SZKOŁA GŁÓWNA SŁUŻBY POŻARNICZEJ

W WARSZAWIE

FIZYKOCHEMIA SPALANIA I WYBUCHÓW

Ćwiczenia laboratoryjne

Ćwiczenie nr 7

Oznaczenie palności tworzyw sztucznych metoda wskaźnika tlenowego

Wykonał;

asp. Roman Mucha

asp. Maciej Pietrucki

Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie palności tworzyw sztucznych metodą wskaźnika tlenowego wg PN-76/C-89020 oraz zapoznanie się z potrzebną aparaturą.

Metoda pomiarowa

Polega ona na ustaleniu minimalnego stężenia tlenu w mieszaninie tlenu i azotu, przy którym próbka badanego tworzywa umocowana w kolumnie pomiarowej pali się płomieniem. W badaniu wykorzystuje się przepływ podawanej z butli mieszaniny tlenu i azotu wzdłuż pionowo ustawionej próbki tworzywa, której górny koniec podpala się sondą palnikową. Przepływ gazu mierzą rotametry, zaś manostat służy do jego ustabilizowania. Gazy mieszają się ze sobą w aparacie i wpływają do komory spalania.W komorze spalania znajdowała się pionowo umieszczona próbka drewniana.

Przebieg badań

Jako pierwszą zamocowaliśmy próbkę drewnianą . Regulując wskaźnik tlenowy podpalaliśmy próbkę płomieniem i obserwowaliśmy jej zachowanie. Pierwsza próbka zapaliła się dopiero przy wskaźniku 40%. Drugą próbka była również drewniana i zapaliła się już po czterech sekundach przy wskaźniku tlenowym 38%.

Tabela pomiarowa

nr probki	NR PRÓBY	wskaźnik tlenowy WT [%]	CZAS PROBY [s]	wynik próby
1	1	29	14	NIE PALI SIĘ
1	2	40	80	PALI SIĘ DOBRZE
1	3	35		NIE PALI SIĘ
1	4	37		NIE PALI SIĘ
2	1	38	4	PALI SIĘ DOBRZE

Wnioski

Przeprowadzone badania nie są wiarygodne dla danej grupy materiału (drewno) ponieważ nie znaliśmy rodzaju drewna z jakiego była próbka, a także nie mieliśmy pewności czy pierwsza próbka nie została wcześniej pokryta materiałem ognioodpornym. Badaniu zostały poddane tylko dwie próbki z powodu bardzo małej ilości tlenu i azotu w butlach.

Wyznaczony wskaźnik w obydwu próbach był podobny 38 i 40 % dlatego obie próbki można zaliczyć do palnych.

Wyznaczony wskaźnik tlenowy można wykorzystać w celu porównawczej oceny zapalności tworzyw sztucznych. Na podstawie jego zmian można ocenić wpływ wypełniaczy i plastyfikatorów na spalanie tworzywa i skuteczność działania antypirenów. Wskaźnik tlenowy nie stanowi podstawy do klasyfikacji tworzyw pod względem zagrożenia pożarowego. Do scharakteryzowania zagrożenia pożarowego tworzywa należy oprócz wyników WT znać oznaczenia temperatury spalania, zapalenia, ciepła spalania, ilości wydzielanego dymu i analizy deriwatograficznej.

---