PYTANIA NA EGZAMIN Z PIELĘGNIARSTWA PEDIATRYCZNEGO studia stacjonarne
1) Wymień i uzasadnij najważniejsze zadania w opiece nad dzieckiem zdrowym i chorym.
Dziecko zdrowe - dziecko zgodnie z etapami rozwoju realizuje swoje potrzeby, reaguje na bodźce płynące ze środowiska, rozwija się zgodnie z ustalonymi normami
Zadania pielęgniarki w opiece nad dzieckiem zdrowym:
Zapewnienie warunków prawidłowego rozwoju, potęgowanie zdrowia i osiągania optymalnego poziomu samodzielnego, aktywnego i twórczego życia
Uwzględniając wiek dziecka, pielęgniarka realizuje wybrane zadana z zakresu funkcji opiekuńczej, wychowawczej, promowania zdrowia, profilaktyxcznej
Dziecko chore - u którego występują reakcje organizmu na działanie czynnika chorobotwórczego, wyrażające się zaburzeniami współdziałania narządów i tkanek, prowadząc do zmian czynnościowych i organicznych ustroju
Zadania pielęgniarki
Przygotowanie dziecka i rodziców do współpracy w procesie pielęgnowania w czasie choroby, w okresie rekonwalescencji , rehabilitacji
W opiece nad dzieckiem pielęgniarka realizuje również zadania z zakresu funkcji terapeutycznej, rehabilitacyjnej, opiekuńczej, profilaktycznej, promującej zdrowie (testy przesiewowe, zdrowe odżywianie )
W czasie pobytu w szpitalu :
Współpraca z rodzicami dziecka (wykorzystanie ich aktywności w procesie pielęgnowania)
Przygotowanie do pielęgnowania w warunkach opieki domowych, do kontynuowania terapii i rehabilitacji dziecka
Przygotowanie dziecka do współpracy i współdziałania w procesie pielęgnowania, do samopielęgnowania, motywowania do realizowania stylu życia potęgującego zdrowie
2) Przedstaw reakcje rodziców na fakt hospitalizacji dziecka.
Zdenerwowanie
Oszołomienie
Strach
Niemożliwość logicznego myślenia
Wyzwolenie emocji często poniżej poziomu kultury
3) Na czym polega specyfika prowadzenia procesu pielęgnowania w oddziale pediatrycznym?
Proces pielęgnowania to uporządkowany systematyczny proces rozpoznawania problemów indywidualnych dziecka i jego opiekunów, ustalenie planów i ich rozwiązywanie, wykonanie ustalonego planu, oceny tego do jakiego stopnia były one efektywne.
Realizacja PP na oddz. Dziecięcym wynika ze specyfiki wieku rozwojowego. Pielęgniarka swoje działania uzależnia od wieku, poziomu rozwoju psycho-fizycznego o emocjonalnego oraz zdolności adaptacjno-komunikacyjnych dziecka i jednostki chorobowej.
PP zachowuje wszystkie etapy realizacji, a przez to zachowane są jego cechy.
Duży nacisk musi położyć pielęgniarka na strefę emocjonalną oraz uwzględnić edukację zdrowotną dzieci jak i rodziców.
Dziecko nie zawsze powie o swoich dolegliwościach, a rodzice mogą z różnych powodów zatajać informacje, dlatego pielęgniarka powinna przywiązywać dużą uwagę do obserwacji i pomiarów.
4) W jaki sposób pielęgniarka realizuje funkcję promocji zdrowia w oddziale pediatrycznym?
Współpraca z rodzicami, grupami wsparcia działającymi na rzecz dziecka z instytucjami działającymi na rzecz zdrowia dziecka
Propagowanie zachowania prozdrowotnego wśród dzieci i ich rodziców
Doradza w sprawach korzystnych warunków rozwoju dziecka, stylu życia sprzyjającego rozwojowi dziecka
Pomaga dziecku i jego rodzicom we wprowadzaniu korzystnych zmian w ich życiu dla uzyskania jak najlepszego zdrowia fizycznego i psychicznego w wieku dojrzewania
5) Omów reakcje rodziców na fakt rozpoznania choroby nowotworowej u ich dzieci.
Szok, wstrząs, odrętwienie, poczucie nierealności. Towarzyszy temu depresja i objawy somatyczne
Kryzys emocjonalny - depresja z bezradności
Pozorne przystosowanie się - nie są w stanie myśleć o przyszłości ani jej budować
Konstruktywne przystosowanie się do sytuacji - rodzice mobilizują się do działania i walki o dziecko
6) Uzasadnij przydatność wiedzy na temat czynników wpływających na rozwój dziecka dla pełnienia roli edukacyjnej przez pielęgniarkę pediatryczną.
Rodzice dzieci są uświadomieni przez pielęgniarkę jak chronić swoje dziecko przed: urazami, alergiami, kiedy dzieci szczepić, jak je pielęgnować, jakie są problemy psychiczne w danym okresie rozwojowym.
