Podstawowe zasady przejścia z diagramu klas do schematu relacyjnej bazy danych

• Klasa UML staje się tabelą, (obiekt to rekord w tabeli)

• Atrybut klasy staje się kolumną w tabeli, polem (bez względu na widoczność)

• Typ atrybutu staje się typem kolumny (zgodnie z tabelą przekształceń)

• Operacje wykonane po stronie aplikacji lub serwera (tabele nie posiadają zachowań) -

• Asocjacja: -określić atrybut (pole) realizujące powiązanie (para klucz główny(PK)-obcy(FK),

klucz obcy FK odwołuje się do wartości klucza głównego z innej tabeli).

Zasada:

związek 1: 1 -jednakowe klucze główne lub usunięcie związku poprzez połączenie tabel

związek 1: N -klucz główny tabeli po stronie 1(tabela nadrzędna) jest kluczem obcym w tabeli po stronie wiele(tabela podrzędna)

związek N:M -wprowadzenie nowej tabeli realizującej dwa związki 1 do wielu (1:N; M:1),

liczebność 0 -dopuszczenie wartości NULL

Z FK ustala się opcje związane z usunięciem rekordu nadrzędnego (z tabeli po stronie 1).Możliwe rozwiązania: próba usunięcia rekordu z tabeli nadrzędnej, który posiada rekordy podrzędne kończy się:

NO ACTION -błędem

CASCADE -usunięciem wszystkich rekordów podrzędnych

SET NULL -przestawienie wartości kluczy obcych w rekordach podrzędnych na nieokreślone

SET DEFAULT -przestawienie wartości kluczy obcych w rekordach podrzędnych na wartość domyślną

• Agregacja: jak asocjacja, reguła integralności SET NULL

• Kompozycja (agregacja pełna) - klucz główny tabeli z klasy całość staje się częścią klucza głównego w tabeli z klasy część, reguła integralności CASCADE

• Generalizacja - brak dziedziczenia, możliwe rozwiązania:

W diagramie klas mamy związek generalizacji - specjalizacji	I Wariant Umieszczenie na poziomie generalizacji pól wszystkich jej specjalizacji oraz dodatkowego pola opisującego rodzaj aktualnego obiektu 1 tablica wszystkie atrybuty + dodatkowy określający typ klasy zaleta: łatwość implementacji, szybkość dostępu do danych wada: duże zużycie pamięci (dużo pustych pól)
		II Wariant Umieszczenie wszystkich pół i metod generalizacji na poziomie specjalizacji pozbycie się klasy bazowej, umieszczenie atrybutów w tablicach odpowiadającym klasom pochodnym stosowana gdy mniej atrybutów klasy bazowej niż w klasach pochodnych zaleta: szybkość dostępu do danych, mniejsze zużycie pamięci
		III Wariant Zastąpienie związku generalizacji-specjalizacji asocjacją Tablice odpowiadające klasom, związek generalizacji zamieniony na powiązanie między tablicami zaleta: mniejsze zużycie pamięci

Przykład.

Realizacja w relacyjnej bazie danych: I Wariant KlientPracownik(id, nazwisko, imie, adres, typOsoba, nazwa, NIP, stanowisko, stazPracy) II Wariant OsobaKlient(idKlient, nazwisko, imie, adres, Nip, nazwa) OsobaPracownik(idPracownik, nazwisko, imie, adres, stanowisko, stazPracy) III Wariant Osoba(idOsoba, nazwisko, imie, adres) Pracownik(idPracownika, idOsoba, stanowisko, stazPracy) Klient(idKlienta, idOsoba, nazwa, NIP)

Materiał przygotowany przez Annę Michalczyk

A

a

B

b

C

c

B

b

A

a

C

c

0..1

0..1