Biotransformacja ksenobiotyków - omów rolę enzymów mikrosomalnych. Biotransformacja-przemiany enzymatyczne i nieenz.jakim ulegają ksenobiotyki, może przebiegać w płucach, nerkach, jelitach i wątrobie Najczęściej jednak przebiega w wątrobie przy udziale enzymów wew. komórkowych zlokalizowanych w mitochondriom,siateczce śródplazmatycznej, lizosomach i cytozolu. Proces ten przebiega w 2 fazach gdzie dochodzi do zniesienia lub zmniejszenia wł. toksycznych biol. czynnych ksenobiot. Zachodzi ona przy udziale enzymów Reakcje 1-ej fazy czyli r.utl.red.hydrolizy sa kat. przez układ MOS. Komponenty MOS:cytochrom P450,reduktaza cytochromu P450,fosfolipidy pelnia 2x role:transport e gdzie donorem jest NADPH związany z cytochr.P450 oraz transport e gdzie dawca jest NADP związany z cytochr.B5.enzymy te należą do monooksygenaz i sa to enzymy kat w/w reakcje uczestnicząc w biosyntezie i metabolizmie kw żółciowych, cholesterolu, hormonow sterydowych jak i ich detoksykacji. Pod wpływem monooksygenaz dochodzi tez do r.hydroksylacji. w wyniku której dochodzi do zwiększenia rozpuszczalności i wydalenia zw.(ksenobiotyków) R,kat przez system system MOS: substrat(ksenobiotyk z gr RH) tworzy kompleks z cyt.P450) ulega następnie red. a e niezbędne w tej reakcji pochodzą z NADPH związany z cyt.P450,powstaly kompleks zred. łaczy się z O2 i powstaje kompleks utl, dalej dochodzi do kolejnej red a e pochodzą z NADP związanego z cyt.B5 dochodzi do wytworzenia produktu z gr.OH i wydzielenie wody. Cyt P450 powraca do pierwotnej postaci. Podaj i omów reakcje I fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje I fazy- katalizowane są przez ukł. enzymów mikrosomalnych (MOS), inaczej zwanych układem oksydaz funkcji mieszanej.Enzymy mikrosomalne występują w wątrobie, mózgu, nerkach, płucach. są one umiejscowione w siateczce śródplazmatycznej. 2 układy transportu elektronów występują w obrębie siateczki śródplazmatycznej:Jeden układ związany jest z NADPH cytochrom P 450 pełniący funkcję końcowej oksydazy. P-450 enzym występujący w części szorstkiej i gładkiej siateczki śródplazmatycznej (największą aktywność wykazuje w szorstkiej). metanol 18. Podaj i omów reakcje II fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje II fazy (sprzęgania i detoksylacji)- tylko po reakcjach I fazy, - zachodzą miedzy ksenobiotykiem a jego gr. funkcyjną (-aminowa itd.) a odpowiednim ugrupowaniem zw endogennych), - dążą do zmiany charakteru ksenobiotyków z hydrofobowego do hydrofilowego- zostaje wydalany z moczem Reakcje II fazy 1)MetyzacjaObejmuje grupę reakcji, w których następuje przeniesienie grupy metylowej na cząsteczkę aminy, fenolu lub merkaptanu. Przeniesienie aktywnej grupy metylowej z koenzymu S-adenozylometioniny na cząsteczkę akceptora w obecności odpowiedniej metylotransferazy. Produktem tej reakcji jest etylowany substrat oraz S-adenozylohomocysteina. 2)Acylacja Substratami dla tego procesu są gł. kwasy karboksylowe i aminy. 5.Sprzeganie z glutationem Najważniejsze reakcje to: a)tworzenie pochodnych N-acetylocysteiny z udziałem S-transferazy glutationowej b)nie enzymatyczne reakcjie z metalami ciężkimi i zw. metaloorganicznymi (np. motylkiem rtęci) c)rozkład nadtlenków przez peroksydazę glutationową Warunki powstawania dziury ozonowej. Dziura ozonowa powstaje wskutek niszczenia warstwy ozonowej przez związki chemiczne, zwane freonami. