REAKCJE CHARAKTERSYSTYCZNE
ANALIZA KATIONÓW I GRUPY Ag+ i Pb2+
Nr |
Jon lub związek |
Odczynnik |
Sposób wykonania reakcji |
Reakcje |
1 |
AgNO3 0,1M |
HCl 1M |
2kr. AgNO3 + 2kr. HCl, wytrącony osad zachować do doświadczenia 2. |
Ag+ + Cl- AgCl |
2 |
AgCl [Ag(NH3)2]+ |
NH3aq 1M |
Osad AgCl + NH3aq dodawać kroplami do roztworzenia osadu, a następnie dodawać kroplami HNO3 do wytrącenia osadu. |
AgCl + 2NH3 [Ag(NH3)2]+ + Cl- |
3 |
Ag+ |
p-dimetyloamino-benzylidenorodanina |
Bibułę zwilżyć kilkoma kroplami odczynnika i po wysuszeniu zwilżyć 1kr AgNO3 zakwaszonego 1kr. HNO3 |
|
4 |
Ag+ |
KI 0,1M |
2kr. AgNO3 + 3kr. KI osad AgI + 1cm3 NH3aq |
Ag+ + I- AgI |
5 |
Ag+ |
NH3aq 1M |
1kr. NH3aq + AgNO3 kroplami do wytrącenia osadu, podgrzewać do wrzenia + NH3aq kroplami do roztworzenia osadu |
Ag+ + NH4OH AgOH + NH4+ |
6 |
Ag+ |
NaOH 1M |
2kr. AgNO3 + 2kr. NaOH |
Ag+ + OH- AgOH |
7 |
Ag+ |
H2SO4 1M |
2kr. AgNO3 + 2kr. H2SO4 |
|
8 |
Ag+ |
AKT (H2S) * |
2kr. AgNO3 + 1cm3 AKT (ogrzewać pod wyciągiem) |
2Ag+ + H2S Ag2S + 2H+ |
9 |
Ag+ |
K2Cr2O7 0,15 M |
2kr. AgNO3 + 2kr. K2Cr2O7 |
2Ag+ + Cr2O72- Ag2Cr2O7 |
Numer |
Jon lub związek |
Odczynnik |
Sposób wykonania reakcji |
Reakcje |
1 |
Pb(NO3)2 |
HCl 1M |
2kr. PbNO3)2 + 2kr. HCl, |
Pb2+ + 2Cl- PbCl2 |
2 |
PbCl2 |
NaOH 1M |
osad PbCl2 (część II) + NaOH kroplami do roztworzenia osadu |
PbCl2 + 4OH- PbO22- + 2Cl- + 2H2O |
3 |
PbCl2 |
HCl stęż. |
osad PbCl2 (część III) + HCl stęż. Do roztworzenia osadu |
PbCl2 + 2 Cl- [PbCl4]2- |
4 |
Pb2+ |
KI 0,1 M |
1kr. Pb(NO3)2 + 5kr. KI, osad zachować do doświadczenia 5. |
Pb2+ + 2I- PbI2 |
5 |
PbI2 |
H2O |
Osad PbI2 + 2cm3 H2O, ogrzać do wrzenia, po czym ostudzić |
|
6 |
Pb2+ |
NaOH 1M |
2kr. Pb(NO3)2 + 1kr. NaOH, następnie dodawać NaOH kroplami do roztworzenia osadu, dodawać kroplami HNO3 do wytrącenia osadu |
Pb2+ + OH- Pb(OH)2 |
7 |
Pb2+ |
H2SO4 1M |
2kr. Pb(NO3)2 + 2kr. H2SO4, wytrącony osad podzielić na 2 części |
Pb2+ + SO42- PbSO4 |
8 |
PbSO4 |
NaOH 1M |
Osad PbSO4 (część I) + NaOH, dodawać kroplami do roztworzenia osadu |
PbSO4 + 4OH- PbO22- + SO42- +2H2O |
9 |
Pb2+ |
K2Cr2O7 0,15 M |
2kr. Pb(NO3)2 + 2kr. K2Cr2O7 |
2PB2+ + Cr2O72- + H2O 2PbCrO4 + 2H+ |
10 |
Pb2+ |
AKT (H2S) |
2kr. Pb(NO3)2 + 1 cm3 AKT, ogrzewać pod wyciągiem |
Pb2+ + H2S PbS + 2H+ |
Jony grupy I w zależności od środowiska
Pierwiastek |
Jony w kwaśnym środowisku HNO3 |
Jony w amoniakalnym środowisku NH3aq |
Jony w silnie zasadowym środowisku NaOH |
Ag |
Ag+ |
[Ag(NH3)2]+ |
Osad |
Pb |
Pb2+ |
Osad |
PbO22- |
Porównanie produktów reakcji kationów grupy I
Odczynnik |
Ag+ |
Pb2+ |
HCl |
AgCl biały |
PbCl2 biały |
KI |
AgI żółty |
PbI2 żółty |
NaOH |
AgOH biały Ag2O brunatny |
Pb(OH)2 biały |
NaOH (nadmiar) |
Ag2O brunatny |
PbO22- bezbarwny |
H2SO4 |
- |
PbSO4 biały |
NH3aq |
AgOH biały Ag2O brunatny |
Zasadowe sole jak: 5PbO * Pb(NO3)2*H2O biały |
NH3aq (nadmiar) |
Ag(NH3)2+ bezbarwny |
Zasadowe sole jak: 5PbO * Pb(NO3)2*H2O biały |
H2S |
Ag2S czarny |
PbS czarny |
K2Cr2O7 |
Ag2Cr2O7 czerwono-brunatny |
PbCrO4 żółty |
SnCl2 |
AgCl biały |
PbCl2 biały |
Analiza kationów I grupy: Ag+ Pb2+
2cm3 p.p. + HCl 2M(mały nadmiar) (1). Wytrącony osad oddzielić od roztworu. Przed sączeniem sączek zwilżyć HCl 0,5 M, - Y, [O/1], [P/1].
