Czynniki warunkujące wydajność mleka:
1. Genetyczne: rasa, genotyp krowy,
2. Fizjologiczne: ruja, ciąża, okres zasuszenia, okres międzywycieleniowy, miesiąc ocielenia, stadium laktacji, wiek przy 1ym wycieleniu, stan zdrowia, częstość doju w ciągu dnia, wielkość krowy;
3. Środowiskowe: żywienie, mikroklimat, opieka hodowcy, pielęgnacja
RASA
W Polsce w kierunku mlecznym max wydajność: Montbeliarde, Czarno-biała, Czerwono- biała. Min wydajność: Białogrzbieta, Polska czerwona, Jersey- max tłuszczu i białka.
WIEK
Niezależnie od rasy wydajność wzrasta, utrzymuje się na stałym poziomie i spada. Ilość mleka się zmienia, niezależnie od numeru laktacji, grupy rasowej, największą laktację stwierdzono w 2im miesiącu.
WIEK PRZY PIERWSZYM OCIELENIU
Wydajność mleka
Najlepiej 29-30 miesiąc unasienniać, nie przed 24 miesiącem i powyżej 32 miesiąca, za względu na to, że wydajność jest niższa.
MIWESIĄC OCIELNIA
Przy użytkowaniu przemiennym, ma duże znaczenie. Jeśli krowy się cielą w I, II, to uzyskują większą wydajność niż w przypadku wcieleń wiosennych w III, IV.
OKRES MIĘDZYWYCIELENIOWY
Nie warto przedłużać laktacji, bo spada wydajność.
CZĘSTOŚĆ DOJU
Mocno doić 2-3 razy w ciągu dnia , daje przyrost o 5-10 % wydajności mleka. Jeśli zwierzęta są wysokomleczne, ma to znaczenie.
ŻYWIENIE: odpowiednia jakość i ilość, precyzyjne ( dodatek aminokwasów egzogennych), ważny jest sposób zadawania
Porównanie wydajności
Różniącym się: wiekiem przy wycieleniu, długość laktacji, zawartość tłuszczu
i wykluczyć czynniki genetyczne
Wzór:
Wmp=( wydajność rzeczywista*poprawka na wiek*305)/rzeczywista długość laktacji
FCM=0,4M + 15T
M- wydajność mleka
T- wydajność tłuszczu
Wzory na poprawienie wydajności mleka ze względu na wiek i zawartość tłuszczu.
CECHA UŻYTKOWA- właściwość organizmu związana bezpośrednio lub pośrednio ze sposobem użytkowania dająca hodowcy określone korzyści ( w postaci pracy lub produktu). Jest to cecha ilościowa- jej wartość trzeba zmierzyć. Na wartość genotypowych cech ilościowych wpływa wiele czynników, np: czynniki genetyczne, fizjologiczne, środowiskowe.
Składowe ilości fenotypowej cechy:
P= H+E+HE, gdzie:
H=G+D
P= G+D+E+HE
P=G+D+E
Miarą zmienności cechy jest zmienność fenotypowa cechy δ2P=σ2G+σ2D+σ2E , gdy
δ2P jest największa, bo tylko ta część się dziedziczy, wówczas jest to sytuacja korzystna. Oraz stosunek wywołany zmiennością genów do zmienności fenotypowej.
ODZIEDZICZALNOŚĆ
h2= σ2G/ δ2P lub h2= σ2G/( σ2G+σ2D+σ2E )
Stosunek zmienności genetycznej do zmienności fenotypowej cechy .
Najważniejszy parametr charakteryzujący populację:
h2- stosunek wariancji genetycznej. Wartość od 0-1. Im mniejsza wartość - zróżnicowania są wywołane czynnikami środowiskowymi. Gdy bliskie jest jedności- różnice wynikają z działania genów ( skuteczność selekcji bardzo duża).
BYDŁO
Wydajność mleka 0,29 0,12-0,54
Długość laktacji 0,19 0,09-0,2
OWCE
Liczba jagniąt 0,12 0,08-0,19
TYPY ODZIEDZICZALNOŚCI: niska- związana z rozrodem; średnia- zawartość białka, tłuszczu w mleku, przyrosty, masa ciała przy urodzeniu, wydajność wełny; najwyższa- cechy pokrojowe: długość tułowia, wysokość w kłębie; równanie regresji prostej: G=P+ b( P-P)
G- wartość szacowana
P- średnia wartość stada, populacji, gdzie występuje dany osobnik
(P-P)- różnica między ź.inf. a średnią populacji
b- współczynnik regresji fenotypowej źródła inf.
