Diano, królowo nocy,
W całej swej lśniącej piękności,
Oświeć nas tutaj/dziś
I swym srebrnym promieniem,
Otwórz bramy snów/marzeń;
Wzrastaj jaśniejąca i czysta.
Na ziemi i niebie i morzu,
Twa magiczna tajemnica,
Jej urok rzucony,
Gdziekolwiek liść wyrośnie,
Gdziekolwiek fala spłynie,
Aż wszystko przeminie.
O sekretna królowo mocy,
W tej zaklętej godzinie,
Prosimy o twe błogosławieństwo.
Niech fortuny łaska spłynie,
Na wszystkie prawdziwe wiedźmy.
O Pani Księżyca!
Wszyscy pochodzimy od Bogini
I do Niej powrócimy
Tak jak kropla deszczu
Wraca do Oceanu
Kopyto i Róg, Kopyto i Róg
Wszystko, co umiera, odrodzi się
Zboża i Ziarno, Zboża i Ziarno
Wszystko, co upadnie, powstanie znów
(chórek)
Mędrzec i Przyjaciel, Mędrzec i Przyjaciel
Dar mądrości będzie nam dany
Przyjaciel i Mędrzec, Przyjaciel i Mędrzec
Mądrość jest darem wieku
W chłodny wieczór zbierali się razem.
Pod gwiazdami lśniącymi nad łąką, w kręg, wokół starego Dębu.
W czasie wyznaczonym poprzez cykle ziemi...
I przez cykle księżyca.
Wewnątrz kręgu często stawała kobieta,
Równa wszystkim innym, czekającym na jej słowa.
Jedna z, wielu, które zwą wiedźmami,
Pogankami, nauczycielkami mądrości ziemi.
I ludzie wzrastali w naukach, jakie im dawała,
Zioła leczyły ich ciała, ich woń wypełniała ich dusze.
Usłysz śpiew ich łagodnych zaklęć,
Wzywających mędrców, gdy świętują w tańcu i pieśni.
Refren, to powtarzane jak Mantua różne imiona Jedynej Bogini Matki
Isis, Astarte, Diana, Hekate, Demeter, Kali...Inanna...
Byli i ci, co przyszli po władzę i dominację.
Byli łaskawi w swej mądrości umarłego na krzyżu.
Oni pragnęli kontroli nad zwykłym ludem,
Przez poddanie się żądaniom rzymskiego kościoła.
I papież zarządził inkwizycję.
Jako wojnę przeciw kobietom, których się obawiali.
W tym holokauście, w wieku zła,
Dziewięć milionów europejskich kobiet zostało zgładzonych.
I historia mów o tych, co setkami,
Trzymając się za ręce, wybrali śmierć w morzu.
Kiedy wznosząc pieśni sławiące Boginię Matkę
Odmawiały zdrady, kobiety umierały by być wolne.
Isis, Astarte, Diana, Hekate, Kali...Inanna...
Dziś Ziemia sama jest Wiedźmą, a my ją spalamy.
Rozrywamy ją kopalniami i trujemy swoimi wojnami.
Ale dla Nas wciąż wciąż Ziemia jest poganką, nauczycielką i matką.
Tkająca słowa światła, które trzymają nas przy życiu.
Ona daje nam wzrok byśmy widzieli poprzez chaos
Ona daje nam odwagę, a naszą wolą jest przetrwać.