Słuch fonologiczny jest związany ze słuchem muzycznym. Usprawnienie słuchu fonologicznego uwrażliwia dziecko na piękno mowy. Ćwiczenia te podwyższają wyrazistość wypowiedzi i ich barwę. Ćwiczenie słuchu fonologicznego jest bezwarunkowo konieczne u dzieci głuchych i niedosłyszących. Pomocne jest także dla dzieci z wadami i zaburzeniami mowy oraz stymulujące dla dzieci prawidłowo się rozwijających.
Cechy fonologiczne mowy to: iloczas, tempo, akcent, intonacja.
Ćwiczenia te polegają na różnicowaniu czasu trwania dźwięków mowy.
Długie i krótkie wymawianie samogłosek ustnych: a, o, u, e, i, y. (wprowadzić schematy i ilustracje z pomocy logopedycznej J. Falany-Kozłowskiej "Układamy wzorce wymowy"). Prosimy dziecko o określenie czasu brzmienia danej samogłoski w umowny sposób ( długa , krótka ) np. przez wskazanie długiej lub krótkiej kreseczki zapisanej na kartce. Następnie dziecko samo odtwarza długość usłyszanej samogłoski.
Różnicowanie czasu trwania spółgłosek szczelinowych i półotwartych: f, w, s, z, ś, ź, sz, ż, ch, m, n. Prosimy dziecko o określenie czasu brzmienia danej spółgłoski w umowny sposób (długa , krótka) np. przez wskazanie długiej lub krótkiej kreseczki zapisanej na kartce. Następnie dziecko samo odtwarza długość usłyszanej spółgłoski (wprowadzamy schematy i obrazki głosek w oparciu o pomoc J. Falany-Kozłowskiej "Układamy wzorce wymowy")
Ćwiczenia powyższe możemy wykonywać w układach 2-3-4 i więcej głosek.
Ćwiczenia tempa wypowiedzi
Odpowiednie tempo jest ważne dla wyrazistości mowy. Czasami dzieci mówią zbyt szybko i trudno je zrozumieć. Aby zwolnić tempo wypowiedzi ćwiczymy podział wyrazów, a potem zdań na sylaby (wykorzystujemy do pracy cegiełki logopedyczne wydawnictwa P.W. D."APEX") Np. : ko-tek , pło-tek , pa-ra-sol, kra-sno-lu-dek Ko-tek się-dzi. Ko-tek się-dzi na pło-cie. Ma-ła O-la za-pom-nia-ła pa-ra-so-la. Tań-czy spie-wa ma-ły lu-dek, to jest wła-śnie kra-sno-lu-dek.
wypowiadamy zdanie w tempie wolnym i szybkim, a dziecko klaszcze lub gra na bębnie w odpowiedni sposób. Potem dziecko próbuje powtórzyć zdanie jednocześnie klaszcząc w dłonie.
ćwiczenie czynności mówienia w takt wykonywanych ruchów np. wypowiadamy zdanie: Pa- weł i- dzie po- wo- li, albo, Paweł biegnie szybko. Zachęcamy dziecko do wykonywania odpowiedniego ruchu w tempie prezentowanej wypowiedzi.
zabawa w "Ptaki w podróży"
lecą szybko- szybkie ruchy ramion
lecą wolno- wolne ruchy ramion
Zadania realizowane są na przemian, najpierw my wypowiadamy zdanie, a dziecko odtwarza tempo, potem role odwracają się.
Ćwiczenia akcentu wypowiedzi
Akcent zdaniowy to akcentowanie jednego członu wypowiedzi - najważniejszego.
Ćwiczenie akcentu zdaniowego: Historyjka o zwierzętach w lesie ( potrzebne figurki zwierząt i bębenek) Wystukać zdania z podziałem na sylaby: Lew i-dzie , Mał- pa i-dzie. Wypowiedzieć głośno zdania akcentując wyrazy znaczące. Pracujemy z dzieckiem stosując zmianę ról.
Akcent wyrazowy
Podkreślenie jednej sylaby w wyrazie (z reguły przedostatniej) - wypowiadamy pojedyncze wyrazy dzieląc je na sylaby. Następnie powtarzamy tę czynność z jednoczesnym klaskaniem. Głośniej wyklaskujemy sylabę akcentowaną. Prezentujemy różne układy dźwięków i dopasowujemy do nich odpowiednią etykietkę. Zadaniem dziecka jest dobranie wzoru do podanych wyrazów np. : mle- ko (o - o) sa- mo- lot (o - o - o )
Ćwiczenia intonacji wypowiedzi
Aby poprawnie rozumieć wypowiedzi dziecko uczy się rozpoznawania ich przebiegu intonacyjnego tzn. różnicowania zdań oznajmujących i pytających. W zdaniu oznajmującym intonacja opada w jej części końcowej, wzrasta zaś w zdaniu pytającym. Wypowiadamy zdanie na dwa różne sposoby. "Mama idzie ?" "Mama idzie", Następnie wypowiadamy jedno z tych zdań i pokazujemy dziecku odpowiedni układ klocków. Zadanie dziecka polega na układaniu klocków w zależności od linii intonacyjnej wypowiedzi. Zdanie pytające - Mama idzie ?
Zdanie oznajmujące - Mama idzie.
Ma ma i dzie. Intonacja opada
Udanych ćwiczeń. Autorka Beata Krupa
|