7) Jakich zasad powinna przestrzegać pielęgniarka pediatryczna w celu zminimalizowania stresu u hospitalizowanego dziecka.
Podtrzymać przyjazne stosunki z dzieckiem, pozyskanie jego zaufania
Obserwacja stanu emocjonalnego, pomoc w wyzbyciu lęków, obaw
Umożliwienie jak najczęstszy kontakt z rodzicami
Otoczyć szczególną opieką i ochroną dzieci, których nikt nie odwiedza
Nie czynić niepochlebnych uwag o rodzicach
Dobierać dzieci do sali względem wieku i stanu zdrowia
Przygotować psychicznie do zabiegów i badań
Ograniczać mnożenie zakazów i ograniczenia swobody
Szczerze i przystępnie przekazywać informacje
Trzeba pamiętać o zapewnieniu bezpieczeństwa, zainteresowania, życzliwości, szacunku, uznania
Pielęgniarka obserwuje dziecko pod kątem objawów złej adaptacji: zaburzenia łaknienia i snu, wydalania
8) Jakie znasz przyczyny i objawy zespołu maltretowanego dziecka?
Zespół chorobowy powstały na skutek krzywdzenia fizycznego, emocjonalnego, seksualnego, instytucjonalnego i zaniedbania. Krzywdzenie dzieci to każde zamierzone działanie dorosłych, które wpływa ujemnie na rozwój psychiczny lub fizyczny dziecka. To także bezczynność jednostki, instytucji lub społeczeństwa i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, który deprywuje równe prawa i swobody i/lub zakłóca optymalny rozwój.
Przyczyny: brak rozwoju społecznego, ubóstwo społeczeństwa, nierówność społeczna, ignorancja wladz państwowych, rasizm,
- SKUTKI PRZEMOCY WOBEC DZIECI SĄ BARDZO POWAŻNE. MOGĄ PROWADZIĆ DO:
·ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH
- osoby, które w dzieciństwie były ofiarami przemocy, gdy dorosną, często przejawiają zachowania agresywne, antyspołeczne, niszczące w stosunku do otoczenia i samych siebie.
- KRZYWD EMOCJONALNYCH (czasem trwają one całe życie)
- ofiara przemocy ma negatywny obraz własnej osoby, często traci zdolność kochania innych ludzi i ufania im
- USZKODZEŃ CIAŁA - deformacji, utykania, ograniczonej sprawności ruchowej.
W skrajnych przypadkach NAWET DO ŚMIERCI DZIECKA - co roku notuje się kilka przypadków zabójstw dzieci przez rodziców lub opiekunów.
- PRZEMOCY WOBEC DZIECI MOŻNA ZAPOBIEGAĆ, POMAGAĆ OFIAROM, OSŁABIAĆ SKUTKI, A WRESZCIE LECZYĆ SPRAWCÓW
Ale żeby tak się stało więcej ludzi musi rozumieć to zjawisko i zacząć troszczyć się o dzieci źle traktowane przez swoich rodziców i opiekunów! Dlaczego spotykane jest zjawisko, że rodzice stosują przemoc wobec swoich dzieci?
Bardzo często jest to reakcja na dawne lub aktualne problemy i stresy, z którymi nie potrafią sobie poradzić:
- NIEDOJRZAŁOŚĆ ORAZ SYTUACJE KRYZYSOWE Bardzo młodzi, niepewni w nowej roli rodzice nie potrafią zrozumieć zachowań i potrzeb swego dziecka. Sami jeszcze potrzebują opieki, pomocy i nie są w stanie w dojrzały sposób zająć się nimi. Do tego dochodzą jeszcze problemy finansowe, utrata pracy, wejście w kolizję z prawem. Wtedy może dochodzić do sytuacji, gdzie rodzic "odgrywa" swoje napięcie na dziecku.
- BRAKU UMIEJĘTNOŚCI I WIEDZY W WYCHOWYWANIU DZIECI Często rodzice nie wiedzą, jak wychowywać dziecko, np. nie wynieśli modelu "szczęśliwej rodziny", na którym mogliby się wzorować, ponadto nie rozumieją etapów rozwojowych przez jakie przechodzi każde dziecko.
- NIEZASPOKOJONE POTRZEBY EMOCJONALNE RODZICA Rodzice, którzy nie mają oparcia wśród bliskich, swoich rodziców, są samotni lub sami się izolują, szukają często głównego oparcia we własnych dzieciach, oczekują, że to właśnie one będą zapewniały im dobre samopoczucie, potrzebę miłości. Z oczywistych powodów dzieci nie są w stanie spełnić tych oczekiwań, co wywołuje frustrację i złość rodziców.
- PRZYKRE DOŚWIADCZENIA Z DZIECIŃSTWA Rodzice, którzy stosują przemoc wobec własnych dzieci, sami często w dzieciństwie byli źle traktowani przez dorosłych, mają trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi, zaniżone poczucie własnej wartości, nie potrafią kontrolować swoich reakcji emocjonalnych.
