Zwierzę czerpie energię i składniki potrzebne do budowy swojego ciała i wytwarzania produktów prze niego (mleka, jaj) z dostarczanych mu składników pokarmowych. Żywienie- zaopatrzenie zw. w składniki pokarmowe. Warunkuje ich rozwój, wzrost, zdrowie, płodność oraz ilość i jakość wytwarzanych produktów. Klasycznym przykładem wpływu żywienia na wzrost i rozwój jest doświadczenie Mc`Mickena na świniach. Kilkadziesiąt prosiąt wyrównanych po względem genetycznym podzielono na 2 grupy. I grupę żywił obficie, a II niedostatecznie. Po 16 tygodniach ważyły I- 45 kg, a II- 25 kg. Następnie każdą grupę podzielił na 2 podgrupy. Jedną żywił obficie a drugą niedoborowo. Tuczono je do masy 90 kg. Najszybciej osiągnęły ta masę zw. tuczone obficie bo w 180 dni. Gruba 1a i 2a osiągnęły tą masę w 240 dni, a 2b w 300 dni. Żywienie zwierząt ma wpływ na rozrodczość. Utrzymanie samic w pełnej rozrodczości. Wpływ żywienia na rozrodczość owiec- zaleca się 3 tyg. przed stanówką, podnieść poziom ich żywienia. Płód rozwija się prawie prawidłowo podczas gdy matka jest niedożywiona. Żywienie ma wpływ na ilość i jakość mleka (zawartość tłuszczu, ilość siary), zdrowie zwierząt (jeśli zw. są słabo żywione to szybciej zapadają na choroby). Podstawowymi źródłami składników pokarmowych dla zwierząt są składniki roślinne. Głównym składnikiem zwierzęcym i roślinnym jest woda (maleje ze stadium wegetacji).
Zasadniczą różnicą w składzie roś. i zw. stanowi fakt, że sucha masa roś. składa się głownie z węglowodanów (70-80% s.m. roślin). Są materiałem budulcowym roślin: włókna budulcowe jak i rezerwowe (skrobia, sacharoza). U zw. zaś miękkie tkanki ciała, głownie mięśnie, są zbudowane z białka i wody (1/3), rezerwą jest zaś tłuszcz. Węglowodany mimo, ze odgrywają główną rolę w żywieniu zw. to stanowią w składzie chem. ich ciała <1% (glukoza krwi,, glikogen), są to jedynie bezpośrednie źródła energii. Glikogenu jest dużo u trenowanych koni. Węglowodany niewykorzystane bezpośrednio jako źródło energii albo też w przypadku samic laktujących jako źródło laktozy, to pozostałe węglowodany z paszy ulegają łatwej przemianie na tłuszcz, który u zw. stanowi gł. materiał energetyczny. Pobrana pasza przez zw. ulega w nim transformacji - przekształcanie obcych dla org. subst. na skład. właściwe zwierzęciu. Następuje to w proc. trawienia, wchłaniania i przemiany wchłoniętych składników w paszy w jamie ciała. Trawienie zachodzi w przewodzie pokarmowym i obejmuje procesy mechaniczne, chemiczne i mikrobiologiczne mające na celu rozkład złożonych związków chem. paszy do całkowicie prostych rozpuszczalnych w wodzie i obojętnych dal org. zw. Musza stać się typowymi dal org. W proc. rozkładu biorą udział enzymy właściwe org. oraz enzymy wytwarzane przez drobnoustroje bytujące w org. Powst. w wyniku trawienia, fermentacji proste skład. pokarmowe mogą być wchłonięte w ściankach PP do krwi i limfy - absorpcja. Ukł. pokarmowy składa się z PP i gruczołów trawiennych. Budowa PP: 1) cz. przednia- jama gębowa, przedżołądek, gardło, przełyk, żołądek (żwacz, czepiec, księgi, trawieniec). Czepiec sąsiaduje blisko z sercem, trawieniec odp. żołądkowi właściwemu. 2) jelito cienkie: dwunastnica, jelito czcze, jelito biodrowe. 3) jelito grube: jelito ślepe, okrężnica, jelito proste-prostnica. Gruczoły: ślinianki, wątroba, trzustka. U koni jelito grube ma do 100 l pojemności (2/3 to okrężnica). Parametry PP:
