METODYKA MASAŻU CAŁEJ KD
A) faza przygotowawcza
wstrząsanie kd
masaż okolicy L-S (głaskanie, zwijanie) po 4x
głaskanie powierzchowne obejmujący kończynę 4x
głaskanie głębokie obejmujący kończynę 2x
B) faza właściwa
1. masaż mm. Zginaczy kd
głaskanie głębokie mięśni 4x
rozcieranie mięśni 4x
głaskanie głębokie mięśni 2x
ugniatanie mięśni 4x
głaskanie głębokie mięśni 2x
oklepywanie miotełkowe mięśni 10-15s
wibracja labilna lub punktowa 10-15s
głaskanie głębokie mięśni 4x
2. Masaż mm. Prostowników kd
głaskanie głębokie mięśni 4x
rozcieranie mięśni 4x
głaskanie głębokie mięśni 2x
ugniatanie mięśni 4x
głaskanie głębokie mięśni 2x
oklepywanie mięśni 10-15s
wibracja labilna lub punktowa 10-15s
głaskanie głębokie mięśni 4x
C. Faza utrwalająca
wałkowanie mięśni uda 10 s
głaskanie głębokie mm. Kd 2x
głaskanie powierzchowne mm. Kd 4x
mobilizacja czynna stawu kd 8x
METODYA MASAŻU UDA:
A) faza przygotowawcza
b) faza właściwa (naprężacz przechodzi w pośladkowy wielki i czworoboczny)
Tylnej części (na brzuchu)
przedniej
przyśrodkowej (na brzuchu, na plecach)
bocznej (na brzuchu)
oklepywanie łyżeczkowe
stawu kolanowego
głaskanie stawu 4x
rozcieranie wzdłuż linii stawu 4x (wzdłuż granicy rzepki)
głaskanie stawu 4x
troczki , więzadła poboczne, guzowatość piszczelowa, kłykcie kości udowej
c) faza utrwalająca
wałkowanie m. uda 10s
głaskanie głębokie 2x
głaskanie powierzchowne 4x
mobilizacja bierna rzepki 8x
mobilizacja czynna stawu kolanowego 8x
METODYA MASAŻU OBRĘCZY BIODROWEJ:
A) faza przygotowawcza
głaskanie eksteroreceptywne obręczy
głaskanie powierzchowne
b) faza właściwa
masaż m. pośladkowych
masaż stawu biodrowego
c) faza utrwalająca
głaskanie głębokie obręczy 2x
wstrząsanie m. pośladkowych 10s
głaskanie powierzchowne 2x
mobilizacja czynna stawu biodrowego 8x
ENDOPROTEZA BIODRA:
więzadła właściwe k. udowej- bardzo silne
funkcja podporowa (za pośrednictwem miednicy) i lokomocji (pozwala na przejęcie kkd w dowolnej pozycji w przestrzeni)
uczestniczy w przenoszeniu obciążenia z górnej na dolną kończynę
złamanie nasady dalszej k. udowej
złamanie szyjki k. udowej (upadek na krętarz większy k. udowej- śruby stabilizujące, gwoździe kaniulowane)
złamanie przezkrętarzowe k. udowej (zastosowanie płytki kątowej do zespolenia)
mniejsze zło- przezkrętarzowe (ukrwiona głowa) bo w szyjce nie jest ukrwiona głowa, bo nie dochodzą naczynia
ZABURZENIA FUNKCJI ZMIAN ZWYRODNIENIOWO WYTWÓRCZE STAWU BIODROWEGO MOGĄ BYĆ SPOWODOWANE:
decentralizacja głowy k. udowej (kąt szyjki u mężczyzn 135st, u kobiet mniej)
niedorozwojem dachu panewki
dysproporcją wielkości głowy i panewki
chorobą zwyrodnieniową stawu
wrodzone zwichnięcie lub biodro szpotawe (artroza)
przeciążenia stawu
choroba pertesa
koślawością bliższego końca
zmiany urazowe np. złamanie, zwichnięcie z wadliwym ustawieniem
choroby zapalne, infekcje zapalne, ropne, gruźlicze
zaburzenia przemiany materii
WTÓRNE ZMIANY ZWYRODNIENIOWE MOGĄ UJAWIĆ SIĘ DOPIERO PO KILKUNASTU LATACH OD USZKODZENIA
GRUBOŚC ELASTYCZNOŚĆ CHRZĄSTKI STAWOWEJ ZMNIEJSZA SIĘ WRAZ Z WIEKIEM, NA TEMPO TEGO PROCESU WPŁYW MAJĄ:
predyspozycje osobnicze
urazy
zaburzenie w ukrwieniu chrząstki
procesy zapalne (reumatoidalne)
nieprawidłowa budowa stawu (wada wrodzona, choroba deformująca staw)
OBJAWY:
1 ograniczenie ruchomości: odwodzenia, rotacji wewnętrznej, przeprostu. Ruch zgięcia ulega pewnym ograniczeniom ale pozostaje najdłużej zachowany, dalej pojawiają się przykurcze zgięciowo- przywiedzeniowe oraz zanik mm. Uda i pośladka
2. objawy bólowe-w okolicy przedniej i boczne powierzchni uda (górna), krętarza, pachwiny, stawu biodrowego i główki strzałki, pośladek (okolica guzowatości). Charakterystyczny promieniujący do kolana lub odcinka L, ból nasila się po długotrwałym wysiłku fizycznym.