- ALKOHOLIZM, NARKOMANIA
Uzależnienia i związane z nimi problemy powodują często, że ojciec czy matka (a czasem oboje) nie są w stanie właściwie zajmować się dziećmi. Będąc pod wpływem alkoholu rodzic bywa nieobliczalny i robi rzeczy, których potem - gdy wytrzeźwieje - żałuje i wstydzi się. UWAGA! Najczęściej sprawcami przemocy wobec dzieci są rodzice, ale czasem także są to inne osoby zajmujące się dziećmi - opiekunowie, znajomi rodziców, krewni, wychowawcy. Każdy rodzic może - w pewnych okolicznościach - stać się sprawcą przemocy. Większość sprawców to ludzie "normalni", a tylko niewielu to osoby psychicznie niezrównoważone czy chore. Dzieci będące ofiarami przemocy często nie biorą udziału w życiu społecznym, stronią od kontaktów z ludźmi. Często czynią tak z lęku, że rodzinny sekret mógłby wyjść na jaw i nie wierzą, że ktoś mógłby im pomóc.
Objawy emocjonalne: zaburzenia mowy wynikające z napięcia nerwowego, moczenie i zanieczyszczanie się bez powodów medycznych, lęk, stałe poczucie winy, rozdrażnienie, zamknięcie się w sobie, ugrzecznione zachowanie lub agresywne, próby samobójcze lub ich demonstrowanie, narkomania, alkoholizm.
Objawy fizyczne: podaje dziwne wyjaśnienia o pochodzenie skaleczeń, strach przed skontaktowaniem się nauczyciela z rodzicami, ubranie zakrywające całe ciało, nie chce uczestniczyć w lekcjach w-f, niechętnie wraca do domu, unika kontaktu wzrokowego, bez przyczyny zasłania twarz, oparzenia rękawiczkowe lub skarpetkowe, przypalone papierosem, urazy
- FORMY KRZYWDZENIA
Krzywdzenie fizyczne: urazy zadawane z dużą siłą, obrażenia w postaci ran, wylewów podskórnych, ślady po oparzeniach, najbardziej narażona twarz. Dziecko może być popychane, policzkowane, potrząsanie dzieckiem w 1, 2 roku życia.
Krzywdzenie emocjonalne: jest trudne do udowodnienia, stale szykanowanie dziecka, groźby, krytyka, niezadowolenie, ignorowanie, upokarzanie, zmuszanie do wysiłku, brak kontaktu fizycznego dziecka z rodzicami.
Krzywdzenie seksualne: nadużywanie przewagi fizycznej i emocjonalnej wobec dziecka obejmuje - kazirodztwo, gwałt, uwiedzenie, wykorzystywanie do celów pornograficznych.
Prześladowanie przez rówieśników: popychanie, bicie, kopanie, niszczenie rzeczy ofiary, maltretowanie słowne, przezywanie. Dziecko odizolowane od innych, ignorowane.
Krzywdzenie instytucjonalne: nieprzestrzeganie ustawowego prawa dziecka jako pacjenta do opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez rodziców i do odwiedzin jest jednym z przejawów.
Zaniedbywanie: chroniczne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych, emocjonalnych dziecka przez opiekuna.
9) Zróżnicuj i omów postępowanie w śpiącze hipo- i hiperglikcmicznej u dziecka.
Hipoglikemiczna śpiączka - nagły początek, osłabienie, silne uczucie głodu, drżenie, częste bóle brzucha, zimne poty, drgawki, utrata przytomności. Postępowanie: podanie doustne cukru, lub dobrze osłodzonej herbaty, dożylnie glukozy.
Hiperglikemiczna śpiączka - apatia, narastająca senność, brak łaknienia, nudności, wymioty, objawy odwodnienia, suchość błon śluzowych i języka, skóra sucha i szorstka, przyspieszony oddech (Kusmaula z acetonem), bladość, spadek RR. Postępowanie: wyrównanie niedoboru insuliny przez podanie jej i.v. , s.c., uzupełnienie strat wodno-elektrolitowych (chlorek sodu).
10) Wyjaśnij na czym polega rola pielęgniarki w medycznych działaniach prewencyjnych wieku rozwojowego?
Szczepienia
Bilanse
Badania przesiewowe
Edukacja i promocja zdrowia
11) Przygotowując dziecko z cukrzycą do wyjścia do domu. Jakich informacji mu udzielisz?
Zasada dietoterapii - godziny posiłków, obliczanie wymienników węglowodanowych, produkty wskazane, zabronione, układanie jadłospisu
Objawy postępowania i zapobieganie hiper- i hipoglikemi
Insulino terapia - dawka insuliny, czas podawania, sposób podawania, obsługa pena, przechowywanie insuliny, miejsce iniekcji
Przekazanie zasad pomiaru glikemii glukometrem
Dobór wysiłku fizycznego
Zasada higieny osobistej, pielęgnacja stóp
Prowadzenie zeszytu samokontroli
12) Uzasadnij znaczenie komfortu fizycznego i psychicznego w pielęgnowaniu dzieci z chorobami układu oddechowego.