Przedżołądek: 150-230l - -
Żołądek/Trawieniec: 10-20l 10-20l 6-8l
Razem: 270-300l 180l 27-31l
Świnie i ptaki maja PP o stosunkowo małej poj. i są predysponowane do pasz o małej zawartości włókna (ziemniaki, ziarna zbóż)- skrobiowe. Zw. pastwiskowe- bydło, owce, kozy- przeżuwacze i konie są predysponowane do wykorzystywania energii zawartej w węglowodorach strukturalnych- celuloza, hemiceluloza, pektyny- i charakt. dla tych zw. jest powiększona któraś część PP, w której odbywa się fermentacja treści pokarmowej (przedżołądki u przeżuwaczy, a u koni jest to jelito grube). W związku z różnym położeniem części gdzie odbywa się fermentacja, jest różne wykorzysta. białka z drobnoustrojów. Białko mikroorg. stanowi podstawę w zaopatrzeniu w białko, zaś u konia spełniały swoją rolę czyniąc dostępnym włókna, a ich ciała są nieprzydatne białkowo dla nich- jest wydalane z kałem. Dla strawności skład. pokarm. ważna jest wielkość PP i czas przechodzenia. Czas u roślinożernych jest dłuższy niż u wszystkożernych. Po I dobie jest początek wydalania. czas przejścia przez PP zależy od gatunku zw., a także od paszy- jej podatności na rozkład, a ta jest warunkowana jej składem chem. i strukturą fizyczną. Pasze łatwostrawne przechodzą szybciej przez PP. TRAWIENIE BIAŁKA Monogastryczne: Dostęp do białka dla zw. warunkowany jest możliwością jego rozkładu w układzie pokarmowym do aminokw., bo gł. w takiej postaci występuje absorpcja białka. Białko dawki jest początkowo trawione w żołądku przez pepsynę, która wstępnie rozkłada białko do polipeptydów. Dalsze trawienie białka ma miejsce w jelitach, gdzie uchodzi sok trzustkowy zawierający trypsynę i chymotrypsynę, które rozkładają dalej białka, a działanie tych enzymów jest wspomagane przez peptydazy produkowane przez ścianki dwunastnicy (egzo- i endopeptydazy). Białko ulega rozkładowi głownie do aminokw., chociaż pewna część białka jest wchłaniana w formie 2-, 3-peptydu. U osesków ssaków błona jelitowa pozwala na przejście do krwi całych cząstek białka, są to immunoglobuliny- białka odpornościowe, stanowiące znaczną część siary mleka matki i trwa kilkanaście godzin po narodzinach. Przeżuwacze: Bydło, owce, kozy posiadają przedżołądki, gdzie namnażają się mikroorg. W przedżołądkach pobrana masa pokarmowa ulega fermentacji (60-80%) przez mikroorg. zanim przejdzie dalej do żołądka i jelit, gdzie poddana jest trawieniu analogicznemu jak u monogastrycznych. Rozkładowi ulega 65-80% białka typowych dawek w wyniku dezaminacji. Powstały amoniak jest wykorzystywany przez mikroorg. do budowy Icg własnego białka. Trafiające do jelita cienkiego i trawieńca białko to głównie białko mikroorganiczne= bakteryjne, stanowiące 2/3, 4/5 całego białka trawionego w jelitach. Ilość białka jaka max może powstać z 1 kg. masy org. ulegającej fermentacji (FMO) w żwaczu jest ograniczona i nie wystarcza na pokrycie potrzeb białkowych wysoko produkcyjnych zwierząt. 1kg. FMO-> 145g białko ogólnego. Białko ogólne drobnoustrojów zawiera ok. 20% N wchodzącego w skład kw. nukleinowych, natomiast skład aminokw. nie jest również idealny. Zwracać się powinno zatem uwagę na jakość białka.