3. zaburzenia funkcji lokomocji- problem ze wstawaniem i siadaniem, przykurcz zgięciowy
Cementowa- od razu można obciążać np. Austin- Moore- bez panewki, głowa+ trzpień
Bezcementowa- musi się zaspalić tak jak złamanie czyli nie można obciążać od początku (główka, panewka, trzpień)
Nowotwora- z dużo dłuższym trzpieniem by pozbyć się chorej tkanki
POWIKŁANIA:
zakrzepy kkd
zatory płuc (wędrówka z kd do płuc)
zapalenia dróg oddechowych i moczowych
porażenie nerwu kulszowego, strzałkowego
zchwinięcia protezy
pęknięcie trzonu k. udowej
różnice długości kkd
ograniczenie zakresu ruchu
zakażenie operowanego stawu
złe umocowanie panewki/protezy
zła antetorsja (kąta szyjki)=skręcenie, wiotkość
słaba siła mm
nieprzestrzeganie zasad przemieszczania się
MASAŻ:
do 3 miesięcy nie masujemy
zabrania się stosowanie jakichkolwiek chwytów przez okres co najmniej 12 tygodni
jeśli podwyższona temperatura to nie masujemy bo stan zapalny
pratoka- rana się nie goi- nie masujemy (przetoka?)
zapalenie ropne- flora bakteryjna- niedorozwojem
MASAŻ BLIZNY POOPERACYJNEJ:
rozpoczynamy po całkowitym wygojeniu się rany, usunięciu szwów
po wstawieniu implantów- masujemy ze szczególną ostrożnością, powierzchownie tak aby nie powodować odczynów zapalnych w tkankach
chcemy oderwać bliznę od tkanki podłoża, uelastycznić ją i tkanki łączną w okolicy blizny
RODZAJE MASAŻU:
masaż pneumatyczny (nawet 2 doba już- musi być noga wyżej 30 min- 1h)
kontraleteralny (tylko nie jeśli są duże żylaki)
szczotkowanie (przeciwobrzękowe, przygotowanie do pionizacji)
drenaż limfatyczny
masaż klasyczny łącznotkankowy segmentarny
kąpiele naprzemienne stóp (przy obrzękach)
masaż wirowy po 16-17 dniach po operacji - rany wygojone, uwaga przy wchodzeniu do wanny
masaż podwodny (masaż nie może podnieść ciśnienia do 100)
DRENAŻ:
naskórek
naczynia podbrodawkowe
obszar limfatyczny
sieć naczyń skórnych
segmentarne
W CHOROBIE ZWYRODNIENIOWEJ STAWU BIODROWEGO WIBRACJE MIĘŚNI:
brzuchatego łydki
półścięgnistego
półbłoniastego
ROZCIERANIE:
więzadła podkolanowego łukowatego
kaletki nadrzepkowej
MASAŻ BLIZN:
blizna czasem daje większy ból niż uszkodzenie
szarpana- struktury głębiej
cechą charakterystyczną blizny jest wypełnienie ubytku tkanki właściwej tkanką łaczną
FAZY GOJENIA:
1. ZAPALNA: od 2 do 5 dni po urazie
hemostaza (skurcz naczyń krwionośnych, agregacja płytek, powstawanie skrzepu)
zapalenie (rozszerzenie naczyń, fagocytoza)
2.PROLIFERACJI 2-3 tyg lub dłużej po urazie
ziarninowanie (przenikanie fibroblastów, odkładanie się kolagenu, tworzenie się nowych naczyń włosowatych)
skurcz (brzegi rany ściągają się)
epitelializacja (migracje komórek do pow.) czyli pokrycie nabłonkiem powierzchni rany, obkurczenie i gojenie ran
3. DOJRZEWANIA 3 tyg- 1 rok lub dłużej
zwiększenie wytrzymałości rany na rozciąganie (do 5 lat kształtuje się blizna)
W CELU NAPRAWY USZKODZONEJ SKÓRY ORGANIZM TWORZY: „osłonkę” z włókien
RODZAJE BLIZN:
przerostowe
keloidy- bliznowce (są wynikiem patologicznego gojenia się skóry)
przykurcze bliznowate
BLIZNY POWODUJĄ :
zaburzenie ukrwienia, odżywienia tkanek niżej leżących
