materiały wykończeniowe tekst, Geodezja, zarys budownictwa


materiały wykończeniowe dzielimy na:

Czynności poprzedzające położenie właściwych elementów wykończeniowych poprzedza ocieplenia tego budynku od zewnątrz jak również od wewnątrz.

Styropian (polska nazwa handlowa dla spienionego polistyrenu) - to porowate tworzywo sztuczne otrzymane poprzez spienienie granulek polistyrenu zawierających porofor (np. eter naftowy). Spienienie uzyskuje się przez podgrzanie granulek zazwyczaj parą wodną. Składa się z zamkniętych komórek o obłych kształtach (to były te granulki), wewnątrz których znajduje się pianka polistyrenowa.

Wełna mineralna (wełna kamienna) - materiał izolacyjny pochodzenia mineralnego. Używany w budownictwie do izolacji termicznych i akustycznych ścian zewnętrznych i wewnętrznych, stropów i podłóg, dachów i stropodachów oraz ciągów instalacyjnych. Obecnie wełnę mineralną produkuje się zazwyczaj z kamienia bazaltowego, który topi się w temperaturze + 1400 °C, po stopieniu poddaje się go procesowi rozwłóknienia.

Wełna szklana - materiał izolacyjny pochodzenia mineralnego stosowany w temperaturach do 700°C. Właściwości, technologia produkcji i zastosowanie są podobne do wełny mineralnej. Wełna szklana otrzymywana jest w wyniku topienia w temperaturze 1000°C piasku kwarcowego, stłuczki szklanej z dodatkiem skał takich jak: gabro, dolomit lub wapień. Roztopiony surowiec poddaje się procesowi rozwłókniania, do otrzymanych włókien dodaje się lepiszcze.

ELEWACYJNE

Elewacja - zewnętrzna powierzchnia ściany budynku z wszystkimi znajdującymi się na niej elementami, lico budynku

Metod na wykończenie jest mnóstwo, a to jak będzie wyglądał nasz dom zależy od tego czy chcemy zrobić to szybko czy poczekać jak również od ilości pieniędzy i głównie jaka metoda postawiliśmy nasz budynek. Decyzji wyboru właściwego pokrycia ściany zewnętrznej poza względami wizualnymi powinny towarzyszyć względy praktyczne. Elewacja powinna chronić budynek przed czynnikami zewnętrznymi i atmosferycznymi. Powinna być odporna i trwała.

Silikonowe farby elewacyjne
Silikonowe farby elewacyjne zapewniają wyjątkową twardość powłoki. Jest to możliwe dzięki wykorzystaniu najnowocześniejszej technologii nanosieci kwarcowych o trójwymiarowej strukturze NQG (Nano-Quarz-Gitter). Farby nadadzą elewacji elegancki wygląd, jednocześnie sprawiając, że będzie ona trwała i odporna na zabrudzenia oraz czynniki organiczne.

Nowoczesne farby ze specjalną formułą posiadają cząsteczki kwarcu, które wzmacniają, opartą na żywicach silikonowych, kombinację spoiwa farby. Trójwymiarowa struktura nanosieci kwarcowych (NQG - Nano-Quarz Gitter) zapewnia wyjątkową twardość powłoki. Dodatkowo chroni ona podłoże przed wilgocią i zanieczyszczeniami, czyniąc farby niepodatnymi na zabrudzenia i ograniczając rozwój mikroorganizmów na powierzchni. Zaawansowana technologia NQG zapewnia również większą czystość i dłuższą żywotność barw.

Elewacja ceglana

Cegła jest materiałem, który cieszy się coraz większą popularnością przy wykonywaniu zewnętrznych elewacji budynku. Często spotykanym rozwiązaniem jest zastosowanie cegły na całej płaszczyźnie ściany lub też wyeksponowanie poszczególnych jej fragmentów właśnie poprzez cegły i płytki elewacyjne. Nawet w przypadku, gdy ściana domu została pokryta tynkiem, zaleca się stosowanie klinkieru lub cegieł licowych w tych miejscach, które są szczególnie narażone na uszkodzenia mechaniczne i wpływ warunków atmosferycznych. Są to na przykład naroża, podokienniki, cokoły oraz nadproża drzwiowe i okienne.

Narożniki można wykonać podobnie jak boniowanie w tynku lub w ociepleniu. Można też zastosować elementy wykonane z twardej odmiany styropianu (o symbolu EPS 100 lub 200) o grubości 2-3 cm. Mocuje się je do ocieplenia ze styropianu zaprawą klejową, zachowując przy rozmieszczaniu równe odstępy. W utrzymaniu jednakowych odległości (zwykle 2-3 cm) pomiędzy elementami pomocne będą listewki dystansowe, które po związaniu zaprawy się usuwa.
Kolejne etapy są takie same, jak przy wykonaniu gzymsów: nakładanie zaprawy, wtapianie w nią siatki zbrojącej i tynkowanie.

