KONSPEKT ZAJĘĆ KOREKCYJNYCH - kolano koślawe

Wada: Kolana koślawe (genu valgum)

Wiek ćwiczących: 8-10 lat

Liczba osób: 11

Miejsce ćwiczeń: sala korekcyjna

Przybowy i przyrządy:

Główne zadanie: wzmacnianie m. krawieckiego, smukłego, głowy przyśrodkowej m. czworogłowego, oraz rozluźnianie m. dwugłowego i mm. Pasma biodrowo - piszczelowego.

Czas trwania: 45 minut

Kolano koślawe- (genu valgum) to zniekształcenie obustronne kończyn dolnych charakteryzujące się przyśrodkowym ułożeniem kolan (tzw. „X”). Podudzia oddalone są od osi pośrodkowej ciała, co powoduje oddalenie od siebie kostek wewnętrznych goleni.

Kolana koślawe powstają wtórnie pod wpływem choroby stawów, płaskostopia i skrzywienia kręgosłupa.

Przyczyny powstawania wady:

Najczęstsze uwarunkowania koślawości kolan to:

- krzywica w okresie niemowlęcym, płaskostopie, choroby stawów;

- osłabienie mm i więzadeł w okresie dojrzewania;

- porażenie mm: półbłoniastego, półścięgnistego lub czworogłowego uda

Wyróżniamy:

  1. koślawość wrodzoną

  2. idiopatyczną

  3. pokrzywiczą

  4. pourazową

  5. porażeniową

  6. pozapalną

  7. statyczną (wynikającą z przeciążenia kończyn dolnych, a także występującą jako zjawisko wtórne, np. przy stopie płasko- koślawej)

Koślawe ustawienie stóp znajduje swoje odbicie w nieprawidłowym rozłożeniu sił ucisku i pociągania w obrębie stawu kolanowego sprzyjające jego koślawości.

Za fizjologiczną koślawość uważa się odchylenie od osi przeciętnie 2-3 centymetrów, ale nie większą niż 5 centymetrów.

Mm nadmiernie rozciągnięte (osłabione) to:

Mm przykurczone (napięte) to:

Zalecenia i Przeciwwskazania:

Wskazania: nauka poprawnego chodu, ćwiczenia przeciwpłaskostopiu, jazda na rowerze z obniżonym siodełkiem, pływanie.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Lp.

Tok lekcji

Ćwiczenia

Część wstępna

1.

Czynności porządkowe

Zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności, podanie tematu lekcji.

2.

Ćwiczenia:

*rozgrzewające,

*ożywiająco - pobudzające układ krążeniowo - oddechowy,

*oddechowe

1.Prowadzący rozkłada szarfy na podłodze. Dzieci biegają dookoła sali, na komendę powódź, każde dziecko wskakuje do rozłożonej na podłodze szarfy. Ćwiczenie powtarzamy 4-krotnie.

2.Zabawa „Berek ranny”.

3.Siad skrzyżny, KKD w pozycji skrzydełek, maksymalny wdech nosem, wydech ustami z jak najdłuższym wymawianiem litery „s”.

4.Chodzenie „tiptopami” po linii prostej z woreczkiem na głowie, wdech nosem i wydech ustami.

Część główna

1.

Siad ugięty na krześle. Zakładamy prawą stopę na lewe kolano i pchamy prawą ręką

kolano w dół. Wytrzymać 6 sek.

2.

Stanie w małym rozkroku, dłonie oparte na wewnętrznej stronie kolan. Rozpychamy kolana.

3.

W parach: jeden ćwiczący w siadzie rozkrocznym, drugi ćwiczący staje nad nim tak, by jego stopy znajdowały się na zewnątrz stóp siedzącego. Siedzący stara się powiększyć

rozkrok, naciskając na nogi stojącego.

4.

Siad o nogach ugiętych w stawach kolanowych na zewnątrz, stopy złączone podeszwami

opierają się o siebie, dłonie obejmują stopy. Rozpychanie kolan łokciami na zewnątrz, z niewielkim opadem w przód.

5.

Leżenie tyłem. Kocyk pod kolanami, woreczek między kolanami, stopy związane. Unoszenie podudzi do pełnego wyprostu (można umieścić woreczek lub piłkę lekarską na podbiciu stopy).

6.

Siad skrzyżny. Ręce w bok lub na karku . Przejście do stania bez pomocy rąk. Powtórzyć 6 razy.

7.

Siad na ławeczce, podudzia związane, woreczek między kolanami. Z wyrzutem KKD w górę powstanie do pozycji wyprostowanej.

8.

Siad na podłodze, próba sięgnięcia dużym palcem stopy do brody, nosa lub czoła.

Część końcowa

1.

Ćwiczenia rozluźniające

Leżenie przodem, woreczek między kolanami, KKG w górę. Swobodne przetaczanie się do leżenia tyłem i powrót do leżenia przodem

2.

Czynności porządkowe

Zbiórka, pożegnanie.



Wyszukiwarka