ucisk na nerw- niedowład
ogranicza zakres ruchu
powoduje ból
BLIZNOWIEC (KELOID)
to blizny wyniosłe ponad poziom otaczającej skóry
są twarde i ciemnoczerwone
ten łagodny, nieswoisty rozrost tkanki włóknistej zwykle rozwijający się po zagojeniu uszkodzeniu skóry
BLIZNA PRZEROSTOWA:
to proces włóknienia ograniczony do obszaru pierwotnego urazu, wykazujący cechy samoistnej regresji
PRZYKURCZE BLIZNOWATE:
powstają w wyniku oparzeń i innych urazów, mogą powstawać ubytki dużych obszarów skóry
powoduje to powstawanie blizn, które pociągając brzegi skóry do siebie prowadzą do przykurczu
oprócz skóry obejmuje on także przyległe mm i ścięgna, ograniczając zakres ruchów w stawach
jeśli powstaje w okolicy ciała ponad stawami, najczęściej kształtuje się w postaci bliznowatego fałdu z tendencją do pękania naskórka w miejscu największego napięcia
są wskazaniem do leczenia operacyjnego aby przywrócić prawidłową funkcję danej części ciała
CO POWODUJE RYZYKO WIĘKSZEGO BLIZNOWACENIA?
napięcie spowodowane linią cięcia biegnącą w poprzek naturalnych linii napięcia skóry
ruchomość okolicy blizny
niekorzystna lokalizacja
utrata tkanki np. po urazie, wycięciu
W TYPOWEJ RANIE PROCESY ANABOLICZNE I KATABOLICZNE OSIĄGAJĄ RÓWNOWAGĘ W OK. 6-8 TYGODNIU
WYTRZYMAŁOŚĆ BLIZNY W STOSUNKU DO SKÓRY: 30-40%
CZYNNIKI RYZKA
rasa (u rasy czarnej może osiągnąć do 16% przyśpieszenia 15x większa niż u jasnej)
płeć (częściej u młodych kobiet niż u mężczyzn)w późniejszym wieku nie ma znaczenia
wiek (szybciej u młodych, najczęściej bliznowce 10-30 r.ż)
miejsca predysponowane (blizny umiejscowione w pobliżu szczególnie aktywnych mm: plecy, noga, ramiona, stawy), blizna większa jeśli duża ruchomość (ale bardziej elastyczna)
tło genetyczne
BLIZNOWIEC WYSTĘPUJE POD POSTACIĄ:
zgrubienia skóry
konsystencji zwykle pozbawionej przydatków skóry
przekrwione są
stają się brązowo- czerwone a następnie bledną
stają się coraz twardsze
często świąd i ból
wzrost wolny ale powiększają się intensywnie czasem
BADANIE PALPACYJNE BLIZNY:
stan blizny: pozwala określić czy występują obszary nadwrażliwe na dotyk, oraz czy blizna jest elastyczna i ruchoma, czy jest też sztywna i zrośnięta z otoczeniem
temperatura skóry
podwyższona- może wskazać na:
- zapalenie
- infekcje
- wczesne stadium wieloobjawowego miejscowego zespołu bólowego
obniżona może być oznaką:
- słabego ukrwienia
- uszkodzenia nerwu
- późnego stadium wieloobjawowego miejscowego zespołu bólowego
obrzęk
poprzez badanie palpacyjne okolicy blizny spróbować wytworzyć zagłębienie w skórze by określić czy obrzęk jest:
- miękki i podatny (zwykle w ostrym okresie)
- „drewniany” i spoisty (w okresie podostrym lub przewlekłym)
zgrubienia i guzki
poprzez dotyk poszukujemy:
- zgrubień
-guzków
- pasma napięciowego np. powięziowe
przykurcze tkanek miękkich
np. ścięgien, powięzi, mięśni wpływający na zaburzenia ruchomości w stawach (np. skrócenie kompleksu mięsień- ścięgno)
wilgotność lub suchość skóry
sztywność stawów:
ruchy bierne w stawach wykonuje się sprawdzając czy blizna nie wpływa na ruchomość stawu
