PIERWOTNE I WTÓRNE ZWIĄZKI SPOŁECZNE

Ferdinand Tὄnnies

„Wspólnota i stowarzyszenie”

- między ludźmi występują wielorakie relacje i oddziaływania - STOSUNKI WZAJEMNEJ AFIRMACJI . Stosunki te to „jedność w wielkości” / „wielkość w jedności” popieranie się wspomaganie, spójne działanie wewnętrzne i zewnętrzne to ZWIĄZEK

Wspólnota a stowarzyszenie:

Wspólnota -GEMEINSCHAFT (z niem. pospolity, prosty, potem rozumiany jako wspólnie, później jako gmina)

Stowarzyszenie GESELLSCHAFT (z niem. czeladnik potem towarzysz potem spółka)

Wspólnota Stowarzyszenie

intymne, zamknięte w wąskim kręgu życie publiczne, światowe

od chwili narodzin, na dobre i na złe można dołączyć

przykłady:

wspólnota rodzinna, języka, obyczaju stowarzyszenie zarobkowe, naukowe

pojęcie stare (wspólnota na wsi) pojęcie nowe (miasto) [uwaga! UPROSZCZENIE]

forma współżycia forma przejściowa

dobra wspólne; wzajemna przynależność rozróżnienie dóbr; oddzielne jednostki, działają na rzecz do siebie ogółu

cielesna obecność, wyrażana w czynach i porównywanie możliwych świadczeń; dobra materialne

słowach

Wspólnota: krwi mająca swoje terytorium i przekształca się w wspólnotę ducha.

więź życia animalnego więź życia mentalnego

Te nakładające się relacje tworzą najbardziej ludzki rodzaj wspólnoty: taki sam stosunek do człowieczeństwa, posiadanej ziemi i świętych miejsc, bóstw.

Trzy typy:

1) POKREWIEŃSRTWO; wspólne siedlisko „ciało” tj. wspólny dach, wspólne sprzęty, jedzenie, pamięć o zmarłych. Pragnienie wspólnej bliskości i miłości. Czują się u siebie.

Autorytet: ojciec. Pierwotnie funkcja sędziego, hamującego młodzieńczy zapał.

2)SĄSIEDZTWO; najbardziej charakterystyczne na wsi, gdzie ziemie są koło siebie, co powoduje wspólną pracę i ład, modlitwę o powodzenie dla całej okolicy. Podstawą takiej wspólnoty jest współzamieszkiwanie, choć i bez tego jest to możliwe, przy częstych spotkaniach i wspólnych obyczajach.

Autorytet: Książe (właściciel ziemski). Pierwotnie funkcja wodza, który przejawia siłę w walce i bierze za nią odpowiedzialność.

3)PRZYJAŹŃ warunek i skutek wspólnej pracy. Potrzebne częste kontakty, a które najłatwiej w mieście. Trwałość relacji nadaje wytworzona boskość. Stosunki te są związane z przypadkiem i wyborem.

Autorytet: mistrz, wobec czeladników, uczniów. Pierwotnie funkcja kapłana, pełnego mądrości.

Podane wyżej przymioty autorytetów mogą się krzyżować i uzupełniać.

Konwencja- ustalone „prawo naturalne” stowarzyszenia, składające się z ustaleń i reguł bardzo różnego pochodzenia. Konwencja nie może być utożsamiana z tradycją ludową czy obyczajem, bo konwencja jest pożądana przez i dla jednostki, a tradycja dla powszechnej tradycji.

---