SSF wykład 6 i 7, FINANSE I RACHUNKOWOŚĆ, Standardy Sprawozdawczości Finansowej


Wykład 6 01.12.2012

Jednostka X buduje Środek trwały. Koszty związane z budową środka trwałego poniesione do dnia bilansowego wynoszą 200 000zł. Ponadto odsetki od kredytu bankowego zaciągniętego na budowę środka trwałego na dzień bilansowy wynoszą 5 000zł. Odsetki zaś powstałe z tytułu ulokowania wolnych środków zaciągniętego kredytu na lokacie bankowej wynoszą 1000zł. Określić wartość bilansową środka trwałego?

Wartość bilansowa budowanego środka trwałego obejmuje:

(+) koszty związane z budową środka trwałego poniesione do dnia bilansowego 200 000 zł

(+) odsetki od kredytu bankowego na dzień bilansowy 5 000zł

(-) odsetki od lokaty

Łącznie o kwota 204 000zł.

STRUKTURA BILANSU WG POLSKIEGO PRAWA BILANSOWEGO

Aktywa- to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń (np. zakup lub wytworzenie), które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Ogół posiadanych przez konkretne przedsiębiorstwo zasobów majątkowych dzieli się na 2 zasadnicze grupy:

Aktywa trwałe to składniki aktywów jednostki, które:

Wartości niematerialne i prawne- to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż 1 rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, np. oprogramowanie komputerów, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych lub zdobniczych.

Rzeczowe aktywa trwałe to np.:

  1. Nieruchomości w tym np. grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynki i budowle, itp.

  2. Maszyny, urządzenia, środki transportu i inne,

  3. Ulepszenia w obcych środkach trwałych

  4. Inwentarz żywy

Oraz środki trwałe w budowie

Należności to wynikające z przeszłych zdarzeń prawo otrzymania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, związane z cyklem operacyjnym lub wynikające z przepisów prawa. Dzielą się na:

Inwestycje to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających np. w formie odsetek, dywidend. Dzielą się na:

Zapasy to rzeczowe aktywa obrotowe np. materiały, towary, produkty gotowe, półprodukty i produkty w toku.

Pasywa to równowartość aktywów sfinansowana ze środków własnych (kapitał własny) lub z obcych źródeł (kapitał obcy - zobowiązania).

Kapitał (fundusz) własny to równowartość środków gospodarczych wniesionych do jednostki na stałe (na cały okres jej istnienia) przez właścicieli ( wkład właściciela lub właścicieli) oraz środki wygospodarowane w toku jej działalności (część zysku)

Zobowiązania to wynikające z przeszłych zdarzeń obowiązki wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Dzielą się na:

STRUKTURA BILANSU WG US GAAP

STRUKTURA BILANSU WG MSR

MSR w odróżnienie od UoR nie proponują i nie narzucają konkretnej formy bilansu. Jedynie MSR nr 1 określa pewne minimum wykazywanych informacji, różniących się między sobą charakterem i funkcją na tyle, że wskazana jest ich odrębna prezentacja.

- MSR 1 nie określa kolejności prezentacji wymienionych pozycji

- w bilansie należy zamieścić dodatkowe pozycje, grupy pozycji i sumy cząstkowe, gdy jest to niezbędne do zrozumienia sytuacji finansowej jednostki

- nazwę oraz kolejności pozycji lub grupy podobnych pozycji można zmieniać, stosownie do charakteru jednostki oraz przeprowadzanych transakcji. Ma to zapewnić informacje, które są konieczne dla zrozumienia sytuacji finansowej jednostki

- niektóre pozycje bilansowe są wykazywane osobno, jeżeli charakter, rozmiary lub funkcje danej pozycji są znaczne

- podjęcie decyzji o wyodrębnieniu dodatkowych pozycji w bilansie powinno wynikać z oceny:

1. charakteru i płynności aktywów

2. funkcji aktywów w jednostce

3. kwot, charakteru i terminów wymagalności zobowiązań

- stosowanie różnych zasad wyceny dla poszczególnych grup aktywów, co wynika z odmiennego charakteru i funkcji, wymaga ich prezentacji jako odmiennych pozycji.