palpacyjny ból (przeczulica)
bolesność np. w miejscu narwiaka blizny
LECZENIE:
operacyjne
farmakologiczne
preparaty silikonowe (hialuronidaza)
radioterapia
hydroterapia (woda z mydłem szarym)
terapia uciskowa
krioterapia
laseroterapia
fizykoterapia:
- fonoforeza
- UD (najpierw wkoło blizny, spiralnie też wkoło, po bliźnie)
- terapuls
- sollux czerwony
- prądy DD, TENS, PI
- jonoforeza (katoda 2x większa od anody, 3-5 mA, roztwór 1-5% leku, najlepiej wchłania się 1%)
MASAŻ:
po wygojeniu rany i złamania
przeciwwskazaniem: po nowotworach
wspomagamy:
** termoterapia (przed)
** megantoterapia (po)
** elektroterapia (po)
** światłolecznictwo (sollux przed, laser po)
** UD- nie w tym samym czasie
masaż klasyczny głęboki
mikromasaż (UD)
CEL:
zapobieganie zrostom bliznowatym w okolicy wygojenia rany
zapobieganie odruchowej dystrofii współczulnej
zmniejszenie ewentualnych obrzęków
poprawienie elastyczności tkanek miękkich okolicy blizny, ich trofiki i funkcji
zmniejszenie jej nadmiernej wrażliwości (przeczulica)- działanie przeciwbólowe (futerkowanie, pędzelkowanie, szczotkowanie, głaskanie, wibracja)
jako sposób nawilżenia skóry
przygotowanie do zabiegów fizyko (zmyć oliwkę)
Metodyka zabiegu masażu:
jeśli dotyk wywołuje ból nie masujemy ręką
1. normalizacja czucia powierzchownego blizny
2. opracowanie tkanki okolicy blizny
3. opracowanie samej blizny
wykonujemy przy użyciu oliwki, dla zmiękczenia blizny oraz jako element procesu zwalczania nadmiernego uwrażliwienia
wykonujemy delikatnie
blizny możemy masować kilka razy dziennie od 4 do 6x dziennie
w miarę poprawy tolerancji na dotyk zwiększa się nacisk podczas masażu
po zdjęciu szwów (po 10-14 dniach) za zgodą lekarza
masaż wibracyjny dobry bo nie przemieszcza się blizna
WIBRACJA:
o wysokiej częstotliwości 60-200hz i małej amplitudzie (ok 2mm) powoduje obniżenie czucia dotyku, utrzymujący się oraz dłuższy okres nawet do 45 min więc potem można jakiś zabieg „dotykowy” wykonać
przed wibracją położyć kostkę lodu by oziębić
MASAŻ WIROWY:
uelastycznia
przygotowanie do ćwiczeń i zabiegów z fizyko
37-38 stopni
10-20 min
codziennie lub co 2 dzień
10-15 zabiegów
nie stosujemy po nim jonoforezy i fonoforezy
MASAŻ PODWODNY:
1-2,5 atm
nasadki
MASAŻ KIKUTA KG
przed zaprotezowaniem
1. normalizacja stanów pobudzenia układu nerwowego OUN w szczególności ośrodków rdzenia kręgowego: głaskanie, rozcieranie, ugniatanie(wszystko robimy przykręgosłupowo)
2. stymulacja eksteroceptorów przez głaskanie kikuta
3. stymulacja eksteroceptorów przez rozcieranie powięzi i ugniatanie mm. Kikuta
4. usprawnienie trofiki i funkcji mm. Obręczy barkowej i barku (głaskanie, rozcieranie, ugniatanie)
5. uaktywnienie drenażu tkankowego przez głaskanie kikuta
po zaprotezowaniu:
1. usprawnienie trofiki i funkcji mm. Powierzchownych i głębokich tułowia przez ugniatanie
2. uaktywnienie drenażu tkankowego przez głaskanie kkd
3. normalizacja napięcia mm. Obręczy barkowej przez wibrację stabilną nieprzerwaną
MASAŻ WIBRACYJNY:
ulepsza trofikę tkanek
pomaga inwalidzie „znaleźć” mięsień przy protezie bioelek.