WARTOŚĆ GENETYCZNA= WARTOŚĆ HODOWLANA ZWIERZĘCIA
Wyniki łącznego sumującego się działania wszystkich genów nie mających wpływu na wartość użytkową cechy danego zwierzęcia. Wartość tę szacuje się na podstawie zależności pomiędzy osobnikami spokrewnionymi: źródłem informacji o wartości genetycznej danego osobnika
1.wartość fenotypowa danego osobnika do osobnika spokrewnionego- wydajność własna osobnika inf.
2.wydajność fenotypowa matki, ciotki, najlepiej córki
b=R h2
b- współczynnik regresji
R- współczynnik pokrewieństwa między ź.inf. a spokrewnionym z nim osobnikiem.
h2- odziedziczalność cechy
1.źródło- pojedynczy osobnik
G^= P+ h2(P-P) podstawą jest własna wartość fenotypowa cechy
2.G^=P+ 0,5 h2(P-P) podstawą jest wart. fenotypowa cechy rodzica ( matki lub ojca)
3.G^= 0,25 h2(P-P) podstawą jest wartość fenotypowa cechy półsiostry lub półbrata
G^=P= [( 2nh2)/( 4+ (n-1) h2)]*(Pp-P)
n- liczba córek danego samca, którego wartości są brane pod uwagę przy wartości genetycznej
Pp- średnia wartość potomstwa ( córek)
Pojedyncza wydajność:
własna ( R=1) 0,5
matki (R= 0,5)0,25
pełnej siostry ( R=0,25) 0,25
babki ( R=0,25)0,125
półsiostry ( R= 0,125) 0,125
Średnia wydajność grupy:
półrodzeństwo 0,466
pełnego rodzeństwa 0,684
potomstwo będące półrodzeństwem 0,932
Trzeba dokonać ocenę wartości genetycznej i odpowiednio sprawdzić i przypisać danemu zwierzęciu.
Tabela-dokładność szacowania wartości genetycznej mleka, wydajność (h2= 0,25), gdy ź.inf. jest wydajność pojedynczego krewnego lub wydajność grup krewnych (100 osobników).
PODZIAŁ SELEKCJI SZTUCZNEJ
W kierunku: genu dominującego lub przeciw niemu; genu recesywnego lub przeciw niemu; genów o działaniu sumującym; genów o współdziałaniu epistatycznym; genów o współdziałaniu naddominującym
SELEKCJA-wybór zwierząt do hodowli , wybór rodziców następnego pokolenia
1. osobniki wybrane
2.osobniki stare, chore, niepłodne
Ze względu na:
I. końcowy efekt: kierunkowa; stabilizacyjna; rozdzielcza
II. rodzaj reakcji na selekcję: bezpośrednia; pośrednia
III. liczbę decyzji selekcyjnych: jednostopniowa; wielostopniowa
IV. wielkość jedności selekcyjnej: indywidualna; rdzeniowa
V. liczbę doskonalonych cech: jedna cecha; kilka cech
VI. nieadytywne działanie genów: powrotna; powrotna-przemienna
SELEKCJA
Pozytywna- hodowca wybiera najlepsze osobniki, zróżnicowane w poziomie rozrodu
Negatywna- usuwanie, np. chorych zwierząt
SELEKCJA
- nielosowe różnicowanie poziomów rozmnażania zwierząt
- powodujące zmiany w genotypie i fenotypie zwierzęcia
- musi być prowadzona ciągle (kilkakrotnie w roku)
- sukcesywnie z pokolenia na pokolenie
S.NATURALNA- dotycząca zwierząt żyjących ( geny korzystne dla gatunku)
S. SZTUCZNA- dotycząca zwierząt w gospodarstwie ( geny korzystne dla hodowcy)
SELEKCJA KIERUNKOWA-średnie wartości coraz większe, zmienność w podobnych granicach- xp0<xp1<xp2
SELEKCJA STABILIZUJĄCA- zmienność ulega zawężeniu, utrzymanie pokrojowego wzorca- xp0=xpn
SELEKCJA ROZDZIELCZA-tworzą się dwie populacje, wzorzec taki sam ,ale jedno + druga-;np., gdy chcemy otrzymać miniaturki
SELEKCJA- wybór z pokolenia na pokolenie, należy zachować ciągłość
RODZINA- grupa zwierząt silnie ze sobą spokrewnionych- selekcja ze względu na cechy niskoodziedziczalne; doskonali się na kilka cech użytkowych.