Dalszy podział poszczególnych pozycji bilansowych, w sposób uwzględniający charakter działalności jednostki, powinien być ujawniony w bilansie lub w informacji dodatkowej. Przy wyodrębnianiu szczegółowych elementów można uwzględnić następujące kryteria podziału:

  1. Rzeczowe aktywa trwałe podzielić na grupy, zgodnie z MSR 16 „rzeczowe aktywa trwałe”

  2. Należności podzielić na:

  1. Należności z tytułu dostaw i usług

  2. Należności od jednostek powiązanych

  3. Przedpłaty

  4. Pozostałe należności

  1. Zapasy podzielić na towary, materiały pomocnicze, materiały, produkty w toku i wyroby gotowe, zgodnie z MSR 2 „Zapasy”

  2. W rezerwach wyodrębnić rezerwy z tytułu świadczeń pracowniczych i inne rezerwy

  3. Kapitał podstawowy i kapitały rezerwowe (zapasowe) podzielić na poszczególne kryteria:

  1. Wniesiony kapitał podstawowy

  2. Nadwyżki ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej

  3. Kapitały rezerwowe.

Wg standardów międzynarodowych w bilansie ujmuje się te pozycje, które spełniają definicję składnika bilansu i kryteria ujmowania. Daną pozycję, spełniającą definicję składnika należy ująć jeżeli:

W bilansie nie ujmuje się składnika aktywów,, jeżeli poniesiono wydatki , co do których nie jest prawdopodobne, że jednostka gospodarcza osiągnie korzyści ekonomiczne po upływie bieżącego roku obrotowego.

Zobowiązanie nie ujmuje się w bilansie, jeżeli prawdopodobne jest, że dojdzie do wypływu zasobów zawierających korzyści ekonomiczne na skutek uregulowania przez jednostkę obecnego obowiązku, zaś kwotę konieczną do wywiązania się z tego obowiązku można wiarygodnie ustalić.

UWAGA- w oparciu o rodzaj prowadzonej działalności każda jednostka powinna ustalić, czy w bilansie dokonuje podziału aktywów i zobowiązań na krótkoterminowe i długoterminowe czy nie.

Niezależnie od przyjętej metody prezentacji, w odniesieniu do wszystkich pozycji aktywów i zobowiązań, na które składają się zarówno kwoty, których realizacji lub uregulowania się oczekuje przed upływem 12 miesięcy po dniu bilansowym i po upływie więcej niż 12 miesięcy po dniu bilansowym, jednostka powinna podać kwotę, której realizacji lub uregulowania oczekuje się po upływie 12 miesięcy. Taka prezentacja służy przede wszystkim potrzebom informacyjnym w zakresie oceny płynności i wypłacalności jednostki.

Przykład

Przedsiębiorstwo x wykonuje roboty budowlane, przy czym należność za wykonane roboty na koniec roku 2009 wynosi 10 mln zł. I ma zostać uregulowana w kwocie 8 mln zł w ciągu najbliższych 5 miesięcy, zaś pozostałe 2 mln zł ma zastać spłacona dopiero w 2011r. natomiast zobowiązanie z tytułu zaciągniętego kredytu o wartości bilansowej netto 12 mln zł., z którego w 2010 r. należy spłacić 3 mln zł.

Ująć rozrachunki w bilansie na koniec 2009r. (wg UoR i MSR- minimum)

Przykładowe wykazanie w bilansie na koniec 2009r ( z pominięciem ewentualnego wpływu dyskonta czy premii za odroczony termin płatności)

Przy sporządzaniu sprawozdań mg MSR należy dyskontować

Wyciąg z bilansu przedsiębiorstwa X 2009r (w mln zł.)

Układ bilansu wg kryterium płynności wg MSR

Należności z tytułu robót budowlanych (dostaw i usług) 10

W tym: należności w okresie spłaty dłuższym niż 12 miesięcy 2

Zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów 12

W tym: raty kredytu o terminie spłaty dłuższym niż 12 miesięcy 9

UKŁAD TRADYCYJNY BILANSY WG UoR

Aktywa obrotowe:

Należności z tyt. Robót budowlanych (dostaw i usług)

- w okresie spłaty do 12 m-cy 8

- w okresie spłaty dłuższym niż 12 m-cy 2

Zobowiązania długoterminowe

W tym zobowiązanie z tyt. Zaciągniętych kredytów 9

Zobowiązania krótkoterminowe

W tym zobowiązania z tyt. Spłaty rat zaciągniętych kredytów 3

Aktywa trwałe a aktywa obrotowe wg MSR

(materiały)

