11111111111111111111111111111111111111111111111111

Ekonomia jest to badanie działań człowieka dotyczących produkcji oraz wymiany między ludźmi.

Ekonomia jest nauką o pieniądzu, stopie procentowej, kapitałę i bogactwie.

mikroekonomię należy rozumieć tę część ekonomii jako nauki, która koncentruje swoją uwagę na szczegółowych analizach indywidualnych decyzji, dotyczących pojedynczych towarów.

makroekonomię - tę część ekonomii jako nauki, która kładzie nacisk i bada wzajemne związki zachodzące w gospodarce jako całości.

mezoekonomie określić trzeba jako tę część ekonomii, która zajmuje się

naukowym badaniem, wyjaśnianiem i definiowaniem ekonomiczno-strukturalnych stanów rzeczy i zjawisk, na płaszczyźnie działów gospodarki narodowej, grup ludzkich i regionów - a więc średnich agregatów w sensie ekonomicznym - oraz problemami sektorowej i regionalnej polityki strukturalnej, z uwzględnieniem wpływów grupowych.

Podstawowe problemy ekonomiczne

1) co, kiedy i ile należy produkować?

2) kto i jak powinien produkować dobra?

3) dla kogo mają być wytwarzane dobra i w jaki sposób dzielone?

Politykę gospodarczą dostrzegać trzeba bowiem z jednej strony poprzez cele, zadania, zakres, funkcje, metody i narzędzia realizacji oraz strukturę przedmiotową i płaszczyzny występowania; przybiera ona wówczas charakter systemu statycznego, będącego jednocześnie systemem analitycznym polityki gospodarczej państwa.

Cele polityki gospodarczej dają się podzielić na cele: ustrojowo-systemowe i polityczne, stricte ekonomiczne, obronne, społeczne, ekologiczne i inne.

222222222222222222222222222222222222222222222

Do przeszłości należy gospodarka naturalna w skali makroekonomicznej, którą charakteryzowała taka organizacja procesów gospodarczych, w której producenci wytwarzali przede wszystkim dobra w celu zaspokojenia własnych potrzeb.

GOSPODARKA PLANOWA Charakteryzuje się ona tym, że w dominującej części jest sterowana przez państwo, za pośrednictwem nakazów prawno-administracyjnych, a tylko w marginalnym stopniu, w sterowaniu gospodarką narodową są wykorzystywane mechanizmy rynkowe.

We współczesnym świecie dominuje gospodarka rynkowa, której cechą charakterystyczną jest to, że producenci przekazują produkty swojej pracy innym podmiotom drogą ekwiwalentnej wymiany - kupna i sprzedaży.

Towar to produkt pracy ludzkiej w postaci dobra lub usługi, przeznaczony na sprzedaż.

Cena to wartość towaru wyrażona w pieniądzu.

Cena pełni w gospodarce wielorakie funkcje, spośród których najważniejszymi są: agregacyjna, informacyjna, dochodowa, redystrybucyjna, bilansująca i stymulacyjna.

Pieniądz jest to powszechnie i ogólnie uznawany ekwiwalent, który trwale wyraża wartość wszystkich towarów i jest bezpośrednio na nie wymienialny.

Do najważniejszych należą:

- funkcja miernika wartości (dobra obrachunkowego);

- funkcja środka wymiany (środka cyrkulacji);

- funkcja środka płatniczego;

- funkcja tezauryzacji (środka przechowywania bogactwa);

- funkcja pieniądza światowego.

Rynek - to całokształt transakcji kupna i sprzedaży oraz warunków, w jakich one przebiegają.

Popyt przejawia się w sposobach określania dóbr i usług, jakie chcą oni kupić oraz ilościach, na które zgłaszają zapotrzebowanie.

Podaż- zestawienie towarów, jakie producenci są gotowi sprzedać w określonych warunkach, przy danej cenie i w określonym czasie.

Konkurencja to rywalizacja pomiędzy podmiotami gospodarczymi - to jest pomiędzy gospodarstwami domowymi (występującymi najczęściej jako konsumenci), przedsiębiorstwami oraz państwem -o uzyskanie korzyści ekonomicznych przy sprzedaży i nabywaniu towarów (dóbr i usług) oraz czynników produkcji.

333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333

Gospodarka narodowa - jako systemem względnie odosobniony -jest jednocześnie częścią większego systemu, jakim jest społeczeństwo.