- jego podatność na rozkład w żwaczu. Wartość biologiczna białka opornego na rozkład w żwaczu powinna zawierać max dużą zawartość lizyny 7,3%, metioniny 2,5%. Metabolizm białka w tk. zw.: Jest on bardzo dynamiczny, ciągły rozkład starzejących się komórek i synteza nowych białek. U ssaków końcowym produktem rozkładu jest mocznik, a u ptaków kw. moczowy. Retencja białka: Białko org. gromadzi w okresie wzrostu, i w miarę dojż. zwiększa się jednak sukcesywnie w przyroście udział tłuszczu. Po uzyskaniu dojrzałości somatycznej przyrost występ. wyłącznie w formie tłuszczu. Dojrzały org. niema większych możliwości tworzenia rezerw białkowych. Samice gromadzą białko nawet wtedy, gdy dostają nawet małe dawki białka, gdyż jest zwolniony system odnowy organizmu. Przy układaniu dawek pokarmowych należy brać pod uwagę poza zapotrzebowaniem na białko do odnowy substancji białkowej, potrzeby białkowe na syntezę produktów białkowych, i przypadające zw. rosnącym na syntezę białka mięśni, a u laktujących białka mleka. WĘGLOWODANY: Są podst. składnikiem pasz roślinnych i tk. roś. Stanowią przeciętnie 75% ich masy. Podział: 1) łatwo rozp. w wodzie i słabych kwasach= łatwo hydrolizujące; 2) strukturalne- wchodzące w skład włókna surowego, które nie rozp. się w wodzie i nie hydrolizują za pomocą enzymów własnych zw. (jedno-, dwu-, wielocukry). Najważniejszy wielocukier to skrobia, składa się z glukoz połączonymi wiązaniami alfa-glikozydowymi. Skrobia składa się z amylazy i amylopektyny. Węglowodany strukturalne: Węglowodany wchodzące w skład włókien strukturalnych tk. roś. Najważniejsze to: celuloza (ok. 50% frakcji), hemiceluloza, pektyny wchodz. w skład włókien. W zdrewniałych tk. roś. wysoki % stanowi lignina, która jest całkowicie nie strawna. skrobię do dekstryn, a następnie do maltoz.
|
Monogastryczne: Węglowodany łatwo hydrolizujące mogą być wchłaniane z PP z jelita cienkiego w formie cukrów prostych. U tych zw. trawienie skrobi odbywa się już w jamie gębowej (amylaza). Zasadnicze trawienie zachodzi w jelicie, gdzie do dwunastnicy ma ujście przewód trzustkowy, a z nim amylaza trzustkowa rozkładająca skrobię do dekstryn, a następnie do maltoz. Powstała maltoza, a także dwucukry zawarte w paszy (sacharoza, laktoza), są rozkładane do jednocukrów za pomocą enzymów ścianek jelita cienkiego, zwłaszcza dwunastnicy. Ciało zw. niewiele energii magazynuje w postaci węglowodanów, ale jednak część glukozy jest przekształcana w glikogen, który jest magazynowany w wątrobie, i w mniejszej ilości w mięśniach. Wykorzystanie glukozy: Znaczne jej część jest bezpośrednio wykorzystywana na potrzeby energetyczne organizmu. Część jest wykorzystywana do budowy szkieletów węglowych aminokw., a także u samic laktujących do syntezy laktozy. Pozostała część jest zużywana do produkcji tłuszczu. Przeżuwacze: Mikroorg. przewodu pokarmowego fermentują 60-80% pobranych węglowodanów. Fermentują one zarówno węglowodany łatwo hydrolizujące i strukturalne. W wyniku fermentacji powstają lotne kwasy tłuszczowe (octowy, propionowy, masłowy) LKT. Są wykorzystywane jako podst. źródło energii. Efekt fermentacji- LKT: LKT po przejściu są wykorzystywane do syntezy glukozy, tłuszczów oraz szkieletów węglowych aminokw. Wykorzystanie LKT: 1) octowy- do syntezy tłuszczu i energii; 2) propionowy- na syntezę glukozy (energia, laktoza), jest jedynym kw. glukogennym; 3) masłowy- na energię.
