Zespół nr 1 |
Grupa 3m |
Małecki Michał
Męziński Sebastian
Michalik Arkadiusz
Mieszek Tomasz
Milewski Maciej
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ NR 3
TEMAT: Próby czynnościowe układu krążenia
Test PWC170 oraz określenie V02max
Próba Martineta
Próba Ruffiera
1. Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie efektu Lindharda. Efekt ten zazwyczaj występuje po wysiłkach statycznych o dużej intensywności i polega na większym wzroście tętna, wentylacji minutowej i zużycia tlenu niż w trakcie jego trwania.
2. Materiał i metody badań:
Eksperyment przeprowadzono na dwóch studentach: nr 1. trenujący kajakarstwo i nr 2. nietrenujący, obaj o zbliżonej masie i wysokości ciała.
L.p. |
Inicjały |
Wiek |
Masa |
Wysokość |
Aktywność ruchowa |
1. |
R.Ś. |
20 |
78 kg |
176 cm |
trenuje kajakarstwo |
2. |
A.W. |
20 |
75 kg |
177 cm |
ograniczona do zajęć akademickich |
Obydwaj badani podjęli identyczny wysiłek: 30 s. w poziomce. Należy nadmienić, iż obaj poddani byli ok. 30 min. wcześniej intensywnemu wysiłkowi na pływalni, co mogło w istotny sposób wpłynąć na wyniki eksperymentu.
3. Wyniki badań i omówienia:
R.Ś.
|
spoczynek |
wysiłek |
wypoczynek |
||||||||||
|
- |
15″ |
30″ |
15″ |
30″ |
45″ |
1′ |
1′15″ |
1′30″ |
1′45″ |
2′ |
2′15″ |
2′30″ |
HR |
66 |
115 |
151 |
110 |
94 |
81 |
73 |
74 |
70 |
64 |
68 |
66 |
65 |
RR |
115/75 |
|
|
120/85 |
|
|
130/95 |
|
|
|
120/85 |
|
|
f |
12 |
16 |
20 |
20 |
20 |
20 |
16 |
24 |
16 |
16 |
16 |
12 |
12 |
VE |
8 |
16 |
20 |
20 |
20 |
20 |
20 |
20 |
16 |
16 |
12 |
16 |
12 |
A.W.
|
spoczynek |
wysiłek |
wypoczynek |
||||||||||
|
- |
15″ |
30″ |
15″ |
30″ |
45″ |
1′ |
1′15″ |
1′30″ |
1′45″ |
2′ |
2′15″ |
2′30″ |
HR |
79 |
146 |
157 |
141 |
132 |
126 |
123 |
116 |
113 |
110 |
107 |
108 |
106 |
RR |
130/80 |
|
|
160/80 |
|
|
140/80 |
|
|
|
140/80 |
|
|
f |
15 |
20 |
16 |
16 |
40 |
44 |
44 |
40 |
32 |
28 |
24 |
24 |
24 |
VE |
20 |
24 |
12 |
20 |
44 |
44 |
44 |
40 |
28 |
28 |
28 |
28 |
28 |
U 1. badanego objaw Lindharda jest niemal niezauważalny - jedynie ciśnienie tętnicze (RR) wzrosło po zakończeniu wysiłku. Pozostałe pomiary nie uległy wzrostowi
Natomiast u 2. badanego wyraźnie można zaobserwować efekt Lindharda - nagłemu „skokowi” uległy niemal wszystkie mierzone parametry (RR, f, VE)
4. Wnioski:
- 1. badany jest wytrenowany i jego organizm jest przystosowany do tego typu wysiłków,
- Efekt Lindharda ma miejsce, gdyż w trakcie wysiłku rośnie przepływ krwi, ale wzrost ciśnienia tętniczego (RR) jest ograniczony przez rosnące ciśnienie śródpiersiowe, w wyniku czego powstaje ucisk mięśni na naczynia krwionośne, a w następstwie rośnie dług tlenowy i objawy zmęczenia.
5. Piśmiennictwo:
- „Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego”, praca zbiorowa, Wydawnictwa AWF,
- „Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego”, pod redakcją Artura Jaskólskiego, Wydawnictwo AWF we Wrocławiu.
Wyszukiwarka