Z kolei gospodarka narodowa, rozpatrywana - w drugim rozumieniu - jako całokształt zasobów i działalności prowadzonej w sferze produkcji, podziału, obiegu i konsumpcji w danym kraju jest widziana przede wszystkim jako podstawa służąca zaspokajaniu potrzeb społeczeństwa.

Czynnik geograficzny - wyznacza położenie i obszar danego państwa.

Czynnik demograficzny (inaczej ludnościowy) - wskazuje nie tylko na liczbę ludności, ale również jej podział według płci, wieku, poziomu wykształcenia, zawodu, liczby ludzi zawodowo czynnych oraz wielkości zatrudnienia.

Czynnik materialny - charakteryzuje bogactwo narodowe danego kraju, wielkość jego majątku narodowego oraz dochodu narodowego.

Czynnik ustrojowy - wskazuje na charakter organizacji i funkcjonowania gospodarki.

Gospodarka narodowa jako całość składa się z wielu milionów podmiotów gospodarczych, którymi są gospodarstwa domowe oraz przedsiębiorstwa. Oprócz nich samodzielnym podmiotem gospodarczym jest państwo.

Gospodarstwa domowe to dobrowolne związki ludzi wspólnie zamieszkujących i podejmujących decyzje finansowe dotyczące sposobu wydawania zarobionych pieniędzy.

Funkcja konsumpcyjna wyraża się w czynnościach związanych bezpośrednio z organizowaniem i realizacją konsumpcji. Jest ona działalnością poszczególnych gospodarstw domowych na rzecz zaspokojenia potrzeb rodzin, które je tworzą.

Funkcja produkcyjna sprowadza się do pozyskania środków, które są wydatkowane na zaspokojenie potrzeb reprodukcyjnych lub wykonywanie przez jego członków określonych prac, które zaspokoją te potrzeby.

Przedsiębiorstwa to podmioty gospodarcze prowadzące na własny rachunek działalność produkcyjną łub usługową w celu osiągnięcia określonych korzyści.

Struktura własnościowa gospodarki narodowej

Sektor własności publicznej stanowi własność państwowa, komunalna i mieszana. W obszarze własności państwowej wyróżnić należy własność Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych. Pierwszą tworzy własność organów władzy, fundusze Skarbu Państwa oraz spółki Skarbu Państwa. Natomiast drugą - własność przedsiębiorstw państwowych, fundusze państwowe oraz spółki państwowych osób prawnych.

Pod pojęciem spółki rozumiemy organizację gospodarczą zawiązaną na bazie umowy, której przedmiotem działania jest działalność gospodarcza, a stronami jej wspólnicy - wnoszący określone wkłady oraz działający razem dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.

- spółki osobowe (cywilne, jawne, komandytowe);

- spółki kapitałowe (z ograniczoną odpowiedzialnością akcyjne);

- spółki joint ventures (z udziałem podmiotów zagranicznych).

Spółki osobowe to spółki opierające swoją działalność na osobistej pracy wspólników w przedsiębiorstwie, którzy również ponoszą pełną odpowiedzialność materialną za jej zobowiązania.

Spółka cywilna funkcjonuje na podstawie przepisów prawa cywilnego. Nie posiada ona osobowości prawnej.

Funkcjonowanie spółki jawnej jest uregulowane przepisami prawa handlowego, mimo że pod względem konstrukcji prawnej jest ona zbliżona do spółki cywilnej. Podstawą jej działania jest praca wspólników. Nie posiada osobowości prawnej, ma natomiast - zgodnie z przepisami prawa handlowego - uprawnienia występowania przed sądem jako strona i zawierania umów.

Funkcjonowanie spółki komandytowej jest oparte na przepisach prawa handlowego. Jej istotą jest to, że część jej udziałowców - a przynajmniej jeden ze wspólników - odpowiada bez ograniczenia -całym swoim majątkiem - za zobowiązania spółki, a pozostali wspólnicy - jedynie do wysokości swojego wkładu kapitałowego

Spółki kapitałowe to spółki będące zgrupowaniem kapitału, a nie osób.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością funkcjonuje na podstawie uregulowań przepisów prawa handlowego. Posiada ona osobowość prawną. Tworzona jest przez jedną lub więcej osób dla realizacji celów gospodarczych. Wspólnikami mogą być podmioty posiadające zdolność do czynności prawnych.

