6.2.5 Wyznaczanie chłonności akustycznej pomieszczenia
środowisko akustyczne - ogół szmerów i dźwięków o różnej sile i głośności oraz o różnym przeznaczeniu, odbieranych przez człowieka.
klimat akustyczny - jest to zespół zjawisk akustycznych zachodzących w danym środowisku, wywołanych źródłami hałasu znajdującymi się wewnątrz danego środowiska lub zewnętrznymi. Klimat akustyczny określa się za pomocą pomiaru ciśnienia akustycznego w zależności od czasu częstotliwości i przestrzeni.
emisja dźwięku - promieniowanie dźwięku przez określone źródło dźwięku podczas jego działania
imisja dźwięku - występowanie dźwięku w pewnym obszarze lub w punkcie będącym pod działaniem określonego źródła
pole akustyczne - przestrzeń, w której zachodzi proces drgań cząstek, wynikający z przemieszczania się fali dźwiękowej, określa się mianem pola akustycznego. Rodzaje źródeł oraz warunki rozprzestrzeniania się fali powodują powstanie dwóch rodzajów pól akustycznych: swobodne i dyfuzyjne (rozproszone).
pole akustyczne swobodne - istnieje wtedy, gdy nie istnieją ograniczenia w rozprzestrzenianiu się fali lub gdy istniejące ograniczenia charakteryzują się idealnymi właściwościami pochłaniającymi; nie występuje wtedy odbicie i rozpraszanie rozchodzących się fal, a przestrzeń pola akustycznego kształtowana jest przez energię źródła wytwarzającego drgania akustyczne, których natężenie akustyczne spada wraz z kwadratem odległości od źródła.
pole akustyczne rozproszone - powstaje w przestrzeniach zamkniętych w wyniku wielokrotnego odbicia i rozproszenia fali akustycznej
częstotliwość fali dźwiękowej - jest to liczba okresowych zmian ciśnienia lub prędkości cząstkowej w ciągu 1s. Od częstotliwości zależy wysokość tonu. Podwojenie częstotliwości powoduje podwojenie wysokości tonu. Przedział między dowolną częstotliwością a częstotliwością podwojoną nazywa się oktawą, natomiast 1/3 oktawy - tercją
maskowanie - jest to zjawisko polegające na tym, że z dwóch tonów o różnych częstotliwościach słyszy się tylko silniejszy, gdyż słabszy jest zagłuszany.
pogłos, czas pogłosu - zanikanie dźwięku w pomieszczeniu po wyłączeniu źródła dźwięku na skutek występowania wielokrotnych odbić dźwięku. Czasem pogłosu nazywamy okres od momentu wyłączenia źródła dźwięku do momentu, w którym poziom natężenia tego dźwięku zmniejszy się o 60 dB.
widmo hałasu - jest to skład częstotliwościowy hałasu, wyznaczony w pasmach oktawowych lub tercjowych
chłonność akustyczna - chłonność akustyczna są to właściwości chłonące ściany lub materiału na niej ułożonego określone za pomocą współczynnika pochłaniania dźwięku a. Chłonność akustyczna ściany o polu S określona jest wzorem:
A=As[m2]
Chłonność akustyczna pomieszczenia zamkniętego, w którym znajdują się maszyny, ludzie itp.jest sumą chłonności akustycznej poszczególnych powierzchni składowych tego pomieszczenia oraz chłonności akustycznej przedmiotów lub osób, które się w nim znajdują.
współczynnik pochłaniania dźwięku - jest to stosunek energii fali akustycznej pochłoniętej przez daną powierzchnię do energii fali akustycznej padającej na tę powierzchnię. Określa on właściwości chłonące ściany lub materiału na niej ułożonego
Gdzie: Ic - energia fali dźwiękowej padającej na powierzchnię,
I1 - energia fali dźwiękowej odbitej od powierzchni,
I2=Ic-I1 - energia pochłonięta fali dźwiękowej.
współczynnik odbicia dźwięku - współczynnik odbicia dźwięku jest to stosunek energii fali akustycznej odbitej od danej powierzchni do energii fali akustycznej padającej na tę powierzchnię.
Gdzie: Ic - energia fali dźwiękowej padającej na powierzchnię,
I2 - energia pochłonięta fali dźwiękowej,
I1=Ic-I2 - energia fali dźwiękowej odbitej od powierzchni.
izolacyjność akustyczna - izolacyjność akustyczna przegród i pomieszczeń D jest to różnica między przeciętnym poziomem ciśnienia akustycznego L1 z jednej strony przegrody a poziomem ciśnienia akustycznego L2 po przejściu fali dźwiękowej na drugą stronę przegrody
D=L1-L2
Izolacyjność pojedynczej jednorodnej przegrody jest w przybliżeniu wprost proporcjonalna do logarytmu iloczynu masy przegrody i częstotliwości, a odwrotnie proporcjonalna do porowatości materiału, z którego została wykonana