Gzymsy, oraz narożniki ze styropianu zamocowane do gotowej elewacji

Możliwości dekoracji przy dociepleniu ścian lub odnawianiu elewacji jest wiele. Bywa jednak, że trzeba zakryć spore jej fragmenty, na przykład ze względu na dużą liczbę widocznych napraw.
Można wówczas zdecydować się na materiały montowane do rusztu zamocowanego do ścian zewnętrznych. To też jedna z możliwości uatrakcyjnienia wyglądu fasady domu. Można zastosować tę samą okładzinę w dwóch kolorach lub też połączyć zupełnie różne materiały wykończeniowe.

DESKI

inaczej szalówki, najczęściej z drewna świerkowego, sosnowego, modrzewiowego i gatunków egzotycznych - mają zwykle grubość od 1,8 do 3,0 cm i różną szerokość. Można je ułożyć pionowo lub poziomo

SIDING

Dziś nie jest to tylko plastikowa okładzina w jednym kolorze - oferta sidingu stała się znacznie bogatsza. Najbardziej popularny jest siding winylowy, czyli z paneli PVC, ale coraz częściej spotyka się jego szlachetniejszą odmianę z mieszanki PVC i drewna. Występuje w wielu kolorach i fakturach, od drewnianej po imitację klinkieru. Grubością siding odpowiada drewnianym deskom. Szerokość może być różna - jedne elementy wyglądają jak pojedyncze deski, inne to duże moduły.

Siding imitujący drewno doskonale wygląda w połączeniu z cegłą, ale można go też zestawić z innymi materiałami

Najpopularniejszym sposobem montowania metodą suchą jest tzw. siding, w którym możemy wyróżnić:
- panele winylowe - wytwarzane są one z PCV. Okładzina ta powinna być zamontowana w taki sposób, aby mogła mieć możliwość swobodnych odkształceń pod wpływam wysokiej temperatury. Dzięki temu nie ulegnie ona deformacji, zwłaszcza latem.
Nalezy jednak pamiętać, że pod wpływem działania niskiej temperatury panele z PCV stają się kruche, co może zmniejszyć ich odporność na uszkodzenia mechaniczne.
- panele stalowe - wykonywane są z blachy stalowej, powlekanej obustronnie warstwą cynku oraz dodatkową powłoką ochronną, która stanowi zabezpieczenie przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych oraz chemicznych.
- panele aluminiowe - wykonane są z blachy aluminiowe pokrytej obustronnie ochronną powłoką akrylową lub też poliestrową. Panele te są odporne na korozję. Ich grubość wynosi od 3mm do 5mm. Stosowane są zazwyczaj w obiektach użyteczności publicznej, budynkach biurowych czy bankach.
Siding bardzo często łączony jest z innymi materiałami elewacyjnymi typu cegła czy kamień. Mogą one mieć różne kolory i kształty. Dodatkowo mogą być łamane, płaskie, gładkie czy z fakturą, która doskonale imituje drewno.
Montaż sidingu jest bardzo prosty. Większość producentów oferuje bogate zestawy wszelkich elementów pomocniczych takich jak listwy narożne, listwy startowe czy profile przyokienne. Ułatwiają one precyzyjne wykończenie różnych fragmentów ścian.
Konserwacja tego typu elewacji polega na myciu paneli raz na parę lat. Siding nie wymaga malowania czy impregnowania a uszkodzony panel zastępuje się nowym.

Kształtki betonowe Choć przypominają cegły elewacyjne murowane na zaprawie, mocuje się je bez jej użycia. Mają chropowatą, nierówną powierzchnię, wyglądem przypominającą kamień naturalny. Ta ciężka okładzina może być jednak stosowana tylko do wysokości dwóch kondygnacji.

Blacha cynkowo-tytanowa. Ten tradycyjny materiał do pokrywania i obróbki dachów pojawia się na elewacjach coraz częściej. Niestety, jest dość drogi i wymaga użycia specjalistycznego sprzętu. Zależnie od tego, czy blacha występuje w zwojach, płytkach czy panelach, układa się ją, łącząc poziomo lub pionowo na rąbek lub na listwę, albo ukośnie w łuskę. występuje w kolorze szaroniebieskim lub grafitowym. Zazwyczaj materiał ten stosowany jest jako okładzina budynków o oryginalnej, nowoczesnej architekturze. Elewację wykonaną z blachy naturalnie zabezpiecza patyna. Niewielkie plamy mogą być czyszczone samą wodą. Natomiast w przypadku większych zabrudzeń, trzeba będzie zastosować specjalną włókninę czyszczącą lub wełnę ze stali szlachetnej.