Spółka akcyjna funkcjonuje na podstawie regulacji prawa handlowego. Ma ona osobowość prawną. Może być tworzona dla każdego celu dozwolonego prawnie, a nie tylko w celu działalności gospodarczej. Podstawą jej powstania jest kapitał akcyjny, wniesiony przez wspólników w formie wkładów założycieli lub w formie subskrypcji.

Spółka joint ventures to spółka z udziałem podmiotu zagranicznego, działająca na zasadzie wspólnych przedsięwzięć: Prowadzi ona działalność gospodarczą w zakresie: produkcji towarów, budownictwa, handlu i usług. Przyjmuje postać spółek prawa handlowego w formie kapitałowej, to jest jako spółka z o.o. lub spółka akcyjna.

Przedsiębiorstwa spółdzielcze to samorządne dobrowolne zrzeszenie o nieograniczonej liczbie członków, działające dła dobra swoich członków i zaspokojenia ich potrzeb.

Przedsiębiorstwami państwowymi są samodzielne, samorządne i samofinansujące się jednostki,

prowadzące działalność gospodarczą w celu zaspokojenia potrzeb społecznych i osiągania efektów ekonomicznych.

Przedsiębiorstwa komunalne to organizacje gospodarcze użyteczności publicznej

przedsiębiorstwa mieszane. Są to z reguły spółki z przewagą bądź to kapitału (mienia) prywatnego, bądź publicznego.

Struktura produkcyjna (rzeczowa) gospodarki

Podział gospodarki narodowej ze względu na strukturę produkcyjną, pozwala wyróżnić: działy, gałęzie i branże gospodarki narodowej oraz asortymenty towarów i usług.

- sektor I - do którego się zalicza produkcję pierwotną

- sektor II - obejmujący przemysły przetwórcze (łącznie z budownictwem);

- sektor III - do którego należą wszelkiego rodzaju usługi.

444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444

Rynek - będąc różnie definiowany - na co zwrócono już uwagę, bo jako ogół sprzedających i kupujących oraz całokształt więzi ekonomicznych między nimi, czy też miejsce, w którym kupuje się dobra i usługi - z punktu widzenia roli jaką pełni w gospodarce, może być doskonały lub niedoskonały.

Doskonały jest on wtedy, gdy istnieje wielu sprzedawców i nabywców, gdy każdy kupujący może nabyć towar od każdego sprzedającego i odwrotnie, gdy panuje wolna konkurencja oraz zasada kierowania się maksymalizacją zysku.

Rynek jest zaś niedoskonały, gdy istnieje ograniczona liczba kupujących bądź sprzedających oraz gdy między nimi istnieje zmowa. Oznacza to, iż zakres gospodarki rynkowej może być różny pod względem skuteczności działania mechanizmu rynkowego.

Model regulowanej gospodarki rynkowej lub interwencjonizmu państwowego wywodzi się z tradycji keynesowskiej. Opiera się on na założeniu zawodności mechanizmów rynkowych i wolnej konkurencji, w niektórych dziedzinach o istotnym znaczeniu dla społeczeństwa. Nie podważa jednak roli rynku w ogóle, a w szczególności nie kwestionuje jego wyższości pod względem zdolności do zapewnienia najwyższej efektywności gospodarowania w skali mikro, ale usiłuje eliminować jego najbardziej ewidentne słabości.

Ekonomiczne funkcje państwa w gospodarce rynkowej

Do dziedzin wymagających interwencji państwa, zalicza się między innymi: ochronę środowiska, pobudzanie i sterowanie badaniami naukowymi i pracami wdrożeniowymi, zapewnianie bieżącej równowagi makroekonomicznej kraju, przeciwdziałanie żywiołowym wahaniom cyklicznym i dekoniunkturze, regulacje stosunków na rynku pracy i przeciwdziałanie bezrobociu, ochronę grup najsłabszych ekonomicznie, dostosowanie gospodarki do przyszłości w perspektywie średnio długookresowej, tworzenie szeroko rozumianej infrastruktury społecznej i technicznej

Funkcja alokacyjna finansów polega na tym, że są one narzędziem roz­mieszczenia dóbr zgodnie z potrzebami różnych podmiotów. W sferze prywat­nej odbywa się to głównie za pomocą mechanizmu rynkowego poprzez trans­akcje kupna-sprzedaży. W sferze publicznej, w której obywatele korzystają z dóbr (najczęściej w postaci usług) nieodpłatnie, dobra te są alokowane z wy­korzystaniem mechanizmu administracyjnego. Powszechnie dostępne, nieod­płatne dobra są finansowane z funduszy publicznych.

