6. Wybrane rodzaje kształcenia dorosłych.
Isaac Pitman (1813-1897)
Krótka historia kształcenia korespondencyjnego
1837 - Isaac Pitman - Anglia - kursy korespondencyjne stenografii
1856 - Ch. Toussaint i G. Langenscheidt - Berlin - szkoła korespondencyjnego nauczania języków obcych
1868 - Wielka Brytania - system kształcenia korespondencyjnego w uniwersytetach autonomiczne kolegia: Oxford (1885), Edynburg (1887), Cambridge (1887)
William R. Harper (1856-1906)
Krótka historia kształcenia korespondencyjnego
1873 - Anna T. Ticknor - Boston - Towarzystwo Propagowania Nauki Domowej
1881 - William R. Harper- nauczanie języka hebrajskiego metodą korespondencyjną - Uniwersytet Chicago
Jan Władysław Dawid (1859-1914)
Kształcenie korespondencyjne w Polsce
1890 - Jan Władysław Dawid - .Przegląd Pedagogiczny" - wykłady dla wychowawczyń przedszkoli
1897 - "Poradnik dla samouków” - Uniwersytet Latający
1916 - Polska Macierz Szkolna - Kursy Uzupełniające dla Nauczycieli Szkół Powszechnych
Janusz Jędrzejewicz (1885-1951)
Powszechny Uniwersytet Korespondencyjny(1924-1939)
- Inicjatywa Janusza Jędrzejewicza i Komitetu Organizacyjnego Konfederacji Ludzi Pracy
- 1924-1932 - charakter korespondencyjnej szkoły ogólnokształcącej, centrali kursów zawodowych, poradnia dla samouków
- 1932 -1939 - także charakter wszechnicy (kursy pozaszkolne)
- Wydawnictwa: „Wiedza i życie" oraz „Oświata"
Kształcenie korespondencyjne (definicja UNESCO - 1979 rok)
Edukacja prowadzona przez pośrednictwo i pomoc poczty bez kontaktów bezpośredniej edukacji między nauczycielem a uczniem. Kształcenie jest realizowane przez pisane lub drukowane i nagrane materiały przesyłane do ucznia, którego postępy są ustalone przez pisemne lub drukowane ćwiczenia przekazywane nauczycielom do kontroli i poprawy, a następnie zwracane uczniom z uwagami i oceną.
Odmiany kształcenia korespondencyjnego
1. Zindywidualizowane kształcenie
2. Kontakt listowny (materiały)
3. Certyfikat (końcowy sprawdzian, egzamin)
Odmiany kształcenia korespondencyjnego
1. Kształcenie korespondencyjne + bezpośrednie nauczanie (indywidualne i zbiorowe)
Sesje, konferencje, konsultacje
2. Kształcenie korespondencyjne + nauczanie rtv + zajęcia bezpośrednie + konsultacje telefoniczne + komputer
3. Cząstkowe kształcenie korespondencyjne = samokształcenie (+ porady) + nauka stacjonarna (korespondencyjne kształcenie w zakresie niektórych przedmiotów lub treści programowych)
Kształcenie zaoczne w Polsce
• Szkoły:
średnie zawodowe, ogólnokształcące, policealne, studia dla pracujących
• Trudności:
brak doświadczenia pedagogicznego brak zasobów (materiałów, poradników, podręczników, zróżnicowanych źródeł wiedzy)
Kształcenie na odległość (kształcenie zdalne, telematvczne)
Jest to edukacja przeznaczona dla słuchaczy, którzy znajdują się poza terenem placówki edukacyjnej oferującej dany program kształcenia (. . .). Kształcenie odbywa się całkowicie lub w przeważającym stopniu na odległość poprzez przekazywanie słuchaczom treści kształcenia: ukazujących się w określonym następstwie czasu i logicznym porządku oraz za pośrednictwem dowolnego środka komunikacji.
