KONSPEKT ZAJĘĆ KOREKCYJNYCH - kolano koślawe
Wada: Kolana koślawe (genu valgum)
Wiek ćwiczących: 8-10 lat
Liczba osób: 11
Miejsce ćwiczeń: sala korekcyjna
Przybowy i przyrządy:
Główne zadanie: wzmacnianie m. krawieckiego, smukłego, głowy przyśrodkowej m. czworogłowego, oraz rozluźnianie m. dwugłowego i mm. Pasma biodrowo - piszczelowego.
Czas trwania: 45 minut
Kolano koślawe- (genu valgum) to zniekształcenie obustronne kończyn dolnych charakteryzujące się przyśrodkowym ułożeniem kolan (tzw. „X”). Podudzia oddalone są od osi pośrodkowej ciała, co powoduje oddalenie od siebie kostek wewnętrznych goleni.
Kolana koślawe powstają wtórnie pod wpływem choroby stawów, płaskostopia i skrzywienia kręgosłupa.
Przyczyny powstawania wady:
Najczęstsze uwarunkowania koślawości kolan to:
- krzywica w okresie niemowlęcym, płaskostopie, choroby stawów;
- osłabienie mm i więzadeł w okresie dojrzewania;
- porażenie mm: półbłoniastego, półścięgnistego lub czworogłowego uda
Wyróżniamy:
koślawość wrodzoną
idiopatyczną
pokrzywiczą
pourazową
porażeniową
pozapalną
statyczną (wynikającą z przeciążenia kończyn dolnych, a także występującą jako zjawisko wtórne, np. przy stopie płasko- koślawej)
Koślawe ustawienie stóp znajduje swoje odbicie w nieprawidłowym rozłożeniu sił ucisku i pociągania w obrębie stawu kolanowego sprzyjające jego koślawości.
Za fizjologiczną koślawość uważa się odchylenie od osi przeciętnie 2-3 centymetrów, ale nie większą niż 5 centymetrów.
Mm nadmiernie rozciągnięte (osłabione) to:
m. półścięgnisty
m. półbłoniasty
m. krawiecki
m. czworogłowy uda
m. obszerny przyśrodkowy
Mm przykurczone (napięte) to:
m. dwugłowy uda
m. piszczelowy przedni
m. piszczelowy tylni
m. biodrowo - lędźwiowy (m. lędźwiowy większy, m. biodrowy)
Zalecenia i Przeciwwskazania:
dążymy do odciążenia stawów kolanowych we wszystkich możliwych warunkach (przy istniejącej nadwadze ciała - staramy się ją zmniejszyć; w czasie dnia wyłączenie w możliwie najmniejszym stopniu pozycji stojącej; na lekcjach WF-u ograniczenie pozycji stojącej, wyeliminowanie pozycji rozkrocznej, siadu płotkarskiego, siadu na piętach ze stopami i podudziami na zewnątrz),
przeciwdziałamy współistniejącemu płaskostopiu,
stosujemy obcas Thomasa,
wzmacniamy mięśnie rozluźnione i usuwamy przykurcze,
Wskazania: nauka poprawnego chodu, ćwiczenia przeciwpłaskostopiu, jazda na rowerze z obniżonym siodełkiem, pływanie.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
|
Lp. |
Tok lekcji |
Ćwiczenia |
Część wstępna |
1. |
Czynności porządkowe |
Zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności, podanie tematu lekcji. |
|
2. |
Ćwiczenia: *rozgrzewające, *ożywiająco - pobudzające układ krążeniowo - oddechowy, *oddechowe |
1.Prowadzący rozkłada szarfy na podłodze. Dzieci biegają dookoła sali, na komendę powódź, każde dziecko wskakuje do rozłożonej na podłodze szarfy. Ćwiczenie powtarzamy 4-krotnie. 2.Zabawa „Berek ranny”. 3.Siad skrzyżny, KKD w pozycji skrzydełek, maksymalny wdech nosem, wydech ustami z jak najdłuższym wymawianiem litery „s”. 4.Chodzenie „tiptopami” po linii prostej z woreczkiem na głowie, wdech nosem i wydech ustami. |
Część główna |
1. |
|
Siad ugięty na krześle. Zakładamy prawą stopę na lewe kolano i pchamy prawą ręką kolano w dół. Wytrzymać 6 sek. |
|
2. |
|
Stanie w małym rozkroku, dłonie oparte na wewnętrznej stronie kolan. Rozpychamy kolana. |
|
3. |
|
W parach: jeden ćwiczący w siadzie rozkrocznym, drugi ćwiczący staje nad nim tak, by jego stopy znajdowały się na zewnątrz stóp siedzącego. Siedzący stara się powiększyć rozkrok, naciskając na nogi stojącego. |
|
4. |
|
Siad o nogach ugiętych w stawach kolanowych na zewnątrz, stopy złączone podeszwami opierają się o siebie, dłonie obejmują stopy. Rozpychanie kolan łokciami na zewnątrz, z niewielkim opadem w przód. |
|
5. |
|
Leżenie tyłem. Kocyk pod kolanami, woreczek między kolanami, stopy związane. Unoszenie podudzi do pełnego wyprostu (można umieścić woreczek lub piłkę lekarską na podbiciu stopy). |
|
6. |
|
Siad skrzyżny. Ręce w bok lub na karku . Przejście do stania bez pomocy rąk. Powtórzyć 6 razy. |
|
7. |
|
Siad na ławeczce, podudzia związane, woreczek między kolanami. Z wyrzutem KKD w górę powstanie do pozycji wyprostowanej. |
|
8. |
|
Siad na podłodze, próba sięgnięcia dużym palcem stopy do brody, nosa lub czoła. |
Część końcowa |
1. |
Ćwiczenia rozluźniające |
Leżenie przodem, woreczek między kolanami, KKG w górę. Swobodne przetaczanie się do leżenia tyłem i powrót do leżenia przodem |
|
2. |
Czynności porządkowe |
Zbiórka, pożegnanie. |