ZE WZGLĘDU NA LICZBĘ DOSKONALONYCH CECH:
SELEKCJA NASTĘPCZA-hodowca doskonali najpierw jedną cechę, później kolejne przez kilka pokoleń ( u bydła 5-7 lat). Wada: długi czas przemian, ewentualne zaprzestanie jednej cechy przy kształceniu drugiej i kolejnych
SELEKCJA NIEZALEŻNA- hodowca ustala pewne minimum dla zwierzęcia, które to zwierzę musi spełniać, aby zostało zakwalifikowane. Gdy zwierzę przekroczy minimum zostanie wyselekcjonowane.
SELEKCJA WG INDEKSU SELEKCYJNEGO
1.indeks dla doskonalenia owiec wełnistych
W=1,64x1+ 3,79x2 + 1,97x3
x1-plenność
x2-wydajność wełny
x3- wysadność wełny
2.indeks selekcyjny krów:
I=x+2y
3.indeks selekcyjny buhajów:
dziś już nieaktualny, składa się z 4ech podindeksów: produkcyjny 0,5%; pokroju 0,3%; płodności- wiek przy 1ym wycieleniu; komórek somatycznych( najlepiej mało)
O wartości decyduje miejsce w rankingu .
SELEKCJA POWROTNA- mieszańce są poddawane kontroli- pod względem wartości cech selekcjonowanych. Wynik jest podstawą do selekcji.
CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE SKUTECZNOŚĆ SELEKCJI ZWIERZĄT:
Dokładność oszacowania wartości fenotypowej i genetycznej cech
Płodność i plenność wyselekcjonowanych zwierząt
Genetyczna zmienność w wyselekcjonowanym stadzie
Trafność wyboru par zwierząt do rozpłodu
Umiejętność wytyczania realnego planu doskonalenia populacji lub stada
POSTĘP GENEYCZNY=ZYSK to miara reakcji populacji na selekcję. To różnica pomiędzy wartością genetyczną pokolenia potomnego, a średnią wartością genetyczną pokolenia rodzicielskiego, z którego zostali wybrani rodzice.
WZORY NA POSTĘP GENETYCZNY
1.postęp hodowlany zrealizowany:
∆G=G1-G0
∆G- postęp hodowlany
G1-wartość hodowlana pokolenia potomnego
G0- wartość hodowlana pokolenia rodzicielskiego
2.postęp hodowlany przewidywany:
∆G=rgp(Pr-P)h
∆G- postęp hodowlany
rgp-Współczynnik korelacji między wartością genetyczną osobnika a fenotypem źródła informacji
(Pr-P)-różnica selekcyjna
h- pierwiastek odziedziczalności
postęp hodowlany na 1y rok użytkowania
∆G=∆G/T
ŚCIEŻKI PRZEKAZANIA GENETYCZNEJ WYŻSZOŚCI Z POKOLENIA NA POKOLENIE:
BUHAJE:
-ojcowie buhajów ( BB)
-ojcowie krów ( BK)
KROWY:
-matki buhajów (KB)
-matki krów (KK)
Wielkość populacji |
BB |
BK |
KB |
KK |
0,1 |
- |
- |
75 |
25 |
2 |
43 |
18 |
33 |
6 |
10 |
46 |
24 |
24 |
6 |
200 |
55 |
13 |
27 |
5 |
400 |
44 |
25 |
28 |
3 |
500 |
54 |
18 |
23 |
5 |
4000 |
51 |
23 |
20 |
6 |
WZORY NA POSTĘP PRODUKCYJNY( występuje, gdy jest postęp genetyczny i środowiskowy; efekt- wzrost wydajności z pokolenia na pokolenie):
na jedno pokolenie:
∆P=Pp-Pr
na jeden rok użytkowania:
∆P'=∆P/T
Pp- średnia wartość fenotypowa cech potomstwa
Pr- średnia wartość fenotypowa cechy w pokoleniu rodzicielskim
∆P'- postęp produkcyjny na 1 rok użytkowania
T- odstęp pokoleń
KRYTERIA DOBORU ZWIERZĄT DO HODOWLI:
Kryteriami zwierząt nazywamy źródła informacji o wartości użytkowej i hodowlanej zwierzęcia.
