WSTĘP:
Drewno jest jednym z najstarszych materiałów budowlanych. Jest ono stosowane na konstrukcje ścienne, konstrukcje więźby dachowej, podłogi, otwory drzwiowe i okienne oraz do wykończenia wewnętrznego budynków. Dużych ilości drewna używa się do deskowań i rusztowań budowlanych, na podkłady kolejowe. Rozwój budownictwa spowodował wzrost zapotrzebowania na drewno,, natomiast możliwości pokrycia potrzeb maleją. Skłania to do racjonalnego gospodarowania materiałem drzewnym , do wszechstronnego wykorzystywania wszelkiego rodzaju wtórnych surowców drzewnych do produkcji takich materiałów, jak: płyty wiórowo-cementowe, płyty pilśniowe, wyroby ze strużki drzewnej itp.
Drewno składa się z drewna (ok. 49,5%), tlenu (ok.43,8%), wodoru (ok.6,5%), azotu (ok.0,2%) i składników mineralnych w ilości ok. 1%.
Do właściwości technicznych drewna zaliczamy:
WILGOTNOŚĆ. Czynnik mający decydujący wpływ na inne właściwości techniczne drewna. drewno z drzew iglastych schnie szybciej niż drzew liściastych, zaś z pośród liściastych- drewno miękkie wysycha szybciej niż twarde. Drewno świeże po ścięciu ma wilgotność powyżej 35%, drewno powietrzno-suche 15-20%, zaś drewno przechowywane w pomieszczeniach suchych ma wilgotność 8-13%. Drewno zupełnie pozbawione wilgoci jest kruche, łamliwe i nie nadaje się do celów budowlanych .
SKURCZ I PĘCZNIENIE. Drewno wysychając kurczy się. Zjawisko skurczu jest szczególnie łatwo zauważalne przy suszeniu drewna od wilgotności poniżej 25%. Przy nasyceniu wodą drewno ulega pęcznieniu.
GĘSTOŚĆ. Wynosi niezależnie od rodzaju 1,5-1,55 g/cm^3. Natomiast gęstość pozorna jest bardzo różnorodna, zależnie od gatunku drzewa i wilgotności.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE. Wykazuje je drewno przy sile działającej wzdłuż włókien, najmniejszą zaś przy sile działającej w kierunku promienia drewna okrągłego.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ROZCIĄGANIE. Wzdłuż włókien jest zazwyczaj większa od wytrzymałości na ściskanie.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCINANIE jest największa dla przypadku przecinania włókien w poprzek, mniejsza- gdy ścinanie następuje w kierunku włókien, a najmniejsza- gdy naprężenia tnące działają w płaszczyznach średnicowych lub równoległych do nich- prostopadle do włókien.
TWARDOŚĆ drewna określa się przez pomiar siły potrzebnej na wciśnięcie w drewno kulki stalowej o przekroju 1cm^2, czyli korzystając z metody Janki. Twardość drewna wzrasta w miarę wzrostu gęstości pozornej drewna a maleje ze wzrostem wilgotności.
MODUŁ SPRĘŻYSTOŚCI PRZY ZGINANIU STATYCZNYM.
2.ROZWINIĘCIE:
Przeprowadzone przez nas doświadczenia składały się z dwóch części:
I-w części tej miałyśmy za zadanie zbadać wybrane właściwości techniczne drewna (przedmiotem badań było drewno bukowe)
II-w tej części porównywałyśmy zgodność cech fizycznych deszczułki z normami
Właściwości |
Próbki laboratoryjne |
Przeprowadzenie oznaczenia |
Wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien wg PN-79/D-04102 |
Próbki o wymiarach 20x20x30 mm |
Po określeniu przekroju z dokładnością 0,1 mm, wytrzymałość obliczamy wg wzoru: RcW = P / a∙b [MPa]
P - siła użyta do zniszczenia próbki [N] a - wymiar próbki w kierunku promieniowym [mm] b - wymiar próbki w kierunku stycznym [mm].
Próbka jest poddawana ściskaniu w maszynie probierczej, tak by zniszczenie nastąpiło w czasie 60-120 s. Bezpośrednio po badaniu określa się wilgotność próbki. |
Wytrzymałość na ściskanie w poprzek włókien wg PN-77/D-04229 |
Próbki prostopadłościenne o przekroju 20x20 mm i długości wzdłuż włókien 30 i 60 mm |
Po określeniu przekroju z dokładnością 0,1 mm, wytrzymałość obliczamy wg wzoru: RcP = P / a∙b [MPa] P - siła użyta do zniszczenia próbki [N] a - wymiar próbki w kierunku promieniowym [mm] b - wymiar próbki w kierunku stycznym [mm]
Próbka jest poddawana ściskaniu w maszynie probierczej, tak by naprężenie na granicy proporcjonalności nastąpiło w czasie 60-120 s. Badanie prowadzi się do wyraźnego przekroczenia umownej wytrzymałości. |
Wytrzymałość na ścinanie wzdłuż włókien wg PN-79/D-04105 |
|
Po określeniu wymiarów próbka jest umieszczana w maszynie probierczej w uchwycie jak na rysunku:
RYSUNEK
Po badaniu określa się wilgotność próbki. |
Wytrzymałość na rozciąganie wzdłuż włókien wg PN-81/D-04107 |
|
Po określeniu przekroju z dokładnością 0,1 mm jest poddawana rozciąganiu w maszynie probierczej, tak by zniszczenie nastąpiło w czasie 90-120 s. Bezpośrednio po badaniu określa się wilgotność próbki. |
Wytrzymałość na rozciąganie w poprzek włókien wg PN-81/D-04107 |
|
Po określeniu przekroju z dokładnością 0,1 mm jest poddawana rozciąganiu w maszynie probierczej w przyrządzie pokazanym na rysunku.