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego freony ulegają fotolizie, w wyniku czego uwalniane zostają atomy chloru. Chlor wchodzi w reakcję z ozonem, tworząc równie aktywny tlenek chloru (ClO) oraz zwykły tlen (O2). Następnie reakcja dwóch cząsteczek tlenku chloru prowadzi do powstania cząsteczki dwutlenku c hloru (ClO2) oraz uwolnienia kolejnego atomu chloru, który rozbija następne cząsteczki ozonu. Oprócz tego dwutlenek chloru może ulegać rozpadowi na atom chloru oraz dwuatomową cząsteczkę działania wolnych rodników. Przyspieszony proces starzenia się, Zaćma, zwyrodnienie plamki żółtej, Zaburzenia neurologiczne, Choroby autoimmunologiczne, Choroby metaboliczne, Nowotwory, Przewlekłe choroby płuc, Choroby układu krążenia. Enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. Stanowią enzymy, które są pierwszą linią obrony przed reaktywnymi formami tlenu, spełniają bardzo ważną funkcje prewencyjną, polegająca na niedopuszczaniu do reakcji związków biologicznie ważnych z reaktywnymi formami tlenu Należą do nich: dysmutaza ponadtlenkowa; katalaza; peroksydaza; reduktaza glutationowa.Nie enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. ceruloplazmina, transferyna, poliamidy, jony metali przejściowych, sekwestr metali, metalotioneiny. Nieenzymatyczne mechanizmy obrony komórek przed toksycznym działaniem reaktywnych form tlenu to: antyoksydanty hydrofilowe i hydrofobowe. jony metali pierwiastków przejściowych; metalotioneiny;
Biotransformacja ksenobiotyków - omów rolę enzymów mikrosomalnych. Biotransformacja-przemiany enzymatyczne i nieenz.jakim ulegają ksenobiotyki, może przebiegać w płucach, nerkach, jelitach i wątrobie Najczęściej jednak przebiega w wątrobie przy udziale enzymów wew. komórkowych zlokalizowanych w mitochondriom,siateczce śródplazmatycznej, lizosomach i cytozolu. Proces ten przebiega w 2 fazach gdzie dochodzi do zniesienia lub zmniejszenia wł. toksycznych biol. czynnych ksenobiot. Zachodzi ona przy udziale enzymów Reakcje 1-ej fazy czyli r.utl.red.hydrolizy sa kat. przez układ MOS. Komponenty MOS:cytochrom P450,reduktaza cytochromu P450,fosfolipidy pelnia 2x role:transport e gdzie donorem jest NADPH związany z cytochr.P450 oraz transport e gdzie dawca jest NADP związany z cytochr.B5.enzymy te należą do monooksygenaz i sa to enzymy kat w/w reakcje uczestnicząc w biosyntezie i metabolizmie kw żółciowych, cholesterolu, hormonow sterydowych jak i ich detoksykacji. Pod wpływem monooksygenaz dochodzi tez do r.hydroksylacji. w wyniku której dochodzi do zwiększenia rozpuszczalności i wydalenia zw.(ksenobiotyków) R,kat przez system system MOS: substrat(ksenobiotyk z gr RH) tworzy kompleks z cyt.P450) ulega następnie red. a e niezbędne w tej reakcji pochodzą z NADPH związany z cyt.P450,powstaly kompleks zred. łaczy się z O2 i powstaje kompleks utl, dalej dochodzi do kolejnej red a e pochodzą z NADP związanego z cyt.B5 dochodzi do wytworzenia produktu z gr.OH i wydzielenie wody. Cyt P450 powraca do pierwotnej postaci. Podaj i omów reakcje I fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje I fazy- katalizowane są przez ukł. enzymów mikrosomalnych (MOS), inaczej zwanych układem oksydaz funkcji mieszanej.Enzymy mikrosomalne występują w wątrobie, mózgu, nerkach, płucach. są one umiejscowione w siateczce śródplazmatycznej. 2 układy transportu elektronów występują w obrębie siateczki śródplazmatycznej:Jeden układ związany jest z NADPH cytochrom P 450 pełniący funkcję końcowej oksydazy. P-450 enzym występujący w części szorstkiej i gładkiej siateczki śródplazmatycznej (największą aktywność wykazuje w szorstkiej). metanol 18. Podaj i omów reakcje II fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje II fazy (sprzęgania i detoksylacji)- tylko po reakcjach I fazy, - zachodzą miedzy ksenobiotykiem a jego gr. funkcyjną (-aminowa itd.) a odpowiednim ugrupowaniem zw endogennych), - dążą do zmiany charakteru ksenobiotyków z hydrofobowego do hydrofilowego- zostaje wydalany z moczem Reakcje II fazy 1)MetyzacjaObejmuje grupę reakcji, w których następuje przeniesienie grupy metylowej na cząsteczkę aminy, fenolu lub merkaptanu. Przeniesienie aktywnej grupy metylowej z koenzymu S-adenozylometioniny na cząsteczkę akceptora w obecności odpowiedniej metylotransferazy. Produktem tej reakcji jest etylowany substrat oraz S-adenozylohomocysteina. 