Cechy charakterystyczne kształcenia na odległość
Wykładowca i słuchacze są od siebie oddaleni
Komunikują się ze sobą za pośrednictwem tradycyjnych sposobów komunikowania oraz nowoczesnych technologii (przesyłanie: głosu, obrazu, wideo, komputerowych danych, materiałów drukowanych)
Możliwa komunikacja nauczyciela z uczniami w czasie rzeczywistym (audio konferencje lub telekonferencje) .
Kształcenie przez Internet = jedna z form kształcenia na odległość
Sposoby komunikowania się w kształceniu na odległość
1. wideo + audiokonferencje + druk + e-mail + fax
2. audiokonferencje + druk + e-mail + fax
3. komputer podłączony do sieci i bazy danych + druk + telefon + fax
4. druk + e-mail + wideo + audiokasety + telefon + fax
e-learning
Oznacza:
wykorzystanie technologii do zarządzania, projektowania i tworzenia, dostarczania, wyboru, wspierania i poszerzania każdego rodzaju nauczania
Nie oznacza nauczania na odległość
Nie oznacza kształcenia zdalnego realizowanego za pomocą Internetu
Nauczanie na odległość wspierane technologią spełnia warunki e-learningu
Formy nauczania przez Internet
Nauczanie asynchroniczne - nauczyciele i słuchacze nie muszą być w tym samym miejscu i czasie w procesie edukacyjnym; formy kontaktu pośredniego np. poczta elektroniczna
Nauczanie synchroniczne - nauczyciele i słuchacze muszą w tym samym czasie uczestniczyć w procesie kształcenia
Nauczanie mieszane (bleanded learning) - e-learning wspiera kształcenie tradycyjne
Kształcenie otwarte
Kształcenie otwarte to układ, który daje możliwość uczenia się w czasie, miejscu i tempie odpowiadającym własnym warunkom i wymaganiom ucznia. Szczególny nacisk położony jest na znoszenie barier stwarzanych przez odległość, osobiste lub zawodowe zobowiązania lub konwencjonalne struktury kursów, które często uniemożliwiają ludziom uczestniczenie w nich, a tym samym ograniczają dostęp do potrzebnego im wykształcenia.
[C. Jeffers. R. Lewis, J. Meed, R. Merrit]
Harold Wilson (1916-1995)
Open University -1969 rok
Harold Wilson - inicjatywa
Jennie Lee - realizacja
Rekrutacja - kolejność nadsyłania podań
Studenci (ponad 200tys. rocznie):
pracownicy placówek oświatowo-wychowawczych - 38%
robotnicy i rolnicy - 30%
gospodynie domowe - 11 %
1000 miejsc - niepełnosprawni i więźniowie
Open University - rodzaje stndiów
A. Studia przeddyplomowe
B. Studia dyplomowe
C. Studia podyplomowe oraz dla prowadz¹cych badania naukowe
Istota kształcenia otwartego
Zniesienie barier rekrutacyjnych
Kształcenie zakończone dyplomem i tytułem / lub nie
Autonomia i samodzielność studentów
Student + jego środowisko = środowisko edukacyjne
Partnerskie relacje nauczyciel - student
Indywidualizacja kształcenia
Zróżnicowane formy, metody i środki dydaktyczne
Elementy procesu kształcenia otwartego
Materiały do studiowania
Pakiety do studiowania
Programy telewizyjne i radiowe
Wykorzystanie komputerów
Szkoły rezydencjalne
Doradztwo, konsultacje, grupowe korepetycje
Nieformalne grupy studenckie
Proces oceniania
Kursy podstawowe (pierwszego poziomu)
Organizacja Open University
Centra studiowania w Wielkiej Brytanii (13)
Ośrodki konsultacyjne zagranicą (46):
Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Gibraltar, Grecja, Hiszpania, Republika Irlandii, Luksemburg, Holandia, Niemcy, Portugalia, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Włochy
Ośrodki terenowe - porady specjalistyczne + spotkania z tutorami