstotliwością podwojoną nazywa się oktawą, natomiast 1/3 oktawy - tercją

maskowanie - jest to zjawisko polegające na tym, że z dwóch tonów o różnych częstotliwościach słyszy się tylko silniejszy, gdyż słabszy jest zagłuszany.

pogłos, czas pogłosu - zanikanie dźwięku w pomieszczeniu po wyłączeniu źródła dźwięku na skutek występowania wielokrotnych odbić dźwięku. Czasem pogłosu nazywamy okres od momentu wyłączenia źródła dźwięku do momentu, w którym poziom natężenia tego dźwięku zmniejszy się o 60 dB.

widmo hałasu - jest to skład częstotliwościowy hałasu, wyznaczony w pasmach oktawowych lub tercjowych

chłonność akustyczna - chłonność akustyczna są to właściwości chłonące ściany lub materiału na niej ułożonego określone za pomocą współczynnika pochłaniania dźwięku a. Chłonność akustyczna ściany o polu S określona jest wzorem:

A=As[m2]

Chłonność akustyczna pomieszczenia zamkniętego, w którym znajdują się maszyny, ludzie itp.jest sumą chłonności akustycznej poszczególnych powierzchni składowych tego pomieszczenia oraz chłonności akustycznej przedmiotów lub osób, które się w nim znajdują.

współczynnik pochłaniania dźwięku - jest to stosunek energii fali akustycznej pochłoniętej przez daną powierzchnię do energii fali akustycznej padającej na tę powierzchnię. Określa on właściwości chłonące ściany lub materiału na niej ułożonego

0x01 graphic

Gdzie: Ic - energia fali dźwiękowej padającej na powierzchnię,

I1 - energia fali dźwiękowej odbitej od powierzchni,

I2=Ic-I1 - energia pochłonięta fali dźwiękowej.

współczynnik odbicia dźwięku - współczynnik odbicia dźwięku jest to stosunek energii fali akustycznej odbitej od danej powierzchni do energii fali akustycznej padającej na tę powierzchnię.

0x01 graphic

Gdzie: Ic - energia fali dźwiękowej padającej na powierzchnię,

I2 - energia pochłonięta fali dźwiękowej,

I1=Ic-I2 - energia fali dźwiękowej odbitej od powierzchni.

izolacyjność akustyczna - izolacyjność akustyczna przegród i pomieszczeń D jest to różnica między przeciętnym poziomem ciśnienia akustycznego L1 z jednej strony przegrody a poziomem ciśnienia akustycznego L2 po przejściu fali dźwiękowej na drugą stronę przegrody

D=L1-L2

Izolacyjność pojedynczej jednorodnej przegrody jest w przybliżeniu wprost proporcjonalna do logarytmu iloczynu masy przegrody i częstotliwości, a odwrotnie proporcjonalna do porowatości materiału, z którego została wykonana



Wyszukiwarka