Aktywa trwałe obejmują zgodnie z MSR 1:

  1. Rzeczowe aktywa trwałe

  2. Aktywa niematerialne

  3. Aktywa finansowe o charakterze trwałym

Aktywa trwałe obejmują aktywa, które sprzedaje się lub zużywa, czy realizuje w ramach normlanego cyklu operacyjnego, nawet jeśli nie oczekuje się ich realizacji w terminie 12 miesięcy po dniu bilansowym np. zapasy i należności z tyt. Dostaw i usług (podobnie jak UoR). Poza tym aktywa obrotowe obejmują aktywa posiadane przede wszystkim z przeznaczeniem do obrotu oraz bieżącą część długoterminowych aktywów finansowych.

Wykład 7 02.12.2012

Zobowiązania długo - i krótkoterminowe wg MSR

Zobowiązanie zalicza się do zobowiązań krótkoterminowych jeżeli spełnia jedni z poniższych kryteriów:

  1. Oczekuje się, że zostanie ono uregulowane w toku normalnego cyklu operacyjnego jednostki

  2. Jest w posiadaniu przede wszystkim z przeznaczeniem do obrotu

  3. Jest ono wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnie bilansowego

  4. Jednostka nie posiada bezwarunkowego prawa do odroczenia daty wymagalności zobowiązania przez okres co najmniej 12 miesięcy od dnia bilansowego.

Wszystkie pozostałe zobowiązania zalicza się do zobowiązań długoterminowych

UWAGA

Jednostka zalicza do zobowiązań krótkoterminowych zobowiązania finansowe, gdy są one wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego, nawet wówczas gdy:

  1. Pierwotny termin wymagalności przekraczał 12 miesięcy raz

  2. Umowa o refinansowaniu lub umowa o przesunięciu terminów spłat zmieniająca charakter zobowiązania na długoterminowy została zawarta po dniu bilansowym, a przed zawarciem sprawozdania finansowego do publikacji

UWAGA

Jeśli natomiast kredytodawca (pożyczkodawca) zgodził się przed dniem bilansowym na okres karencji kończący się przynajmniej 12 miesiącu po dniu bilansowym w którym jednostka ma prawo wywiązywać się ze załamanych wcześniej warunków i w którym kredytodawca (pożyczkodawca) nie może domagać się natychmiastowej zapłaty, wówczas takie zobowiązanie klasyfikowane jest jako długoterminowe.

Przy klasyfikowanie aktywów i zobowiązań na długo - i krótkoterminowe, pozycje zobowiązań i należności, które związane są z działalnością operacyjna np.:

- z tytułu dostaw i usług

- wobec/od pracowników

- operacyjne rozliczenia międzyokresowe

- inne zobowiązania i zależności wynikające z działań podejmowanych w normalnym cyklu operacyjnym

Zalicza się zawsze do pozycji krótkoterminowych, nawet jeśli są płynne lub wymagalne w terminie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego.

Ponadto MSR nr 1 zezwala na ujawnienie: W bilansie lub w informacji dodatkowej pewnych bardzo szczególnych danych dotyczących KAPITAŁU WŁASNEGO, np. dla każdej grupy kapitału podstawowego - liczbę akcji lub udziałów składających się na zatwierdzony kapitał, czy opus charakteru i przeznaczenie każdego kapitału rezerwowego ( zapasowego) wchodzącego w skład kapitału własnego.

Porównanie pozycji bilansowych w MSR i ustawie o rachunkowości

  1. Większość pozycji bilansowych występujących w MSR 1 odpowiada elementom bilansu przewidzianym w ustawie o rachunkowości

  2. W MSR 1 są pozycje eksponujące problematykę własności

  3. W ustawie o rachunkowości kapitał własny jest eksponowany w podziale na bardziej szczegółowe składniki np. kapitał podstawowy, kapitał zapasowy.