octowy propionowy masłowy
Duży udział pasz 65 20 15
Duży udział pasz 50-60 30-40 15
Tylko z kw. propionowego może powstać glukoza. Dużo pasz włóknistych- mało mleka, dużo tłuszczu. Dużo treściwych- dużo mleka, mało tłuszczu, wyższy poziom białka. Podatność skrobi zbóż na fermentacje: Zasadniczym źródłem glukozy krwi u przeżuwaczy jest kw. propionowy, jako jedyny kw. glukogenny. Znaczące źródło glukozy krwi dostarczonej się do krwi może mieć przeżuwacz także ze skrobi, która uniknęła fermentacji w żwaczu. Podst. paszami skrobiowymi są zboża w żywieniu przeżuwaczy. Skrobia poszczególnych gatunków zbóż różni się na podatność na rozkład/fermentację w żwaczu. Pszenica, jęczmień, żyto, owies bardzo łatwo ulegają fermentacji (nawet do 30%). Inne zboża mają mniejszą podatność na rozkład (skrobia kukurydzy 70%, soja 60%).
Substancje antyodżywcze w paszach- Wiele z subst. będących metabolitami wtórnymi ma działanie szkodliwe lub nawet toksyczne, dlatego tez nazywamy je subst. antyodżywczymi. Stanowią one naturalna obronę rośliny przed mikroorganizmami i zwierzętami. Mogą hamować procesy trawienne, obniżając walory smakowe a takze byc przyczyna schorzeń lub śmierci. Mozna je podzielic na subst. podporowe i obronne. Subst podporowa jest np.celuloza. Jej nadmiar powoduje pogorszenie wykorzystania wiekszosci skladnikow pokarmowych i obnizenie walorow produkcyjnych. Subst antyodzywcze: fityniany, inhibitory enzymow trawiennych, zwiazki fenolowe, alkaloidy, saponiny, glukozynolany.
Potrzeby pokarmowe zwierząt- Zwierzęta pobierają dziennie tylko pewne ograniczone ilości s.m. Ilość ta waha się zależnie od indywidualnych możliwości oraz różnych czynników dodatkowych. Przy
nadmiernej ilości s.m. w dawce niższych jest głodne, choć ilość składników może wystarczyć na pokrycie zapotrzebowania. zwierzę nie zjada wszystkiego pokarmu, przy
Zapotrzebowanie na s.m na 100kg masy ciała zwierząt wynosi
młode przeżuwacze 2-3 kg, dorosłe przeżuwacze 3-4kg, młode nie przeżuwacze 2kg, dorosłe nie przeżuwacze 3kg. Przy wyliczaniu potrzeb pokarmowych uwzględnia się tez ilość balastu, który nie jest użyteczny fizjologicznie, ale jego niedobór przy skoncentrowanej karmie może zahamować motorykę przewodu pokarmowego. Wartości balast, które umożliwiają właściwą resorpcje i usuwanie pokarmu wynoszą: przeżuwacze młode 15-20%, przeżuwacze dorosłe 20-25%, świnie 5-8%, drob poniżej 5%, konie 5-10%.funkcje fizyczna potrzeb pokarmowych spelnia także woda. Zapotrzebowanie zwierząt na wode wynosi;oseski 5-6kg /1kg s.m. dawki, zwierzęta produkcyjne 4kg /Ikg s.m. dawki; bydlo 2-3kg/lkg s.m. dawki; drob, konie l-2 kg/1 kg s.m. dawki; swinie 3-5kg/lkg s.m. dawki;
W żywieniu zwierząt gospodarskich stosuje się wiele pasz zawierających znaczne ilości wody /zielonki, kiszonki, produkty przemysłu spożywczego/. Wysoka zawartość wody obniża wartość paszy.
MODELE ŻYWIENIOWE sa to rodzaje i ilosci pasz ktore wchodza w sklad dawki dobowej. Model powinien byc dostosowany do: gatunku, stanu fizjologicznego, podaży pasz. Model jest podstawą do projektowania dawki. Jest to jakby wstepna propozycja dawki pokarmowej.
