Przypadki Robinsona Crusoe
Robinson Crusoe jest tytułowym bohaterem książki Daniela Defoe. Akcja ma miejsce w XVII wieku . Robinson urodził się w 1632 roku w kupieckiej rodzinie. Był jedynym synem - jego dwaj starsi bracia utonęli .Młody Robinson jest żądny przygód od dzieciństwa. Ojciec chłopca zakazał synowi nawet rozmów na morskie tematy. Był przeciwny wszystkim pomysłom chłopaka o żeglowaniu. Jednak Crusoe jest przekory i ulega pokusie.
W porcie Robinson spotyka kolegę z dawnych lat i nie mówiąc nic nikomu w tajemnicy znika z domu.
Już na początku podróży zaczyna się burza. Robinson niemal przepłaca to życiem .Kapitan, kiedy dowiaduje się o ucieczce Robinsona z domu namawia go na powrót. Ten powraca do Anglii, jednakże nadarza się inna okazja zarobienia gotówki i plan powrotu chłopak odkłada na później, a sam zaciąga się na kolejny statek. Crusoe chce wrócić do rodziców, ale na swej drodze spotyka na następną przeszkodę .Kapitan statku, na którym płynie dostaje atak malarii. Robinson razem z żoną kapitana opiekują się na zmianę chorym. Kapitan umiera.
Wdowa zleca Robinsonowi kurs do Afryki. Wyprawa nie udaje się. Statek atakują piraci. Crusoe trafia na targ niewolników i zostaje sprzedany. Kiedy pewnego dnia pan wysyła Robinsona z innymi niewolnikami na połów ryb, mężczyzna wykorzystuje nadarzającą się okazję, zabiera zapas żywności na łodzi i zamierza uciec. Gdy jest już na morzu wyrzuca za burtę Muleja za burtę i rozkazuje mu wracać na brzeg, a na Ksurego zmusza do lojalności i zabiera ze sobą . Po jedenastu dniach samotnej żeglugi Ksury widzi jacht na horyzoncie. Portugalski statek płynie do Brazylii i bierze ich na pokład . Kapitan dostaje od Robinsona łódź .Ksury zaczyna pracę na statku, a Crusoe rozpoczyna całkiem nowe życie w Brazylii .
Uprawia tytoń, zyskuje przyjaźń i zaufanie osadników. Po kolejnych dwóch latach okoliczni kupcy i plantatorzy proszą Crusoe, aby dowodził statkiem, który ma przewozić kupione przez nich towary do Nowej Gwinei. W zamian mówią, że zaopiekują się jego plantacją . W 1659 roku Crusoe rozpoczyna nową podróż. W czasie wyprawy szaleje huragan i statek zostaje kompletnie zniszczony, cala załoga tonie, a nieprzytomnego Robinsona fale wyrzucają na bezludną wyspę.
Po odzyskaniu przytomności Robinson bezskutecznie szuka innych kompanów niedoli. Wyczerpany, zły i głodny spędza noc na drzewie. Następnego dnia Crusoe wyrusza w głąb wyspy, by poszukać czegoś do jedzenia. Robinson u podnóża wzniesienia znajduje jaskinię i w niej urządza sobie schronienie. Kiedy już zwiedza część okolicy dochodzi di niego, że jest na wyspie sam a dookoła tylko pustka i morze. Nie chce stracić poczucia czasu, buduje więc krzyż, na którym codziennie odznacza upływający dzień. Jest zrozpaczony. Początkowo żywi się kolbami kukurydzy i orzechami laskowymi. Każdego dnia znajduje jednak nowe rośliny i urozmaica sobie jedzenie. Potrafi zbudować łuk oraz sieć na ryby. Jednakże nie jest w stanie upiec lub ugotować upolowanej i złowionej zwierzyny.
Pewnego dnia do jego zagrody wchodzą kozy. Robinson karmi je i się nimi opiekuje. Mijają następne dni. Crusoe choruje, traci przytomność i zasypia. Gdy się budzi w jego zagrodzie jest młode koźlątko, które urodziło się w czasie jego choroby. Rozbitek jest bardzo zadowolony z nowego towarzysza, wzmacnia się kozim mlekiem.
Któregoś dnia rozbitkowi udaje się za pomocą krzemienia rozpalić ogień i gotowanie nie sprawia mu już tylu kłopotów. Wśród zwierzęcych przyjaciół Robinsona jest baran Barnaba i papuga Polly, którą Crusoe uczy ludzkiej mowy. Umiejętności rozbitka są ciągle udoskonalane, a zagroda coraz bardziej rozbudowana.
Któregoś dnia rozbitek odnajduje na ziemi ślad stopy ludzkiej. Jest to dla niego widok wspaniały, ale jednocześnie przerażający, bo wie, że ślady mógł zostawić niebezpieczny dziki człowiek. Crusoe kiedy rozmyśla słyszy grzmot armaty .Jakiś statek szuka pomocy. Robinson rozpala wielki stos, a rankiem odnajduje wrak żaglowca. Robinson przypływa do statku, jednakże nikt z załogi nie ocalał poza psem. Crusoe ogląda statek, bierze z niego lunety, mapy, narzędzia, zapasy żywności, skrzynie, złoto oraz broń. Znajduje pióro i opisuje swe dzieje.
Pewnego dnia na wyspę przybywa około trzydziestu Karaibów .W czółnach jest związanych kilku ludzi, jednemu z nich udaje się uciec. Robinson rozgramia ludożerców, oswobadza chłopca. Nazywa go Piętaszkiem. Nowy towarzysz Robinsona pokazuje swojemu wybawcy kulinarne umiejętności. W tym czasie do brzegu przypływają następne łodzie z Karaibami . Przyjaciele atakują ludożerców i ratują jeńców. Jednym z nich jest Hiszpan, a drugi to ojciec Piętaszka. Hiszpan jest kapitanem zatopionego statku.
Crusoe stacza kolejną walkę, udaje mu się zdobyć statek, na którym wypływa do Europy. Przed wyjazdem zostaje gubernatorem wyspy. Robinson pozostawia list zaadresowany do Hiszpanów, w którym zapewnia ich, że doprowadzi do ich uwolnieniu. W czasie ataku Karaibów umiera Piętaszek. Crusoe jest zrozpaczony na wieść o śmierci przyjaciela. Robinson wraca do domu już jako dojrzały mężczyzna. Wypłynął jako młody chłopak, a wrócił w 1686 roku, kiedy miał pięćdziesiąt cztery lata
W Yorku Crusoe znajduje grób rodziców. Armatorzy, do których należał ocalały statek dają swojemu wybawcy dwieście funtów. Robinson składa wizytę wdowie po kapitanie. Crusoe odzyskuje pieniądze ze swej plantacji. Jest teraz bardzo bogatym człowiekiem. Bardzo dużą część swego majątku przeznacza na cele charytatywne.