Wyżyna Śląsko-Krakowska |
|
Śląsko-Krakowska Wyżyna, Wyżyna Zachodniomałopolska, podprowincja fizycznogeograficzna w środkowej i południowej Polsce, część Wyżyny Małopolskiej, pomiędzy Kotliną Oświęcimską i Ostrawską na południu, Niziną Śląską na zachodzie, Niziną Południowowielkopolską na północy i Wyżyną Środkowomałopolską na wschodzie. Powierzchnia ok. 10,3 tys. km2.
Śląsko-Krakowska Wyżyna dzieli się na trzy makroregiony: Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, Wyżynę Woźnicko-Wieluńską i Wyżynę Śląską.
Stanowi asymetryczne wypiętrzenie tektoniczne zbudowane ze skał paleozoicznych, przykrytych w części północno-wschodniej młodszymi skałami triasowymi i jurajskimi. Cechą charakterystyczną jest występowanie licznych progów denudacyjnych i tektonicznych, oddzielających wyżynne płaskowyże od wypreparowanych w mniej odpornych skałach obniżeń, a także rowów tektonicznych.