Komfort psychiczny i fizyczny dziecka jest bardzo ważny gdyż zapewniając dziecku:
Odpowiedni mikroklimat
Dopływ świeżego powietrza
Czystą pościel
Dostęp do chusteczek higienicznych
Witaminy
Wsparcie psychiczne i pomoc w niektórych czynnościach ze strony rodziny
Pomagamy mu w szybszym dojściu do zdrowia, podnosimy go na duchu, jesteśmy z nim, dbamy o niego.
13) Pielęgnowanie dziecka z niedokrwistością z niedoboru żelaza.
Niedokrwistość z niedoboru żelaza
Postępowanie
Podawanie preparatów żelaza; przy podawaniu żelaza w postaci syropu najlepiej podawać go przez słomkę, a później przepłukać jamę ustną, aby nie doszło do przebarwień szkliwa,
Żelazo podawać razem z wit. C i kwasem foliowym,
Stosować odpowiednią dietę, bogatą w żelazo,
Przy podawaniu żelaza mogą wystąpić zaparcia,
Należy poinformować o zmianie barwy stolca,
Ograniczyć wysiłek fizyczny dziecka,
Izolować od potencjalnych źródeł zakażenia.
Niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego - niedokrwistość megloblastyczna.
Większość zachorowań dotyczy niemowląt w drugim półroczu życia, ma charakter przemijający, dobrze poddaje się leczeniu, nie daje nawrotów.
Postępowanie
Podawanie kwasu foliowego zawsze z wit. C lub z witaminami z grupy B,
Zastosowanie odpowiedniej diety,
Ograniczyć wysiłek fizyczny dziecka,
Izolować od potencjalnych źródeł zakażenia
14) Na czym polega edukacja rodziców i dziecka z alergią?
Dieta eliminacyjna. Po określeniu czynnika uczulającego konieczne jest stosowanie diety eliminacyjnej. Eliminuje się z niej nie tylko konkretny produkt spożywczy, ale również wszystkie, które mogą zawierać go w swoim składzie. I tak w przypadku uczulenia na białko mleka krowiego konieczna jest eliminacja mleka i jego przetworów, czekolady, lodów, niektórych rodzajów ciast, pieczywa i słodyczy, masła oraz wszystkich produktów z jego dodatkiem. Każda dieta eliminacyjna, zwłaszcza wykluczająca wiele artykułów spożywczych, może grozić wystąpieniem niedoborów pokarmowych. Należy więc zawsze stosować ją pod opieką lekarza i doświadczonego dietetyka. Dotyczy to zwłaszcza przypadków alergii na wiele produktów spożywczych. Najczęściej uczula białko: mleka krowiego, jaja kurzego, ryb, mięsa, soi oraz białka niektórych warzyw i owoców (głównie fasola, groszek, pomidory, cytrusy i banany). Nie ma standardowej diety eliminacyjnej. Powinna być dobrana indywidualnie do każdego przypadku tak, aby nie tylko nie uczulała, ale również dostarczała organizmowi wszystkich niezbędnych składników pokarmowych.
15) Podaj wpływ choroby na funkcjonowanie dziecka w sferze biopsychospolecznej.
Hospitalizacja oznacza dla dziecka całkowita lub częściowe oddzielenie od matki i bliskich. Reakcja na pobyt jest uzależniona od wieku i rozwoju psychospołecznego:
Do ok. 3m.ż - zmiana rytmu snu, łaknienia i wydalania
4 - 6 m.ż. - zaburzenia równowagi wewnętrznej czyli utrata znanych zapachów, dźwięków co objawia się płaczem
6 - 18 m.ż. - nie rozumie ze to czego nie widzi dalej istnieje, dlatego odejście matki traktuje jako jej utratę
18m.ż. - 4 r. ż- brak matki w szpitalu traktuje jako ouszczenie
Czas hospitalizacja może mieć poważne konsekwencje dla rozwoju dziecka w postaci tzw. choroby szpitalnej, która jest odmianą choroby sierocej.
Choroba sieroca
I faza - protest - dziecko niespokojne, nieustannie płacze, nie przyjmuje pocieszenia od personelu, jest zagubione
II faza - rozpaczy - trwa nawet kilka tygodni. Zanika objaw protestu, płacz staje się monotonny. Dziecko traci chęć do jedzenia, źle zasypia, nie interesuje się otoczeniem. Faza ta przebiega spokojnie i może być mylnie oceniana jako akceptacja
III faza - tłumienia - trwa kilka tygodni lub m-c. Niektóre dzieci szukają oparcie w opiekunach, stara się zwrócić na siebie uwagę, szuka pocieszenia. Wycofuje się z kontaktów, przestaje posługiwać się mową.
