m4dobre, GRUPA 1


Ćw. M4

Artur Wiączek

WMiBM

Gr.11

Tablica Galtona. Mechaniczny model rozkładu normalnego.

Data

Ocena

Podpis

  1. Wprowadzenie

Tablica Galtona składa się z wielu rzędów kołeczków umieszczonych nad przegródkami. Na ów układ kołeczków sypiemy kuleczki z lejka, poszczególne kuleczki ulegają zderzeniom z kołeczkami, wpadając ostatecznie do przegródek.

Z tablicą Galtona wiąże się pojęcie odchylenia standardowego oraz teoria niepewności przypadkowych. Rozważania ograniczymy do pomiarów bezpośrednich, w których niepewności systematyczne są bardzo małe w stosunku do niepewności przypadkowych. Próba, czyli seria wyników x1, x2, x3,...,xn, obarczonych pewną niepewnością przypadkową, wyróżnia się tym, że największy z przyczynków niepewności systematycznej Δx jest bardzo mały w porównaniu z różnicą wyników skrajnych: maksymalnego xM i minimalnego xm: Δx << xM - xm.

Prawidłowości występujące w wynikach pomiarowych, wykazujących rozrzut statyczny omówimy na przykładzie próby dużej n = 100. W próbie takiej, niektóre wyniki powtarzają się. Oznaczmy przez x1, x2,..., xk, xK różniące się wyniki xi, uporządkowane w szereg rosnący (wskaźniki i = 1, 2, 3,..., n oznaczają numer kolejny wyniku, k - numer wyniku xk, różnego od innych, K - liczbę wyników xi. ) Liczbę wyników dających wartość xk oznaczamy przez nk. Oczywiście musi zachodzić związek:

Nk = N

k=1

Uporządkowane w ten sposób wyniki można przedstawić graficznie na histogramie. Na osi odciętych nanosi się przedziały klasowe - prawostronnie domknięte przedziały liczbowe, a na osi rzędnych liczebność nk lub liczebności względne nk / n. Histogram stanowi więc zbiór prostokątów o podstawie równej szerokości przedziału klasowego i wysokości równej liczebności nk klasy. Histogram pozwala łatwiej zauważyć prawidłowości występujące w serii wyników pomiarowych. Pewne wartości pojawiają się częściej, a inne, bardzo małe lub bardzo duże, występują rzadko. Dla każdej serii wyników pomiarowych, wykonanych dla tego samego obiektu, histogram przebiega nieco inaczej, lecz ogólne prawidłowości występują zawsze, dzięki czemu każdą próbę można przybliżyć za pomocą jednej, wspólnej krzywej, zwanej krzywą Gaussa lub krzywą gęstości rozkładu normalnego opisaną równaniem:

0x08 graphic

W wyrażeniu tym występują dwa parametry μ i δ, charakteryzujące mierzony obiekt: wartość oczekiwaną, będącą liczbą określającą położenie max. krzywej, odchylenie standardowe, charakteryzujące jej szerokość, czyli odchylenie wyników. Wielkość y(x) jest gęstością prawdopodobieństwa wyników pomiarowych..

  1. Pomiary

Zestaw przyrządów:

Opis doświadczenia:

Wykonaliśmy 800 pomiarów, następnie uporządkowaliśmy wyniki pomiarów, grupując razem wyniki jednakowe. Z pomiarów otrzymaliśmy serię 800 wyników, które podzieliliśmy na 17 grup.

Przypuszczamy, że rozkład ten jest rozkładem normalnym. W celu znalezienia wartości średniej x i średniego błędu kwadratowego Sx, wygodniej jest zapisać wynik w postaci tabeli typu I.

Na podstawie tabeli I sporządziliśmy tabelę II. Następnie znormalizowaliśmy rozkład doświadczalny za pomocą podstawienia: Ui = xi - x / Sx.

Na histogram wyników nanieśliśmy krzywą teoretyczną, co pozwoliło nam ocenić w przybliżeniu charakter rozkładu. Zwykle ocena taka nie jest wystarczająca i wówczas korzystamy z testu λ2 . W tym celu „zsypaliśmy'' końcowe grupy, tak, aby spełniony był warunek ni > 5. Ilość grup po tej operacji wynosiła m = 10, czyli ilość stopni swobody k = m-r (gdzie r oznacza liczbę parametrów rozkładu teoretycznego oraz dodatkowych, określających go warunków.) W tym przypadku k = 10-3 =7. Dla k=7 oraz znalezionej wartości X2, znajdujemy w tablicy V odpowiadające im prawdopodobieństwo P. Jeśli wartość prawdopodobieństwa P odczytana z tablicy przewyższa 0.01, to rozkład doświadczalny uznajemy za normalny.