[O/1] przemyć 3x po 1cm3 HCl 0,5M.
[O/1] AgCl, PbCl2, (2) |
[P/1] |
||||
[O/1] + 3cm3 H2O (gorąca) przemyć. Przesącz ogrzać i użyć ponownie do przemywania osadu. (3) |
Sprawdzić na całkowite strącenie kationów I grupy |
||||
[P/2] Rozdzielić do 3 probówek. |
[O/2] AgCl Osad przemyć gorącą H2O do zaniku reakcji na jon Pb2+ (przesącz + K2Cr2O7 0,15M - brak reakcji zmętnienia). |
|
|||
[P/2] + H2SO4 0,5M |
[P/2] + KI 0,1M |
[P/2] + K2Cr2O7 0,15 M |
[O/2] + NH3aq 4M w niewielkim nadmiarze |
|
|
|
|
|
[P/3] ([Ag(NH3)2]+) |
|
|
|
|
|
[P/3] + HNO3 1M |
[P/3] + KI 0,1M |
|
Uwagi do rozdziału I grupy
1. Mały nadmiar HCl jest konieczny z następujących powodów:
a) dla ilościowego strącenia kationów I grupy jako nierozpuszczalnych chlorków: AgCl, PbCl2.
b) dla zabezpieczenia przed wytrącaniem zasadowych soli SbOCl i BiOCl (w przypadku oddzielania kationów I grupy od pozostałych kationów mieszaniny I-V grupy).
Duży nadmiar HCl powoduje tworzenie się PbCl42-. Jony srebra i rtęci wykazują mniejszą zdolność do tworzenia rozpuszczalnych chloro kompleksów, lecz w wypadku małych ilości Ag+ mogą się tworzyć jony AgCl32-.
2. PbCl2 jest łatwiej rozpuszczalny w wodzie od AgCl, Dlatego też podczas analizy kationów nie tylko I grupy strącenie chlorków przeprowadzamy w temperaturze pokojowej. Natomiast podczas analizy roztworu zawierającego kationy wszystkich grup strącenie chlorków I grupy przeprowadzamy na gorąco. Wtedy praktycznie cały ołów przechodzi do II grupy. Otrzymany osad chlorków (AgCl) przemywamy gorącą wodą i otrzymujemy przesącz łączymy z roztworem przeznaczonym do analizy II grupy kationów.
3. Po jednokrotnym przemyciu odlać 3 krople przesączu i dodać 2 krople K2Cr2O7 0,15M. W wypadku powstania żółtego osadu, lub zmętnienia, co świadczy o obecności Pb2+ w przesączu, kontynuować przemywania gorącą wodą. Brak osadu lub zmętnienia świadczy o braku Pb2+. Przystąpić od razu do wykrywania Ag+.
Objaśnienia znaków w tabelach zawierających opis analizy danej grupy kationów:
p.p. - próbka pierwotna (analizowany roztwór)
(1), (2), … - patrz punkt 1., 2. … „Uwagi do rozdziału I grupy”
Y - oddzielenie osadu od roztworu przez sączenie, wirowanie lub dekantacje,
[O/1], [O/2], … - osad pierwszy, osad drugi, …
[P/1][P/2],… - przesącz pierwszy, przesącz drugi, …
stęż. - roztwór stężony
AKT (H2S) - 5% roztwór tioacetamidu (amidu kwasu tiooctowego)