16) Postrzeganie choroby dziecka przez rodziców a sposoby reagowania i przystosowania.
Faza pierwsza to szok wstrząs odrętwienie. Rodzice określają ten moment jako wyrok, klęskę, zawalenie świata. Ich rozpacz jest tak wielka, że nie pamiętają, co mówi do nich lekarz. Pojawiają się żale do Boga.
Faza przystosowania - rodzice automatycznie wykonują polecenia personelu medycznego, ale jednak nie są w stanie racjonalnego myślenia
Faza konstruktywnego przystosowania się do sytuacji mobilizuje rodziców do walki z chorobą. Poszukują skutecznych rozwiązań współpracują z zespołem leczącym. Towarzyszy im zapał i nadzieja, są pozytywnie nastawieni.
17) Sposoby łagodzenia cierpień fizycznych i emocjonalnych u dzieci z chorobą nowotworową.
Odsuwanie myśli o skutkach choroby
Spełnianie życzeń dziecka
Bycie z dzieckiem
Umożliwienie dziecku spełniania marzeń
Kontakt z rodziną i przyjaciółmi
Rozwijanie zainteresowań dziecka
Nieokazywanie swojego bólu przy dziecku
Zajmowanie czasu dziecka
Kolorowy, optymistyczne otoczenie dziecka
18) Zróżnicuj rolę pielęgniarki w opiece nad dzieckiem hospitalizowanym w sposób tradycyjny i hospitalizowanym wspólnie z matką.
19) Na czym polega pielęgnowanie dziecka z hemofilią?
Dogląda się ogólnego stanu dziecka. Zachęca się dziecko aby prowadziło normalny tryb życia i uczęszczało do zwykłej szkoły. Odradza się dziecku udział w grach zespołowych kontaktowych takich jak piłka koszykowa czy uprawianie boksu. Zachęcać jednak do ćwiczeń fizycznych na świeżym powietrzu. Przygotowanie odpowiednio mieszkania dla dziecka z hemofilia, dywany na podłogach, meble z zaokrąglonymi końcami. Usunąć ostre przedmioty z otoczenia dziecka. Chodzić systematycznie na wizyty do stomatologa jeśli konieczna jest ekstrakcja zęba należy dziecko przyjąć do szpitala. Edukacja rodziców,
Dotycząca np. urządzenia mieszkania: powinni zadbać o to aby podłoga była wyłożona miękką wykładziną; meble miały opływowe kształty i były ustawione aby nie zawadzały; zabawki powinny być miękkie; podczas jedzenia dziecko musi posługiwać się łyżeczką, a nie widelcem; dzieci powinny zawsze chodzić w bucikach sznurowanych obejmujących kostkę; stawy kolanowe i łokciowe można zabezpieczyć przed urazami wszywając w spodnie i bluzki odpowiedniej grubości gąbki; do mycia zębów powinny używać miękkich szczoteczek do zębów,
Odpowiednia dieta pod kątem składu jakościowego, temperatury, konsystencji, dieta wysokobiałkowa, wysokowitaminowa, w okresie zimy powinny dostawać wit C, A i D3, unikać otyłości u dzieci ponieważ nadwaga sprzyja częstszemu występowaniu wylewów odstawowych; NIE WSKAZANE SĄ LANDRYNKI, PIECZYWO Z TWARDĄ SKÓRKĄ, PALUSZKI ITP.
Dzieci powinny być szczepione; zachowując szczególne środki ostrożności; wstrzyknięcia wykonywać tylko cienką igłą, płytko podskórnie, po szczepieniu należy zastosować zimny okład. NIGDY NIE WYKONYWAĆ INIEKCJI DOMIĘŚNIOWYCH!!! Dzieci z hemofilią rzadziej zapadają na choroby zakaźne, ponieważ wynika to z częstego przetaczania preparatów krwiopochodnych, dzięki czemu w ustroju dziecka znajduje się więcej przeciwciał odpornościowych.
Dzieci mogą uczestniczyć w zajęciach z wychowania fizycznego, tylko powinny być zwalniane z ćwiczeń grożących urazami, korzystne są ćwiczenia z obciążeniem, które przeciwdziałają zanikom mięśni. DZIECI NIE POWINNY NATOMIAST JEŹDZIĆ NA ROWERZE, NARTACH, SANKACH, GRAĆ W Piłkę NOŻNĄ!!! Mogą natomiast korzystać z pływalni, jazdy na rowerkach rehabilitacyjnych, a także różne ćwiczenia które dziecko może wykonywać w domu
20) Jakie znasz sposoby zapobiegania zakażeniom dróg moczowych u dzieci?
Prawidłowe podmywanie od wzgórka łonowego do odbytu, bielizna przewiewna, z naturalnych tkanin, kontrola i okresowe badanie ogólne na posiew moczu, częste oddawanie moczu, utrzymanie kwaśnego odczynu moczu przez podawanie witaminy C, leki przeciwbakteryjne, leczenie pasożytów, używanie własnego ręcznika.