Przy przykurczu zgięciowym stawu biodrowego pozwala na znaczne jego ograniczenie.
MASAŻ OBRĘCZY BARKOWEJ
na m. najszerszym grzbietu nerwy obwodowe
m.pośladkowy wielki- prosty brzucha- zębaty- piersiow większy- czworoboczny cz. górna- m. szyi głębokie schemat kół zębatych wg Bruggera
1. wyprost szyi bez reklinacji głowy (skłonu głowy w przód)
2. lordoza grzbietu
3. przodopochylenie miednicy
pod mięśniem przechodzą naczynia chłonne i żylne a przez mięsień nerwy i tętnice
najczęściej dyskopatia C6-C7
system stawowy obręczy barkowej (nieprawidłowe działanie tylko jednego z elementów tego systemu może spowodować zaburzenie w innych jego elementach)
dzięki temu struktury żywego organizmu na poziomie mięśniowo- powięziowo- więzadłowym zapewniają sobie stabilność mimo iż nie zawsze połączone są ze sobą w sposób bezpośredni
METODYKA:
przed każdym zabiegiem należy wykonać ocenę stanu pacjenta, zgodnie z kompleksową oceną stanu pacjenta dla potrzeb masażu opartego na zasadzie tensegregacji.
Pozwalało to ustalić, które elementy układu mięśniowo- powięziowo- więzadłowego wykazują podwyższone napięcie i stanowiło podstawę które z nich i w jakiej kolejności należy opracować
ocena bolesności na przyczepach mięśni: piersiowy większy, najszerszy grzbietu, obłe, naramienny, pod i nadgrzebieniowy, zębaty przedni, czworoboczny
WIBRACJA:
przy bolesnym barku jest dobra
przy max zgięciu i max wyproście (w pozycjach pośrednich nie robimy)
prostowniki- najbardziej wrażliwe na wibracje
im bardziej napięty mięsień tym większa jest wrażliwość wrzecionek mięśniowych na wibrację gdyż w znacznym stopniu jest ograniczona amortyzacja
częstotliwość 100-200Hz
amplituda- 1-2mm
wibracja ta może edukować pobudliwość ośrodków odpowiedzialnych za regulację napięcia mięśniowego. Zjawisko to tłumaczone jest obniżeniem wrażliwości na rozciąganie
obniża napięcie mm
do 45 min jeśli 60-200Hz (powoduje obniżenie czucia dotyku), pierwsze 25 min utrzymuje się obniżenie czucia nawet o 45%
dotyczy OUN
METODYKA MASAŻU OBRĘCZY BARKOWEJ
a) faza przygotowawcza
głaskanie eksteroceptywne obręczy barkowej 4x
głaskanie powierzchowne 4x
głaskanie głębokie 2x
b) faza właściwa
1. masaż cz. zstępującej mięśnia czworobocznego:
głaskanie głębokie 4x
rozcieranie 4x
głaskanie głębokie 2x
ugniatanie 4x
głaskanie głębokie 2x
oklepywanie łyżeczkowe 10-15sek
wibracja labilna lub punktowa 10-15 sek
(wzdłuż 2gł i 3 głowy i guzowatości naramiennej, brzusiec m. naramiennego cz. przednia (guzek mniejszy), kąt dolny łopatki, brzusiec m. nadgrzebienowego, trapezius: cz. zstępująca i poprzeczna, m. piersiowy. M naramienny- cz. przednia środkowa ) |
głaskanie głębokie mięśni 4x
2. masaż m. naramiennego:
głaskanie głębokie 4x (dwukierunkowo)
rozcieranie 4x (trójkierunkowe)
głaskanie głębokie 2x