Płytki włóknowo-cementowe wykonuje się ze spoiwa cementowego modyfikowanego domieszkami chemicznymi z dodatkiem włókien celulozowych i wypełniaczy. Mogą mieć gładką lub zacieraną fakturę, pokrytą farbami albo naturalnym kruszywem kamiennym. Płytki te można malować dodatkowo farbami albo kryć tynkami akrylowymi

Tynk - warstwa z zaprawy lub gipsu pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. wewnątrz i na zewnątrz budynku. Zadaniem jej jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem czynników atmosferycznych (w przypadku tynków zewnętrznych), ochrona przed działaniem czynników wewnątrz pomieszczeń (np. para wodna), ogniem (elementy drewniane) oraz nadanie estetycznego wyglądu elementom budynku. Tynk stosuje się również jako warstwę podkładową pod elementy wymagające gładkiego podłoża (płyty styropianowe, płytki ceramiczne) - powszechnie stosuje się wówczas tynk cementowy, cementowo-wapienny lub gipsowy.

Gladzie

Gładzie to materiały wykończeniowe. Stosuje się je na mniejsze i większe powierzchnie ścian i sufitów, aby wygładzić ich fakturę. Grubość warstwy nie powinna przekraczać 2-3 mm. Najlepiej przylega do tynku cementowego, cementowo - wapiennego, płyt gipsowo - włóknowych czy włóknowo - cementowych. Rynek budowlany oferuje duży wybór gładzi. Rodzaj materiału zależy od prac które chcemy wykonać.

Gładź szpachlowa to materiał na bazie gipsu, który pełni funkcję wiążącą. Pozostałe dodatki to m.in. kreda, dolomit, plastyfikatory, opóźniacze wiązania, wapno, cement. Materiał należy wymieszać z wodą do konsystencji gęstej śmietany i za pomocą odpowiednich narządzi nałożyć na ścianę. Po 2 godzinach wyschniętą powierzchnie można wygładzić szlifując drobnoziarnistym papierem lub siatką ścierną.

W sprzedaży dostępne są również gładzie bezgipsowe, które po nałożeniu można korygować za pomocą mokrej gąbki.

Gładź tynkowa stosowana zazwyczaj na zewnątrz budynku, jako ostatnia warstwa tynku trójwarstwowego. W skład takiej gładzi wchodzi m.in. zaprawa z kruszywem (w formie drobnoziarnistego piasku) i cement stanowiący spoiwo (czasem też wapno).

Stiuk to materiał wykończeniowy elewacyjny, który znano już w starożytności. Największa popularność zyskał w okresie wczesnego chrześcijaństwa, w renesansie i baroku. Skład materiału bazuje na gipsie, wapieniu, drobnym piasku (lub pyle marmurowym). Zaletą materiału jest niezwykła trwałość i plastyczność. Można go barwić na różne ciekawe kolory. Tak jak gładź, w etapie wykończeniowym, jest polerowana i gładzona. Materiał do tej pory stosuje się jako imitację marmuru, do wykonania rzeźb, płaskorzeźb i dekoracji (sztukaterii) nie tylko elewacyjnych. Doskonale się prezentuje, jest bardzo trwały i łatwy w obróbce - w przeciwieństwie do gładzi nadaje się do częstego zmywania.

Gładź gipsowa to wygładzasz powierzchni na bazie gipsu szpachlowego. Ten rodzaj materiału powinno się nakładać w dwóch warstwach. Tak jak pozostałe gładzie, po wyschnięciu, należy wygładzić za pomocą drobnego papieru lub siatki ściernej.

Jeżeli gładkość gładzi nie jest satysfakcjonująca specjaliści polecają sztablaturę. Ten materiał nakłada się w dwóch cienkich warstwach szybkoschnących. Warstwa zewnętrzna to gips modelowy, który należy gładzić na mokro, do połysku i idealnej równości.

ŚCIENNE

W tym sezonie obserwujemy wyraźne odejście projektantów od monotonii gładkich ścian na rzecz ciekawych efektów dekoracyjnych i sztukaterii. Odpowiedzią na najnowsze trendy jest Stiuk wapienny z ekskluzywnej linii tynków dekoracyjnych. Idealnie pasuje do wnętrz nowoczesnych i do tych w stylu retro.