21) Omów Kartę Praw Dziecka w Szpitalu.
Pielęgniarki pediatryczne respektują Europejską Kartę Dziecka w szpitalu:
- Dziecko jest traktowane indywidualnie z godnością i zrozumieniem, z zachowaniem intymności
- Dziecko ma prawo do obecności rodziców, polepszyć warunki pobytu rodziców
- Dzieci i rodzice uzyskują informacje o możliwych sposobach pielęgnacji w sposób zrozumiały i otrzymują wsparcie psychiczne w trudnych chwilach
- Należy organizowac oddziały dziennego pobytu, ograniczyc pobyty szpitalne
- Dzieci i rodzice mogą świadomie uczestniczyc we wszystkich decyzjach odnoście ich zdrowia
Każde dziecko ma prawo do opieki sprawowanej przez wykwalifikowane pielęgniarki profesjonalistki w opiece pediatrycznej
22) Omów udział pielęgniarki w edukacji dzieci z cukrzycą i ich dzieci.
Pielęgniarka zobowiązana jest nauczyć pacjenta:
Przed przystąpieniem do edukacji pielęgniarka ocenia: wiadomości i umiejętności dziecka i rodziców dotyczące cukrzycy i jej objawów, sprawność intelektualną i motoryczną, określa motywację do zdobywania nowych umiejętności i wiadomości.
Pielęgniarka przygotowuje rodziców do wsparcia dziecka w chorobie.
Zlecone przez lekarza leki lub insulinę należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, najlepiej, żeby było to chłodne, zacienione miejsce np. lodówka).
Pacjent powinien dokładnie wiedzieć jaki typ insuliny przyjmuje, w jakich dawkach, ile razy na dobę i jakiego sprzętu używa.
Pacjent powinien wiedzieć, że należy używać tego samego „pena” aby uniknąć błędów w dawkowaniu zleconego leku.
Pielęgniarka powinna pokazać pacjentowi możliwe miejsca do podawania insuliny (ramię, okolice pępka, boczna część uda).
Pielęgniarka powinna uzmysłowić pacjentowi, jak ważna jest stała kontrola poziomu cukru we krwi i w moczu pacjenta.
Pacjent powinien wiedzieć, że jeśli będzie stosował dietę cukrzycową, zwiększy wysiłek fizyczny, dawka insuliny , może ulec zmianie.
Pacjent i jego rodzina powinien umieć rozpoznać u siebie objawy hipo- i hiperglikemii i umieć pomóc.
Pacjent powinien wiedzieć, jak ważne jest, aby zawsze miał przy sobie informacje o swojej chorobie, o tym, jaki typ insuliny przyjmuje, w jakich dawkach i ile razy dziennie.
Pacjent powinien wiedzieć, że przy każdej wizycie u lekarza innej specjalizacji, powinien powiedzieć, że choruje na cukrzycę.
Pacjent powinien unikać alkoholu, papierosów i narkotyków.
Pacjent powinien dbać o aktywność fizyczną i dietę
23) Wykaż przydatność umiejętności oceny rozwoju psychoruchowego dziecka dla profilaktyki zaburzeń w tym zakresie.
Umiejętność oceny pozwala na wczesne wykrywanie wad i schorzeń, wymagają leczenia, rehabilitacji. Wyrazem tego jest min. Prowadzenie badań przesiewowych i bilansowych, które są podstawą do objęcia specjalną opieką określonych grup dziecka i młodzieży
Działania prewencyjne mają na celu zapobieganie wystąpienia niektórych częstych zaburzeń, zapobieganie krzywicy, próchnicy zębów (prof. I fazy)
Zahamowanie rozwoju zaburzeń i chorób przez wczesne ich wykrycie i podjęcie odpowiedniego postępowania. Wykrywanie - wad słuchu, wzroku i mowy, nieprawidłowego rozwoju fizycznego (prof. II fazy)
Zmniejszenie stopnia niepełnosprawności, pomoc w akceptacji choroby (prof. III fazy)
24) Omów działania edukacyjne i prewencyjne na rzecz bezpieczeństwa u dzieci.
25) Jaki jest wpływ żywienia na rozwój i zdrowie dziecka?
Jest do dostarczanie do organizmu wszystkich niezbędnych ilościowo i jakościowo składników pokarmowych tj. białek tłuszczów, węglowodanach, soli mineralnych, witamin, włókna roślinnego. Ilość i jakość poszczególnych składników powinna pokrywać zapotrzebowanie energetyczne organizmu i uwzględniać płeć, wiek, aktywność, warunki klimatyczne, masę ciała, stan zdrowia.
Prawidłowe odżywianie warunkuje:
- prawidłowy wzrost
- prawidłową masę ciała
- prawidłowy rozwój psychiczny
- prawidłowy rozwój intelektualny
- odporność
- ochronę przed chorobami cywilizacyjnymi
26) Potrzeby rozwojowe dziecka wyznaczające role i zadania pielęgniarki pediatrycznej.
