1.Silnik prądu stałego. Silnik bocznikowy p. s. , zasilany jest napięciem U, pobiera z sieci prąd I, rozgałęziający się na prąd twornika I_a oraz prąd wzbudzenia I_f. Prąd wzbudzenia wytwarza pole magnetyczne (wzbudzenia) o strumieniu Φ. Pod wpływem pola wzbudzenia w wirniku silnika powstaje moment elektromagnetyczny M, powodujący obracanie się wirnika. E= c_en Φ, M=c_m Φi_a, n= U/(c_e Φ) - (R_a+R_da)/(c_ec_m Φ²) ·M, Prędkość biegu jałowego: n_o=U/c_e Φ. Silnik prądu stałego, którego uzwojenie wzbudzenia zasilane jest z innego źródła napięcia, niż obwód twornika, nosi nazwę silnika b. obcowzbudnego. W silniku szeregowo- bocznikowym pole wzbudzenia wytwarzają dwa uzwojenia - bocznikowe i szeregowe. Strumień wzbudzenia silnika jest strumieniem wypadkowym strumieni wytwarzanych przez oba uzwojenia. Ponieważ uzwojenie szeregowe może być przełączalne - strumień całkowity Φ może być różnicą lub suma strumieni bocznikowego Φ_b i szeregowego Φ_s.

Przemiennik częstotliwości AMT jest przeznaczony do płynnej regulacji prędkości obrotowej trójfazowych indukcyjnych silników klatkowych. Zachowanie stałego stosunku wartości liczbowych napięcia i częstotliwości wytwarzanych przez przemiennik powoduje, że przy stałym obciążeniu silnik pobiera taki sam prąd, przy różnych prędkościach obrotowych. Sterowanie przemiennika może być realizowane jako lokalne lub zdalne. Przemiennik ogranicza automatycznie prąd rozruchu (tzw. Softstar) oraz zabezpiecza silnik przed: - zanikiem trójfazowego napięcia zasilającego, - zanikiem pojedynczej fazy napięcia zasilającego, - zbyt niska wartością napięcia sieci zasilającej, - zbyt wysoką wartością napięcia zasilającego, - przeciążeniem silnika powyżej 50% (I=1,5I_N), - zwarciem lub doziemieniem w układzie zasilania, - przekroczeniem dopuszczalnej temp pracy przemiennika (85^oC).

2.Silnik asynchroniczny. Prędkość synchroniczna n_s= 60f/p, prędkość silnika wyrażona przez poślizgiem: n=(1-s)n_s. Rozruch: dla ograniczenia prądów rozruchowych można: 1 w silnikach pierścieniowych - włączyć opory rozruchowe w obwód wirnika, 2 w silnikach klatkowych: - obniżyć napięcie zasilające autotransformatorem lub dławikiem rozruchowym, - obniżać jednocześnie napięcie U i częstotliwości f .

Transformator. Jeżeli uzwojenie pierwotne transformatora jest zasilane napięciem przemiennym U₁, to w uzwojeniu tym popłynie prąd I₁, powodujący powstanie strumienia magnetycznego Φ. Jeśli napięcie U₁ ma przebieg sinusoidalny, to strumień Φ ma również przebieg sinusoidalny: Φ= Φ_maxsinωt. Strumień indukuje w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym siły elektromotoryczne E₁ i E₂ wynoszące odpowiednio: -w uzwojeniu pierwotnym: e₁=-z₁ d Φ/dt, e₁=-z₁2πf Φ_maxcosωt, -w uzwojeniu wtórnym: e₂=-z₂ d Φ/dt, e₁=-z₂2πf Φ_maxcosωt, ω=2πf. Amplitudy tych sił wynoszą: E_1max=2πz₁fΦ_max, E_2max=2πz₂fΦ_max, a ich wartości skuteczne są równe: E₁=2π/√2 ·z₁fΦ_max, E₂=2π/√2 ·z₂fΦ_max, stosunek tych sił jest nazywany przekładnią transformatora ν, v = E₁/E₂=z₁/z₂. w stanie jałowym transformatora zachodzą równości E₂=U₂ oraz E₁≈U₁ i można przyjąć dla tego stanu: v = U₁/U₂=z₁/z₂. Stan jałowy - t. jest nieobciążony, a na zaciskach wtórnych występuje napięcie U₂₀=E₂. Prąd w uzwojeniu pierwotnym I₂₀ wynosi zwykle ok. 5-10% prądu znamionowego I_1N. Próby stanu jałowego pozwalają określić przekładnię napięciową oraz straty w rdzeniu t. - P_Fe. Stan obciążenia - t. obciążony jest impedancją Z₂, w uzwojeniu wtórnym płynie prąd I₂, a napięcie na jego zaciskach wynosi U₂≈E₂. Można przyjąć że moc pozorna S₁ pobierana przez t. jest równa mocy S₂ oddawanej przez t. S₁≈S₂, I₁U₁≈I₂U₂, I₁/I₂≈U₂/U₁, I₁/I₂≈z₂/z₁≈1/v_U. Stan zwarcia awaryjnego - t. jest zasilany napięciem znamionowym U_1N, uzwojenie wtórne jest zwarte, a w uzwojeniach płyną prądy wielokrotnie większe od znamionowych i powodują w krótkim czasie zniszczenie t.