funkcja redystrybucyjna, która polega na do wpływie państwa na zmiany proporcji podziału dochodów, jakie wynikałyby z zasad mechanizmu rynkowego. Zmierza ona do złagodzenia nierówności w poziomie życia społeczeństwa.

funkcjia stabilizacyji jest możliwość ingerencji państwa w przebieg cyklu koniunkturalnego. Stała się ona jedynym sposobem przezwyciężania wahań cyklicznych, gdyż tylko państwo dysponuje zestawem odpowiednich narzędzi, które mogłyby oddziaływać na wielkość globalnego popytu i podaży. Jej przejawem jest polityka gospodarcza państwa zarówno w sferze koncepcyjnej, jak i w sferze realizacyjnej, zwłaszcza zaś polityka podażowa i polityka popytowa. Istotą przekształceń własnościowych jest przebudowa struktury własnościowej, polegająca na przekazaniu praw własności podmiotom gwarantującym efektywne wykorzystanie zasobów. Ważnym obszarem powrotu gospodarki planowej do gospodarki rynkowej jest dereglamentacja produkcji i obrotu niektórych dóbr i usług, przez którą się rozumie na ogół uwolnienie gospodarki od ograniczeń blokujących upowszechnienie konkurencyjnego otoczenia rynkowego. Jej podjęcie i realizowanie wiąże się z faktem konieczności odejścia od sztucznie stworzonej wyłączności państwa i od barier uniemożliwiających swobodny dostęp do rynku nowym podmiotom ekonomicznym.

Istotą deetatyzacji form oddziaływania na rzeczywistość gospodarczą jest zmiana form zarządzania na najbardziej zbliżone do logiki mechanizmu rynkowego, wymuszającego wzrost efektywności ekonomicznej.

Są nimi: komercjalizacja majątku publicznego, koncesjonowanie, przetarg, oddziaływanie państwa na otoczenie instytucjonalne podmiotów gospodarczych (w celu stworzenia solidnych podstaw społeczeństwa rynkowego), regulacje typu kolektywnego, restrukturyzacja gospodarki, edukacja gospodarcza społeczeństwa, rozwój badań naukowych oraz kształtowanie opinii publicznej.

555555555555555555555555555555555555555555555

Wielkość popytu, rozumiana, jako ilość towarów (dóbr lub usług), jaką konsumenci chcą

i mogą kupić po danej cenie i w danym okresie, zależna jest od warunków, w jakich są

przeprowadzane te zakupy. Na nie z kolei wpływ ma:

a) cena danego towaru; b) cena innych towarów; c) dochód; d)gusty, moda, postęp cywilizacyjny; e) liczba kupujących; f) inne czynniki.

cena danego dobra - to jest suma pieniędzy, jaką należy zapłacić za jednostkę danego towaru - przejawia się w możliwej ilości zakupu określonego towaru przy danej cenie.

Funkcja popytu rozumiana, jako zależność pomiędzy ceną danego towaru (bez względu na jej poziom) a gotowością jego zakupu przy danych dochodach, określana jest przez trzy zasadnicze grupy czynników:

a) potrzeby (o których stanowią: czynniki wrodzone, wiek, wychowanie i wykształcenie,

środowisko geograficzne, środowisko społeczne);

b) dochód;

c) ceny. Innymi słowy funkcja popytu jest pochodną potrzeb, dochodu i ceny.

krzywą popytu - Pokazuje ona ilość towaru (dobra, usługi), jaką ludzie chcą kupić (czyli wielkość popytu) przy każdym poziomie ceny w danym okresie.

prawo popytu.- głosi ono, że w większości przypadków wyższym cenom towaru odpowiadają mniejsze ilości dokonywanych zakupów, czyli że wzrostowi ceny towarzyszy spadek wielkości popytu, a niższym cenom - większe ilości dokonywanych zakupów, czyli spadkowi ceny towarzyszy wzrost wielkości popytu. Możemy więc powiedzieć, że między ceną a wielkością popytu istnieje zależność odwrotna.

