Scenariusz Jasełek
opracowanie Anna Jankowska
Prowadzący:
Serdecznie witam wszystkich zgromadzonych, zaproszonych gości, pracowników szkoły, rodziców i uczniów, którzy tu w tej chwili , na nasze Jasełka tak licznie przybyli.
Nad światem noc głucha, w dalekim Betlejem malutka stajenka, na niebie świeci gwiazda betlejemska. W maleńkiej stajence matka syna rodzi, wśród zwierząt i śpiących pasterzy na świat On przychodzi. Jezu nasz Panie ,matka Twoja miła, nie mając nic innego, siankiem Cię okryła. Leżysz sobie w żłobie - o Mocy Święta hołd Ci pierwsze złożyły zwierzęta.
Pierwszy bury osiołek nad nim się pochylił. Widząc, że dziecina cichuteńko kwili, zaryczał jak umiał najmilej, najczulej:
Uczeń:
Zabawiać Cię będę, do snu Cię utulę, przytul swoją główkę do mojego pyska, wnet przyśni Ci się słońce i trawa soczysta.
Prowadzący:
Za osiołkiem baran na Jezusa zerka:
Uczeń :
Przydałaby się Tobie cieplutka kołderka, smutno patrzeć na Twój goły brzuszek, przyjmij ode mnie mój ciepły kożuszek. Cieplutko Ci w nim będzie mój Jezusku drogi, to Ci przysięgam na me baranie rogi.
Prowadzący:
Para wołu, co obok żłóbka stała, jednym zgodnym głosem zawołała:
Uczniowie:
Byś głodu nigdy nie cierpiał przypadkiem, mleka i mięsa damy Ci pod dostatkiem.
Prowadzący:
Zwierzęta przed, którymi pasterze trzody swojej strzegli, także do Betlejem do stajenki przybiegli. Wilk, co ma ostre pazury i wielkie zębiska, nieśmiało między osła i barana się wciska:
Uczeń:
Przysiądę tu sobie cichutko na murku, opowiem Ci bajkę o Czerwonym Kapturku.
Prowadzący:
Za wilkiem rudy lis chyłkiem przemyka:
Uczeń:
Przyniosłem Ci gąskę, najtłustszą z kurnika.
Prowadzący:
Pasterze, ciężką pracą utrudzeni, śpią snem kamiennym okrutnie zmęczeni. Pan Bóg, widząc, że nic obudzić ich nie zdoła, posyła z nieba swego Anioła. Posłaniec boży - tupnął nogą zamaszyście.
Uczeń:
Śpiochy, obudźcie się wreszcie, czy nic nie widzicie - na ziemię przyszedł świata zbawiciel! Ze snu się otrząsajcie, chwałę należną Panu oddajcie!
Prowadzący:
Pasterze na równe nogi się zerwali, widząc dziecię w żłobie oczy ze zdumienia długo przecierali, do żłóbka podeszli, hołd Panu oddali.
Uczniowie:
Dzieciątko boże, Panie nasz wielki, przyszedłeś na świat w naszej stajence. Swoje życie i nasz los w Twoje oddajemy ręce. Gdy Ty będziesz z nami nie straszna nam żadna trwoga, bo Ty wskażesz nam drogę do Boga.
Prowadzący:
Świeci gwiazda betlejemska, drogę oświetla jej jasność nieziemska. Idą trzej królowie, trzej mędrcy ze Wschodu, idą złożyć pokłon Królowi Narodów. Choć zmęczeni długą drogą, to idą z ochotą, niosąc Panu w podarku mirrę, kadzidło i złoto.
Kolęda - „Mędrcy świata monarchowie”
Uczeń:
Tyś zbawcą świata i odkupicielem, panem nad pany i nam przyjacielem. Przyjmij od nas te dary, które Ci składamy - to najcenniejsze z tego co mamy.
Prowadzący:
Radują się królowie, pasterze się radują, wesołą kolędę Panu wyśpiewują.
Kolęda „Dzisiaj w Betlejem”
Prowadzący:
Wtem słychać jakieś gwary, tam w dali popatrzcie, to idą uczniowie ze szkoły trzynaście. Za nimi - ledwo wzrokiem uchwycę - idą zmęczeni z pracy rodzice. Osób idzie wiele - idą i nauczyciele!
Uczeń:
My jesteśmy z tej szkoły, w darze Ci niesiemy nasze czyste serca i piękne oceny.
Uczeń:
Dodaj nam siły, chęci do nauki i pracy - o to Cię prosimy - my mali Polacy.
Uczeń:
Przyszliśmy do Ciebie gromadką wesołą, czuwaj Panie nad naszą szkołą. Niech przyjaźń i zgoda panują tu wiecznie - niech każdy czuje się u nas bezpiecznie.
Rodzic:
My rodzice - w darze Ci niesiemy, nasz trud codzienny i nasze problemy - pracę zawodową, dzieci wychowanie - łatwiej iść przez życie z Tobą razem Panie.
Rodzic:
Błogosław nam dzisiaj Dzieciąteczko boże, gdy po nocy świętej ranne wstaną zorze, do kraju naszego z powrotem wrócimy - z błogosławieństwem od bożej Dzieciny.
Nauczyciel:
My szkoły tej nauczyciele, też chcemy w podarku dać Tobie wiele. Życie nasze rodzinne, pracę z dziećmi w szkole - wśród radości i smutków, w trudzie i mozole.
Nauczyciel:
By, pokolenie, które wychowamy - było otwarte na wszelkie przemiany - znało, co to miłość, dobroć, ceniło wartość nauki - daj nam dar nauczania tej trudnej sztuki.
Nauczyciel:
A na zakrętach życia, w chwilach zwątpienia - niech nie zapomną Twojego imienia.
Prowadzący:
Na całym świecie rozbrzmiewa kolęda, głosząc wszem i wobec, że nadchodzą święta. I choć pieśni te wspólny cel mają - to w różnych krajach różnie je śpiewają
Kolęda angielska.
Prowadzący:
Ale żeby było bardziej po swojsku, zaśpiewajmy kolędę po polsku.
Tą kolędą kończymy Jasełka - niech radosne i wesołe będą te święta, a Nowy Rok, co niesie róg obfitości - niech do Waszych drzwi zapuka i u Was się rozgości.
Kolęda
napisała Anna Jankowska
pedagog szkolny