RYSUNEK
Rozciąganie przeprowadza się tak, by zniszczenie nastąpiło w czasie 90-120 s. Po badaniu określa się wilgotność próbki. |
Moduł sprężystości przy zginaniu statycznym wg PN-84/D-04152 |
Próbki o wymiarach: długości 21 do 22 grubości, szerokość i długość równe wymiarom badanej tarcicy, przy czym stosunek długości do szerokości >= 5:1 |
Po określeniu wymiarów z dokładnością do 0,1 mm próbka jest poddawana zginaniu statycznemu.
RYSUNEK
Próbka jest obciążana w sposób ciągły, przy tak dobranej stałej prędkości obciążania, by maksymalne dopuszczalne naprężenie w próbce wystąpiło w czasie 2-5 min. W równych przedziałach przyrostu obciążenia wykonuje się pomiar ugięcia próbki. Badanie próbki prowadzi się do osiągnięcia maksymalnej wartości obciążenia [N] . Moduł obliczamy ze wzoru:
E = (Pn - Pn-1)l3 x10/4bh3(Δf)
P - wartość obciążenia [ kN] l - odległość między podporami [mm] b,h - szerokość i grubość próbki [mm] Δf - przyrost ugięcia [mm]
|
Zestawienie danych i wyników do części I:
Lp. |
Rodzaj oznaczenia |
Dane do obliczeń |
Wynik oznaczenia |
||||||
1 |
Gęstość pozorna klocka bukowego |
wymiary [mm] |
29,4 x 21.3 x 20,1 |
Przy wilgotności 10%
gęstość ρ = |
|||||
|
|
objętość [cm3] |
12,59 |
Przy wilgotności 12% ρ 12=700 |
|||||
|
|
masa [g] |
8,8 |
|
|||||
|
|
wilgotność |
10% |
|
|||||
2 |
Wytrzymałość na ściskanie klocka bukowego |
Ściskanie wzdłuż włókien |
|||||||
|
|
wymiary [mm] |
20 x 20 x 30 |
Przy wilgotności 10%
wytrzymałość= |
|||||
|
|
wilgotność |
10% |
Przy wilgotności 12% R12=48,3[MPa] |
|||||
|
|
powierzchnia [mm] |
20 x 20 |
|
|||||
|
|
siła ściskająca [kN] |
21 |
|
|||||
|
|
Ściskanie w poprzek włókien |
|||||||
|
|
wymiary [mm] |
20 x 20 x 30 |
Przy wilgotności 10%
wytrzymałość= |
|||||
|
|
wilgotność |
10% |
Przy wilgotności 12% R12=13.02 [MPa] |
|||||
|
|
powierzchnia [mm] |
20 x 30 |
|
|||||
|
|
siła ściskająca [kN] |
8,4 |
|
|||||
3 |
Twardość statyczna klocka bukowego |
wilgotność |
10% |
promień kuli [mm] |
5,6 |
siła obciążająca [kN] |
11,4 |
Zestawienie wyników badań i norm do części II:
DANE IDENTYFIKACYJNE - KLASYFIKACJA I OZNACZENIA |
|||||||
Rodzaj drewna: Dąb |
Wilgotność 10% |
||||||
Typ wyrobu: P1 |
|||||||
Inne oznaczenia: Lewa |
|||||||
BADANIA WYROBU |
|||||||
Lp. |
Rodzaj badania |
Wynik badania |
Wymagania normowe |
||||
SPRAWDZENIA CECH ZEWNĘTRZNYCH |
|||||||
1 |
Sprawdzanie wymiarów |
||||||
|
grubość |
7,2 |
7 |
||||
|
szerokość |
41,5 |
30,35 |
||||
|
długość |
300 |
200,250,300,350,400 |
||||
|
wypust grubość |
3,9 |
5±0,1 |
||||
|
wypust szerokość |
4,4 |
5±0,3 |
||||
|
wpust wysokość |
3,9-4,3 |
5,2±0,1 |
||||
|
wpust głębokość |
5,6-6,7 |
6,0±0,3 |
||||
2 |
Sprawdzanie wad |
||||||
|
sęki |
brak |
dopuszczalne |
||||
|
pęknięcia |
występują |
dopuszczalne |
||||
|
wady budowy i zabarwienia |
brak |
dopuszczalne |
||||
|
zgnilizna |
brak |
dopuszczalne |
||||
|
uszkodzenia |
mechaniczne -p. górna: zaciągi |
niedopuszczalne |
||||
|
zabitka |
brak |
dopuszczalne |
3.WNIOSKI do części II:
Badana deszczułka kwalifikuje się do klasy III, ponieważ:
wymiary deszczułki nie są zgodne z normą, co zostało przedstawione w powyższej tabeli
na powierzchni górnej występują uszkodzenia mechaniczne w postaci zaciągów, co zgodnie z normą jest niedopuszczalne
BIBLIOGRAFIA:
Materiały budowlane, Ewa Osiecka, OWPW, Warszawa 2002.
Materiały budowlane z technologią betonu, E.Szymański, J.Kołakowski, Białystok 1992.