Elastyczność popytu- jest miarą, za pomocą której próbuje się określić intensywność reakcji popytu na produkt w zależności od zmiany jakiegoś czynnika.

Elastyczność cenowa popytu umożliwia zmierzenie reakcji popytu na dany towar pod wpływem zmian jego ceny. Krzyżowa elastyczność popytu mierzy zmianę wielkości popytu na jeden towar, wywołaną zmianą ceny innego towaru.

Dochodową elastycznością popytu nazywamy stosunek względnej (procentowej) zmiany

rozmiarów popytu na określone dobro względem (procentowej) zmiany dochodu. Określana jest ona

także, jako stosunkowy wzrost wielkości popytu na dany towar, wywołany stosunkowym wzrostem

naszego dochodu.

PODAŻ W WYMIARZE MIKROEKONOMICZNYM

Wielkość podaży jest to ilość dobra (lub usługi), jaką producenci zamierzają sprzedać po

danej cenie i w danym okresie.

a) cenę danego dobra;

b) ceny czynników wytwórczych;

c) dostępność do czynników wytwórczych;

d) technologię;

e) cenę innych dóbr;

f) liczbę producentów na danym rynku oraz g) inne czynniki.

Elastyczność krzywej zwykłej podaży oznacza, że:

1. im bardziej w górę będzie się ona wznosić, tym sztywniej sza będzie podaż, bo wówczas zwyżka

ceny niewiele tylko zwiększa podaż;

2. im krzywa będzie bardziej pozioma to tym bardziej będzie elastyczną podaż;

3. krzywa odzwierciedla także giętkość podaży - im będzie ona pokazywała szybsze zwiększenie

podaży, tym będzie ona miała większą giętkość; im będzie ona pokazywała wolniejszy jej przyrost po

zwyżce ceny, to będzie ona miała mniejsza giętkość.

Prawo podaży głosi, że wyższej cenie dobra odpowiada większa ilość dostarczanego dobra. Zależność ta jest wynikiem tego, że przy wyższych cenach zwiększają się przychody producenta, co przy niezmienionych warunkach produkcji podnosi jego zyski. Cenowa elastyczność podaży jest miarą intensywności reakcji podaży danego dobra na zmianę jego ceny. Przedstawia ona , jak zmienia się ilość oferowanych na rynku produktów pod wpływem zmian cen na te produkty. Jest ona stosunkiem procentowej (lub względnej) zmiany wielkości podaży

dobra X do procentowej (lub względnej) zmiany ceny dobra X.

Prawo podaży i popytu- Istotą prawa podaży i popytu jest oscylowanie ceny równowagi w długich okresach wokół ceny produkcji.

66666666666666666666666666666666666666666666666666

Trzy cechy teorii konsumenta:

- wiedza czego chcą

- dysponują ograniczonym budżetem

- napotykaja ceny na które nie maja wpływu, bądź jest on znikomy

Zachowania nabywcze ekonomiczne-racjonalne alternatywy konsumpcji odpowiednia informacja na temat produktu decyzja o wyborze dóbr dostosowana do dochodów cen (zamiana jednego dobra na inne)

Uwarunkowania i zasady: gust, potrzeby ludzkie, preferencje

Potrzeby konsumentów: egzystencji, bezpieczeństwa, społeczne, uznania, samorealizacji

Gusty konsumenta_ konsument wysoko ceni dobra, których jest mało a nisko te, których jest pod dostatkiem.

Preferencje:- kompletność preferencji( biorąc dobroA i dobro B, rozróżnia, które jest lepsze, bądź jedno i drugie jest obojętne.)

- przechodność preferencji( jeśli woli A od B, a B od C to woli A do C; A i B oraz B i C jest obojętna to A i C też będzie obojętna)

- nienasyconość konsumenta( wybieże te, które jest lepsze od pozostałych).

Użyteczność całkowita- suma satysfakcji osiągniętej przez konsumenta.

t/C = xa

1=0

Uzytaczność marginalna krańcowa- dodatkowa satysfakcja uzyskana przez konsumenta

Prawo I Gossena- pożytki płynace z kolelejnych porcji dobra maleją w miarę wzrostu zaspokajanej potrzeby.

Prawo II Gossena- człowiek w dążeniu do maksy malizacji swego zadowolenia musi tak dzielić dostępne mu ilości dobra miedzy różne potrzeby aby krańcowe pożytki były równe we wszystkich zastosowaniach.