  4. W MSR 1 występują odrębne pozycje prezentujące zobowiązania i aktywa dotyczące podatku bieżącego, a w ustawie o rachunkowości są one ujęte w pozycjach zbiorczych

  5. W MSR 1 występują też pozycje, których nie ujmuje się w bilansie sporządzonym zgodnie z ustawą o rachunkowości np. aktywa biologiczne

  6. W ustawie o rachunkowości zasady wyceny wszystkich aktywów o zobowiązań oraz zasady ustalania wyniku finansowego zostały ujęte w rozdziale czwartym. Natomiast każdy odrębny MSR/MSSF zawiera szczegółowe regulacje dotyczące wyceny.

  7. MSR 1 podobnie jak ustawa o rachunkowości zakłada roczny cykl opracowywania bilansu.

Odpis aktualizujący na dzień wyceny

Na każdy dzień bilnasowy jednostka ocenia czy istnieją obiektywne dowody utraty wartości składnika aktywów finansowych - te dowody mogą wynikać z jednego lub z więcej zdarzeń mających miejsce po początkowym ujęciu składnika aktywów - należności („zdarzenia powodujące stratę”) oraz to zdarzenie lub zdarzenia powodujące stratę mają wpływ na wartości składnika, co można wiarygodnie oszacować jest możliwe. Jeśli takie dowody istnieją, jednostka stosuje MSR 39.

Wzkazanie pojedynczego zdarzenia powodujące utratę wartości może nie być możliwe, utrat e wartości może raczej spowodować złożony efekt kilku zdarzeń.

Odpis odnosi się w koszty ( na rachunek zysków i strat) okresu, w którym następuje odpis. MSR nie określają o jaką pozycję kosztów chodzi. W przypadku zmniejszenia się w okresach następnych straty z tytułu utraty wartości, to uwzględnioną pierwotnie stratę „odwraca się”, drogą uznania przychodów w okresie, w którym nastąpiło obniżenie straty ( MSR 39)

UoR nakazuje tworzyć odpisy aktualizujące wartość należności z zachowaniem zasady ostrożności, co wyraża się uwzględnieniem zmniejszenia wartości należności, co do których istnieje wątpliwość, czy nastapi od nich przewidywany dopływ korzyści ekonomicznych do jednostki np. w odniesieniu do należności dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości.

Zadanie

Jednostka A wykazuje w księgach rachunkowych należności z tytułu dostaw i usług w kwocie 15 000zł. Należność od odbiorcy X w kwocie 3 000zł. (upadłość jednostki) najprawdopodobniej nie zostanie odzyskana.

Ustalić wartość bilansową należności

Należy utworzyć odpis w wysokości 3 000zł. Na należność od odbiorcy X

Wartość bilansowa = 15 000 - 3 000= 12 000 zł

Zadanie

W przedsiębiorstwie R, które sprzedaje produkty dużej liczbie odbiorców różnych, saldo końcowe konta „rozrachunki z odbiorcami” wynosiło 200 000zł. Na podstawie analizy dotychczasowych płatności (należności nieściągalne) oszacowana wartość odpisu aktualizującego w wysokości 2%.

Oszacować odpis aktualizujący i dokonać wyceny bilansowej

Wysokość odpisu: 2% x 200 000= 4 000zł.

Wartość bilansowa: 200 000 - 4 000= 196 000zł.

Rachunek zysków i strat (sprawozdanie z zysków lub strat i innych całkowitych dochodów)

Rachunek zysków i strat jest drugim, obok bilansu, najważniejszym składnikiem sprawozdania finansowego jednostki. Jest ściśle powiązany z bilansem, gdyż obrazuje efekty wykorzystania tego majątku. Ostateczny rezultat działalności przedsiębiorstwa ujęty w rachunku zysków i strat w postaci wyniku finansowego jest wykazany w kapitale własnym.

Rachunek zysków i strat, jako obligatoryjny element sprawozdania finansowego jednostki gospodarczej, jest sporządzony w układzie segmentowym. Oznacza to odrębne wykazywanie dla każdego rodzaju działalności osiągniętych przychodów oraz poniesionych kosztów.

W rachunku zysku i strat wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, które są pogrupowane wg poszczególnych rodzajów działalności, co pozwala na ustalenie wyników cząstkowych dla danego rodzaju działalności. Do ustalenia ostatecznego wyniku finansowego ( wyniku finansowego netto) dochodzi się stopniowo.

Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między przychodami netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi a wartością sprzedanych produktów, towarów, materiałów wycenionych w kosztach wytworzenia albo cenach nabycia albo zakupu, powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz pozostałych kosztów operacyjnych.