2)Acylacja Substratami dla tego procesu są gł. kwasy karboksylowe i aminy. 5.Sprzeganie z glutationem Najważniejsze reakcje to: a)tworzenie pochodnych N-acetylocysteiny z udziałem S-transferazy glutationowej b)nie enzymatyczne reakcjie z metalami ciężkimi i zw. metaloorganicznymi (np. motylkiem rtęci) c)rozkład nadtlenków przez peroksydazę glutationową Warunki powstawania dziury ozonowej. Dziura ozonowa powstaje wskutek niszczenia warstwy ozonowej przez związki chemiczne, zwane freonami. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego freony ulegają fotolizie, w wyniku czego uwalniane zostają atomy chloru. Chlor wchodzi w reakcję z ozonem, tworząc równie aktywny tlenek chloru (ClO) oraz zwykły tlen (O2). Następnie reakcja dwóch cząsteczek tlenku chloru prowadzi do powstania cząsteczki dwutlenku c hloru (ClO2) oraz uwolnienia kolejnego atomu chloru, który rozbija następne cząsteczki ozonu. Oprócz tego dwutlenek chloru może ulegać rozpadowi na atom chloru oraz dwuatomową cząsteczkę działania wolnych rodników. Przyspieszony proces starzenia się, Zaćma, zwyrodnienie plamki żółtej, Zaburzenia neurologiczne, Choroby autoimmunologiczne, Choroby metaboliczne, Nowotwory, Przewlekłe choroby płuc, Choroby układu krążenia. Enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. Stanowią enzymy, które są pierwszą linią obrony przed reaktywnymi formami tlenu, spełniają bardzo ważną funkcje prewencyjną, polegająca na niedopuszczaniu do reakcji związków biologicznie ważnych z reaktywnymi formami tlenu Należą do nich: dysmutaza ponadtlenkowa; katalaza; peroksydaza; reduktaza glutationowa.Nie enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. ceruloplazmina, transferyna, poliamidy, jony metali przejściowych, sekwestr metali, metalotioneiny. Nieenzymatyczne mechanizmy obrony komórek przed toksycznym działaniem reaktywnych form tlenu to: antyoksydanty hydrofilowe i hydrofobowe. jony metali pierwiastków przejściowych; metalotioneiny;
Biotransformacja ksenobiotyków - omów rolę enzymów mikrosomalnych. Biotransformacja-przemiany enzymatyczne i nieenz.jakim ulegają ksenobiotyki, może przebiegać w płucach, nerkach, jelitach i wątrobie Najczęściej jednak przebiega w wątrobie przy udziale enzymów wew. komórkowych zlokalizowanych w mitochondriom,siateczce śródplazmatycznej, lizosomach i cytozolu. Proces ten przebiega w 2 fazach gdzie dochodzi do zniesienia lub zmniejszenia wł. toksycznych biol. czynnych ksenobiot. Zachodzi ona przy udziale enzymów Reakcje 1-ej fazy czyli r.utl.red.hydrolizy sa kat. przez układ MOS. Komponenty MOS:cytochrom P450,reduktaza cytochromu P450,fosfolipidy pelnia 2x role:transport e gdzie donorem jest NADPH związany z cytochr.P450 oraz transport e gdzie dawca jest NADP związany z cytochr.B5.enzymy te należą do monooksygenaz i sa to enzymy kat w/w reakcje uczestnicząc w biosyntezie i metabolizmie kw żółciowych, cholesterolu, hormonow sterydowych jak i ich detoksykacji. Pod wpływem monooksygenaz dochodzi tez do r.hydroksylacji. w wyniku której dochodzi do zwiększenia rozpuszczalności i wydalenia zw.