Marginalna stopa substytucji- ilość dobra Y jaka jest potrzebna do zaspokojenia dobra X.

Zmiana konsumpcji Y

MRSxy = _ _ _ _ _ _ _ __ __ _ _ _ _ _ _ __

Zmiana konsumpcji X

Maksymalna satysfakcja: MUx = MUy

Ograniczenia zachowań konsumenta: cena ; budżet konsumenta

Zachowania dostosowawcze:

- max. Korzyści

- preferowanie dóbr i usług na wyższej krzywej obojętności do niższej

- wybory dóbr w rzeczywistości gospodarczej napotykają ograniczenia o charakterze obiektywnym

- ograniczenia budżetu konsumenta i cen dóbr

Paradoks wartości Shmita- dlaczego woda bez, której nie można żyć jest tak tania, a dlaczego diament, który jest mało potrzebny jest tak drogi.

Paradoks Gadianiego- użyteczność marginalna ostatniej konsumowanej jednostki danego dobra, a zatem i jego cena zależą od rzadkości tego dobra

Alternatywne koncepcjie wyborów:

preferencje ujawnione- konsument znając wszystkie swoje koszyki zakupów potrafi zbudować mape krzywych obojętności ( ujawnie je dopiero na podstawie ograniczeń budżetowych

wybory satysfakcjonujące- konsument postępuje według zasady zadowalającego minimum.

777777777777777777777777777777777777777777777

Procesy konsumpcji- jest to konsumpcja usług świadczonych przez czynniki wytwórcze

Teoria produkcji - zajmuje się ona analizą wyznaczników zmian wielkości produkcji oraz związków miedzy nakładami, a rozmiarami wytworzonego produktu.

Produkcja

- dostosowanie i przekształcenie dóbr przyrody w produkty dla ludzi

- zasoby, które przekształca się jedne dobro w inne w czasie i przestrzeni

- przekształcanie nakładów w produkty

Funkcja produkcji- wyraża zależność między wielkością produkcji, a nakładami czynników [produkcji; Q= F(L,K,Z)

Prawo malejących przychodów- zwiększając nakład czynnika zmiennego osiągamy taki punkt po przekroczeniu którego karzda dodatkowa jednostka daje coraz mniejsze przyrosty, a produkcyjność produktu krańcowego jest malejąca.

Decyzje produkcji w krótkim czasie

Krańcowa produktywność:

^a

KMC1 = -----

^c1

Decyzje w długim okresie:

- wszystkie czynniki SA zmienne

- postęp techniczny

Funkcja produkcji w krutkim czasie:

- stały okres produkcji( miesiąc, rok)

- brak zmian w technologii

- nakłady na czynniki zmienne( ilość zatrudnionych, wydajność pracy, surowce, półfabrykanty)

Produkcja całkowita- ilość dóbr i usług wyprodukowana w ciągu roku przez pewną liczbę pracowników

Produkcja krańcowa- to miara wielkości produktu całkowitego wywołana zwiekszeniem liczby zatrudnionych o jednego

Produkcja przeciętna - no miara wielkości produktu całkowitego przypadająca na jednego zatrudnionego

Krzywe równego produktu: Q= f( K, L)

Postęp techniczny:

- w dziedzinie procesu produkcyjnego

- w dziedzinie samego produktu

Postęp w dziedzinie procesu produkcyjnego: celem tego postępu jest obniżenie nakładów koniecznych do wytworzenia danego dobra

- kapitałooszczędny a pracooszczędny

-mkapitałochłonny a pracooszczędny

- kapitałoobojętny a pracooszczędny

- kapitałooszczędny a pracochłonny

- kapitałooszczędny a pracoobojętny

Kapitałochłonność produkcji - ilość kapitału zużytego na jednostkę produktu

Pracochłonność produkcji- jaka ilośc pracy została zużyta na jednostkę produktu

Kapitałochłonność pracy - jaka ilość kapitału zastała zużyta na jednostkę pracy przy wytwarzaniu danego dobra.

Stałe efekty skali produkcji- wszystkie czynniki zmieniają się proporcjonalnie wraz z produkcją

Malejące efekty- wszystkie czynniki zmieniają Się proporcjonalnie a produkcja mniej proporcjonalnie

Rosnące efekty- proporcjonalna zmiana wszystkich czynników spowoduje bardziej niż proporcjonalną zamianę produkcji.

---