FINANSE PUBLICZNE I RYNKI FINANSOWE - WYKŁADY.
Wykład z dnia 18.05.2013 r.
Dochody z mienia
Można w różny sposób gospodarować mieniem. Jakie można wymienić sposoby gospodarowania, jeśli gmina posiada jakiś majątek:
Można go sprzedać - wpływ jednorazowy . Nie należy mylić sprzedaży z prywatyzacją , wpływy z prywatyzacji majątku zaliczamy do przychodów.
Jeśli gmina ma udziały w firmie komunalnej wówczas właściciel otrzymuje dywidendy
Jeśli chodzi o typ nieruchomości , biorąc pod uwagę nieruchomości gruntowe wyłączone z gospodarowania rolnego i leśnego - to można oddać nieruchomość w użytkowanie wieczyste - musi się to odbywać w formie przetargu .
I z takim oddaniem wiąże się kilka rodzajów opłat :
Opłata pierwsza - czyli osoba która wygrywa przetarg wnosi opłatę pierwszą, która wynosi od 15 do 25% ceny nieruchomości,
Potem w okresie trwania umowy musi wnosić opłaty roczne które mogą wynosić 0,3%, 1%, 3%,
Umowa o najmie użytkowaniu wieczystym przewiduje sposób i termin zagospodarowania działki. Jeśli osoba która nabyła nieruchomość nie zagospodaruje działki wówczas wnosi opłatę dodatkową wynosząca 10% wartości działki w pierwszym roku opóźnienia, za każdy rok opóźnienia. Czyli np.: w pierwszym roku 10% wartości, w roku drugim 20% wartości itd.,
Trwały zarząd - gmina może oddawać nieruchomość wyłącznie jednostkom organizacyjnym, np.: wodociągom gminnym. Wówczas nie ma przetargu bo jedynym beneficjentem mogą być wodociągi . Są opłaty roczne , trzykrotnie mniejsze niż przy użytkowaniu wieczystym a więc 0,1%, 0,3%, 1% . Te opłaty odnoszą się do ceny określonej przez biegłego. Wyłączone są z tej procedury nieruchomości pod drogi publiczne i związane z oświatą,
Opłaty za zajęcie pasa drogowego odnośnie dróg gminnych. Trzeba mieć zezwolenie aby zając pas drogowy , a pas drogowy zajmuje się z następujących powodów:
Robót,
Zajęcie na wyłączność,
Umieszczenie w pasie drogowym: obiektów budowlanych, reklam, infrastruktury technicznej.
Jeśli chodzi o zajęcie na wyłączność , umieszczenie obiektów budowlanych i reklam stawka nie może przekroczyć 10 zł za m2 rzutu za dzień. Natomiast jeśli chodzi o infrastrukturę techniczną wówczas opłata wynosi do 200 zł rzutu za m2 na rok. Kara wynosi 10-krotność opłatę. Kara płaci się wtedy gdy zajmie się bez zezwolenia, przekroczenie terminu lub powierzchni określonej w zezwoleniu,
Opłaty za parkowanie na drodze publicznej czy w miejscu publicznym. Warunkiem jest wyznaczenie strefy płatnego parkowania,
Opłata za wjazd do strefy śródmiejskiej (Londyn, Sztokholm). Stawka do 5 zł za wjazd,
Opłata za przejazd przez most, który musi być dłuższy niż 400 metrów,
Opłata za przewóz bromem.
Dotacje celowe
Generalnie rodzaje dotacji dzielą się tak jak zadania:
Dotacje na zadania zlecone
Zadania zlecone są w całości finansowane
Dotacje na zadania realizowane na podstawie porozumienia
Jeśli jest to porozumienie z administracją rządową również.
Dotacje na dofinansowanie zadań własnych
Zadania własne zgodnie z ustawą jednostka samorządu wykonuje na własną odpowiedzialność , we własnym imieniu , powinna za własne pieniądze . Czyli wydaje własne środki, jak jej brakuje , to może otrzymać dotacje.
Tytuły dotacji :
Kontrakt wojewódzki
Od roku 2000 wprowadzono taką zasadę że nie każda jednostka występuje do państwa o dofinansowanie , tylko do marszałka województwa. W efekcie marszałek województwa podpisuje z ministrem rozwoju regionalnego tzw. kontrakt wojewódzki. Daje on to, że umieszczenie inwestycji gmin w kontrakcie wojewódzkim nie gwarantuje otrzymania środków natomiast nie umieszczenie gwarantuje że gmina nie otrzyma. Wymagany jest udział własny co najmniej połowy kosztów,
Budowa szkół, udział własny wymagany przynajmniej 50%,
Edukacja na wsi,
Zagospodarowanie terenów po wojskach Federacji Rosyjskiej,
Budowa i remonty obiektów sportowych,
Budowa i remonty dróg.
Praca domowa
Rocznik statysty styczny lub GUS - dochody samorządu terytorialnego według źródeł i wydatki według działów.