(ksenobiotyków) R,kat przez system system MOS: substrat(ksenobiotyk z gr RH) tworzy kompleks z cyt.P450) ulega następnie red. a e niezbędne w tej reakcji pochodzą z NADPH związany z cyt.P450,powstaly kompleks zred. łaczy się z O2 i powstaje kompleks utl, dalej dochodzi do kolejnej red a e pochodzą z NADP związanego z cyt.B5 dochodzi do wytworzenia produktu z gr.OH i wydzielenie wody. Cyt P450 powraca do pierwotnej postaci. Podaj i omów reakcje I fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje I fazy- katalizowane są przez ukł. enzymów mikrosomalnych (MOS), inaczej zwanych układem oksydaz funkcji mieszanej.Enzymy mikrosomalne występują w wątrobie, mózgu, nerkach, płucach. są one umiejscowione w siateczce śródplazmatycznej. 2 układy transportu elektronów występują w obrębie siateczki śródplazmatycznej:Jeden układ związany jest z NADPH cytochrom P 450 pełniący funkcję końcowej oksydazy. P-450 enzym występujący w części szorstkiej i gładkiej siateczki śródplazmatycznej (największą aktywność wykazuje w szorstkiej). metanol 18. Podaj i omów reakcje II fazy biotransformacji ksenobiotyków. Reakcje II fazy (sprzęgania i detoksylacji)- tylko po reakcjach I fazy, - zachodzą miedzy ksenobiotykiem a jego gr. funkcyjną (-aminowa itd.) a odpowiednim ugrupowaniem zw endogennych), - dążą do zmiany charakteru ksenobiotyków z hydrofobowego do hydrofilowego- zostaje wydalany z moczem Reakcje II fazy 1)MetyzacjaObejmuje grupę reakcji, w których następuje przeniesienie grupy metylowej na cząsteczkę aminy, fenolu lub merkaptanu. Przeniesienie aktywnej grupy metylowej z koenzymu S-adenozylometioniny na cząsteczkę akceptora w obecności odpowiedniej metylotransferazy. Produktem tej reakcji jest etylowany substrat oraz S-adenozylohomocysteina. 2)Acylacja Substratami dla tego procesu są gł. kwasy karboksylowe i aminy. 5.Sprzeganie z glutationem Najważniejsze reakcje to: a)tworzenie pochodnych N-acetylocysteiny z udziałem S-transferazy glutationowej b)nie enzymatyczne reakcjie z metalami ciężkimi i zw. metaloorganicznymi (np. motylkiem rtęci) c)rozkład nadtlenków przez peroksydazę glutationową Warunki powstawania dziury ozonowej. Dziura ozonowa powstaje wskutek niszczenia warstwy ozonowej przez związki chemiczne, zwane freonami. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego freony ulegają fotolizie, w wyniku czego uwalniane zostają atomy chloru. Chlor wchodzi w reakcję z ozonem, tworząc równie aktywny tlenek chloru (ClO) oraz zwykły tlen (O2). Następnie reakcja dwóch cząsteczek tlenku chloru prowadzi do powstania cząsteczki dwutlenku c hloru (ClO2) oraz uwolnienia kolejnego atomu chloru, który rozbija następne cząsteczki ozonu. Oprócz tego dwutlenek chloru może ulegać rozpadowi na atom chloru oraz dwuatomową cząsteczkę działania wolnych rodników. Przyspieszony proces starzenia się, Zaćma, zwyrodnienie plamki żółtej, Zaburzenia neurologiczne, Choroby autoimmunologiczne, Choroby metaboliczne, Nowotwory, Przewlekłe choroby płuc, Choroby układu krążenia. Enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. Stanowią enzymy, które są pierwszą linią obrony przed reaktywnymi formami tlenu, spełniają bardzo ważną funkcje prewencyjną, polegająca na niedopuszczaniu do reakcji związków biologicznie ważnych z reaktywnymi formami tlenu Należą do nich: dysmutaza ponadtlenkowa; katalaza; peroksydaza; reduktaza glutationowa.Nie enzymatyczne mechanizmy obrony przed działaniem wolnych rodników. ceruloplazmina, transferyna, poliamidy, jony metali przejściowych, sekwestr metali, metalotioneiny. Nieenzymatyczne mechanizmy obrony komórek przed toksycznym działaniem reaktywnych form tlenu to: antyoksydanty hydrofilowe i hydrofobowe. jony metali pierwiastków przejściowych; metalotioneiny;