Funkcje wychowania fizycznego: -Funkcja stymulacyjna - pobudzająca, -Funkcja adaptacyjna - przystosowawcza, -Funkcja kompensacyjna - wyrównawcza, -Funkcja korekcyjna - naprawcza. Funkcja stymulacyjna - nawiązuje do podstawowego faktu biospołecznego jakim jest rozwój osobniczy. Należy ustosunkować się czynnie do rozwoju jednostki. Wspierać go, zapewnić optimum bodźców dla podniesienia dynamiki rozwojowej. Stymulujemy lub kompensujemy ograniczenia ruchowe. Środowisko naturalne nie dysponuje pewnymi bodźcami rozwojowymi. Należy je więc sztucznie wytworzyć. Bodźcie sztucznie wytworzone to np. ćwiczenia gimnastyczne. Wyróżniamy czynniki - stymulatory: -biologiczne - ruch, słońce woda, teren, temperatura. Słońce jako czynnik biologiczny, ponieważ pod wpływem słońca wytwarza się witamina D, która ma wpływ na budowę kośćca, w porach letnich szkodliwość przebywania na słońcu dotyczy od 10-15 roku życia, pozostałe okresy są korzystne dla organizmu. Słońce ma wpływ na tworzenie erytrocytów, podnosi stan hemoglobiny, następuje lepsze wiązanie tlenu, a tym samym usprawnienie przemiany materii, dotlenienie organizmu, usprawniają się funkcje organizmu, podnosi łaknienie i potliwość, -społeczne - świadomość pedagogiczna rodziców (nauczanie dziecka higieny, właściwego
odżywiania). Standard życia (możliwości związane z odżywianiem). Tradycje, zwyczaje (niekoniecznie pozytywne.
Ruch jako czynnik biologiczny: Układ mięśniowy - pod wpływem ruchu mięsień zwiększa swoja objętość, zwiększa się obwód mięśnia, przekrój fizjologiczny, siła skurczu się zwiększa, zwiększa się elastyczność wiązadeł, ścięgna. Układ kostny - pod wpływem ruchu kościec jest lepiej odżywiony, polepsza się struktura beleczkowata kośćca. Koście stają się odporniejsze na urazy. Istotny jest ruch optymalny. Natomiast nadmierne obciążenia szczególnie w okresach skoku wzrostu mogą wpływać negatywnie na rozwój organizmu (może zostać ukształtowana sylwetka niskorosła, mimo genetycznych zdolności do wysokiego wzrostu). Układ krążenia - pod wpływem ruchu usprawnia się praca mięśnia serca. Dostosowane jest to do możliwości. Usprawnia się praca na obwodzie np. tętnic i żył. Zapewnia lepsze dotlenienie organizmu. Układ oddechowy - pod wypływem ruchu zwiększa się pojemność życiowa płuc. Można to zmierzyć pirometrem. Osoby trenujące mają lepsza pojemność płuc, oddech rzadszy i głębszy. W konsekwencji lepsze dotlenienie mózgu i wszystkich komórek. Układ kostno-stawowy - pod wpływem ruchu zwiększa się ruchowość stawów, polepsza się gibkości, likwidują przykurcze. Układ nerwowy - ruch ma wpływ na kształtowanie reakcji, skracanie drogi reakcji na bodziec. Ponadto ruch ma wpływ odprężający, ma powodować odreagowanie negatywnych emocji w formie zorganizowanej. Ćwiczenia powinny być właściwie dobrane do możliwości ucznia, nie mogą być ani za łatwe, ani za trudne. Funkcja adaptacyjna - życie jest ciągiem procesów adaptacyjnych. Osobnik przystosowuje się do środowiska biograficznego, społecznego, do wysiłków, zadań, obowiązków itd. Przystosowaniu podlega budowa ciała np. u pływaka funkcje organizmu. Motoryczność człowieka nabiera cech zmiennych dla środowiska, grupy zawodowej, dyscypliny itp. Prowadząc działalność wychowawczą staramy się uzyskać jak największy wpływ na kierunek procesów przystosowawczych. Czynne uodparnianie na bodźce fizyczne i psychiczne określamy jako hartowanie.
Hartowanie dotyczy głownie niskich temperatur i uodparnianie organizmu. Człowiek może osiągnąć duży stopień uodpornienia na niskie temperatury (np. kąpiele morsów). Zajęcia ruchowe uodparniają również psychikę tj. kształtują różnorodne cechy charakteru takie jak wytrwałość, siłę woli, odwagę, wiarę we własne siły. Funkcja kompensacyjna - zorganizowany system bodźców dopełniających, oraz antybodźców mając równoważyć zbyt daleko posuniętą adaptacje. W szkole kompensujemy dzieci głównie na niedobór ruchu. Badania potwierdzają, że dzieci w wieku szkolnym potrzebują 6-7 godzin ruchu dziennie. Stąd istnieje niedobór ruchu. Dzieci i młodzież charakteryzuje w dużym stopniu siedzący tryb życia. Ćwiczenia kompensacyjne w szkole to np: -zorganizowane ćwiczenia śródlekcyjne - na każdej lekcji nauczyciel zgodnie z przepisami powinien przeprowadzić 3 minuty ćwiczenia odprężające przy otwartym oknie korygując sylwetkę i ułatwiające oddychanie, -ćwiczenia miedzy-lekcyjne - zorganizowane przerwy z przeznaczeniem na ruch, na korytarzach, -zajęcia pozalekcyjne - gry i zabawy, ćwiczenia do muzyki, siłownia, basen itp. W ramach UKS (SKS) kompensując ćwiczeniami mamy na uwadze dzieci z mała koordynacja ruchową. Funkcja korekcyjna - korektywa to interwencja we wszystkich przypadkach odchyleń rozwojowych możliwych do zlikwidowania lub złagodzenia środkami wychowawczymi. Dotyczy postawy ciała, wad postawy ciała, korekty mowy, wzroku, słuchu. W szkole powinny być realizowane zajęcia dla grup w/w. Szkoła powinna prowadzić zajęcia z gimnastyki korekcyjnej dla uczniów z wadami postawy ciała. Coroczne badania dzieci i młodzieży potwierdzają, że około 65% ma wady postawy ciała lub zespół wad. W młodszym wieku szkolnym, gdy proces kostnienia się nie kończy, do okresu dojrzewania można osiągnąć sukcesy w skorygowaniu wad postawy ciała. W okresach późniejszych jest to trudne lub nawet niemożliwe.