Stopień działania zelży od wieku dziecka, jego rozwojupsycho-ruchowego i możliwości intelektualnych. Dążąc do zaspokojenia osobowych potrzeb dziecka musimy uwzględnić cechy charakterystyczne dla kolejnych etapów rozwoju emocjonalnego.
1 ROK ŻYCIA
dziecko wszystko co widzi i słyszy odbiera jako mowę doświadczalną
naśladuje głosy, uśmiecha się i gaworzy
jego wzrok przyciągają jasne barwy, poruszające się przedmioty, które przyciąga i chwyta
zaczyna siadać
nie umie się bawić z innymi dziećmi ale pragnie mieć przy sobie, które będą się z nim bawić
zadania pielęgniarki
zapewnić kontakt z matką
brać dziecko na ręce, przytulać , głaskać
zapewnić miękką pościel
zapewnić dostęp bodźców słuchowych, wzrokowych
zapewnić bezpieczne zabawki
usunąć niebezpieczny sprzęt z zasięgu ręki dziecka
konsystęcja posiłków powinna być dostosowana do możliwości dziecka
1 - 3 ROK ŻYCIA
dziecko bardzo wrażliwe i trudne
bardzo potrzebuje matki i zamkniętego kręgu rodziny
ciekawe świata
znajduje radość w odkrywaniu i budowaniu
wdrapuje się wszędzie
kaprysy
lubi oglądać kolorowe książki
zadania pielęgniarki
zapewnienie kontaktu z matką i rodziną
27) Najczęstsze problemy pielęgnacyjne u dzieci ze schorzeniami układu oddechowego i sposoby rozwiązywania ich przez pielęgniarkę.
Problemy:
Zaleganie wydzieliny w drzewie oskrzelowym
Podwyższona temperatura ciała
Katar
Kaszel
Drapiące gardło
Duszność
Wymioty
28) Omów czynniki predysponujące do rozwoju alergii i nietolerancji pokarmowej u dzieci.
Alergia w rodzinie
Już w okresie ciąży matka powinna zachować dietę, która zmniejsza możliwość rozwoju alergii tj. nie przyjmować pełnego mleka, owoców cytrusowych, czekolady, kakao, orzechów.
dzieci te powinny mieć ograniczone produkty spożywcze alergizujące.
Najlepszym postępowaniem zapobiegawczym jest eliminowanie alergenu
Czynniki środowiskowe
29) Zróżnicuj rolę pielęgniarki w opiece nad dzieckiem hospitalizowanym w sposób tradycyjny i hospitalizowanym wspólnie z matką.
30) Wyjaśnij jak zapobiegać rozwojowi alergii i nietolerancji pokarmowych u dzieci?
Zapobieganie alergii zaczyna się już w okresie wieku dziecięcego. Dzieci z rodzin gdzie występowała alergia winny być traktowane jako potencjalnie zagrożone alergią. Już w okresie ciąży matka powinna zachować dietę, która zmniejsza możliwość rozwoju alergii tj. nie przyjmować pełnego mleka, owoców cytrusowych, czekolady, kakao, orzechów. Karmienie naturalne stanowi najlepszą ochronę przed alergią pokarmową. Następnie dzieci te powinny mieć ograniczone produkty spożywcze alergizujące. Najlepszym postępowaniem zapobiegawczym jest eliminowanie alergenu. Po określeniu testami skórnymi na co uczulony jest chory - należy dążyć do maksymalnego ograniczenia kontaktu z alergenem. Istnieją specjalne programy walki z roztoczami znajdującymi się w kurzu. Alergicy, a zwłaszcza chorujący na dychawicę oskrzelową, winni się tym zainteresować. W razie jakiejkolwiek choroby lub badań diagnostycznych wymagających stosowania środków kontrastowych, należy informować lekarzy o występującej alergii, ponieważ ma to wpływ na dobór leku i stosowane postępowanie.
31) Dokonaj podziału i omów znaczenie czynników wpływających na rozwój dziecka.
Czynniki genetyczne tzw. determinujące- określają cechy dziecka odziedziczone po rodzicach , możliwość wystąpienia chorób, tempo rozwoju
Czynniki paragenetyczne tzw. stymulatory - czynniki które mają wpływ na rozwój płodu i rzutują na dalszy rozwój dziecka. Ma tu wpływ : wiek matki, stan zdrowia matki, tryb życia sposób odżywiania, przyjmowanie leków i używek
Czynniki środowiskowe tzw. modyfikatory - czyniki biogeograficzne, społeczno-ekonomiczne,
Pielęgniarka może modyfikować niektóre czynniki poprzez edukacje dzieci i rodziców.
32) Podaj ogólną charakterystykę rozwoju psychoruchowego dziecka w wieku poniemowlęcym.