Wynik operacji finansowych stanowi różnicę między przychodami finansowymi (np. z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi), a kosztami finansowymi (np. tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji oraz aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi)

Wynik operacji nadzwyczajnych jest to różnica pomiędzy zyskami nadzwyczajnymi a stratami nadzwyczajnymi. Stary i zyski nadzwyczajne powstają na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, powstają poza działalnością operacyjna jednostki i nie są związane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia np. pożar, powódź.

Wynik finansowy netto oblicza się poprzez skorygowanie wyniku finansowego brutto o obowiązkowe obciążenia wyniku np. w postaci podatku dochodowego.

Ustawa o rachunkowości dopuszcza 2 warianty sporządzania rachunku zysków i strat:

- wariant porównawczy

- wariant kalkulacyjny

Wyboru wariantu sporządzania zysków i strat dokonuje kierownik jednostki, na wybór wariantu w decydującym stopniu wpływa sposób ewidencji kosztów.

Bez względu na to w jakim wariancie będzie sporządzany rachunek zysków i strat, wynik ze sprzedaży i wszystkie pozostałe wyniki są zawsze takie same w obu wariantach, różne są tylko sposoby ich obliczania wyniku.

Struktura rachunku zysków i strat wg US GAAP

Struktura rachunku zysków i strat wg MSR

Informacje przedstawiane w sekcji dotyczącej zysków lub strat lub w sprawozdaniu z zysków i strat:

a. przychody

b. Koszty finansowe

c. udział w zyskach lub stratach jednostek stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięć rozliczanych zgodnie z metodą praw własności

d. obciążenia z tytułu podatków

e. łączna kwota obejmująca sumy działalności zaniechanych (MMSF-5)

Informacje przedstawiane w sekcji dotyczącej innych całkowitych dochodów

To składniki kwot innych całkowitych dochodów w danym okresie, sklasyfikowanych wg rodzaju ( w tym udział w innych całkowitych dochodach jednostek stowarzyszonych) oraz zgrupowanych w te kwoty.

Można także zaprezentować w rachunku zysków i strat dodatkowe pozycje, grupy pozycji i sumy cząstkowe, jeżeli taki sposób prezentacji jest przydatny dla zrozumienia finansowych wyników działalności jednostki.

Przy sporządzaniu rachunku zysków i strat wg MSR nie wykazuje się pozycji nadzwyczajnych.

Jednostka ujmuje w ramach rachunku zysków i strat wszystkie osiągnięte przychody i koszty obciążające w danym okresie, chyba że MSSF (MSR) wymagają lub zezwalają na inne podejścia. Założenia koncepcyjne definiują przychody i koszty.

Uwaga

MSR-y podobnie jak US GAAP i UoR dopuszczają 2 wersje rachunku zysków i strat; porównawcza i kalkulacyjna

Informacja dodatkowa do sprawozdania finansowego

Informacja dodatkowa nazywana również załącznikiem, przedstawia dane i objaśnienia, które nie zostały ujęte w pozostałych elementach sprawozdania, a które są niezbędne do tego, aby jasno i rzetelnie ocenić sytuacje finansową jednostki oraz jej wyniki finansowy. Sporządzając informację dodatkową należy kierować się zasadą istotności, to znaczy, że w informacji dodatkowej zamieszcza się te informacje, które są ważne dla oceny działalności jednostki, a równocześnie upraszcza się lub pomija się zagadnienia o mniejszym znaczeniu.

W związku z tym, że ustawodawcza nie określił wzoru czy postaci, w jakiej powinny być prezentowane dane w informacji dodatkowej, jednostka sama ustala formę prezentacji danych. Dodatkowe informacje i objaśnienia mogą być prezentowane np. w formie tabelarycznej, opisowej lub mieszanej.

Natomiast zakres informacji, które są prezentowane we „wprowadzeniu do sprawozdania finansowego” oraz „dodatkowych informacjach i objaśnieniach” został określny w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.

MATERIAŁY OD BABKI

Według standardów międzynarodowych w bilansie, który nazywamy też sprawozdaniem sytuacji finansowej, ujmuje się te pozycje, które spełniają definicję składnika bilansu - dany składnik ujmuje się jeżeli:

W oparciu o rodzaj prowadzonej działalności każda jednostka powinna ustalić czy w bilansie dokonuje podziału aktywów i zobowiązań na krótkoterminowe i długoterminowe czy takiego podziału nie dokonuje.

