Inżynieria wytwarzania: Spawalnictwo
Nazwisko i imię: Jędrzej Kozerawski		Semestr: 2	Wydział: BMiZ	Kierunek: Mechatronika		Grupa dziek./lab: 6/2
Temat ćwiczenia: Spawanie w osłonie gazów.
Data wykonania ćwiczenia: 01.06.2011r.	Data i podpis prowadzącego:				Ocena:

1. Spawanie metodą MIG/MAG

Jest to spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów (aktywnych - metoda MAG - Metal Active Gas lub obojętnych chemicznie - metoda MIG - Metal Inert Gas)

Zastosowanie do łączenia:

- stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych

- aluminium i stopów, magnezu i stopów, niklu i stopów, miedzi i stopów oraz stopów tytanu

- może służyć do lutospawania łukowego (np. do wykonywania połączeń blach ocynkowanych oraz połączeń różnoimiennych np. miedzi i stali)

Zalety metody:

- operatywność

- możliwość obserwacji jeziorka spawalniczego i łuku spawalniczego

- możliwość spawania szerokiego asortymentu materiałów

- możliwość uzyskiwania wysokiej wydajności procesu

- możliwość mechanizacji i robotyzacji procesu spawania

Parametry:

- średnica drutu elektrodowego

- rodzaj prądu i biegunowość

- natężenie prądu spawania

- prędkość podawania drutu elektrodowego

- napięcie łuku

- rodzaj i natężenie przepływu gazu ochronnego

- długość wylotu drutu elektrodowego

- kąt pochylenia drutu elektrodowego (uchwytu spawalniczego lub głowicy spawalniczej)

- prędkość spawania

2. Spawanie metodą TIG

Jest to spawanie łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazów obojętnych chemicznie.

TIG - Tungsten Inert Gas

Można spawać we wszystkich pozycjach przestrzennych.

Metodą tą można łączyć:

- stal wysokostopową

- niskostopową stal żarowytrzymałą

- nikiel

- aluminium

- tytan

- miedź

- magnez

- cyrkon

- metale reaktywne i ich stopy

Zalety metody:

- wysoka jakość złączy spawanych, które na ogół charakteryzują się korzystnym kształtem i są pozbawione niezgodności spawalniczych

- możliwość łączenia prawie wszystkich metali i ich stopów, jak również materiałów różnorodnych

- doskonała kontrola zachowania się jeziorka spawalniczego podczas spawania, szczególnie przydatna przy wykonaniu ściegu graniowego

- łatwość ustawiania i kontroli parametrów spawania

- możliwość precyzyjnego sterowania ilością wprowadzanego ciepła oraz materiału dodatkowego

- brak rozprysku

- możliwość spawania zarówno z zastosowaniem spoiwa, jak i bez jego udziału

- względnie tanie urządzenia spawalnicze, przystosowane zazwyczaj do spawania także innymi metodami, np. elektrodami otulonymi

Wady metody:

- mała wydajność procesu

- przy spawaniu ręcznym konieczność większej koncentracji uwagi oraz skoordynowania ruchów spawacza w porównaniu ze spawaniem innymi metodami łukowymi

- mniejsza efektywność ekonomiczna spawania elementów o grubości powyżej 10 mm w porównaniu z innymi metodami spawania łukowego elektrodą topliwą

- konieczność stosowania w większości przypadków dodatkowej osłony grani spoiny

- możliwość przedostania się wolframu w postaci wtrąceń do spoiny w przypadku niewłaściwego zajarzania łuku (kontaktowe, bezpośrednio w miejscu układania ściegu) lub kontaktu elektrody nietopliwej z jeziorkiem spawalniczym w trakcie spawania

- konieczność dokładnego przygotowania i mocowania brzegów spawanych elementów podczas spawania bez dodatku spoiwa

Parametry:

- rodzaj i natężenie prądu

- napięcie łuku

- prędkość spawania

- rodzaj i natężenie przepływającego gazu ochronnego

- rodzaj materiału i średnica elektrody nietopliwej

- średnica materiału dodatkowego

Osłona grani:

- gaz formujący z podkładką miedzianą

- taśma papierowa

- przetapialna wkładka pierścieniowa

- specjalna pasta (stapia się wraz z materiałem tworząc żużel)

Odmiany spawania metodą TIG:

- spawanie łukiem zanurzonym

- spawanie punktowe

- spawanie wąskoszczelinowe

- spawanie w komorze

- spawanie metodą TIG z zastosowaniem pól magnetycznych

- spawanie hybrydowe laser-TIG

- spawanie metodą A-TIG

3. Spawanie plazmowe

Spawanie elektrodą nietopliwą umieszczoną w uchwycie plazmowym.

Koncentracje łuku uzyskuje się za pomocą odpowiedniej dyszy zwanej dyszą plazmową. Ogranicza ona strefę wyładowania łukowego, koncentruje ciepło na niewielkiej powierzchni powodując znaczny wzrost stopnia jonizacji przepływającego gazu plazmowego.

Zalety metody:

- łatwość zajarzania łuku, dzięki zastosowaniu łuku pomocniczego jarzącego się pomiędzy katodą uchwytu, a dyszą plazmową

- duża stabilność łuku i niewielka wrażliwość na zmiany odległości uchwytu plazmowego od spawanego materiału, co znacznie ułatwia proces spawania ręcznego i zmechanizowanego

- duża gęstość mocy, zapewniająca uzyskanie większej głębokości wtopienia, węższej spoiny i strefy wpływu ciepła, a tym samym mniejszych odkształceń termicznych spawanych elementów

- duża elastyczność doboru parametrów, umożliwiająca prowadzenie zmechanizowanego procesu spawania ze znacznie większą wydajnością

- wysoka jakość, estetyka i czystość metalurgiczna spoin

Wady metody:

- konieczność dokładnego przygotowania złączy przed spawaniem

- droższe urządzenia spawalnicze

Parametry:

- rodzaj i natężenie prądu

- prędkość spawania

- rodzaj i natężenie przepływu gazów (plazmowego i osłonowego)

- rodzaj i średnica elektrody nietopliwej

- napięcie łuku

- odległość dyszy od spawanego przedmiotu

- kształt i wymiary dyszy plazmowej

---