3.Układ Ward-Leonarda. W układzie W-L jest wielomaszynowym układem napędowym, umożliwiającym dokładną regulację prędkości obrotowej w szerokim zakresie. Jest stosowany przede wszystkim w napędach o dużej mocy wymagających regulacji prędkości. Układ składa się z elektromaszyny przetwornicy napięcia składający się z silnika asynchronicznego (SN) i obcowzbudnej prądnicy prądu stałego (G) oraz silnika wykonawczego (S), którym jest obcowzbudny silnik prądu stałego, obwody wzbudzenia maszyn prądu stałego zasilane są z niezależnego źródła prądu stałego a regulacją prądu wzbudzenia odbywa się rezystorami nastawnymi. W układach wielkich mocy źródłem napięcia wzbudzenia jest samowzbudna prądnica prądu stałego umieszczona na wale przetwornicy. Zalety układu: duży zakres regulacji prędkości(1-30) oraz jej płynność, możliwość hamowania z odzyskaniem energii, możliwość pracy nawrotnej, brak łączników w obwodzie głównym i łatwość automatyzacji. Wady: znaczny koszt, duża waga i mała sprawność. W układzie W-L sterowanie prędkości obrotową odbywa się w dwóch zakresach - do prędkości znamionowej n_n i powyżej tej prędkości. W zakresie pierwszej regulacji odbywa się przez zmianę napięcia prądnicy G, co uzyskuje się przez regulację rezystorem R_fG prądu wzbudzenia prądnicy w granicach od - I_fGn do +I_fGn (I_fGn- wartość znamionowa prądu wzbudzenia prądnicy Φ). Prędkość obrotowa silnika S zmienia się wówczas w granicach od -n_n do +n_n. Regulację prędkości silnika S powyżej prędkości znamionowej przeprowadza się prze zmniejszanie prądu wzbudzenia silnika I_fS odpowiednią nastawa rezystora R_fS przy zachowaniu stałej wartości prądu wzbudzenia prądnicy I_fG=I_fGn = const. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z regulacją prędkości przy stałym momencie M = const., w drugim natomiast - z regulacją prędkości przy stałej mocy P=const.

1.Silnik prądu stałego. Silnik bocznikowy p. s. , zasilany jest napięciem U, pobiera z sieci prąd I, rozgałęziający się na prąd twornika I_a oraz prąd wzbudzenia I_f. Prąd wzbudzenia wytwarza pole magnetyczne (wzbudzenia) o strumieniu Φ. Pod wpływem pola wzbudzenia w wirniku silnika powstaje moment elektromagnetyczny M, powodujący obracanie się wirnika. E= c_en Φ, M=c_m Φi_a, n= U/(c_e Φ) - (R_a+R_da)/(c_ec_m Φ²) ·M, Prędkość biegu jałowego: n_o=U/c_e Φ. Silnik prądu stałego, którego uzwojenie wzbudzenia zasilane jest z innego źródła napięcia, niż obwód twornika, nosi nazwę silnika b. obcowzbudnego. W silniku szeregowo- bocznikowym pole wzbudzenia wytwarzają dwa uzwojenia - bocznikowe i szeregowe. Strumień wzbudzenia silnika jest strumieniem wypadkowym strumieni wytwarzanych przez oba uzwojenia. Ponieważ uzwojenie szeregowe może być przełączalne - strumień całkowity Φ może być różnicą lub suma strumieni bocznikowego Φ_b i szeregowego Φ_s.