Stiuk Wapienny wzorowany jest na antycznych technikach tynkowania. Nałożony w kilku warstwach i pokryty specjalnym woskiem doskonale imituje powierzchnię polerowanego kamienia o strukturze łupanej. Możemy dzięki niemu uzyskać odwzorowanie naturalnego marmuru oraz wiele innych efektów dekoracyjnych w zależności od techniki nakładania i doboru kolorów.

Tapety z włókniny szklanej

Tapety te pozwalają na uzyskanie wytwornego wykończenia powierzchni, ścian czy sufitów bez czasochłonnych, fachowych prac z użyciem mas szpachlowych czy tynków dekoracyjnych.

PŁYTKI CERAMICZNE

Wybór odpowiedniego materiału wykończeniowego na ściany i podłogę w kuchni jest bardzo ważny. Należy zwrócić uwagę, aby materiał był niepalny, łatwo się czyścił i nie wchłaniał wilgoci. Te wszystkie 3 cechy posiadają płytki ceramiczne.

Glazura kuchenna na pewno jest dużo praktyczniejsza od ścian pomalowanych farbą. Szczególnie w okolicach zlewu czy pieca. Pamiętajmy jednak, że okładzina ceramiczna nie jest jednolita. Pomiędzy płytkami zostają szczeliny, które wypełniamy fugą. I to właśnie ona jest szczególnie trudna w utrzymaniu w czystości.

Boazeria

Wybierając pokrycia ścian mało komu w obecnych czasach przychodzi na myśl boazeria. Masowo montowana w czasach PRLu, kojarzy nam się z tandetą. Jednak dziś wolnym krokiem zmierza na zaszczytne miejsce jakim są ściany w naszym domu. Projektanci wykorzystują ją jako wyrafinowany element wykończeniowy wnętrz.

Okładziny drewniane wykonywane są z dwóch rodzajów drewna: sosny i świerka. Różnią się one między sobą profilem i rozmiarami.

Montaż boazerii nie powinien przysporzyć nam dużego kłopotu.

Fototapety ścienne

Akrylowa bejca

akrylowa bejca ścienna służy do dekoracji ścian wewnętrznych i sufitów. Produkt przeznaczony jest do stosowania na uprzednio pomalowanych powierzchniach. Bejca tworzy półprzezroczyste, metaliczne „przecierki”, spod których delikatnie przebija dotychczasowa kolorystyka ścian.

Tynki z agregatu

Tynki maszynowe wykorzystywane są w budownictwie mieszkaniowym, hotelach, szpitalach oraz wszystkich innych pomieszczeniach, w którym przebywają ludzie. Można je stosować w miejscach o zwykłej wilgotności oraz w tych, gdzie jest ona podwyższona. Takie pokrywanie ścian tynkiem z agregatu, wymaga zatrudnienia wykwalifikowanej ekipy, która posiada odpowiedni sprzęt.

Tynki gipsowe można kłaść na podłożu z betonu, betonu komórkowego, gipsu, cegły ceramicznej oraz wapienno piaskowej. Zaprawę uzyskuje się poprzez połączenie gotowej suchej mieszanki z odpowiednią ilością wody w agregacie.

Podłoże pod tynk maszynowy musi być czyste, wolne od wszelkiego rodzaju zatłuszczeń oraz starych farb

KOREK

Korek to nic innego jak zebrana z dębu korkowego kora, która początkowo leżakuje sobie na powietrzu, a następnie jest gotowana w wodzie lub nad parą. Dzięki tym procesom staje się ona miękka i elastyczna. Następnie zostaje poddana procesom technologicznym, które umożliwiają wytworzenie z niej płytek i paneli podłogowych, płyt ściennych, tapet, mat podkładowych czy też płyt izolujących.
Wytwarzane są one z korka mielonego, czyli drobnych granulek korkowych, które są sklejane lepiszczem i prasowane w postaci bloków lub korka dekoracyjnego, czyli dużych kawałków korka sprasowanego w bloki.

Naklejki ścienne

Naklejki ścienne są ciekawym rozwiązaniem dla osób chcących spersonalizować swoje mieszkanie, i sprawić, że jego wystrój będzie jedyny w swoim rodzaju.

W coraz większej ilości domów plakaty pozawieszane na ścianach, meblach, głównie w pokojach przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, zamieniane są na naklejki ścienne.