DZIELIMY NA:
1.kryteria prognatyczne- mówi w sposób przybliżony o przydatności zwierzęcia
stan zdrowiakondycja
genetyczna odporność na chorob temperament
pokrój wczesność dojrzewania
konstytucja zdolność poboru paszy
długowieczność wydajność produktów
2.kryteria rzeczywiste- określają z błędem wartość użytkową i hodowlana zwierzęcia
wydajność własna, krewnych, potomków
średnia wydajność stada
A)PROGNATYCZNE
STAN ZDROWIA-te o zmienionej budowie usuwa się z hodowli. Nie zostawia się zwierząt chorych w stadzie. Pozostawienie powoduje wzrost liczebności osobników chorych, upadki, zwiększenie genów letalnych, błędne wnioskowanie o wartości użytkowej.
GENETYCZNA ODPORNOŚĆ NA CHOROBY-niektóre gatunki zwierząt są uodpornione na pewne choroby. Polskie rasy są odporne na stres. U owiec i kóz występuje odporność na endopasożyty. U zebr występuje odporność na piroplazmozę( niszczenie czerwonych ciałek krwi).
POKRÓJ-zespół cech zewnętrznych morfologicznych zwierzęcia. Podlega ocenie. Każda rasa ma określony wzorzec. Ważny, bo: ocena daje możliwość zapobiegania przerasowaiu; umożliwia identyfikację rasową; uzyskanie osobników o podobnej budowie ( drób, psy, koty, gołębie); wyższe cechy zwierząt; ciekawszy
Metody oceny pokroju: punktowa( max 100 pkt do zdobycia u danego zwierzęcia)-włączona do indeksu; bonitacja( owiec) -cechy budowy + cechy wełny; prostokąta; porównawcza (często na aukcjach, konkursach)
KONSTYTUCJA-to stan anatomiczny określający jego reakcję na czynniki zewnętrzne.
Ordynarna; Twarda (konie arabskie); Surowa; Delikatna
TEMPERAMENT-zewnętrzny obraz zachowania zwierzęcia
-żywy-zrównoważony
-nerwowy
-flegmatyczny
KONDYCJA-aktualny stan fizjologiczny zwierzęcia, zależy od WYDAJNOŚĆ POTOMSTWA czynników zewnętrznych: wyżywienia, utrzymanie, pielęgnacja.
1.HODOWLANA-do otrzymania nie zapaszonych (rozpłodowe)
2.WYŚĆIGOWA -cienka skóra, jędrne mięśnie, sucha sylwetka
3.WTSTAWOWA -hodowlana, , bardziej zaokrąglona, sierść lśniąca, dobrze utrzymane kopyta i sierść , racice
4.GŁODOWA-matowa sierść, chude
5.OPASOWE- o cechach mięsnych i tłuszczowych, intensywne żywienie przed ubojem
ZDOLNOŚĆ WYKORZYSTANIA PASZY- zależy od czynników genetycznych: gatunku, rasy.
DŁUGOWIECZNOŚĆ-cecha gatunkowa, wiek, do którego zwierzę może dożyć w warunkach naturalnych.
WYDAJNOŚĆ PRZODKÓW-wraz z pokoleniami może dochodzić do wahań.
B) RZECZYWISTE
WYDAJNOŚĆ WŁASNA-najlepsza, gdy zwierzęta nie są doskonalone pod względem cech dotyczących płci
- istotna, ocena cech związanych z płcią, np.buhaje, koguty. Również do oceny mięsności kur. Minusem jest długi okres oczekiwania na ocenę.