Przemiennik częstotliwości AMT jest przeznaczony do płynnej regulacji prędkości obrotowej trójfazowych indukcyjnych silników klatkowych. Zachowanie stałego stosunku wartości liczbowych napięcia i częstotliwości wytwarzanych przez przemiennik powoduje, że przy stałym obciążeniu silnik pobiera taki sam prąd, przy różnych prędkościach obrotowych. Sterowanie przemiennika może być realizowane jako lokalne lub zdalne. Przemiennik ogranicza automatycznie prąd rozruchu (tzw. Softstar) oraz zabezpiecza silnik przed: - zanikiem trójfazowego napięcia zasilającego, - zanikiem pojedynczej fazy napięcia zasilającego, - zbyt niska wartością napięcia sieci zasilającej, - zbyt wysoką wartością napięcia zasilającego, - przeciążeniem silnika powyżej 50% (I=1,5I_N), - zwarciem lub doziemieniem w układzie zasilania, - przekroczeniem dopuszczalnej temp pracy przemiennika (85^oC).

2.Silnik asynchroniczny. Prędkość synchroniczna n_s= 60f/p, prędkość silnika wyrażona przez poślizgiem: n=(1-s)n_s. Rozruch: dla ograniczenia prądów rozruchowych można: 1 w silnikach pierścieniowych - włączyć opory rozruchowe w obwód wirnika, 2 w silnikach klatkowych: - obniżyć napięcie zasilające autotransformatorem lub dławikiem rozruchowym, - obniżać jednocześnie napięcie U i częstotliwości f .

Transformator. Jeżeli uzwojenie pierwotne transformatora jest zasilane napięciem przemiennym U₁, to w uzwojeniu tym popłynie prąd I₁, powodujący powstanie strumienia magnetycznego Φ. Jeśli napięcie U₁ ma przebieg sinusoidalny, to strumień Φ ma również przebieg sinusoidalny: Φ= Φ_maxsinωt. Strumień indukuje w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym siły elektromotoryczne E₁ i E₂ wynoszące odpowiednio: -w uzwojeniu pierwotnym: e₁=-z₁ d Φ/dt, e₁=-z₁2πf Φ_maxcosωt, -w uzwojeniu wtórnym: e₂=-z₂ d Φ/dt, e₁=-z₂2πf Φ_maxcosωt, ω=2πf. Amplitudy tych sił wynoszą: E_1max=2πz₁fΦ_max, E_2max=2πz₂fΦ_max, a ich wartości skuteczne są równe: E₁=2π/√2 ·z₁fΦ_max, E₂=2π/√2 ·z₂fΦ_max, stosunek tych sił jest nazywany przekładnią transformatora ν, v = E₁/E₂=z₁/z₂. w stanie jałowym transformatora zachodzą równości E₂=U₂ oraz E₁≈U₁ i można przyjąć dla tego stanu: v = U₁/U₂=z₁/z₂. Stan jałowy - t. jest nieobciążony, a na zaciskach wtórnych występuje napięcie U₂₀=E₂. Prąd w uzwojeniu pierwotnym I₂₀ wynosi zwykle ok. 5-10% prądu znamionowego I_1N. Próby stanu jałowego pozwalają określić przekładnię napięciową oraz straty w rdzeniu t. - P_Fe. Stan obciążenia - t. obciążony jest impedancją Z₂, w uzwojeniu wtórnym płynie prąd I₂, a napięcie na jego zaciskach wynosi U₂≈E₂. Można przyjąć że moc pozorna S₁ pobierana przez t. jest równa mocy S₂ oddawanej przez t. S₁≈S₂, I₁U₁≈I₂U₂, I₁/I₂≈U₂/U₁, I₁/I₂≈z₂/z₁≈1/v_U. Stan zwarcia awaryjnego - t. jest zasilany napięciem znamionowym U_1N, uzwojenie wtórne jest zwarte, a w uzwojeniach płyną prądy wielokrotnie większe od znamionowych i powodują w krótkim czasie zniszczenie t.

