KPF w Neurochirurgii

Ćw 1 25.02.2009

Krwiak - nagromadzenie krwi w jamie ciała

Objawy:

1. ucisk półkuli mózgu

2. zaciśnięcie komory bocznej

3. wgłębienie mózgu pod namiot mózgu

4. ucisk n III

5. ucisk pnia mózgu

Podział krwiaków:

1. Nadtwardówkowy - między kością czaszki a oponą twardą.

Powstaje na skutek urazu głowy ze złamaniem kości czaszki,

rozerwaniem naczyń lub zatok opony twardej (najczęściej tętnicy

oponowej środkowej)

Objawypowstają z wklinowacenia zakrętu hipokampa do napiotu

i ucisku na nerw III:

• Poszerzenie źrenicy po stronie krwiaka

• Ucisk

• Zaburzenia i utrata świadomości

• Zaburzenia f ośrodka oddychania, krążenia → śmierć

Interwał jasny - faza myląca w przebiegu krwiaka. Jest bezobjawowa. Trwa od momentu złamania do wystąpienia pierwszych objawów. Występuje w 20-30% przypadków.

Diagnostyka: CT

Leczenie operacyjne - usunięcie krwiaka.

2. Podtwardówkowy - między oponą twardą a powierzchnią mózgu. Powstaje na skutek urazu głowy u osób głównie starszych z miażdżycą, przyjmujących antykoagulanty. Mogą go wywołać banalne urazy lub powstały bardzo dawno i zbierały się do mometu ujawnienia. Powstaje z krwawienia żylnego żył mostkowych (biegną luźno nad mózgiem). Powstaje również w skutek urazu i jego energii kinetycznej przechodzącej przez ciało o różnej gęstości ( zmiana gęstości naczyń w stosunku do mózgu powoduje ich pęknięcie)

Obiawy: jak w nadtwardówkowym z tym że

• Poszerzenie źrenic po str urazu

• Porażenie po str przeciwnej

3. Śródmózgowy - w mózgu. Powstaje samoistnie (samoistny udar krwotoczny mózgu) u osób z nadciśnieniem lub przy skoku ciśnienia pęka naczynie włosowate w istocie białej. Powstają najczęściej w okolicy torebki wew. Kolejną ich przyczyną może być pęknięcie tętniaka lub naczyniaka wewnątrzczaszkowego.

Objawy:

• Niedowład lub bezwład połowiczy po str przeciwnej

• + objaw Babińskiego

• spastyczność

Najgorzej rokują krwiaki śródmózgowe bo nieodwracalnie niszczą tkankę mózgową (pozostałe tylko uciskają) i powstają zaburzenia neurologiczne utrwalone jak np.

• afazja

• bezwład

• niedowład

PD

Skala Glasgow (ang. Glasgow Coma Scale - GCS) jest używana w medycynie w celu oceny poziomu przytomności. Początkowo wprowadzono ją w celu umożliwienia szybkiej oceny stanu pacjentów po urazie głowy i wstępnego ustalenia rokowania. Obecnie jest powszechnie stosowana zarówno w medycynie ratunkowej, jak i do śledzenia zmian poziomu przytomności pacjentów w czasie leczenia.

Ocenie podlega:

• Otwieranie oczu

• 4 punkty - spontaniczne

• 3 punkty - na polecenie

• 2 punkty - na bodźce bólowe

• 1 punkt - nie otwiera oczu

• Kontakt słowny:

• 5 punktów - odpowiedź logiczna, pacjent zorientowany co do miejsca, czasu i własnej osoby

• 4 punkty - odpowiedź splątana, pacjent zdezorientowany

• 3 punkty - odpowiedź nieadekwatna, nie na temat lub krzyk

• 2 punkty - niezrozumiałe dźwięki, pojękiwanie

• 1 punkt - bez reakcji

• Reakcja ruchowa:

• 6 punktów - spełnianie ruchowych poleceń słownych, migowych

• 5 punktów - ruchy celowe, pacjent lokalizuje bodziec bólowy

• 4 punkty - reakcja obronna na ból, wycofanie, próba usunięcia bodźca bólowego

• 3 punkty - patologiczna reakcja zgięciowa, odkorowanie (przywiedzenie ramion, zgięcie w stawach łokciowych i ręki, przeprost w stawach kończyn dolnych)

• 2 punkty - patologiczna reakcja wyprostna, odmóżdżenie (przywiedzenie i obrót ramion do wewnątrz, wyprost w stawach łokciowych, nawrócenie przedramion i zgięcie stawów ręki, przeprost w stawach kończyn dolnych, odwrócenie stopy)

• 1 punkt - bez reakcji

Uwzględnia się najlepszą uzyskaną odpowiedź w każdej kategorii. Łącznie można uzyskać od 3 do 15 punktów, ale należy zaznaczyć z jakich składowych powstał wynik (np. GCS 12: 3/4 + 4/5 + 5/6).

Na podstawie skali Glasgow zaburzenia przytomności najczęściej dzieli się na:

• GCS 13-15 - łagodne

• GCS 9-12 - umiarkowane

• GCS 6-8 - brak przytomności

• GCS 5 - odkorowanie

• GCS 4 - odmóżdżenie

• GCS 3 - śmierć mózgowa

Należy uwzględnić sytuacje, w których ocena w skali Glasgow jest utrudniona. Do najczęstszych należą: intubacja dotchawicza - pacjent przytomny nie toleruje rurki intubacyjnej, a wynik GCS ≤ 8 stanowi wskazanie do intubacji; niedowład lub porażenie - pacjent nie porusza się z innego powodu. Skala Glasgow może być stosowana u dzieci, które już dobrze mówią, tj. od 4 roku życia. U mniejszych dzieci stosuje się Pediatryczna Skala Glasgow.

2