Kopia (6) 3, PORADY BHP


Leksykon bezpieczeństwa i higieny pracy

Dodatek do Ubezpieczeń i Prawa Pracy
nr 18(230) z dnia 2008-10-10

javascript:nowe_okno('http://www.gofin.pl/nowe_okno.php?id_temat_html=100960&id_punkt=346&id_pismo=1887')ół

javascript:nowe_okno('http://www.gofin.pl/wydruk.php?id_temat_html=100960&id_punkt=346&id_pismo=1887')łjavascript:nowe_okno('http://www.gofin.pl/wydruk.php?id_temat_html=100960&id_punkt=346&id_pismo=1887')

6,346,1887,100959.htmlł

6,346,1887.htmlóś

6,346,1887,100961.htmlęł

J - Jadalnie, jonizujące promieniowanie

I. Jadalnie

Jadalnie należą do pomieszczeń higienicznosanitarnych. Obowiązek zapewnienia pracownikom osobnego pomieszczenia do spożywania posiłków (jadalni) dotyczy pracodawców zatrudniających powyżej dwudziestu pracowników na jednej zmianie. Obowiązek ten nie dotyczy zakładów pracy, w których wykonywane są prace wyłącznie o charakterze biurowym. W przypadku gdy pracownicy narażeni są na kontakt ze szkodliwymi środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi, materiałami biologicznie zakaźnymi albo przy pracach szczególnie brudzących, należy zapewnić im jadalnie nawet wtedy, gdy poziom zatrudnienia nie osiąga 20 pracowników.

Ogólne przepisy bhp wyróżniają następujące typy jadalni:

  • typ I - jadalnia przeznaczona do spożywania posiłków własnych,

  • typ II - jadalnia przeznaczona do spożywania posiłków własnych i wydawania napojów,

  • typ III - jadalnia z zapleczem - przeznaczona do spożywania posiłków profilaktycznych, przy czym jest dopuszczalne łączenie jadalni typu II i III.

Ważne: Jadalnia przeznaczona do spożywania posiłków profilaktycznych powinna składać się z dwóch części: jadalni właściwej i zaplecza do przygotowywania posiłków, a także powinna posiadać węzeł sanitarny oraz szatnię.

Powierzchnia jadalni nie powinna być mniejsza niż 8 m2, a na każdego pracownika powinno przypadać co najmniej 1,1 m2 powierzchni. Dla każdego pracownika spożywającego posiłek w jadalni należy zapewnić indywidualne miejsce siedzące przy stole. Jadalnia powinna być wyposażona w umywalki w ilości nie mniejszej niż jedna umywalka na dwadzieścia miejsc siedzących w jadalni, lecz nie mniej niż jedna umywalka. Przy każdej umywalce powinny znajdować się ręczniki jednorazowe lub powinna być zainstalowana suszarka do rąk. W jadalni powinny być zainstalowane urządzenia do podgrzewania przez pracownika posiłku własnego oraz zlewozmywaki dwukomorowe w ilości jeden zlewozmywak na dwadzieścia miejsc w jadalni, ale nie mniej niż jeden zlewozmywak. W jadalniach typu I i II lub przy nich powinny znajdować się indywidualne zamykane szafki przeznaczone do przechowywania w higienicznych warunkach własnego posiłku pracownika. Dla pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu prac w kontakcie ze szkodliwymi substancjami albo materiałami zakaźnymi lub trującymi powinny być urządzone oddzielnie jadalnie niedostępne dla innych pracowników. Jadalnia taka powinna być oddzielona od pomieszczeń pracy pomieszczeniem izolującym, w którym należy urządzić miejsca do pozostawienia odzieży ochronnej oraz zainstalować umywalki z ciepłą bieżącą wodą. Dopuszczalne jest łączenie jadalni typu II i III.

Regulacje prawne:

  • § 111 ogólnych przepisów bhp,

  • § 29 i nast. załącznika do ogólnych przepisów bhp.

II. Jonizujące promieniowanie

Pracodawca jest obowiązany chronić pracowników przed promieniowaniem jonizującym, pochodzącym ze źródeł sztucznych i naturalnych, występujących w środowisku pracy.

Promieniowanie jonizujące - jest to promieniowanie składające się z cząstek bezpośrednio lub pośrednio jonizujących albo z obu rodzajów tych cząstek lub fal elektromagnetycznych o długości mniejszej niż 100 nm (nanometrów). Promieniowanie naturalne to promieniowanie jonizujące emitowane ze źródeł pochodzenia naturalnego ziemskiego i kosmicznego.

Promieniowanie jonizujące nie jest obojętne dla organizmu człowieka i dla środowiska. Dlatego też korzystanie z tego promieniowania obwarowane zostało licznymi przepisami prawa. Prawo pracy obliguje pracodawcę do ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym zarówno tym, które pochodzi ze źródeł sztucznych, jak i naturalnych, występujących w środowisku pracy. Źródła promieniowania jonizującego stosuje się szeroko przede wszystkim w przemyśle i w medycynie, a także w badaniach naukowych. Dawka promieniowania jonizującego pochodzącego ze źródeł naturalnych (gleba, roślinność, żywność, powietrze) otrzymywana przez pracownika przy pracy w warunkach narażenia na to promieniowanie, nie może przekraczać dawek granicznych, określonych dla sztucznych źródeł promieniowania jonizującego.