3.Układ Ward-Leonarda. W układzie W-L jest wielomaszynowym układem napędowym, umożliwiającym dokładną regulację prędkości obrotowej w szerokim zakresie. Jest stosowany przede wszystkim w napędach o dużej mocy wymagających regulacji prędkości. Układ składa się z elektromaszyny przetwornicy napięcia składający się z silnika asynchronicznego (SN) i obcowzbudnej prądnicy prądu stałego (G) oraz silnika wykonawczego (S), którym jest obcowzbudny silnik prądu stałego, obwody wzbudzenia maszyn prądu stałego zasilane są z niezależnego źródła prądu stałego a regulacją prądu wzbudzenia odbywa się rezystorami nastawnymi. W układach wielkich mocy źródłem napięcia wzbudzenia jest samowzbudna prądnica prądu stałego umieszczona na wale przetwornicy. Zalety układu: duży zakres regulacji prędkości(1-30) oraz jej płynność, możliwość hamowania z odzyskaniem energii, możliwość pracy nawrotnej, brak łączników w obwodzie głównym i łatwość automatyzacji. Wady: znaczny koszt, duża waga i mała sprawność. W układzie W-L sterowanie prędkości obrotową odbywa się w dwóch zakresach - do prędkości znamionowej n_n i powyżej tej prędkości. W zakresie pierwszej regulacji odbywa się przez zmianę napięcia prądnicy G, co uzyskuje się przez regulację rezystorem R_fG prądu wzbudzenia prądnicy w granicach od - I_fGn do +I_fGn (I_fGn- wartość znamionowa prądu wzbudzenia prądnicy Φ). Prędkość obrotowa silnika S zmienia się wówczas w granicach od -n_n do +n_n. Regulację prędkości silnika S powyżej prędkości znamionowej przeprowadza się prze zmniejszanie prądu wzbudzenia silnika I_fS odpowiednią nastawa rezystora R_fS przy zachowaniu stałej wartości prądu wzbudzenia prądnicy I_fG=I_fGn = const. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z regulacją prędkości przy stałym momencie M = const., w drugim natomiast - z regulacją prędkości przy stałej mocy P=const.

1.Silnik prądu stałego. Silnik bocznikowy p. s. , zasilany jest napięciem U, pobiera z sieci prąd I, rozgałęziający się na prąd twornika I_a oraz prąd wzbudzenia I_f. Prąd wzbudzenia wytwarza pole magnetyczne (wzbudzenia) o strumieniu Φ. Pod wpływem pola wzbudzenia w wirniku silnika powstaje moment elektromagnetyczny M, powodujący obracanie się wirnika. E= c_en Φ, M=c_m Φi_a, n= U/(c_e Φ) - (R_a+R_da)/(c_ec_m Φ²) ·M, Prędkość biegu jałowego: n_o=U/c_e Φ. Silnik prądu stałego, którego uzwojenie wzbudzenia zasilane jest z innego źródła napięcia, niż obwód twornika, nosi nazwę silnika b. obcowzbudnego. W silniku szeregowo- bocznikowym pole wzbudzenia wytwarzają dwa uzwojenia - bocznikowe i szeregowe. Strumień wzbudzenia silnika jest strumieniem wypadkowym strumieni wytwarzanych przez oba uzwojenia. Ponieważ uzwojenie szeregowe może być przełączalne - strumień całkowity Φ może być różnicą lub suma strumieni bocznikowego Φ_b i szeregowego Φ_s.

Przemiennik częstotliwości AMT jest przeznaczony do płynnej regulacji prędkości obrotowej trójfazowych indukcyjnych silników klatkowych. Zachowanie stałego stosunku wartości liczbowych napięcia i częstotliwości wytwarzanych przez przemiennik powoduje, że przy stałym obciążeniu silnik pobiera taki sam prąd, przy różnych prędkościach obrotowych. Sterowanie przemiennika może być realizowane jako lokalne lub zdalne. Przemiennik ogranicza automatycznie prąd rozruchu (tzw. Softstar) oraz zabezpiecza silnik przed: - zanikiem trójfazowego napięcia zasilającego, - zanikiem pojedynczej fazy napięcia zasilającego, - zbyt niska wartością napięcia sieci zasilającej, - zbyt wysoką wartością napięcia zasilającego, - przeciążeniem silnika powyżej 50% (I=1,5I_N), - zwarciem lub doziemieniem w układzie zasilania, - przekroczeniem dopuszczalnej temp pracy przemiennika (85^oC).

