Warzywa przeznaczone są głównie na zaopatrzenie rynku wewnętrznego.
Duża powierzchnia uprawy warzyw, stawia nas w czołówce europejskich producentów.
Centralne położenie Polski w Europie oraz umiarkowany klimat stwarzają możliwości uprawy większości gatunków warzyw na obszarze całego kraju
Warzywa uprawiane są głównie w gospodarstwach indywidualnych.
Wprowadzenie nowych technologii i modernizacja produkcji polowej wymagają większej koncentracji upraw warzywniczych i zwiększenia ich areału. W ostatnich latach taki kierunek zmian jest wyraźny, gdyż tylko gospodarstwa zdolne finansowo do wprowadzenia nowoczesnych technologii i zmechanizowania upraw będą mogły konkurować z gospodarstwami z innych krajów unijnych. Osobne zagadnienie stanowi produkcja ekologiczna, uważana za bardziej pracochłonną od konwencjonalnej. Stanowi ona około 0,2% ogólnej produkcji warzyw i wykazuje tendencję spadkową, ze względu na wyższe koszty, problemy z ochroną i nawożeniem, a także ze zbytem.
Zbiory warzyw gruntowych silnie wahają się w poszczególnych latach. Wpływa to na ogromną zmienność podaży i występowanie okresów nadmiaru i niedoboru produktów na rynku krajowym. Skutkiem wahań zbiorów, a także zmian koniunktury na rynkach zbytu jest ogromna zmienność cen produktów ogrodniczych.
Opłacalność produkcji jest bardzo zróżnicowana w zależności od: skali produkcji, jej efektywności, przyjętych rozwiązań technologicznych w uprawie, kierunku zbytu itp.
Perspektywy
Wzrost ogólnej powierzchni uprawy warzyw jest mało prawdopodobny, nastąpi natomiast wzrost powierzchni gospodarstw, przy jednoczesnym zmniejszeniu się ich liczby.
W związku z wymaganiami importerów i sieci handlowych wzrośnie liczba upraw certyfikowanych — prowadzonych zgodnie z wymaganiami systemu EUREPGAP, integrowanych i ekologicznych.
Zwiększenie produkcji warzyw, zarówno w uprawach polowych, jak i pod osłonami, będzie wynikało ze wzrostu plonów, w związku z wprowadzaniem nowych technologii i postępu biologicznego.
W przetwórstwie warzyw rośnie udział mrożonek, warzyw suszonych, soków i napojów oraz tzw. żywności nisko przetworzonej (np. sałatki warzywne). Będzie to powodowało wzrost popytu na te warzywa, które mogą być w ten sposób przetwarzane (np. warzywa korzeniowe, pomidory, kapusta pekińska, sałata).
Wzrost zapotrzebowania na niektóre gatunki może wynikać również z rozwoju możliwości eksportu przetworów warzywnych lub warzyw świeżych.
Dalszy rozwój warzywnictwa może być także uzależniony od utworzenia organizacji producenckich oraz racjonalnej organizacji rynku obrotu warzywami przeznaczonymi do bezpośredniego spożycia (z odpowiednim zapleczem do przechowywania, uszlachetniania i pakowania warzyw).
Produkcja warzyw jest bardzo niestabilna Przyczyną tego jest sezonowość produkcji oraz jej wrażliwość na zmiany i ekstremalne warunki klimatyczne.
Konsumpcja spada z roku na rok, w stosunku do roku 2006. Jednak według wskaźnika łańcuchowego po 2007 roku utrzymuje się na mniej więcej stałym poziomie.
Ceny podobnie jak produkcja są niestabilne.
Determinanty produkcji: |
Determinanty konsumpcji |
|
|