Przy układaniu dawki pokarmowej uwzgledniamy: 1)oceniany stan fizjologiczny zwierz. 2)ustalamy wielkosc zapotrzebowania 3)projekt dawki wg wybranego modelu zywieniowego zastosowanego do mozliwosci i potrzeb metabolicznych - ocena krytyczna dawki (porownanie wyliczonej dawki z zapotrzebowaniem).
W praktyce zywienia dla poszczególnych gatunkow zwierząt ustala sie zapotrzebowanie oraz bilansuje sie dawke w oparciu o rozne mierniki wartosci odzywczej pasz, i tak: PRZEŻUWACZE: W systemie tradycyjnym: okreslamy zapotrzebowanie na s.m.(kg/g), bialko strawne (g), energie wyrazona w j.o. lub w MJ EN, skladniki mineralne, glownie na Ca,P,MG,NA (g), karoten (g). W systemie INRA: energia (JPM,JPŻ), bialko (BTJ=BTJE+BTJN), WW (JWK,JWO,JWB). ŚWINIE: okresla sie zapotrzebowanie na bialko strawne (g), zapotrzebowanie na energie metaboliczna (MJ), zapotrzebowanie na skladniki mineralne - Ca,P,NaCl (g). DRÓB: bialko ogolne lub strawne (g), energie metaboliczna (MJ), AA egzogenne (metionina, lizyna, tryptofan), skladniki mineralne (g), witaminy.
|
Zielonki skarmianie w stanie nat. lub jako prod .konserwacji .Stanowi podstawę bazy dożywieniowej dla przeżuwaczy. Stosuje się je w żywieniu np.świń ,zawierają w s.m. wszystkie podst sklad żywieniowe np. weglowodany, Wit., jednak proporcje tych skł nie odpowiadają potrzebom zw.,często brakuje białko,wymagaja uzupełnienia zawartości. Duzo H20 30-35% wartości pok.zielonki jest stosunkowo niska 0,15-0,25 Jednostki owsianej.Zwierzęta krowy mleczne, owce opasane nie maja możliwości fizycznej pobrac takiej ilości zielonki która by pokryla ich potrzeby energ. ,dokarmianie paszami treściwymi. Powinno się je dokarmiać paszami treść. Wartość zielonek jest zróżnicowana. Czynniki wpływające na skład chem i wartośc pokarmową .1)gatunek rośliny zawartość s.m. (np.,koń.czerwon,perska) 3)zawartość białka (np. ,motylkowate ,lucerna a kukurydza 3krotna róznica w zaw .białka 4 zaw. Włokna 5)zaw skł mineralnych 6)wiek roś,stadium wegetacji małe ros zawierają więcej wody (przełom kwietnia maja ,a w s.m. zaś więcej białka i popiołu składników mineralnych a mniej włokna niż starsze 7)w zielonce w miarę upływu wegetacji zaw. S.m. zwiększa się do ok20% a w s.m. rośnie zaw. Włókna surowego 8)na wiosnę zaw białka w s.m runa pastwisk obniza się o 1,5g/kg s.m. dziennie9) zmienia sie zaw składników i ich jakość szczególnie włókno sur .(młode -celuloza i hemiceluloza, stare inkrustowane ligniną .Okres przydatności wnętrza komórki ,czynniki środowiskowe 10)zasobność gleby i nawożenie- w sposób naturalny gleba żyzna nie wymaga za bardzo nawożenia natomiast gleby mało zasobne wymagają nawożenia .0kgN /sezon-13%b.o/s.m. ,200kgN/sezon-15%,400kgN /sezon-18%Rośliny reagują pozytywnie na nawożenie K ,nawożenie Na jest mało efektywne czynniki klimatyczne ,np. światło opady temperatura agrotechnika np. uprawa gęstość siewu Zielonki z upraw polowych a) zielonki z motylkowatych drobnonasiennych, lucerny, koniczyny, esparcety ,nostrzyk ,komonica zielonki z motylkowatych grubonasienne strączkowe- łubin zaw. Alkaloidów w s.m. <0,1%, groch polny, wyka zielonki z roślin niemotylkowatych ,kukurydza(zielonka, kiszonka) trawy wysiewane w polu ,tymonka ,zielonka GPS- kiszonki z całych