Technologia betonu - Projektowanie betonu, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zaliczenie - Część 1


PROJEKTOWANIE BETONU

DEFINICJE

Beton projektowany - beton, którego wymagane właściwości i dodatkowe cechy są podane producentowi, odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu zgodnego z wymaganiami i dodatkowymi cechami

Beton recepturowy - beton, którego skład i składniki, jakie powinny być użyte, są podane producentowi odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu o tak określonym składzie

Normowy beton recepturowy- beton recepturowy, którego skład jest podany w normie przyjętej w kraju stosowania

Specyfikacja - końcowe zestawienie udokumentowanych wymagań technicznych dotyczących wykonania lub składu betonu, podane producentowi

Specyfikujący - osoba lub jednostka ustalająca specyfikację mieszanki betonowej i stwardniałego betonu

SKŁAD BETONU

Należy tak dobrać skład, aby zostały spełnione określone wymagania dla mieszanki betonowej i betonu, łącznie z konsystencją, gęstością, wytrzymałością, trwałością, ochroną przed korozją stali w betonie, przez uwzględnienie procesu produkcyjnego i planowanej metody realizacji prac betonowych. W pewnych przypadkach nie wymagania konstrukcyjne, lecz trwałość będzie determinować skład betonu.

ETAPY PROJEKTOWANIA

- Zdefiniowanie przeznaczenia danego betonu

- Jakościowy dobór składników

- Ilościowy dobór składników

- Doświadczalne sprawdzenie. Ewentualne korekty

WYTYCZNE DOBORU CEMENTU

1. WG. „STAREJ NORMY”

Beton zwykły, najmniejsza ilość cementu w mieszance betonowej [kg/m3] niezbrojony/zbrojony, największa wartość W/C:

- osłonięty przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych - 190/220; 0,75

- narażony bezpośrednio na działanie czynników atmosferycznych - 250/270; 0,6

- narażony na stały dostęp wody przed zamarznięciem - 270/290; 0,55

Największa ilość cementu nie powinna przekraczać:

- 450 kg/m3 - w betonach klas poniżej B35

- 550 kg/m3 - w betonach pozostałych klas

2. WG. „NOWEJ NORMY”

W zależności od klasy ekspozycji (przykład - klasa 1 i 2)

- maksymalne W/C - X0 - -, XC1 - 0,65, XC2 - 0,60, XC3 - 0,55, XC4 - 0,50

- minimalna klasa wytrzymałości - X0 - C12/15, XC1 - C20/25, XC2 - C20/25, XC3 - C30/37, XC4 - C30/37

- minimalna zawartość cementu (kg/m3) - X0 - -, XC1 - 260, XC2 - 280, XC3 - 280, XC4 - 300

3. ZMIANY

Krajowe uzupełnienie PN-B-06265:2004 dopuszcza dla klasy ekspozycji:

- X0 minimalną klasę wytrzymałości C8/10

- XC1 i XC2 minimalną klasę C16/20

- XC3 minimalną klasę C20/25

- XC4 minimalną klasę C25/30

NORMOWY BETON RECEPTUROWY

- NBR 10 - klasa wytrzymałości C8/10 min. zawartość cementu 210kg/m3

- NBR 15 - klasa wytrzymałości C12/15 min. zawartość cementu 270kg/m3

- NBR 20 - klasa wytrzymałości C16/20 min. zawartość cementu 290kg/m3

WYTYCZNE DOBORU KRUSZYWA

Maksymalny wymiar ziaren kruszywa nie powinien przekraczać:

- ¼ najmniejszego wymiaru elementu konstrukcyjnego,

- odległości między prętami zbrojenia zmniejszonej o 5 mm , z wyjątkiem specjalnych zastosowań wymagających np. grupowania prętów,

- 1,3 grubości otulenia (zastrzeżenie to nie dotyczy 1 klasy ekspozycji).