ugniatanie 4x (dwukierunkowo)
głaskanie głębokie 2x
oklepywanie miotełkowe 10-15 sek
wibracja labilna lub punktowa 10-15 sek
głaskanie głębokie 4x
3. Masaż stawu barkowego:
masaż stawu ramiennego
głaskanie stawu 4x
rozcieranie wzdłuż linii stawu (bo na linii stawu przyczepia się torebka stawowa) z ominięciem dołu pachowego 4x bo węzły chłonne, który nie można uciskać
głaskanie stawu 4x
MASAŻ STAWU OBOJCZYKOWO- RAMIENNEGO:
głaskanie stawu 10sek (więzadło barkowo- obojczykowe, kruczo-
rozcieranie 20sek obojczykowe, czworoboczne, stożkowate)
głaskanie stawu 10sek
MASAŻ STAWU OBOJCZYKOWO- MOSTKOWEGO
głaskanie stawu 10sek (więzadło mostkowo- obojczykowe, mostkowo-
rozcieranie 20 sek obojczykowo tylne, międzyobojczykowe
głaskanie stawu 10s żebrowo- obojczylkowe)
MASAŻ POWIERZCHNI POŚLIZGOWEJ ŁOPATKI:
- rozcieranie powierzchni podłopatkowej 15 sek
C) FAZA UTRWALAJĄCA:
głaskanie głębokie obręczy barkowej 2x
głaskanie powierzchowne 2x
mobilizacja czynna stawu barkowego 8x
POZYCJA UŁOŻENIOWA PRZY MASAŻU BARKU
nie może boleć ani wywoływać bólu
jeśli na boku lin pod talię i pod ramię do 90stopni zgięcie barku
na boku ręka wzdłuż tułowia jak masujemy naramienny czy tylną i zębaty tylny
„chwyt podłopatkowy”
skóra- tkanka podskórna- powieź powierzchowna- czy. Tylna m. naramiennego....
KIERUNEK WĘZŁÓW CHŁONNYCH ZAWSZE OD: potylicy w dół
POWIĘŹ JEST NARZĄDEM: ssąco- tłoczącym
NAPIĘCIE M. OBŁEGO WIĘKSZEGO, MNIESZEGO, TRÓJGOWEGO OBJAWY:
okrągłe plecy
osteoporoza
pogłębiona lub spłycona lordoza L
TRÓJGŁOWY- leżenie na boku
M. OBŁY MNIEJSZY- pod łopatką możemy opracować
M. ZĘBATY PRZEDNI: na swoi PP (brzeg przyśrodkowy łopatki) łączy się z m.równoległobocznym mniejszym i większym- najlepiej masować na boku- bo zwolni są napięcia najszerszego grzbietu (zrośnięty z pow. piersiowo- lędźwiową)
M. NAJSZERSZY GRZBIETU: jest w kontakcie strukturalnym z grupą przednią przedramienia poprzez przegrodą międzymięśniową przyśrodkową ramienia, przez którą przebija się z kolei n. łokciowy
PRZGRODA BOCZNA- kończy się na nadkłyckiu bocznym, zarówno ona jak i kłykieć boczny stanowią przyczep dla mm. Przedramienia
CEL:
normalizacja napięcie naramiennego poprze przejście w przegrodę międzymięśniową boczną
normalizacja napięcie m. piersiowego większego i mniejszego (bo razem na obojczyku z naramiennym)
górne zęby m. zębatego przedniego mają swój przyczep początkowy na zewnętrznej powierzchni 2-5 żeber poprzez powięź obojczykowo-.....
w/w mm mają na pk wyrostek kruczy łopatki kontakt z głową krótka m. dwugłowego
NORMALIZACJA DWUGŁOWEGO, RAMIENNEGO:
jeśli ścięgno jest utrzymane w napięciu to sprzyja tu unieruchomieniu ścięgna w stosunku do przemieszczanej jego osłonki ścięgnistej i tym samym stwarzać możliwość przywrócenia gładkości powierzchni ślizgającego się ścięgna.