Niezależnie od przyjętej metody prezentacji w odniesieniu do wszystkich aktywów i zobowiązań, na które składają się zarówno kwoty, których uregulowania lub realizacji oczekuje się przed upływem 12 miesięcy po dniu bilansowym i powyżej tych 12 miesięcy. Jednostka powinna podać kwotę, której realizacji lub uregulowania oczekuje się po upływie 12 miesięcy. Taka prezentacja służy przede wszystkim potrzebom informacyjnym w zakresie oceny płynności oraz wypłacalności jednostki.

Przykład:

Przedsiębiorstwo X wykonuje roboty budowlane, przy czym należność za wykonane roboty na koniec roku 2009 wynosi 10 mln zł i ma zostać uregulowana w kwocie 8 mln zł w ciągu najbliższych 5 miesięcy, zaś pozostałość 2 mln zł ma zostać spłacona dopiero w 2011 roku. Natomiast zobowiązanie z tytułu zaciągniętego kredytu o wartości bilansowej netto wynosi 12 mln zł, z którego w roku 2010 należy spłacić 3 mln. Zł.

Ująć rozrachunku w bilansie na koniec 2009 roku (według UOR i MSR - minimum)

Przykładowe wykazanie w bilansie na koniec 2009 roku (z pominięciem ewentualnego wpływu dyskonta czy premii za odroczony termin płatności):

WYCIĄG Z BILANSU PRZEDSIĘBIORSTWA X

2009 rok (w mln zł)

  • Układ bilansu według kryterium płynności według MSR

Należności z tytułu robót budowlanych (dostaw i usług)

w tym: należności o okresie spłaty dłuższym niż 12 miesięcy

10

2

Zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów

w tym: raty kredytu o terminie spłaty dłuższym niż 12 miesięcy

12

9

  • Układ tradycyjny bilansu według UOR

Aktywa obrotowe:

Należności z tytułu robót budowlanych (dostaw i usług)

- o okresie spłaty do 12 miesięcy

- okresie spłaty dłuższym niż 12 miesięcy

8

2

Zobowiązania długoterminowe

w tym: zobowiązanie z tytułu zaciągniętych kredytów

9

Zobowiązania krótkoterminowe

w tym: zobowiązanie z tytułu spłat rat zaciągniętych kredytów

3

Klasyfikowanie zobowiązań i aktywów powinno następować konsekwentnie - jeśli stosuje się w odniesieniu do aktywów klasyfikację na krótko i długoterminowe, to po stronie zobowiązań powinno być zastosowane analogiczne kryterium. Jeżeli natomiast aktywa są porządkowane według kryterium płynności, to pasywa powinny być klasyfikowane według kryterium wymagalności.

Przy klasyfikowaniu aktywów i zobowiązań na długo i krótkoterminowe pozycje należności i zobowiązań, które są związane z działalnością operacyjną jednostki np. z tytułu dostaw i usług wobec/od pracowników operacyjne rozliczenia międzyokresowe i inne należności i zobowiązania wynikające z działań podejmowanych w normalnym cyklu operacyjnym, zalicza się jej zawsze do pozycji krótkoterminowych, nawet jeśli są płynne lub wymagalne w terminie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. (ma tutaj miejsce zbieżności przepisów UOR i MSR)

Standard nr 1 zezwala na ujawnienie w bilansie lub w informacji dodatkowej pewnych bardzo szczegółowych danych dotyczących kapitału własnego, np. dla każdej grupy kapitału podstawowego podaje się liczbę akcji lub udziałów składających się na kapitał zatwierdzony, opis charakteru i przeznaczenia każdego kapitału wchodzącego w skład kapitału własnego.

Aktywa trwałe a aktywa obrotowe według standardów międzynarodowych

Według MSR dany składnik aktywów zalicza się do aktywów krótkoterminowych (aktywów obrotowych), jeżeli spełnia przynajmniej jedno z poniższych kryteriów:

Definicja cyklu operacyjnego - cykl operacyjny jednostki to okres, który upływa między nabyciem aktywów przeznaczonych do przetworzenia (np. do produkcji, sprzedaży) a ich realizacją np. w formie pieniężnej

Wszystkie pozostałe aktywa zalicza się do aktywów trwałych, czyli długoterminowych.

