Geografia matematyczna (astronomiczna) - zajmująca się ogólnymi teoriami i zależnościami wynikającymi z miejsca Ziemi w systemie słonecznym, pozwalającymi wyjaśnić obserwowane zjawiska. Geografia fizyczna - badająca przestrzeń geograficzną opartą o prawa rządzące jej rozwojem. Geografia społeczno ekonomiczna -badającą terytorialny rozwój życia gospodarczego i społecznego w oparciu o rozwój społeczeństw i grup społecznych, w nawiązaniu do zróżnicowanych warunków rozwoju. Geografia regionalna - badająca terytorium jako siedzibę społeczeństwa ludzkiego i działalności człowieka w zależności od warunków danego środowiska.
Do nauk o ziemi należą - Geologia - dynamiczna : bada procesy zachodzące w litosferze i na jej powierzchni. - historyczna : bada przeszłość Ziemi oraz ułożenie i kolejność powstawania poszczególnych formacji. - regionalna : bada budowę poszczególnych fragmentów skorupy ziemskiej. Geofizyka - nauka o Ziemi jako ciele fizycznym i jej właściwościach. Geodezja - zajmuje się pomiarami wymiarów Ziemi, jej kształtu i wyznaczaniem wzajemnego położenia punktów na jej powierzchni.
MAPA - to obraz ziemi na płaszczyźnie wykonany w odpowiednim odwzorowaniu i w odpowiednim zmniejszeniu ( czyli skali ) oraz za pomocą znaków umownych. Najlepszym przedstawieniem powierzchni naszego globu ziemskiego jest mapa która jest podstawowym źródłem informacji geograficznej. Podstawą rysunku mapy jest siatka południków i równoleżników, która na globusie czyli modelu ziemi tworzy siatkę geograficzną, zaś na płaszczyźnie tworzy siatkę kartograficzną. Sposób przedstawiania siatki geogr. na płaszczyźnie nosi nazwę odwzorowania kartograficznego. Każde odwzorowanie powierzchni kuli na płaszczyznę powoduje deformację, zatem im większy obszar ziemi jest przedstawiony tym deformacja większa. Położenie matematyczne wybranych punktów na globusie musi być identyczne na mapie, a takie położenie wyznaczają współrzędne geograficzne. Szerokość geograficzna - kąt zawarty między płaszczyzną równika a promieniem ziemskim przechodzącym przez określony punkt na powierzchni Ziemi, czyli kątowa odległości określonego punktu od równika. Długość geograficzna - kąt zawarty między pół płaszczyznami południka początkowego i południka przechodzącego przez określony punkt na powierzchni ziemi. Siatka płaszczyznowa - powstaje przez rzutowanie siatki geograficznej na płaszczyznę, która może być styczna z globusem w punkcie bieguna. Siatki te najczęściej stosuje się do przedstawiania okolic okołobiegunowych. Innym rodzajem siatki płaszcz. jest siatka płaszczyznowa ukośna Punkt styczności globu z płaszczyzną znajduje się na równiku. Siatka ta służy do przedstawiana map półkul czyli planiglobów.
Siatki stożkowe - powstają przez rzutowanie siatki geograficznej na powierzchnię boczną stożka, stycznego z globusem wzdłuż jednego z równoleżników. Oś stożka pokrywa się z osią ziemską.
Służą one do przedstawiania jednego państwa lub jednego kontynentu. Siatki walcowate - powstają przez rzutowanie siatki geogr. na powierzchnię boczną walca, stycznego w położeniu normalnym z równikiem. Południk i równoleżnik w tej siatce są liniami prostymi i przecinają się pod kontem prostym. A zatem największą zaletą tej siatki jest wiernokątność. Dlatego ma ona wykorzystanie w mapach komunikacyjnych zarówno morskich jak i lądowych.
Służy także do przedstawiania okolic okołobiegunowych. Siatki umowne - są modyfikacją powyższych siatek. A powstają poprzez wyliczenia matematyczne kolejnych elementów konstrukcji. Najpopularniejszą siatką tego typu jest siatka S.Mollweidego.
Największą jej zaletą jest wierno powierzchniowość. Dlatego siatka ta przedstawia całą powierzchnię ziemi, na której nanosi się zjawiska charakterystyczne dla całego globu ziemskiego. |
|
Wyszukiwarka