Jeżeli natomiast jest rozluźniona to ścięgno i osłonka są przesuwane
jeżeli masażysta wykonuje reedukację mięśniowo- nerwową pociąga to musi oddziaływać na czucie głębokie i dlatego należy odkształcać ścięgno w osi długiej do przyczepu kostnego
od jeśli nie chcemy podrażniać receptorów
3 miesiace kolagen wymiera
ZAPALENIE POCHEWEK ŚCIĘGNISTYCH ZADANIE:
1 normalizacja napięcia mm przez wibrację stabilną brzuśca mięśnia
2. przewracanie przesuwalności między ścianą wewnętrzną i zewnętrzną pochewki ścięgnistej w skurczu izometrycznym przez: rozcieranie poprzeczne i zygzakowate ścięgna.
3. uaktywnienie drenażu tkankowego przez głaskanie głębokie brzuśca oraz ścięgna.
uwaga- po masaż nie należy wykonywać kinezyterapii
OGÓLNY MASAŻ BRZUCHA: METODYKA:
1. Głaskanie w „X”:
od pępka do dołu pachowego lewego
od pępka do talerza biodrowego lewego
od pępka do dołu pachowego prawego
od pępka do talerza biodrowego
Głaskanie okrężne naprzemienne oburącz z obciążeniem
głaskanie wokół pępka
rozcieranie wokół pępka
rozcieranie w „X” mm brzucha
rozcieranie okrężne wokół pępka
rozcieranie m. prostego brzucha w napięciu od pępka w górę i od pępka w dół
rozcieranie kresy białej i smug ścięgnistych w napięci (napięcie 10-15 sek uzyskuje się poprzez uniesienie głowy)
ugniatanie- przesuwanie oburącz, naprzemienne esowate
wyciskanie drenażowe
wibracja przerywana (oklepywanie)
wibracja nieprzerywana
głaskanie końcowe
WSZYSTKIE TECHNIKI PRZEPLATAMY: głaskaniem
KIERUNEK: z części nadpępkowej od kresy białej do dołów pachowych
METODYKA
A) faza przygotowawcza
głaskanie eksteroceptywne 6x
głaskanie powierzchowne 4x
głaskanie głębokie 2x
b) faza właściwa
1. masaż mm. Prostych brzucha:
głaskanie głębokie 2x
rozcieranie 4x
głaskanie głębokie 2x
zwijanie poprzeczne 4x
głaskanie głębokie 2x
2. masaż przyczepów mm. Brzucha:
głaskanie głębokie 2x
rozcieranie 4x
głaskanie głębokie 2x
3. masaż kresy białej:
rozcieranie 2x
C) faza utrwalająca:
głaskanie głębokie mięśni 2x
głaskanie powierzchowne 2x
głaskanie eksteroceptywne 6x
mobilizacja czynna mm. Brzucha 8x
RWA BARKOWA:
ból dłoni-nawet jeśli nie boli odcinek C- to i tak tam jest przyczyna dyskopatii w zależności od segmentu
przeciążenie kręgosłupa, najgorszy skłon do przodu
w pozycji leżącej pętla Glisona wtedy( klin pod barki, kolana i odcinek lędźwiowy kręgosłupa) żadnych masaży w stanie ostrym, dopiero później kostką lodu.
Ćwiczenia wg McKanziego: unoszenie głowy do góry przy lekkiej trakcji (cofanie)+ w bok + w górę (z otwartymi ustami żeby mm. Żwacza były rozluźnione)
przed masażem Sollux, terapuls (podostry stan), jonoforeza (bo odczyn robi), wyciąg, ćwiczenia, PM i laser (przy przeczulicy bo nie dotykamy ), UD- leczenie knocha ( przy ostrym stanie, jeśli masaż boli , schemat dogłowowy),
kołnierz ortopedyczny po masażu
galwanizacje lub kołnierz galwaniczny (anoda u góry, katoda niżej)
ćwiczenia równoważne zeby nauczyć prawidłowego wstawania, siadania itp. na piłce
nie robimy ćw. izometrycznych przy ostrym bólu
na rowerze zawsze siodełko niżej niż kierownica by głowa była lekko odgięta do tyłu
unikamy przy odcinku C aquawibronu
dobre wibracje-300