Oznaczenia:
Barwy wody
pH
przewodnictwo H2O
kwasowość H20
zapach
Barwa wody - przyrząd spektrofotometr
Analiza ilościowa posługuje się metodami instrumentalnymi i chemicznymi
Metody instrumentalne (np. spektrofotometria) opierają się na zależności mierzonych wielkości fizykochemicznych od stężenia oznaczonego składnika.
Chemiczne metody analizy oparte są na reakcjach chemicznych i dzielą się na metody analizy wagowej i objętościowej.
Analiza wagowa polega na wyodrębnieniu badanego składnika w postaci trudno rozpuszczalnego osadu o ściśle określonym składzie i zważeniu tego osadu oraz wyliczeniu zawartości danego składnika w tym osadzie.
Analiza objętościowa (miareczkowa) polega na dokładnym odmierzeniu objętości roztworu odczynnika o znanym stężeniu, który reaguje w stosunku stechiometrycznym z subst. Oznaczaną. Zawartość oznaczonej substancji wylicza się na podstawie zmierzonej objętości roztworu odczynnika i jego stężenia. W analizie objętościowej wykorzystuje się reakcje zobojętniania (alkacymetria), reakcji utleniania i redukcji (redykosometria), reakcja kompleksowania (kompleksometria) i wytrącania osadów trudno rozpuszczalnych.
Barwa wody zależy od związków jakie są w niej rozpuszczonej i rozróżniamy barwę rzeczywistą oznaczoną z próby przesączonej oraz barwę pozorną pochodzącą od barwnej zawiesiny
Woda pitna < 15 mgPt/dm3
Barwę wody oznaczamy za pomocą spektrofotometru
Działanie spektrofotometru opiera się na selektywnej absorpcji promieniowania świetlnego przez barwy roztworu badanej substancji.
1 etap to otrzymanie barwnego połączenia oznaczonego składnika z dodanym odczynnikiem.
2 etap to pomiar absorpcji światła przez roztwór tego związku
Wielkość absorb Abs
Mętność wody - wywołana przez cząsteczki gliny, piasku, drobne koloidy pochodzenia organicznego lub mineralnego oraz wytrącające się związki żelaza lub glinu
Za pomocą nefelometru sprawdzamy
Nefelometria wykorzystuje efekt tyndala (rozproszenie cząstek) i polega na pomiarze ilości światła rozproszonego przez mętny roztwór w kierunku prostopadły do kierunku padania światła.
Jednostka : NTU
Woda pitna < 1 NTU
pH oznaczamy metodą potencjometrycznej - polega na pomiarze siły elektromotorycznej ogniwa składającego się z elektrody zespolonej (szklana i kalomelowa i roztworu badanego czyli elektrolitu)
siła elektromotoryczna powstałego ogniwa po odp wzmocnieniu przenoszona jest na galwanometr wyskalowany w jednostkach pH
zapach :
R - roślinny - zapach czystych wód
G - gnilny - efekt beztlenowego rozkładu związków organicznych
S - specyficzny - dostaje są do wód siarkowodoru ze ściekami przemysłowymi (amoniak, kwas octowy, fenolu)
Skala zapachu
0 - nic
1 i 2 - słabo
3 i 4 - dobrze
5 - bardzo dobrze
Zasadowość wody jest to zdolność wody do zobojętnienia mocnych kwasów mineralnych wobec umownych wskaźników. Właściwość tę nadają wodzie wodorowęglany, węglany, wodorotlenki, fosforany, borany, krzemiany
Rozróżniamy: zasadowość F (oznaczana wobec wskaźnika fenoloftaleiny) występuje w wodach przy pH >8,3
Zasadowość M (oznaczana wobec wskaźnika metylo oranżu) występuje w wodach o pH >4.6
Kwasowość ogólna wody - zdolność wody do zobojętnienia silnych zasad mineralnych wobec umownych wskaźników. Kwasowość wód wywołana jest głównie obecnością wolnego CO2 oraz produktami hydrolizy soli żelaza i glinu lub obecnością słabych kwasów humusowych.
Sucha pozostałość ogólna jest to pozostałość po odparowaniu wody w 105 C.
CO2 w wodach powierzchniowych pojawia się z atmosfery bądź z procesów mineralizacji ciał organicznych a w wodach głębinowych z procesów geochemicznych.
Ogólny CO2 dzieli się na : wolny CO2 -> agresywny i przynależny; związany -> związany CO32- i powiązany HCO3
CO2 przynależny to ten który jest konieczny do utrzymania równowagi węglanowo wapniowej. Część wolnego CO2 ponadprzynależny nazywamy CO2 agresywnym wobec betonu i stali.
Chlorki
Oznaczamy metodą Mohra. Chlorki zawarte w wodzie mogą pochodzić z gleby, z pokładów soli, ze ścieków.
Słony smak nadaje wodzie tylko chlorek sodu
Wysokie stężenie chlorków wpływa niekorzystnie na rośliny i przyczynia się do korozyjności wody.
Norma chlorków dla wody pitnej 250mgCl/dm3
Dla suchej pozostałości norma dla wody pitnej 500mg/dm3
Przewodnictwo właściwe
Wyznaczanie sprowadza się do pomiaru oporu właściwego słupa cieczy zawartego między elektrodami konduktometru. Przewodnictwo właściwe jest równe odwrotności tego oporu. Im więcej nośników elektronów (jonów) w roztworze, tym opór mniejszy, a przewodnictwo wyższe.
Twardość ogólna
Właściwość tę nadają naturalnie wodzie jony wapnia, magnezu, żelaza, manganu glinu, cynku i innych metali ciężkich
Jednostki mgCaO/dm3, mgCaCO3 / dm3
Rozróżniamy :
Twardość wapniową - wywołują ją związki wapnia np. wodorowęglany, węglany, siarczany, chlorki, wodorotlenki itd.
Twardość magnezowa - wywołują ją związki magnezu
Twardość wapniowa + twardość magnezowa = twardość ogólna
Rozróżniamy:
twardość węglanową wywołują ją wodorowęglany, węglany, wodorotlenki wapnia i magnezu
Ca(HCO3) CaCO3 Ca(OH)2
Mg(HCO3)2 MgCO3 Mg(CH)2
Twardość niewęglanowa - wywołują ją inne ( niż węglanową związki wapnia i magnezu) np. azotany, fosforany