Materiał, z którego wykonywane są naklejki, to wysokogatunkowa folia PCV - matowa lub błyszcząca. Względnie może to być folia imitująca szlifowane szkło. Naklejki ścienne są odporne na ścieranie i wilgoć, więc dekoracja przyklejona w łazience jest całkowicie bezpieczna. Kolory są trwałe i nie ulegają zmianom. Naklejki mogą być zdejmowane bez większego trudu.

PODŁOGOWE

Podłogi egzotyczne

Podłogi wykonane z drewna egzotycznego szturmem wdarły się na polskie salony. Ta moda na egzotykę nie powinna nikogo dziwić.. Kolory, trwałość, usłojenie i mnogość zastosowań zdominowały krajowe gatunki.
Podłogi egzotyczne są przede wszystkim ciepłe, dobrze tłumią dźwięki, regulują wilgotność powietrza, a przy tym wszystkim nie wywołują alergii. Jak już wspomniano, część gatunków jest dużo twardsza od naszych rodzimych dębów czy jesionów. Przy wyborze zwróćmy jednak uwagę czy dany gatunek drewna jest odpowiedni dla pomieszczenia, w którym chcemy go użyć.

Ceramika posadzkowa

Iron Red, brazylijski kwarcyt
Choć w naturze występuje niezbyt często, czerwień jest najsilniej oddziałującą na ludzką psychikę barwą. Stosowana we wnętrzach przyciąga wzrok, dodaje odwagi, pobudza. Iron Red, brazylijski kwarcyt intrygująco łączący karminowy i popielaty odcień,

Brazylijskie kwarcyty nie są materiałami rzadkimi, jednak ich pozyskiwanie i obróbka wymagają specjalistycznych maszyn i zaawansowanej technologii. Ponadto złoża są mocno rozproszone, co utrudnia uzyskanie kamiennych bloków w odpowiednich do przetwarzania wielkościach.
Te naturalne przeszkody sprawiają, że Iron Red jest materiałem ekskluzywnym, wysoko cenionym zarówno przez kamieniarzy jaki i architektów.

Posadzka kamienna czy drewniana?

Podłoga składa się z warstwy wierzchniej, czyli posadzki oraz z podkładu. Ta pierwsza powinna być w naszym mieszkaniu twarda oraz odporna na ścieranie i zarysowania. Dodatkowo warto wybrać taką, która jest łatwa do utrzymania w czystości. Wybierając odpowiednią posadzkę, warto zwrócić uwagę na to by nie wgniatała się w miejscach, gdzie zostaną postawione ciężkie meble.

Posadzki drewniane powinno układać się w temperaturze 15-20°C. Dobrze, aby materiał na posadzkę poleżał dwa lub trzy dni w pomieszczeniu, w którym będzie układany.
Podczas jej montowania, należy zostawić przy ścianie 20 milimetrowe szczeliny. Umożliwiają one swobodną pracę drewna, gdy w pomieszczeniu zmienia się temperatura oraz wilgotność. Po ułożeniu, są szlifowane oraz kilkakrotnie pokrywane lakierem bezbarwnym lub też koloryzującym

Najbardziej elegancką, drewnianą posadzką jest parkiet. Jest on wykonywany z klepek. Podłoże pod taką posadzkę może stanowić wylewka betonowa. Parkiet najczęściej układany jest w szachownicę, jodełkę oraz równolegle z przesuniętymi stykami.
Równie popularne są parkiety wykonane z płyt mozaikowych. Najczęściej, zestawy małych listewek o grubości 8-9 mm i tworzących kwadratową płytę, układane są w szachownicę. Można także spotkać mozaiki parkietowe o kształcie prostokąta.

Innym materiałem wykończeniowym podłóg, niezwykle efektownym, jest kamień. Można wybierać zarówno pośród kamieni naturalnych jak i sztucznie wytwarzanych konglomeratów. Bardzo popularnym kamieniem układanym na podłodze jest marmur. Zazwyczaj jest on kładziony w łazienkach, salonach i holach wejściowych. Nie powinien być stosowany w kuchniach, ponieważ nie jest odporny na działanie kwasów oraz wchłaniają tłuszcze.

Podłoga pokryta welna

W 2008 roku firma Knauf Insulation wprowadziła do sprzedaży płyty z wełny kamiennej. Produkt przeznaczony jest do izolacji akustycznej, cieplnej i przeciwpożarowej podłóg w budownictwie mieszkaniowym. Produkcja płyt oparta jest na nowoczesnej technologii zapewniającej produktowi wysokie właściwości termoizolacyjne i akustyczne, dzięki którym izoluje dźwięki uderzeniowe oraz rozchodzące się w powietrzu.
Płyty te charakteryzują się dużą odpornością biologiczną oraz chemiczną


Wyszukiwarka