Żywienie zwierząt wykład 8 ostatni, Zootechnika SGGW, semestr IV, Żywienie


Żywienie zwierząt wykład 8 ostatni

Siano

Wartość pokarmowa siana łąkowego zależy od:

Siano z roślin matylkowatych odznacza się:

O jakości siana decyduje również:

Wartość pokarmową siana obniża:

metody suszenia:

Wielkość strat przy suszeniu na pokosach zależy od pogody.

pogoda

%strat

białko strawne

% strat

MJ energii netto

Dobra

Normalna

zła

24

37

50

34

46

56 aż do całkowitej utraty

Wielkość strat zależnie od ilości opadów i przewracania

Długość okresu suszenia średnio w dniach

Opady

(mm)

Roztrząsanie, przewracanie

Zagrabianie (średnio))

Straty %

Białka strawnego

% straty MJ energii netto

1,5

-

2,0 razy

13,8

22,6

2,25

5,25

3,5

30,0

40,6

8,06

25,25

4,4

46

49,1

Skład chemiczny ( w% ) niektórych rodzajów słomy i plew

Rodzaj rośliny

Sucha masa

Białko ogólne

Tłuszcz surowy

Włókno surowe

BAW

Popiół surowy

Słoma jęczmień

88,0

3,7

1,7

37

40,6

5,0

Owies

89,1

2,7

1,2

40,7

39,2

5,3

Żyto

89,3

2,4

1,4

42,7

38,9

3,9

Pszenica

89,1

2,2

1,4

39,2

41,8

4,5

Plewy

Jęczmień

85,8

3,1

1,5

30,3

38,5

12,4

Owies

87,2

5,0

2,5

26,7

41,5

10,5

Pszenica

86,0

4,5

1,7

30,7

38,2

10,9

koniczyna

87,5

19,0

1,6

22,5

33,0

11,4

Okopowe charakterystyka ogólna

OKOPOWE

skład chemiczny wartość energetyczna 1 kg okopowych

pasza

Sucha masa

Popiół surowy

Białko ogólne

Tłuszcz surowy

Włókno surowe

BAW

Przeżuwacze

EN MJ

Brukiew

Buraki cukrowe

Buraki pastewne

Do 12,5% s.m.

Pow. 12,5 % s.m.

Buraki półpastewne

Marchew czerwona

Marchew żółta

Marchew biała

Topinambur

Ziemniaki surowe

Ziemniaki parowane

Buraki półcukrowe

11,8

25,2

15

11,1

15,2

16,6

14,9

12,3

14,8

25,8

22,1

22,8

25

0,9

1,4

1,1

1,2

1,3

1,7

1,2

1,1

0,9

1,3

1,3

1,4

1,1

1,4

1,3

1,1

1,0

1,1

1,5

1,3

1,2

1,1

1,4

2,0

2,2

1,3

0,2

0,2

0,2

0,1

0,1

0,4

0,3

0,2

0,2

0,2

0,2

0,2

0,2

1,3

1,4

1

0,9

1,0

1,2

1,2

1,1

1,2

1,4

0,6

0,7

1,4

8,0

20,9

11,6

7,9

11,8

11,8

10,9

8,7

11,4

21,5

18,1

18,3

20,9

0,9

1,1

1,0

0,7

1,0

1,1

1,1

0,9

1,1

1,6

1,4

1,4

1,1

Mączka rybna. Produkuje się ją z małych ryb, nie nadających się do spożycia, z ryb niekonsumpcyjnych oraz z odpadów rybnych ( głowa, kręgosłup, skóry, łuski, wnętrzności- uzyskiwanych przy produkcji filetów), czasami zużywa się także zepsute konserwy lub ryby solone na statku. W zależności od surowca skład chemiczny mączki może być różne, szczególnie pod względem zawartości tłuszczu, białka oraz soli ( NaCl ). Przerób produktów rybnych na mączkę odbywa się w podobny sposób jak przerób produktów mięsnych.

Mączka rybna zawiera wysokowartościowe białko ( 30-70 % ) o znacznej ilości lizyny, wetioniny, histydyne i argininy. Zawartość tłuszczu w moączkach waha się od 2 do 20 %, dlatego dzielimy je na chude- do 7% tłuszczu i tłuste- powyżej 7%. Ponieważ w tłuszczu mączki rybnej jest dużo kwasów tłuszczowych nienasyconych, wpływa ona ujemnie na jakość produktów zwierzęcych, zwłaszcza słoniny, która jest miękka, mazista i ma zapch i smak rybi. W popiele mączki rybnej znajduje się dużo wapnia i fosforu w formie łatwo przyswajalnej. Zawiera ona również witaminy, zwłaszcza A i D3 oraz niektóre z grupy B. W czasie suszenia część witamin ulega zniszczeniu, część jest oddzielona tłuszczem, ale znaczna ich ilość pozostaje. Przy produkcji mączki z ryb solnych może ona zawierać dużo soli, nawet do 25 %, gdy tymczasem nie powinno być jej więcej niż 4%. Mączkę słoną można podawać zwierzętom, ale w bardzo małych ilościach.

Mączkę rybną stosuje się tak jak poprzednio omówione mączki, w żywieniu trzody chlewnej i drobiu, w mieszankach paszowych wyprodukowanych dla tych gatunków. Stanowić ona może 2 do 10% pasz treściwych dla tych zwierząt. Maksymalna ilość mączki na tucznika wynosi 0,5 kg na 100 kg wagi żywej.



Wyszukiwarka