WYDAJNOŚĆ BOCZNYCH KREWNYCH
-rodzeństwa
-półrodzeństwo
-kuzynostwo
1-dobre ze względu na szybki czas uzyskania oceny
2- doskonalona cecha związana z płcią
WYDAJNOŚĆ STADA MACIERZYSTEGO-świadczy o wartości genetycznej zwierząt
KOJARZENIE- łączenie zwierząt w obrębie jednej rasy w celu uzyskania potomstwa czysto rasowego.
KRZYŻOWANIE- łączenie ze sobą osobników należących do różnych ras lub spokrewnionych gatunków.
Mają na celu poprawę genotypu osobników potomnych.
SYSTEMY KOJARZEŃ:
-kojarzenie niekrewniacze - połączenie osobników nie spokrewnionych ze sobą w określonym stopniu.
Rodzaje:
1.Wolne
2.Szczytowe
3.,,odświeżanie krwi”
Ważne aby samiec i samica nie były ze sobą spokrewnione do piątego pokolenia włącznie.
Kojarzenie wolne - proste, dla hodowcy przynosi wymagane korzyści
Kojarzenie szczytowe -osobniki łączone nie są ze sobą spokrewnione. Samiec (partner) nie spokrewnionych ze sobą partnerek jest w dużym stopniu zinbredowany.Odświeżanie krwi - stado samic powstających w wyniku kojrzenia krewniaczego, jest w dużym stopniu zinbredowane.
- kojarzenie krewniacze- łączy się ze sobą osobniki spokrewnione:
1.Kojarzenie kazirodcze- osobniki spokrewnione w stopniu wysokim 0,5 i więcej (pełne rodzeństwo)
2.Kojarzenie krewniacze właściwe R=0,1 do 0,5
Stosowane po to by uzyskać osobniki homozygotyczne
CEL STOSOWANIA OJARZENIA KREWNIACZEGO:
1. Dostosowanie genotypów zwierząt tworzących stada zarodowe.
2.Formowanie wybitnych rodzin w tych stadach.
3.Tworzenie zinbredowanych linii hodowlanych.
4. Utrwalenie cech wytworzonych nowych ras zwierzat.
5. Testowanie reproduktów na nosicielstwo recesywnych genów letalnych.Kojarzenie właściwe, np.: ciągłe łączenie ze sobą półrodzeństwa w efekcie otrzymujemy F=1.
Umiarkowane- współczynnik gdy F jest mniejsze niż 1.
KOJARZENIE NIEKREWNIACZE
Efekty genetyczne:
-podobne do efektów krzyżowania, a przeciwne do efektów kojarzenia krewniaczego
-wzrost heterozygotyczności w wielu parach genów-mniejsza wartość hodowlana (genetyczna) potomstwa
Efekty fenotypowe:
-duża średnia wartość fenotypowa cech potomstwa
-brak depresji inbredowej w płodności, plenności, nieśności
-potomstwo takie cechuje się dużym wigorem, większą odpornością, lepiej wzrasta i się rozwija
KOJARZENIE KREWNIACZE
Efekty genetyczne:
-wzrost homozygotyczności w wielu parach genów
Linia hodowlana-grupa zwierząt tego samego gatunku spokrewnionych ze sobą w stopniu w najwyższym R= 0,25 przez jednego przodka nazywanego założycielem rodu. Zwiększenie szansy uzyskania zmienności genetycznej.
Linia zinbredowana- osobniki są zinbredowane ,( grupa zinbredowana linia zawierająca w dużym stopniu ze sobą zinbredowane osobniki F= co najmniej 0,375 i SA homozygotyczne.
Zinbredowana linia hodowlana- specyficzna grupa zwierząt która powstała w wyniku połączenia ze sobą produktów kojarzenia krewniaczego ale produktów hodowli na linię.
Kojarzenie zwierząt ma na celu szybkie wykorzystanie genów obcych ras.
W zależności od celu są 2 grupy:
1.Metody krzyżowania które mają na celu wykorzystanie i adaptację obcych ras:
-uszlachetniające
-wypierające
-przejściowe
-twórcze
2.Metody które mają na celu wywołanie i wykorzystanie efektów heterozji:
-towarowe
-przemienne
3.Bastardyzacja- in. Krzyżowanie między gatunkowe (kiedy gatunki SA ze sobą zpokrewnione).