Rozdział subwencji ogólnej
Każda jednostka samorządu otrzymuje subwencję ogólną. W przypadku gminy tak samo jak i w przypadku powiatu jest to: część wyrównawcza, część równoważąca i część oświatowa, do tego jeszcze gminy niektóre otrzymują część rekompensującą .
W 2009 r. 45 mld przeszło do samorządów z budżetu państwa w postaci subwencji. Struktura była następująca:
Część oświatowa - 73,7% ,
Część wyrównawcza - 19,5% ,
Część równoważąca - 3,6%,
Część regionalna - 1,9% ,
Część rekompensująca - 0,0% ,
Uzupełnienie - 1,3% .
Wielkość części jest ustalana co roku w ustawie budżetowej.
Część wyrównawcza
Poza oświatową jest to najważniejsza część. Żeby o niej mówić istotny jest wskaźnik dochodów znaczących . Otóż przyjmuje się dochody z dziesięciu źródeł w gminie jako znaczące:
Z podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego, od środków transportowych, czynności cywilnoprawnych, karty podatkowej,
Opłaty skarbowej i eksploatacyjnej,
Udziały w PIT i CIT.
Sumę dochodów dzieli się przez liczbę mieszkańców w danym roku.
Struktury kwoty podstawowej subwencji ogólnej
Kwota podstawowa jest po to żeby wyrównać dochody tych gminom , które z tych źródeł znaczących , nie mogą uzyskać dochodów równych średnim. Wyznaczone trzy progi (sytuacje ) ubóstwa:
g < 40% G -> 99% (40% G - g) + 41,97%G
40% G < g < 75% -> 83% (75% G - g) + 12,92% G
75% G - g < 92% G -> 76% ( 92% G - g )
Kwota uzupełniająca w części wyrównawczej jest obliczana dla gmin gdzie gęstość zaludnienia jest mniejsza niż gęstość zaludnienia w kraju
gz < GZ (jw.)
17% G ∙ (GZ - gz) / GZ
Dla gmin o g > 150% G -> cz. Równoważąca
Część równoważąca = wpłaty gmin najbogatszych (części nadwyżki g > 150% średniej z dochodów jw.) + jw. 50% -> gm. m. (dodatki mieszkaniowe) + ¼ do gmin wiejskich i miejsko-wiejskich również z przeznaczeniem na dodatki mieszkaniowe + ¼ dla gmin wiejskich i miejsko- wiejskich które nie mogą uzyskać dużych dochodów z podatku rolnego, leśnego.
Część oświatowa tym się różni od pozostałych że jest ustalana na jednakowych zasadach dla wszystkich szczebli samorządu, czyli gminy, powiatu i województwa. Podstawą jest liczba uczniów przeliczeniowych.
Część oświatowa subwencji składa się z trzech części :
Kwota bazowa
Ma odzwierciedlać rzeczywistą liczbę uczniów. Można powiedzieć że ta kwota z biegiem czasu , zbliża się do tej rzeczywistej liczby uczniów , ponieważ występują różne przeliczniki, chodzi tu liczbę uczniów dzieci i młodzieży czyli w wieku szkolnym, w szkole publicznej i w szkole niepublicznej, liczbę uczniów dorosłych w szkole publicznej, w szkole niepublicznej
Kwota uzupełniająca
Ma kilka sytuacji , kiedy do tej bazowej kwoty można doliczać kolejnych uczniów przeliczeniowych z różnych tytułów . I tak np.: są szkoły wiejskie, trzech uczniów w szkole na wsi daje ucznia przeliczeniowego. Dalej występują przeliczniki związane z typem szkoły. Jest również kilka przeliczników związanych z niepełnosprawnością.
Kwota na zadania pozaszkolne
Np.: liczba wychowanków pozaszkolnych wychowawczych dla dzieci ociemniałych czy niedosłyszących , liczba uczniów mieszkających internatach daje znowu odpowiedni przelicznik. I taką sumę uczniów przeliczeniowych dla każdych gmin, powiatów, województw można ustalić na podstawie tych wag czy liczników , i to co przypada na rozdział daje odpowiednia całą kwotę .
Część rekompensująca nie jest uwzględniona w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, ale jest przewidziana ustawą o specjalnych strefach ekonomicznych, ponieważ ta część ma na celu wyrównanie gminom strat z tego tytułu że nie mogą pobierać podatków . W 2009 r. 24 gminy z takiej części rekompensującej korzystało.
Praca domowa
Zasady rozdziału subwencji dla powiatów i województw.
Kiedyś wielkość subwencji była sparametryzowana. Np.: w okresie 1994 - 1998 na subwencję ogólną mogło iść niemniej niż 7,5% dochodów budżetu państwa. W tym na część oświatową niemniej niż 6,6%.
W 1998 r. była tylko subwencja drogowa.
Część podstawowa w systemie subwencji z lat 1999 - 2003, musiała być niemniejsza niż 1% dochodów budżetu państwa i powiększona o wpłaty gmin najbogatszych i na nią składały się dwie kwoty : kwota wyrównawcza i kwota jaką można określić proporcjonalną.