2.Silnik asynchroniczny. Prędkość synchroniczna n_s= 60f/p, prędkość silnika wyrażona przez poślizgiem: n=(1-s)n_s. Rozruch: dla ograniczenia prądów rozruchowych można: 1 w silnikach pierścieniowych - włączyć opory rozruchowe w obwód wirnika, 2 w silnikach klatkowych: - obniżyć napięcie zasilające autotransformatorem lub dławikiem rozruchowym, - obniżać jednocześnie napięcie U i częstotliwości f .

Transformator. Jeżeli uzwojenie pierwotne transformatora jest zasilane napięciem przemiennym U₁, to w uzwojeniu tym popłynie prąd I₁, powodujący powstanie strumienia magnetycznego Φ. Jeśli napięcie U₁ ma przebieg sinusoidalny, to strumień Φ ma również przebieg sinusoidalny: Φ= Φ_maxsinωt. Strumień indukuje w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym siły elektromotoryczne E₁ i E₂ wynoszące odpowiednio: -w uzwojeniu pierwotnym: e₁=-z₁ d Φ/dt, e₁=-z₁2πf Φ_maxcosωt, -w uzwojeniu wtórnym: e₂=-z₂ d Φ/dt, e₁=-z₂2πf Φ_maxcosωt, ω=2πf. Amplitudy tych sił wynoszą: E_1max=2πz₁fΦ_max, E_2max=2πz₂fΦ_max, a ich wartości skuteczne są równe: E₁=2π/√2 ·z₁fΦ_max, E₂=2π/√2 ·z₂fΦ_max, stosunek tych sił jest nazywany przekładnią transformatora ν, v = E₁/E₂=z₁/z₂. w stanie jałowym transformatora zachodzą równości E₂=U₂ oraz E₁≈U₁ i można przyjąć dla tego stanu: v = U₁/U₂=z₁/z₂. Stan jałowy - t. jest nieobciążony, a na zaciskach wtórnych występuje napięcie U₂₀=E₂. Prąd w uzwojeniu pierwotnym I₂₀ wynosi zwykle ok. 5-10% prądu znamionowego I_1N. Próby stanu jałowego pozwalają określić przekładnię napięciową oraz straty w rdzeniu t. - P_Fe. Stan obciążenia - t. obciążony jest impedancją Z₂, w uzwojeniu wtórnym płynie prąd I₂, a napięcie na jego zaciskach wynosi U₂≈E₂. Można przyjąć że moc pozorna S₁ pobierana przez t. jest równa mocy S₂ oddawanej przez t. S₁≈S₂, I₁U₁≈I₂U₂, I₁/I₂≈U₂/U₁, I₁/I₂≈z₂/z₁≈1/v_U. Stan zwarcia awaryjnego - t. jest zasilany napięciem znamionowym U_1N, uzwojenie wtórne jest zwarte, a w uzwojeniach płyną prądy wielokrotnie większe od znamionowych i powodują w krótkim czasie zniszczenie t.

3.Układ Ward-Leonarda. W układzie W-L jest wielomaszynowym układem napędowym, umożliwiającym dokładną regulację prędkości obrotowej w szerokim zakresie. Jest stosowany przede wszystkim w napędach o dużej mocy wymagających regulacji prędkości. Układ składa się z elektromaszyny przetwornicy napięcia składający się z silnika asynchronicznego (SN) i obcowzbudnej prądnicy prądu stałego (G) oraz silnika wykonawczego (S), którym jest obcowzbudny silnik prądu stałego, obwody wzbudzenia maszyn prądu stałego zasilane są z niezależnego źródła prądu stałego a regulacją prądu wzbudzenia odbywa się rezystorami nastawnymi. W układach wielkich mocy źródłem napięcia wzbudzenia jest samowzbudna prądnica prądu stałego umieszczona na wale przetwornicy. Zalety układu: duży zakres regulacji prędkości(1-30) oraz jej płynność, możliwość hamowania z odzyskaniem energii, możliwość pracy nawrotnej, brak łączników w obwodzie głównym i łatwość automatyzacji. Wady: znaczny koszt, duża waga i mała sprawność. W układzie W-L sterowanie prędkości obrotową odbywa się w dwóch zakresach - do prędkości znamionowej n_n i powyżej tej prędkości. W zakresie pierwszej regulacji odbywa się przez zmianę napięcia prądnicy G, co uzyskuje się przez regulację rezystorem R_fG prądu wzbudzenia prądnicy w granicach od - I_fGn do +I_fGn (I_fGn- wartość znamionowa prądu wzbudzenia prądnicy Φ). Prędkość obrotowa silnika S zmienia się wówczas w granicach od -n_n do +n_n. Regulację prędkości silnika S powyżej prędkości znamionowej przeprowadza się prze zmniejszanie prądu wzbudzenia silnika I_fS odpowiednią nastawa rezystora R_fS przy zachowaniu stałej wartości prądu wzbudzenia prądnicy I_fG=I_fGn = const. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z regulacją prędkości przy stałym momencie M = const., w drugim natomiast - z regulacją prędkości przy stałej mocy P=const.

