Ostatnią cześć książki poświęciłam zagadnieniom praktycznym — terapii dysleksji o podłożu językowym, a także, co wydaje się najważniejsze w kontek­ście wszystkich przedstawionych informacji, profilaktyce trudności w czytaniu i pisaniu ze względu na rozwój i kształtowanie się mowy dziecka. Te prak­tyczne informacje powstały na podstawie licznych rozmów z rodzicami dzieci dyslektycznych, dyskusji i warsztatów z nauczycielami, a także ze specjalistami w dziedzinie diagnozy i terapii. Są zatem w głównej mierze efektem mojej pracy w Polskim Towarzystwie Dysleksji.

Pragnę w tym miejscu gorąco podziękować Panu Profesorowi dr. hab. Boży-darowi Kaczmarkowi za opiekę naukową, cenne wskazówki i wsparcie w trak­cie realizowania badań, a Pani Profesor dr hab. Marii Kielar Turskiej z UJ za istotne uwagi na temat moich obserwacji i konkluzji. Szczególne podzię­kowanie składam Pani Profesor dr hab. Marcie Bogdanowicz z Uniwersytetu Gdańskiego za przekazanie mi części swej pasji do szeroko pojętej pracy na rzecz osób z dysleksją, za opiekę merytoryczną i wsparcie psychiczne, a także za inspirujące mnie uwagi krytyczne dotyczące dokonywanej przeze mnie in­terpretacji wyników badań.

Badania własne prowadziłam w szkołach podstawowych nr l, 9 i 11 w Pu­ławach. Pedagogom szkolnym — mgr Elżbiecie Gonet oraz mgr Aleksandrze Wójcik, a także nauczycielom klas trzecich i dyrekcji tychże szkół składam ser­deczne podziękowania za umożliwienie mi prowadzenia badań i pomoc w ich realizacji. Szczególne podziękowania składam mgr. Stanisławowi Maciągowi, ówczesnemu dyrektorowi Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Puławach oraz wszystkim pracownikom tejże poradni za życzliwą pomoc w planowaniu i or­ganizacji badań.

Chciałabym również złożyć bardzo serdeczne podziękowania mojej Mamie za niezmierną cierpliwość i ogromną pomoc w trakcie prowadzenia badań, ich opracowywania oraz pisania niniejszej książki. Bez tej właśnie pomocy nigdy by ona nie powstała.

13

---