Koszty funkcjonowania jednostki osadniczej w przeliczeniu na mieszkańca kształtują się mniej więcej tak:
zł
Tys. mieszkańców
Trudno określić jakie to są tysiące i jakie to są koszty . Przy czym niezależnie od przyrostu mieszkańców na samym poziomie. Później potem malały koszty, zresztą podobnie jak skala produkcji . Kiedyś to było 20 - 50 tys. mieszkańców, ale potem to zaczynało rosnąć i to bardzo szybko , dlatego że zmienia się program w urbanistyce. Oznacza on dla przykładu w małej miejscowości ludzie chodzą, jeżdżą rowerem albo swoim samochodem, potem pojawia się linia autobusowa , tramwaj, metro. Inna sprawa, przedstawienia odbywają się w przedszkolnej świetlicy , remizie strażackiej, pojawia się teatr , gmach opery i baletu. Te koszty mniej więcej się tak kształtują. Koszty zależą od wielkości. Dla najmniejszych gmin przelicznik efektywny był 3,85. A dla gmin największych jak Warszawa - 1,24.
Konsekwencje decyzji finansowych
Ograniczenia polityki budżetowej:
Ograniczenia egzogeniczne, te które dla gminy wynikają z przepisów państwowych.
Lista zadań obligatoryjnych, czyli czym gmina musi się zająć w pierwszej kolejności
Część dochodów gmin pochodzi z dotacji i opłat celowych , czyli nie można wydać tych pieniędzy inaczej niż wskazuje to ten kto daje dotacje
Wielkość wydatków bieżących nie może przekraczać dochodów bieżących , czyli nie można się zadłużać z przeznaczeniem z myślą o wydatków bieżących
Przepisy państwowe przewidują normy ustaw i terminy
W odniesieniu do podatków czy opłat, są podane stawki
Przepisy państwowe w odniesieniu do podatków czy opłat przewidują wyłączenia, zwolnienia czy ulgi do których gmina musi się zastosować
Ustawy podatkowe przewidują różny rytm zasilania
Roczny i łączny limit zadłużenia, które będą zastąpione zindywidualizowanymi wskaźnikami
Co gmina może jeśli o dochody :
Może uchwalić stawki powyżej maksymalnej albo minimalnej
Może zrezygnować z jakiejś opłaty
Może wprowadzić własne zwolnienia i ulgi
Wójt może stosować odroczenie lub umorzenie
Ograniczenia endogeniczne (wewnętrzne):
Gminy mogą się różnić położeniem, gospodarką opartą na przemyśle itd.
Relacja między potrzebami i zasobami w danym miejscu i czasie
Postawa władzy lokalnej
Lokalny interes
Silne osoby (wg Reja jest to wójt, pleban, pan, ale silną osobą może być też np.: przedsiębiorca która zatrudnia większą ilość pracowników)
Świadomość możliwych reakcji użytkowników gmin
Użytkownicy którzy mieszkają, użytkownicy okresowi i użytkownicy potencjalni (są gdzieś użytkownikami stałymi ale rozważają przeniesienie się gdzieś indziej ).
Skutki tych reakcji są znane przy pomocy krzywej Laffera . Przyczyną zmian w budżecie są zachowania przestrzenne użytkowników . Jako punkt wyjścia do tych zachowań odnośnie gospodarki budżetowej, przyjmuje się relacje :obciążeń publicznych/ ofert usług publicznych. Występują trzy typy zachowań:
Zachowanie bierne - polega na dostosowaniu się
Polega na dążeniu do zmiany niezadowalającej
Ucieczka
Podstawy oceny podatkowego źródła dochodu
Czyli na co władza publiczna powinna zwracać uwagę wprowadzając nowy podatek lub istotnie modyfikując podatek istniejący.
Kryteria:
Dochodowość
Czyli przypływ z podatku powinien być większy niż koszty poboru. Istotne są koszty poboru administracji państwowej i koszty podatnika .
Wydajność
Są dwa rodzaje źródeł podatkowych:
Elastyczne względem podstawy
Nie wymagają manipulacji, ale w sytuacji kryzysowej nie dostarczają dochodów
Sztywne względem podstawy
Wymagają manipulacji ale odwdzięczają się dochodami
Sprawiedliwość
Wyróżnia się dwa rodzaje sprawiedliwości podatkowej:
Sprawiedliwość pozioma
Polega na tym , że osoby w takiej samej sytuacji podatkowej są tak samo obciążane
Sprawiedliwość pionowa
Osoby w różnej sytuacji powinny być różnie obciążane
Występuje jeszcze jeden wariant sprawiedliwości pionowej , który jest nazywany sprawiedliwością ludową .
Eksportowy charakter
Polega to na tym że dobra są opodatkowane w miejscu produkcji, usługi są opodatkowane te które są kupowane przez obcych.