Koncepcje naprawy Polski w Przedwiośniu
Koncepcja Szymona Gajowca - pozytywistyczna wizja, wspierająca się na prawie ewolucji, to plan systematycznie przeprowadzanych reform ekonomicznych, polegających m.in. na wzmocnieniu pieniądza, a także na reforma szkolnictwa, służby zdrowia, armii. Czerpała z pozytywistycznego ideału pracy u podstaw oraz pracy organicznej. Gajowiec widział Polskę jako kraj różnych narodów, żyjących zgodnie na tym samym terenie, szanujących swoje odrębności oraz różnorodność.
Wzbudza ona w narratorze najwięcej sympatii.
Koncepcja Lulka - miała ona korzenie komunistyczne, bowiem wzorem była dla niego rosyjska rewolucja bolszewicka, z jej hasłami równości klas. Ideały te były dla Lulka ważniejsze od narodowej przynależności. Argumentami przemawiającymi za jego wizją odnowy państwa była zła sytuacja ekonomiczna oraz zdrowotna robotników. Lulek nie zdawał sobie jednak sprawy z tego, że robotnicy nie będą w stanie udźwignąć ciężaru przekazanej im władzy.
Stosunek narratora powieści do tej koncepcji jest negatywny - autor uwidocznił to m.in. w kontrastowym zestawieniu mizernej aparycji Lulka (chudy, mały, chorowity) z wielkimi ideami prężnie rozwijającej się rewolucji (siła, potęga, dobro).
Technika opisu postaci przez kontrast sposobu zachowania oraz wyglądu postaci wobec głoszonych przez nią idei - nazywa się techniką naturalistyczną.
Koncepcja szklanych domów - wizja zaproponowana przez ojca Cezarego, Seweryna Barykę. Polska jawi się w niej jako kraj dobrobytu i równości, czego symbolem są właśnie trwałe i nowoczesne szklane domy. Stary Baryka nie zdawał sobie sprawy, ze Polsce brakuje technicznych możliwości do zrealizowania jego koncepcji.