  1. Opracowanie wyników

TABELA NR 1

xi

ni

ni*xi

/xi - x/

/xi - x/2

ni*/xi - x/2

Ui

1

2

2

7,82

61,15

122,3

4,010256

2

0

0

6,82

46,51

0

3,497436

3

0

0

5,82

33,87

0

2,984615

4

6

24

4,82

23,23

139,38

2,471795

5

22

110

3,82

14,59

320,98

1,958974

6

52

312

2,82

7,95

413,4

1,446154

7

105

735

1,82

3,31

347,55

0,933333

8

175

1400

0,82

0,67

117,25

0,420513

9

153

1377

0,18

0,03

4,59

0,092308

10

144

1440

1,18

1,39

200,16

0,605128

11

81

891

2,18

4,75

384,75

1,117949

12

37

444

3,18

10,11

374,07

1,630769

13

12

156

4,18

17,47

209,64

2,14359

14

4

56

5,18

26,83

107,32

2,65641

15

5

75

6,18

38,19

190,95

3,169231

16

1

16

7,18

51,55

51,55

3,682051

17

1

17

8,18

66,91

66,91

4,194872

Suma

800

7055

3050,8

Ui =

|xi - x|/Sx

Sx =

1,95

X =

ni* xi/ni

8,82

Ni =

(n*p*Ui)/Sx

Gdzie: Xi - kolejne przegrody,

Ni - ilość wszystkich kulek w i - tej przegrodzie,

X - wartość średnia.

TABELA NR 2

Xi

Ni

P/Ui/

Ni'=(nP/Ui/)/Sx

/Ni - Ni'/

/Ni - Ni'/2

/Ni - Ni'/2/Ni'

1

2

0,000128

0,052512821

3,79270631

3,79270631

72,2243878

2

0

0,00088

0,361025641

0,13033951

0,13033951

0,36102564

3

0

0,00464

1,903589744

3,62365391

3,62365391

1,90358974

4

6

0,018801

7,713230769

2,93515967

2,93515967

0,3805357

5

22

0,058558

24,02379487

4,09574568

4,09574568

0,17048704

6

52

0,140209

57,52164103

30,4885196

30,4885196

0,53003564

7

105

0,258077

105,8777436

0,77043381

0,77043381

0,00727664

8

175

0,365183

149,8186667

634,099548

634,099548

4,23244688

9

153

0,397246

162,9727179

99,4551033

99,4551033

0,61025615

10

144

0,332196

136,2855385

59,5129168

59,5129168

0,43667815

11

81

0,213558

87,61353846

43,738891

43,738891

0,49922525

12

37

0,105542

43,29928205

39,6809544

39,6809544

0,91643446

13

12

0,040098

16,45046154

19,8066079

19,8066079

1,20401533

14

4

0,011711

4,804512821

0,64724088

0,64724088

0,13471519

15

5

0,002629

1,078564103

15,3776595

15,3776595

14,2575295

16

1

0,000453

0,185846154

0,66284649

0,66284649

3,56664086

17

1

0,00006

0,024615385

0,95137515

0,95137515

38,6496154

Gdzie: Sx - średni błąd kwadratowy pojedynczego pomiaru

N - całkowita liczba pomiarów

Ui - parametr rozkładu

Wykres

0x08 graphic

4. Wnioski

Ten mechaniczny model rozkładu jakim jest tablica Galtona pozwala wyraźnie stwierdzić mechanizmy rządzące prawami rozkładu i hierarchią zdarzeń prawdopodobnych. Ten mechaniczny przykład jest jednym z najbardziej obrazowych doświadczeń przez nas wykonywanych. Poza tym jest bodaj jedynym doświadczeniem gdzie dokładność obliczeń nie zależy od dokładności w pomiarach (trudno się pomylić przy liczeniu kulek).

0x01 graphic

0x01 graphic



Wyszukiwarka