Operator urządzeń do obróbki drewna

Kod klasyfikacji: 8141

Rozdział klasyfikacji: Przemysł lekki i rzemiosło

Klasa klasyfikacji: Przemysł drzewny i meblarstwo

Zadania i czynności

Do zadań operatora narzędzi do obróbki drewna należy obsługiwanie maszyn i urządzeń oraz linii produkcyjnych lub ich fragmentów w tartakach, przedsiębiorstwach meblarskich, zakładach stolarki budowlanej oraz w zakładach produkcji sklejek i płyt drewnopochodnych.

Operator może obsługiwać urządzenia o bardzo różnym zastosowaniu. Mogą to być: prasy, pilarki, skrawarki, strugarki, frezarki, rębarki, maszyny do klejenia drewna, urządzenia do lakierowania, urządzenia formatyzujące drewno oraz całe linie technologiczne, jak np. linie sztaplowania.

Operator wymienia narzędzia, ustawia zespoły robocze, Reguluje położenia zespołów posuwowych, dociskowych, prowadzących i podpierających różnych obrabiarek, maszyn i urządzeń. Przy ustawianiu zespołów maszyn i urządzeń posługuje się narzędziami pomiarowymi długości i kąta, sprawdzianami obróbczymi, szablonami i oprzyrządowaniami. Prowadzi bieżącą konserwację, polegającą na smarowaniu i czyszczeniu obsługiwanych urządzeń.

Operator kontroluje ciśnienie i temperaturę w prasach z zaprogramowanym cyklem prasowania klejonych i oklejanych elementów; kontroluje stan techniczny obsługiwanych maszyn i urządzeń; wymienia narzędzia; współdecyduje o przerwaniu pracy w wypadku awarii urządzenia lub stwierdzeniu złego stanu technicznego; obsługuje maszyny i urządzenia w liniach technologicznych obróbki wykończeniowej, polegającej na pokrywaniu detali lakierami kryjącymi i przezroczystymi. W działaniach tych bezwzględnie przestrzega przepisów bhp.

Środowisko pracy

materialne środowisko pracy

Typowym miejscem pracy operatora jest hala produkcyjna dużego przedsiębiorstwa produkującego tarcicę, meble, stolarkę budowlaną albo tworzywa drewnopochodne. Jest to praca w otoczeniu innych stanowisk pracy, w środowisku o bardzo dużym natężeniu hałasu, pochodzącego nie tylko z sąsiedztwa, ale także od własnoręcznie obsługiwanego urządzenia. Czasami, w zależności od technologii wyrobu, operator pracuje w atmosferze szkodliwych dla zdrowia oparów klejów, lakierów czy środków konserwujących drewno lub tworzywa drzewne.

warunku społeczne

Operator obsługujący linie produkcyjne kontaktuje się z przełożonymi i współpracownikami. Umieć więc musi współpracować z innymi pracownikami, zatrudnionymi na równorzędnych stanowiskach, oraz z przełożonymi: mistrzami, kierownikami wydziałów itp., których polecenia jest zobowiązany wykonywać.

warunki organizacyjne

Praca operatora może być praca 3-zmianową. To, czy praca jest lub nie jest monotonna, zależy od rodzaju produkcji. W czasie dnia pracy operator niejednokrotnie musi przerwać czynności produkcyjne i dokonać wymiany narzędzi, czy to w wypadku stępienia dotychczas używanego czy zmiany produkowanego detalu. Oprócz wymiany narzędzi operator zobowiązany jest do ich właściwego ustawienia oraz do wymiany oprzyrządowania obróbczego czy zmiany parametrów obróbki obsługiwanych urządzeń.

O zakresie wykonywanych prac decyduje zwierzchnik oraz dokumentacja techniczna, według której prowadzona jest obróbka. Praca ma charakter rutynowy. Odpowiedzialność za jakość pracy operatora określa umowa z kierownictwem przedsiębiorstwa.

Wymagania psychologiczne

Operator powinien wykazywać zainteresowania techniczne, gdyż bez nich trudno wyobrazić sobie obsługę skomplikowanych urządzeń technicznych, jakimi są różnego rodzaju nowoczesne centra obróbcze, obrabiarki, maszyny i urządzenia stosowane w przemyśle drzewnym, Operator wykonuje obróbkę oraz ustawia maszyny i urządzenia na podstawie dokumentacji technicznej lub rysunku technicznego elementu, musi więc posiadać wyobraźnię przestrzenną i techniczną.

Praca operatora obrabiarek, maszyn i urządzeń przemysłu drzewnego jest pracą niebezpieczną ze względu na ogromne prędkości zespołów roboczych, emitowany hałas i atmosferę przesyconą czasem oparami substancji szkodliwych dla zdrowia. Dlatego operator w czasie pracy musi być skoncentrowany i wykazywać się szybką orientacją i podzielnością uwagi, gdyż jego nieuwaga może spowodować znaczne straty i braki produkcyjne, a nawet doprowadzić do wypadku.

Wymagania fizyczne i zdrowotne

Operator jako pracownik fizyczny powinien być cieszyć się dobrym zdrowiem. Powinien mieć dobry wzrok i nie cierpieć na daltonizm, gdyż w jego pracy ważna jest umiejętność rozróżniania barw. Musi mieć dobry słuch, pozwalający na ocenę stopnia stępienia narzędzi, które w miarę zużycia zmieniają wydawany odgłos. Operator nie powinien też być uczulony na zapylenia, substancje chemiczne i nie mieć skłonności do alergii. Niepożądane w zawodzie operatora są wady układu oddechowego, krwionośnego i choroby serca.

O przydatności do wykonywania zawodu decyduje uprawniony lekarz.

Warunki podjęcia pracy w zawodzie

Operator powinien mieć ukończoną zasadniczą szkołę drzewną. Może jednak wykonywać ten zawód po ukończeniu kursu, przyuczającego do zawodu. Obsługi całej gamy maszyn i urządzeń można nauczyć się tylko w przedsiębiorstwie, które ma je na swoim wyposażeniu.

Naukę zawodu można podjąć w zasadniczych szkołach zawodowych. Zasadnicze szkoły zawodowe o kierunku drzewnym zlokalizowane są zwykle wokół przedsiębiorstw przemysłu drzewnego i dostosowane do profilu ich produkcji.

Możliwości awansu w hierarchii zawodowej

Operator urządzeń do obróbki drewna może awansować na stanowisko majstra, a po podjęciu dalszej nauki - do stanowiska mistrza lub nawet kierownika oddziału, działu czy wydziału produkcyjnego.

Możliwości podjęcia pracy przez dorosłych

Pracę na stanowisku operatora mogą podjąć ludzie dorośli, którzy ukończyli kursy praktyczno - teoretyczne przygotowania do zawodu. Przy ubieganiu się o tę pracę nie ma ograniczeń wieku.

Polecana literatura

Bieniek S., Duchnowski K., Obrabiarki i urządzenia w stolarstwie, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1992.

Bieniek S., Maszyny i urządzenia do obróbki drewna, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1995.

Giełdowski L., Konstrukcje mebli cz. 1. Rysunek techniczny, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1992.

Prażmo J., Stolarstwo cz. 1 i 2, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne 1985.

Siemiński R., Obrabiarki do drewna, PWN 1991.

Praca zbiorowa, Obrabiarki i urządzenia techniczne dla techników przemysłu drzewnego,PWRiL 1986.

Źródło danych: Przewodnik Po Zawodach, wyd. II, MPiPS

1

---