roślin zbożowych (getreide pflandzen silarge )słonecznik ,rzepak ,kapusta pastewna, topinambur ,liście roślin okopowych np. burak cukrowy, w tej chwili wykorzystywane na coraz większa skale PASTWISKO-zielonka z pastwiska nie nawożonych jest wielogatunkową mieszanką np. trawy, motylkowate .W sezonie wegetacyjnym tempo wzrostu zielonek jest zróżnicowana .Wysokie tempo wzrostu wiosna maleje jesienią ,w październiki nie wystepuje. Palikowanie w małych gospodarstwach system rotacyjny, kwaterowy, sys. dawkowany -kwaterowy, pastuch elektryczny(slajs) .Wykorzystywanie pastwisk intensywnie nawożonych N 200-300kg/ha. Pastwiska nienawożone albo mniej dawkowane mogą stanowic jedyny pokarm zwierząt .Nie nadają się na mono diete jako jedyna pasza powoduje prowadzenie do zmian składu botanicznego roślin Zmiany składu chemicznego, zwiekszanie zawartości zw.N (białko ogól) Szybszy wzrost roślin w skutek intensywnego nawożenia wymaga wykorzystania zielonki we wcześniejszym stadium wykorzystania ze wszystkimi konsekwencjami składu chemicznego ,niska zaw. suchej masy, wysoka zaw białka ,np .ziarno zbóż. Okopowe- ziemniaki buraki past cukr marchew rzepa brukiew należą do objet soczystych zawierają H2O bardzo zróżnicowana 60-70% chartka cecha jest duza zaw BAW 70-80% Sm, skrobia (ziemniaki) sacharoza bądź tez cukry proste, znikoma zawartość włókna surowego w Sm 1-2%.Niewielka zaw białak, mała zaw zw miner oprucz K Znaczenie pasz- były w RP do niedawna bardzo powszechne zwłaszcza ziemniaki stosowano jako podstawowy komponent dla zwierząt i zboże produkty uboczne przemysłu mlecznego 50 lat temu - mieszanki zbóż i pasz białkowych-zielonki stanowiły niedawno podstawową pasze dla przeżuwaczy w okresie żywienia letniego, wciąż jeszcze w oborach krów mlecznych o niewysokiej wydajności, zielonki stanową 60-70% Sm pobierane w dawce pozostała cześć dawki siano treściwe istnieje, jednak potrzeba jest konieczność konserwacji pasz zielonych. Aktualnie konserwacja zielonek poprzez suszenie kruszenie jest konieczne nie tylko w celu zaopatrzenia przeżuwaczy w pasze objętościowe na okres zimowy. Suszenie-polega na procesie odparowywania H20 do zaw poniżej 15%> doprowadza do suszy fizjologicznej, suszenie polowe siana było do niedawna podstawową metodą konserwacji zielonek z traw aktualnie coraz mniej suszy się, przeznaczając je na kiszonkę lub siano kiszone. Wartość pokarmowa siana zależy od wartości siana poddawanego suszeniu i wielkości strat podczas suszenia (straty w skutek oddychania, mechaniczne ) rodzaje botaniczne- duże straty przy suszeniu motylkowatych, opady atmosferyczne(obfite deszcze, rosa, skład podatne na rozp, straty zaw karotenu, starty w skutek fermentacji w stogach i stodołach .Kiszenie pasz- głównym produkt fermentacji jest kukurydza. Areał przeznaczony na kiszenie stale rośnie, Proces kiszenia-wytworzenie takiego środ kwaśnego w zakwaszanym materiale w którym nie powoduje wytworzenia drobnoustrojów można dawać jakiś dodatek np.kw organiczne(zboża) kw propionowy, mrówkowy, octowy. Kiszonki sporządza się na zasadzie - samozakwaszania stwarzając optymalne warunki dla rozwoju bakterii zakwaszających bakterie mlekowe, kw mlekowy -i octowy. Jeśli wyst w odpow ilości zakwaszają środowisko