Promocja zdrowia , zaliczenie z oceną.
Definicja zdrowia WHO (s. 19)
Zdrowie jednostki jako całość (zdrowie fizyczne, psychiczne, społeczne, duchowe (s. 30-31)
Czynniki warunkujące zdrowie - koncepcja „pól zdrowia” (wg Lalonde) (s. 44-45)
Styl życia- wg Sicińskiego (s.50 def. w tabeli)
Podział zachowań zdrowotnych podany na ostatnim wykładzie
Definiowanie edukacji zdrowotnej (dowolna definicja z tabeli s. 102) oraz promocji zdrowia (z tabeli s. 131)
Charakterystyka podejścia ukierunkowanego na szkołę promującą zdrowie (tabela s. 247)
4 zasady szkoły promującej zdrowie
Umiejętności życiowe (psychospołeczne) (definicja s.444); rodzaje umiejętności życiowych wg WHO (s.445)
Zagadnienie nr 4
Styl życia to:
Zespół codziennych zachowań, swoistych dla zbiorowości lub jednostki, charakterystyczny ”sposób bycia” odróżniający daną zbiorowość lub jednostkę od innych ludzi, bardziej lub mniej świadomie
Zagadnienie nr 1
Definicja zdrowia WHO - zdrowie jest stanem pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego, społecznego, a nie wyłącznie brakiem choroby lub niedomagania (ułomności).
Nowymi elementami tej definicji było zwrócenie uwagi na:
- zdrowie jako stan pozytywny (niektórzy autorzy a tłumaczeniu wyrazu well - being używają określeń: dobrostan, stan pełnej pomyślności),
- jego wielowymiarowość (aspekt fizyczny, społeczny i psychiczny),
- znaczenie subiektywnej oceny (poczucia) zdrowia (samopoczucie).
Definicja ta jest jednak od wielu lat przedmiotem krytyki. Wśród „zarzutów” wymienia się m.in.:
- statyczność - „stan” odnosi się do sytuacji chwilowej,
- brak aspekty duchowego zdrowia,
- nieprecyzyjność sformułowania „dobrostan”,
- pojmowania zdrowia jako stanu idealnego jest „mirażem”, utopią. Osiągniecie pełnego zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego jest praktycznie nie możliwe.
Mimo tych zastrzeżeń definicja zdrowia, zaprezentowana przez WHO jest nadal najczęściej cytowana na całym świecie. Zainicjowała liczne próby formułowania pozytywnych definicji zdrowia.
Zagadnienie nr 2
ZDROWIE JEDNOSTKI JAKO CAŁOŚĆ
Podejście holistyczne zakłada,że zdrowie człowieka stanowi całość , złożoną z kilku powiązanych ze sobą i zależnych od siebie wzajemnie wymiarów. Wymiary te to : zdrowie fizyczne,psychiczne,społeczne,duchowe,seksualne i prokreacyjne. Zmiany w jednym wymiarze zdrowia wpływają na pozostałe jego wymiary. Zdrowie oznacza zatem pewien rodzaj równowagi między poszczególnymi wymiarami.
Zdrowie fizyczne - odnosi się do ciała , biologicznego funkcjonowania organizmu i jego poszczególnych układów. Może oznaczać , z jednej strony prawidłową ich funkcję (bez objawów choroby lub niepełnosprawności), a z drugiej odpowiedni poziom sprawności i wydolności fizycznej, zdolność do wykonywania codziennych czynności bez nadmiernego zmęczenia.
Zdrowie psychiczne - najczęściej wyróżnia się dwa jego komponenty :
Poznawczy , czyli zdrowie umysłowe (mentalne) określane jako zdolność do jasnego,spójnegomyślenia,uczenia się , realizacji swego potencjału intelektualnego
Afektywny , czyli zdrowie emocjonalne , które oznacza :
- zdolność do kontrolowania emocji ( m.in.lęk ,radość ,złość , żal) w tym rozpoznawania ich i wyrażania w sposób adekwatny do sytuacji , zapewniający poczucie komfortu i akceptowany społecznie
- zdolność do radzenia sobie z trudnościami , stresem , napięciem , depresją i lękiem
Zdrowie społeczne - oznacza ono :
Niezależność (autonomię) , jako cechę osób dojrzałych społecznie
Zdolność do utrzymywania dobrych relacji interpersonalnych i współpracy z innymi ludźmi
Akceptowanie odpowiedzialności za siebie i innych
Zdrowie duchowe-w definicjach zdrowia duchowego pojawiają się takie elementy jak : samoświadomość , jakość relacji , system wartości i poczucie celu życia. Eksperci z zakresu promocji zdrowia wyróżnili następujące kryteria zdrowia duchowego : zdolność do dawania i brania ,okazywanie ciepła , bezwarunkowa miłość , poczucie sensu i celu życia , uznawanie czynników transcendentalnych , wewnętrzna siła i spokój, pozytywne nastawienie , własne credo życiowe , uznawanie istnienia czegoś co istnieje poza naszym umysłem , zwartość na przeżycia duchowe , zdolność do wyjścia poza świadomość. Zdrowie duchowe najogólniej oznacza doświadczanie wewnętrznego spokoju i zgody z samym sobą oraz rozpoznawanie i wdrażanie w życie zasad i przekonań religijnych lub moralnych. Jego rozumienie zależy od przekonań i stosunku ludzi do sił , które kierują życiem ludzkim i sensem świata. Dla ludzi wierzących związane jest z ich przekonaniami , praktykami religijnymi i wartościami podstawowymi dla danej religii. Dla ludzi niewierzących wynika z praw natury lub ich osobistego kredo. Niektórzy autorzy uważają, że zdrowie duchowe nie jest odrębną kategorią , lecz częścią afektywnego komponentu zdrowia psychicznego.