Według standardu nr 1 aktywa trwałe obejmują:

Do aktywów obrotowych zalicza się zatem te aktywa, które są przeznaczone do obrotu oraz bieżąca część długoterminowych aktywów finansowych.

Zobowiązania długo i krótkoterminowe według MSR

Zobowiązanie zalicza się do zobowiązań krótkoterminowych jeśli spełnia jedno z poniższych kryteriów:

Wszystkie pozostałe zobowiązania zalicza się do zobowiązań długoterminowych.

Jednostka zaliczać będzie do zobowiązań krótkoterminowych te zobowiązania finansowe, gdy są wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego nawet wówczas gdy:

UWAGA! Jeżeli natomiast pożyczkodawca/kredytodawca zgodził się przed dniem bilansowym na okres karencji kończący się przynajmniej 12 miesięcy po dniu bilansowym, wówczas takie zobowiązanie klasyfikowane jest jako długoterminowe (musi to być uregulowane prawnie).

Porównanie pozycji bilansowych w MSR i UOR

Większość pozycji bilansowych występujących w MSR 1 odpowiada elementom bilansu przewidzianym w ustawie o rachunkowości.

W MSR 1 są pozycje eksponujące problematykę własności.

W ustawie o rachunkowości kapitał własny jest eksponowany w podziale na bardziej szczegółowe składniki np. kapitał podstawowy, kapitał zapasowy itd.

W MSR 1 występują odrębne pozycje prezentujące zobowiązania i aktywa dotyczące podatku bieżącego, a w ustawie o rachunkowości są one ujęte w pozycjach zbiorczych.

W MSR 1 występują też pozycje, których nie ujmuje się w bilansie sporządzanym zgodnie z ustawą o rachunkowości np. aktywa biologiczne.

W ustawie o rachunkowości zasady wyceny wszystkich aktywów i zobowiązań oraz zasady ustalania wyniku finansowego zostały ujęte w rozdziale czwartym. Natomiast każdy odrębny MSR/MSSF zawiera szczegółowe regulacje dotyczące wyceny (w odróżnieniu do ustawy o rachunkowości MSR nr 2 Zapasy ogranicza np. wycenę rozchodów zapasów do metody średniej ważonej - nazywaną też metodą cen przeciętnych - oraz metody FIFO).

MSR nr 1 podobnie jak ustawa o rachunkowości zakłada roczny cykl opracowywania bilansu.

Przykład - dotyczący należności z tytułu dostaw i usług i tworzenia odpisów z tytułu utraty wartości zgodnie z MSR nr 39:

Należność poddaje się ocenie z punktu widzenia ewentualnej utraty wartości (§ 46 MSR 39). I jeśli istnieją obiektywne dowody, iż została poniesiona strata z tytułu utraty wartości należności, uzasadniony jest odpis aktualizujący wartość należności.

Odpis aktualizujący na dzień wyceny =
wartość księgowa należności - można do odzyskania kwota

Na każdy dzień bilansowy jednostka ocenia, czy istnieją obiektywne dowody utraty wartości składnika aktywów finansowych - te dowody mogą wynikać z jednego lub więcej zdarzeń mających miejsce po początkowym ujęciu składnika aktywów - należności („zdarzenie powodujące stratę”) oraz to zdarzenie (lub zdarzenia) powodujące stratę mają wpływ na wartość składnika, co można wiarygodnie oszacować jest możliwe. Jeśli takie dowody istnieją, jednostka stosuje MSR nr 39.

Wskazanie pojedynczego zdarzenia powodującego utratę wartości może nie być możliwe. Utratę wartości może raczej spowodować złożony efekt kilku zdarzeń.

Do obiektywnych dowodów utraty wartości składnika aktywów finansowych - należności - zalicza się uzyskanie przez posiadacza składnika aktywów informacje, dotyczące następujących zdarzeń powodujących stratę (MSR 39) np.

Odpis odnosi się w koszty (na rachunek zysków i strat) okresu, w którym następuje odpis. MSR nie określają, o jaką pozycję kosztów chodzi. W przypadku zmniejszenia się w okresach następnych straty z tytułu utraty wartości, to uwzględnioną pierwotnie stratę „odwraca się”, drogą uznania przychodów w okresie, w którym nastąpiło obniżenie straty (MSR 39).