1.Silnik prądu stałego. Silnik bocznikowy p. s. , zasilany jest napięciem U, pobiera z sieci prąd I, rozgałęziający się na prąd twornika I_a oraz prąd wzbudzenia I_f. Prąd wzbudzenia wytwarza pole magnetyczne (wzbudzenia) o strumieniu Φ. Pod wpływem pola wzbudzenia w wirniku silnika powstaje moment elektromagnetyczny M, powodujący obracanie się wirnika. E= c_en Φ, M=c_m Φi_a, n= U/(c_e Φ) - (R_a+R_da)/(c_ec_m Φ²) ·M, Prędkość biegu jałowego: n_o=U/c_e Φ. Silnik prądu stałego, którego uzwojenie wzbudzenia zasilane jest z innego źródła napięcia, niż obwód twornika, nosi nazwę silnika b. obcowzbudnego. W silniku szeregowo- bocznikowym pole wzbudzenia wytwarzają dwa uzwojenia - bocznikowe i szeregowe. Strumień wzbudzenia silnika jest strumieniem wypadkowym strumieni wytwarzanych przez oba uzwojenia. Ponieważ uzwojenie szeregowe może być przełączalne - strumień całkowity Φ może być różnicą lub suma strumieni bocznikowego Φ_b i szeregowego Φ_s.

Przemiennik częstotliwości AMT jest przeznaczony do płynnej regulacji prędkości obrotowej trójfazowych indukcyjnych silników klatkowych. Zachowanie stałego stosunku wartości liczbowych napięcia i częstotliwości wytwarzanych przez przemiennik powoduje, że przy stałym obciążeniu silnik pobiera taki sam prąd, przy różnych prędkościach obrotowych. Sterowanie przemiennika może być realizowane jako lokalne lub zdalne. Przemiennik ogranicza automatycznie prąd rozruchu (tzw. Softstar) oraz zabezpiecza silnik przed: - zanikiem trójfazowego napięcia zasilającego, - zanikiem pojedynczej fazy napięcia zasilającego, - zbyt niska wartością napięcia sieci zasilającej, - zbyt wysoką wartością napięcia zasilającego, - przeciążeniem silnika powyżej 50% (I=1,5I_N), - zwarciem lub doziemieniem w układzie zasilania, - przekroczeniem dopuszczalnej temp pracy przemiennika (85^oC).

2.Silnik asynchroniczny. Prędkość synchroniczna n_s= 60f/p, prędkość silnika wyrażona przez poślizgiem: n=(1-s)n_s. Rozruch: dla ograniczenia prądów rozruchowych można: 1 w silnikach pierścieniowych - włączyć opory rozruchowe w obwód wirnika, 2 w silnikach klatkowych: - obniżyć napięcie zasilające autotransformatorem lub dławikiem rozruchowym, - obniżać jednocześnie napięcie U i częstotliwości f .