Dawka graniczna to wartość dawki promieniowania jonizującego, wyrażona jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych grup osób, pochodząca od kontrolowanej działalności zawodowej, której, poza przypadkami przewidzianymi w ustawie, nie wolno przekroczyć.

Pracownik może być zatrudniony w warunkach narażenia po orzeczeniu braku przeciwwskazań do takiego zatrudnienia wydanym przez lekarza posiadającego odpowiednie kwalifikacje. Do pracy przy materiale jądrowym, źródle promieniowania jonizującego, odpadach promieniotwórczych lub wypalonym paliwie jądrowym można dopuścić pracownika, który posiada odpowiednią do stanowiska pracy znajomość przepisów z zakresu bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz niezbędne umiejętności.

Dla pracowników dawka graniczna, wyrażona jako dawka skuteczna (efektywna), wynosi 20 mSv (milisiwerta) w ciągu roku kalendarzowego.

Kobieta, od chwili zawiadomienia przez nią kierownika jednostki organizacyjnej o ciąży, nie może być zatrudniona w warunkach prowadzących do otrzymania przez mające urodzić się dziecko dawki skutecznej (efektywnej) przekraczającej wartość 1 mSv. Kobieta karmiąca piersią nie może być zatrudniona w warunkach narażenia na skażenie wewnętrzne i zewnętrzne.

Dla uczniów, studentów i praktykantów, w wieku od 16 lat do 18 lat, dawka graniczna, wyrażona jako dawka skuteczna (efektywna), wynosi 6 mSv w ciągu roku kalendarzowego. Osoby w wieku poniżej 18 lat mogą być zatrudnione w warunkach narażenia jedynie w celu nauki lub przyuczenia do zawodu.

Oceny narażenia pracowników dokonuje się dla każdego roku kalendarzowego w oparciu o dawki wyznaczone na podstawie pomiarów wykonywanych w okresach nie dłuższych niż trzymiesięczne, a jeżeli okres zatrudnienia w warunkach narażenia jest krótszy niż trzy miesiące, po zakończeniu tego okresu.

Kierownik jednostki organizacyjnej obowiązany jest zapewnić prowadzenie wstępnych i okresowych szkoleń pracowników, praktykantów, studentów w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, zgodnie z opracowanym przez siebie programem. Szkoleniem objęci są również pracownicy uczestniczący w transporcie materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego.

W rozporządzeniu w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet określono zakaz zatrudniania kobiet w ciąży oraz kobiet karmiących piersią przy pracach w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określone w przepisach prawa atomowego. Także w wykazie prac wzbronionych młodocianym zawartym w załączniku do rozporządzenia z dnia 24 sierpnia 2004 r. zakazano zatrudniania młodocianych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące na poziomie przekraczającym dopuszczalne wartości dawek granicznych określone w przepisach prawa atomowego.

Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia jest zobowiązany zapewnić im opiekę medyczną oraz środki ochrony osobistej, a także aparaturę dozymetryczną odpowiednie do rodzaju i zakresu wykonywanych prac. Powinien też zorganizować kontrolę dozymetryczną obejmującą w zależności od potrzeb, kontrolę narażenia indywidualnego lub kontrolę środowiska albo obie te formy kontroli łącznie oraz ewidencjonować otrzymane przez pracowników dawki napromienienia.

Pracownik może być dopuszczony do pracy dopiero po sprawdzeniu, że posiada znajomość zasad właściwego postępowania ze stosowanymi przez niego źródłami promieniowania jonizującego.

Regulacje prawne:

  • art. 223 K.p.,

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego (Dz. U. nr 20, poz. 122),

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek granicznych promieniowania jonizującego (Dz. U. nr 20, poz. 168),

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. nr 114, poz. 545 z późn. zm.),

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac (Dz. U. nr 200, poz. 2047 z późn. zm.).

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 marca 2007 r. w sprawie wymagań dotyczących rejestracji dawek indywidualnych (Dz. U. nr 131, poz. 913),

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony przed promieniowaniem jonizującym pracowników zewnętrznych narażonych podczas pracy na terenie kontrolowanym (Dz. U. nr 102, poz. 1064).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kopia (10) Kopia Kopia 5, PORADY BHP
Kopia (7) 7, PORADY BHP
Kopia (4) 9, PORADY BHP
Kopia 2, PORADY BHP
Kopia (18) Kopia Kopia 5, PORADY BHP
Kopia (5) 5, PORADY BHP
Kopia (4) Kopia Kopia Kopia Kopia 9, PORADY BHP
Kopia (2) Kopia Kopia Kopia Kopia Kopia Kopia 5, PORADY BHP
Kopia (7) 2, PORADY BHP
Kopia (8) 7, PORADY BHP
Kopia (4) 4, PORADY BHP
Kopia (4) Kopia 9, PORADY BHP
Kopia (15) Kopia Kopia Kopia Kopia 5, PORADY BHP
Kopia (3) Kopia 2, PORADY BHP
Kopia (6) 4, PORADY BHP
Kopia (25) Kopia Kopia Kopia Kopia 5, PORADY BHP
Kopia (7) 4, PORADY BHP
Kopia (3) Kopia Kopia 5, PORADY BHP

więcej podobnych podstron