Porównanie z UOR - zapisy ustawy o rachunkowości art. 35 b) nakazują tworzyć odpisy aktualizujące wartość należności z zachowaniem zasady ostrożności, co wyraża się uwzględnieniem zmniejszenia wartości należności, co do których istnieje wątpliwość, czy nastąpi do nich przewidywany dopływ korzyści ekonomicznych do jednostki np. w odniesieniu do należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości.

Zadanie:

Jednostka A wykazuje w księgach rachunkowych należności z tytuł dostaw i usług w kwocie 15 000 zł. Należność od odbiorcy X w kwocie 3 000 zł (upadłość jednostki) najprawdopodobniej nie zostanie odzyskana.

Ustalić wartość bilansową należności

Należy utworzyć odpis w wysokości 3 000 zł na należność od odbiorcy Z

Wartość bilansowa - 15 000 - 3 000 = 12 000 zł

Zadanie:

W przedsiębiorstwie R, które sprzedaje produkty dużej liczbie odbiorców różnych saldo końcowe konta Rozrachunki z odbiorcami wynosiło 200 000 zł. Na podstawie analizy dotychczasowych płatności (należności nieściągalne) oszacowano wartość odpisu aktualizującego w wysokości 2 %.

Oszacować odpis aktualizujący i dokonać wyceny bilansowej

Wysokość odpisu = 2% * 200 000 zł = 4 000 zł

Wartość bilansowa = 200 000 - 4 000 = 196 000 zł

Rachunek zysków i strat (Sprawozdanie z całkowitych dochodów za dany okres)

Rachunek zysków i strat jest drugim, obok bilansu, najważniejszym składnikiem sprawozdania finansowego jednostki. Jest ściśle powiązany z bilansem, gdyż obrazuje efekty wykorzystania majątku. Ostateczny rezultat działalności przedsiębiorstwa ujęty w rachunku zysków i strat w postaci wyniku finansowego jest wykazany w kapitale własnym.

Rachunek zysków i strat, jako obligatoryjny element sprawozdania finansowego jednostki gospodarczej, jest sporządzany w układzie segmentowym. Oznacza to odrębne wykazywanie dla każdego rodzaju działalności osiągniętych przychodów oraz poniesionych kosztów.

W rachunku zysków i strat wykazuje się oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, które są pogrupowane według poszczególnych rodzajów działalności, co pozwala na ustalenie wyników cząstkowych dla danego rodzaju działalności. Do ustalenia ostatecznego wyniku finansowego (wyniku finansowego netto) dochodzi się stopniowo.

znalazłam takie coś:

"To są pytania lub zagadnienia które pamiętam Z SSF

Zacznę od tego iż, pytania na I terminie były podobne do tych co były na zerówce.

Ale na I terminie było 5 wariantów odpowiedzi a na zerówce 4.

 

- tabelka przedstawiająca model kontynentalny i anglosaski (str.2 wykł.1)

- coś o modelu południowo amerykańskim odp. chyba inflacja

- harmonizacja, standaryzacja co to jest

- pyt. O dyrektywy VII i IV czego dotyczą

- daty 1973 lub  2001 dot. powstania RMSR

- co obejmują MSSF str.8 wykład1

-obowiązki Rady Powierniczej str.2 wykł.2

- Publikacje FASB

-zadania z zapasów przykład 1 i 2 str.3 i 4

- w msr2 niedozwolona odp. lifo

- do krótkoterminowych świadczeń zaliczamy odp. samochód służbowy

- coś o założeniach aktuarialnych

- tabelka na stronie 8 wykład o hiperinflacji coś o kursie zamknięcia (aktywa i zobowiązani)

- zadanie podać datę przejścia na MSSF opisane to jest na stronie 4 wykład 7

- był podany przykład i trzeba było wiedzieć do jakiej działalność należał(operacyjna, finansowa, inwestycyjna)

-metoda bezpośrednia i pośrednia trzeba wiedzieć że te dwie metody występują w dział. operacyjnej a w dział. Finans. i inwestyc. występuje tylko metoda bezpośrednia"

6



Wyszukiwarka