Transformator. Jeżeli uzwojenie pierwotne transformatora jest zasilane napięciem przemiennym U₁, to w uzwojeniu tym popłynie prąd I₁, powodujący powstanie strumienia magnetycznego Φ. Jeśli napięcie U₁ ma przebieg sinusoidalny, to strumień Φ ma również przebieg sinusoidalny: Φ= Φ_maxsinωt. Strumień indukuje w uzwojeniu pierwotnym i wtórnym siły elektromotoryczne E₁ i E₂ wynoszące odpowiednio: -w uzwojeniu pierwotnym: e₁=-z₁ d Φ/dt, e₁=-z₁2πf Φ_maxcosωt, -w uzwojeniu wtórnym: e₂=-z₂ d Φ/dt, e₁=-z₂2πf Φ_maxcosωt, ω=2πf. Amplitudy tych sił wynoszą: E_1max=2πz₁fΦ_max, E_2max=2πz₂fΦ_max, a ich wartości skuteczne są równe: E₁=2π/√2 ·z₁fΦ_max, E₂=2π/√2 ·z₂fΦ_max, stosunek tych sił jest nazywany przekładnią transformatora ν, v = E₁/E₂=z₁/z₂. w stanie jałowym transformatora zachodzą równości E₂=U₂ oraz E₁≈U₁ i można przyjąć dla tego stanu: v = U₁/U₂=z₁/z₂. Stan jałowy - t. jest nieobciążony, a na zaciskach wtórnych występuje napięcie U₂₀=E₂. Prąd w uzwojeniu pierwotnym I₂₀ wynosi zwykle ok. 5-10% prądu znamionowego I_1N. Próby stanu jałowego pozwalają określić przekładnię napięciową oraz straty w rdzeniu t. - P_Fe. Stan obciążenia - t. obciążony jest impedancją Z₂, w uzwojeniu wtórnym płynie prąd I₂, a napięcie na jego zaciskach wynosi U₂≈E₂. Można przyjąć że moc pozorna S₁ pobierana przez t. jest równa mocy S₂ oddawanej przez t. S₁≈S₂, I₁U₁≈I₂U₂, I₁/I₂≈U₂/U₁, I₁/I₂≈z₂/z₁≈1/v_U. Stan zwarcia awaryjnego - t. jest zasilany napięciem znamionowym U_1N, uzwojenie wtórne jest zwarte, a w uzwojeniach płyną prądy wielokrotnie większe od znamionowych i powodują w krótkim czasie zniszczenie t.

3.Układ Ward-Leonarda. W układzie W-L jest wielomaszynowym układem napędowym, umożliwiającym dokładną regulację prędkości obrotowej w szerokim zakresie. Jest stosowany przede wszystkim w napędach o dużej mocy wymagających regulacji prędkości. Układ składa się z elektromaszyny przetwornicy napięcia składający się z silnika asynchronicznego (SN) i obcowzbudnej prądnicy prądu stałego (G) oraz silnika wykonawczego (S), którym jest obcowzbudny silnik prądu stałego, obwody wzbudzenia maszyn prądu stałego zasilane są z niezależnego źródła prądu stałego a regulacją prądu wzbudzenia odbywa się rezystorami nastawnymi. W układach wielkich mocy źródłem napięcia wzbudzenia jest samowzbudna prądnica prądu stałego umieszczona na wale przetwornicy. Zalety układu: duży zakres regulacji prędkości(1-30) oraz jej płynność, możliwość hamowania z odzyskaniem energii, możliwość pracy nawrotnej, brak łączników w obwodzie głównym i łatwość automatyzacji. Wady: znaczny koszt, duża waga i mała sprawność. W układzie W-L sterowanie prędkości obrotową odbywa się w dwóch zakresach - do prędkości znamionowej n_n i powyżej tej prędkości. W zakresie pierwszej regulacji odbywa się przez zmianę napięcia prądnicy G, co uzyskuje się przez regulację rezystorem R_fG prądu wzbudzenia prądnicy w granicach od - I_fGn do +I_fGn (I_fGn- wartość znamionowa prądu wzbudzenia prądnicy Φ). Prędkość obrotowa silnika S zmienia się wówczas w granicach od -n_n do +n_n. Regulację prędkości silnika S powyżej prędkości znamionowej przeprowadza się prze zmniejszanie prądu wzbudzenia silnika I_fS odpowiednią nastawa rezystora R_fS przy zachowaniu stałej wartości prądu wzbudzenia prądnicy I_fG=I_fGn = const. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z regulacją prędkości przy stałym momencie M = const., w drugim natomiast - z regulacją prędkości przy stałej mocy P=const.

---