Ph ok.4. Zakwaszenie pasz o dużej masie Ph -4,5 (siano suche) Przydatność surowca do zakwaszania minimum cukrowe , ilość cukru, specyficzna dla poszczególnych gat roślin który umożliwia wytworzenie kwasów, -łatwo zakiszających np. kukurydza Do trudno zakiszających trawa łąkowa Warunki techniczne przy zakiszaniu- warunki beztlenowe oraz wydzielanie soków roślinnych 1) rozdrobnienie 2) ugniatanie zakiszonej masy 3) odcięcie powietrza 4)wypełnienie zbiornika w jak najkrótszym czasie
|
System INRA jest to francuski system żywienia przeżuwaczy. Charakteryzuje on wartość wypełnieniową jako miarę pobrania paszy przez zwierzęta, uwzględnia skład suchej masy, udział składników pokarmowych. Wartości pokarmowe pasz, potrzeby pokarmowe przeżuwaczy 1 energetyczne: JPŻ-ilość en netto produkcji żywca kt dostarcza 1kg stand ziarna jęczmienia podawanego rosnącemu przeżuwaczowi jako pasza bytowa i produkcyjna jpż-1820kca , jpm- ilość energii netto produkcji mleka dostarczanej przez 1kg standardowego ziarna jęczmienia ,kt podaje się krowie mlecznej jako pasza produkcyjna po pokryciu potrzeb bytowych JPM-1700kcal 2.białkowe BTJ-białko trawione w jelicie. Białkowa ocena paszy i potrzeb zw. -białkowa ocena paszy w tym syst.wyraża się wartość białkową pasz ,która uwzględnia powiązanie przemian azotowych w żwaczu z przemianami ener i określa się dwoma symbolami -wskaźnikami ;BTJ(N)-białko trawione w jelicie (z przemian azot)BTJ(E)-biał .traw.w jel (z przemian ener) WBB(wartośc biologiczna białka)-stopień w jakim białko teoretycznie pokrywa zapatrz. organizmu ,a z drugiej str stopień w jakim org to białko wykorzysta 3.wypelnieniowe WW - wartości wypełnieniowej. Uwzględnia ona „pobieralność” pasz objętościowych oraz wpływ dodatku pasz treściwych na pobieranie pasz objętościowych. Każdej paszy objętościowej przypisana jest wartość wypełnieniową wyrażona w trzech jednostkach wypełnieniowych: JWK - jednostka wypełnieniowa dla krów, JWB - jednostka wypełnieniowa dla bydła rosnącego, JWO - jednostka wypełnieniowa dla owiec. W przypadku krów 1 JWK odpowiada pobranie 140g suchej masy standardowego porostu pastwiskowego na 1 kg masy metabolicznej standardowej krowy mlecznej. System WW bazuje na wynikach doświadczeń nad dowolnym pobieraniem suchej masy (DPSM) różnych pasz objętościowych przez zwierzęta przyjęte za standardowe
Paszoznawstwo wg przepisów UE wyróżnia się środki żyw zwierząt, które obejmują 1.pasze-a)materiały paszowe- materiały paszowe to prod.pochodzenia ros,zwierz w stanie nat.świeże lub konserwowane ,albo przetwarzane oraz inne subs ,b)mierniki pasz. Pasza to mat pochodz roślinnego ,zwierz ,mineralnego,lub wytworzone sztucznie ,(albo mieszanka tych mater)które zw.jest w stanie pobrac, także sub nieorganiczne zawierające dodatki paszowe lub ich nie zawierające przeznaczone do bezposr żywienia zwierz, lub sporządzania mieszanek paszowych albo premiksów orć zawiera strawne skł pok 2.dodatki paszowe 3.premiksy Podzial pasz ze wzg na koncentracje energi w 1kg paszy 1-pasze objętościowe <4,1MJ energia dla przeżuwacze: soczyste ,suche 2.pasze treściwe 4,1MJ 3. pasze mineralne pasze objętościowe soczyste-zielonka okopowe soczyste odpadki przem rolno spoż. Suche-siano słoma ,plewy
|