Zagadnienie nr 5
Zachowania zdrowotne - działania podjęte świadomie przez jednostkę w celu promowania zdrowia. Działania te wpływają na proces socjalizacji.
Podział zachowań zdrowotnych:
ze względu na stan świadomości jednostki i cel jej działania
zachowania zdrowotne podejmowane intencjonalnie (w celu wzmocnienia lub poprawy stanu zdrowia; chęć zmiany)
zachowania związane ze zdrowiem (nie towarzyszy im uświadomiony cel; zachowania które mogą mieć pozytywny lub negatywny wpływ na zdrowie np. bieganie, długość snu itp..)
ze względu na skutki zachowań dla zdrowia
zachowania pozytywne, pro zdrowotne (sprzyjające zdrowiu)
zachowania negatywne, anty zdrowotne (stwarzają ryzyko dla zdrowia, wywołują bezpośrednie lub odległe szkody zdrowotne)
zachowania medyczne: korzystanie z opieki medycznej, świadczeń lekarskich itp.
4. zachowania prewencyjne podejmowane w celu zapobiegania chorób.
Zagadnienie nr 3
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE ZDROWIE I DBAŁOŚĆ
STYL ŻYCIA : zbiór decyzji (działań) jednostki , które wpływają na jego zdrowie i które jednostka może w mniejszym Lu większym stopniu kontrolować.
ŚRODOWISKO : wszystkie jego elementy, zewnętrzne w stosunku do ciała ludzkiego , na które jednostka nie ma wpływu lub jest on bardzo ograniczony.
BIOLOGIA CZŁOWIEKA : wszystkie cechy związane z biologią organizmu ludzkiego , w tym czynniki genetyczne , wiek , płeć
ORGANIZACJA OPIEKI MEDYCZNEJ : dostępność, jakość, organizacja , rodzaj , zasoby opieki medycznej
Zagadnienie nr 6
Edukacja zdrowotna to proces, w którym ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i społeczności, w której żyją. ( Williams, 1988)
Promocja zdrowia to proces umożliwiający ludziom kontrolę nad własnym zdrowiem i jego poprawę ( Karta Ottawska 1986)
Zagadnienie nr 7
Charakterystyka podejścia ukierunkowanego na szkołę promującą zdrowie
Podejście ukierunkowane na:
edukację zdrowotną
koncentracja na chorobach, zapobieganie im, leczeniu oraz zachowaniach zdrowotnych uczniów; zdrowie, jako koncepcja narzucana przez ekspertów zdrowia
w pedagogice dominacja dydaktyki, stylu dyrektywnego z naciskiem na profilaktykę zaburzeń i zachowania bezpieczne dla zdrowia
zachęcanie nauczycieli do pełnienia roli modeli, tradycyjne, restrykcyjne podejście do środowiska szkolnego
przekonanie, że sprawy zdrowia w szkole mogą rozwiązać pracownicy medyczni, luźno z nią związani
szkołę promującą zdrowie
koncentracja na warunkach i stylach życia oraz dobrym samopoczuciu; zdrowie, jako koncepcja otwarta, w jej definiowaniu uczestniczą uczniowie
demokratyczny proces, ukierunkowany na rozwijanie kompetencji młodych ludzi do podejmowania działań służących zmianom warunków i stylu życia
polityka szkoła w odniesieniu do zdrowia jest tworzona wspólnie przez nauczycieli, uczniów i ich rodziców
promocja zdrowia jest zintegrowana ze wszystkimi strefami funkcjonowania szkoły i w powiązaniu z działaniami w społeczności lokalnej
Zagadnienie nr 9
UMIEJETNOŚCI ZYCIOWE- to umiejętności (zdolności) umożliwiające jednostce pozytywne zachowania przystosowawcze, które pozwalaja efektywnie Radzic sobie z zadaniami i wyzwaniami codziennego życia.
UMIEJETNOŚCI PSYCHOSPOŁECZNE:
- mają znaczenie dla osiągniecia przez człowieka satysfakcjonującego życia
- pozwalają na poznanie samego siebie, swoich możliwości i ograniczeń, pomagają w rozwiązywaniu swoich problemów
- decydują o możliwości świadomego i rozsądnego kierowania własnymi wyborami i podejmowania decyzji
- są warunkiem budowy dobrych relacji z otoczeniem, sprzyjają aktywnemu uczestnictwu w życiu społecznym a także radzeniu sobie na rynku pracy
KLASYFIKACJA UMIEJETNOŚCI ŻYCIOWYCH wyróżnia 3 podstawowe grupy:
1. Komunikacja i umiejętności interpersonalne- komunikacja werbalna i niewerbalna, negocjacje, asertywnośc, budowanie empatii, współpraca i praca w grupie, rzecznictwo
2. Podejmowanie decyzji i krytyczne myślenie- gromadzenie informacji, ocena róznych rozwiązań problemu z uwzględnieniem przewidywania konsekwencji dla siebie i społeczeństwa, analiza wpływu wartości i postaw na motywy działania swoje i innych.
3. Kierowanie sobą- budowanie poczucia własnej wartości, samoświadomośc w zakresie własnych praw, postaw, wyznawanych wartości, mocnych i słabych stron; określanie celów, samoobserwacja i samoocena; kierowanie emocjami (radzenia sobie z gniewem, lekiem, stratą); radzenie sobie ze stresem ( zarządzanie czasem, pozytywne myślenie, techniki relaksacyjne)