33) Scharakteryzuj typowe cechy rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym.
Granice tego wieku określono na podstawie kryterium społeczno - wychowawczego, czy nawet administracyjnego, jakim jest wiek przyjęty dla zinstytucjalizowanej formy wychowania przedszkolnego.
Przyrost długości ciała przeważa nad przyrostem masy ciała, dalsze smuklenie ciała
U chłopców większe tempo wzrastania szerokości barkowej niż biodrowej, u dziewczynek tempo wzrastania tych cech jest mniej więcej jednakowe do 14 roku życia.
Większy obwód klatki piersiowej
Obfitsza podściółka tłuszczowa u dziewczynek niż u chłopców, różnica zwiększa się z wiekiem
Nadal zaznaczona lordoza lędźwiowa i nieznaczna kifoza
Zmiany w budowie stopy, wydłużenie.
Nasilają się procesy mineralizacji kości, około 6 roku życia rozpoczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe.
Wzmożona ruchliwość, ruchy nabierają płynności i harmonii. Precyzyjne ruchy manualne nadal sprawiają trudności, duża ruchliwość „głód ruchu
34) Podaj charakterystyczne cechy rozwoju dziecka w okresie wczesnoszkolnym.
Względna stabilność stabilność ogólna harmonia rozwoju, zwalnia się tempo rozwoju, powiększa się masa ciała, intensyfikacji ulega różnicowanie i dojrzewanie wielu układów ciała wzrasta ogólna odporność ustroju. Wyrzynanie zębów stałych.
Warunkiem podjęcia nauki szkolnej jest osiągnięciem tzw. Dojrzałości szkolnej.
- dojrzałość intelektualna
- dojrzałość społeczna
- dojrzałość fizyczna
- dojrzałość immunologiczna
Stopniowo zaznacza się dymorfizm płciowy
U dziewcząt kończy się występowaniem menarche, menarche chłopców trudno jest określić granicę, bowiem pierwsza polucja często jest niedostrzegalna
35) Co to jest S1DS i na czym polega?
SIDS - U niemowląt ZESPÓŁ NAGŁEJ ŚMIERCI DZIECKA. U niemowląt bezdech zatrzymanie oddychania na dłuższy czas niż 20 sekund lub na każde zatrzymanie oddechu, towarzyszy zblednięcie powłok skórnych, uogólniona wiotkość, sinica, bradykardia. Bezdech nie jest choroba. SIDS rozpoznaje się gdy zgon występuje nagle, jest niespodziewany, a wywiad i badanie pośmiertne nie wyjaśnię przyczyny zgonu. Ocenia się ze bezdech może być w 5 20% przyczyną zespołu nagłej śmierci.
ALTE - Jawne zagrażające życiu zdarzenie polega na wystąpieniu bezdechu któremu towarzyszy zmiana zabarwienia skóry oraz zaburzenia napięcia mięśni lub dławienie.
Czynniki Sids
1. Czynniki związane ze środowiskiem dziecka
Niski status społeczny
Bezrobocie
Brak wykształcenia
Złe warunki mieszkaniowe lub częste zmiany mieszkania
Ciąza mnoga
Krótkie odstępy między ciążami
Nieprawidłowy przebieg porodu
Młody wiek matki
Rodzina niepełna
Palenie tytoniu w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią
Występowanie przemocy w rodzinie
Nadużywanie alkoholu przez rodziców
Uzależnienie rodziców od narkotyków
2.Czynniki dotyczące zwłaszcza chorych niemowląt
Epizody napadów bezdechu z sinicą
Zakażenia górnych dróg oddechowych lub przewodu pokarmowego
Występowanie bólu u noworodka w szpitalu lub domu
Pora roku: jesień lub zima
3.Czynniki dotyczące zdrowia niemowląt
Przegrzewanie lub oziębianie dziecka
Spanie na brzuchu
Płeć męska
Mała masa urodzeniowa
Skala Agar 4
Wiek dziecka 2 -4 miesiąc zycia
4.Inne:
- nie szczepione niemowlę
- brak prawidłowej opieki prenatalnej
- niemowlę, którego rodzeństwo zmarło na SIDS
36) Na czym polega pielęgnacja dziecka odwodnionego?
Najlepszą metodą leczenia odwodnienia jest podawanie płynów do picia; picie wody nawadnia ciało, a napoje izotoniczne uzupełniają sól i niezbędne minerały; płyn można także podawać przez sondę do żołądka (przez nos) albo w kroplówce; pielęgnacja suchej skóry. Niemowlęta i małe dzieci wymagają pilnego leczenia.
37) Wymień omów najczęstsze przyczyny drgawek u dzieci.
38) Poda przyczyny brania narkotyków przez dzieci i młodzież.
Z ciekawości, bo problemy w domu, stres, za namową kolegów, dla chęci lepszego samopoczucia, dla od stresowania, lepszej nauki, bo taka jest moda, żeby nie odstawać od reszty środowiska