ZALECANA ILOŚĆ ZAPRAWY

Rodzaje wyrobów, elementów lub konstrukcji i zalecana ilość zaprawy w dm3 na 1 m3 mieszanki betonowej:

- żelbetowe i betonowe konstrukcje masywne o najmniejszym wymiarze przekroju większym niż 500 mm i kruszywie do 63 mm - 400 - 450 dm3

- sprężone, żelbetowe i betonowe wyroby, elementy i konstrukcje o najmniejszym wymiarze przekroju większym niż 60 mm i kruszywie do 31,5 mm - 450 - 550 dm3

- sprężone, żelbetowe i betonowe wyroby, elementy i konstrukcje o najmniejszym wymiarze przekroju nie większym niż 60 mm i kruszywie do 16 mm - 500 - 550 dm3

RÓWNANIA DO PROJEKTOWANIA

Podstawę do zaprojektowania składu mieszanki betonowej stanowią równania wyrażające trzy warunki technologiczne, które ma spełniać zaprojektowany beton:

- Warunek wytrzymałości

- Warunek szczelności

- Warunek wodożądności

RÓWNANIE WYTRZYMAŁOŚCI

dla 1,2 ≤ C/W < 2,5

fcm = A1 (C/W - 0,5), [MPa] (wagowe ilości składników) lub

fcm = A1 ( c/w · ρc - 0,5) (objętości absolutne składników)

dla 2,5 ≤ C/W ≤ 3,2

fcm = A2 (C/W + 0,5), [MPa] (wagowe ilości składników) lub

fcm = A2 ( c/w · ρC + 0,5) (objętości absolutne składników)

RÓWNANIE SZCZELNOŚCI

C/ρc + P/ρp + Ż/ρż + W/ρw = 1000, gdzie:

C, P, Ż, W - wagowe ilości składników, [kg],

ρc , ρp , ρż , ρw - gęstości składników, [kg/dm3]

lub

c + p + ż + w = 1, gdzie:

c, p, ż, w - objętości absolutne składników

RÓWNANIE WODOŻĄDNOŚCI

W = C ·wc + P·wp + Ż · wż, gdzie :

wc, wp, wż - wodożądność składników, [dm3/kg]

lub

w = c · kc + p · kp + ż · kż, gdzie:

kc = wc ·ρc, kp = wp ·ρp, kż = wż ·ρż

METODY PROJEKTOWANIA

Metody obliczeniowe charakteryzują się głównie tym, że oblicza się poszukiwane niewiadome wartości C, K, W (ilość cementu, kruszywa i wody w kg/m3 betonu) przez rozwiązanie układu trzech lub czterech równań określających właściwości technologiczne betonu.

Metody doświadczalne polegają na laboratoryjnych próbach poszukiwania składu mieszanki betonowej o założonej konsystencji przy możliwie najmniejszym zużyciu cementu i przy zachowaniu warunku żądanej wytrzymałości.

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA

- klasa ekspozycji betonu

- klasa wytrzymałości betonu

- klasa konsystencji

METODA TRZECH RÓWNAŃ

Stosuje się tylko w przypadku, gdy kruszywo traktuje się jako całość, nie rozdzielając na kruszywo drobne i grube.

K = 1000 / [wk / (1 - wc * m)] * [(m / ρc) + 1] + 1/ ρk

W = wk * K / (1 - wc * m)

C = m * W

Współczynnik m oblicza się z wzoru Bolomey'a

METODA ITERACJI

W tej metodzie usystematyzowanej przez W. Kuczyńskiego dobór składu mieszanki betonowej polega na dwu kolejnych czynnościach:

- skomponowaniu mieszanki kruszywowej (stosu okruchowego) o najmniejszej jamistości i niskiej wodożądności,

- dodaniu do tego kruszywa zaczynu o wymaganym wytrzymałością stosunku W/C w takiej ilości, aby uzyskać żądaną konsystencję. Za optymalne rozwiązanie przyjmuje się takie, w którym gęstość pozorna mieszanki jest największa.

TOK POSTĘPOWANIA

Skomponowanie mieszanki kruszywa wg kryterium obszaru dobrego uziarnienia oraz minimalnej jamistości i wodożądności. Obliczenie ilości piasku i żwiru potrzebnych do uzyskania np. 10 kg danego kruszywa.

K1 = 10 kg

P : Ż = 1 : X

X = (PPp - PPk) / (PPk - PPŻ)

P1 = K1 / (1 + X)

Ż1 = K1 - P1

METODA ITERACJI CD.

Przygotowanie zaczynu cementowego o obliczonym z wzoru Bolomey'a wskaźniku C/W w ilości równej około 1/3 masy kruszywa

Z0 = 1/3 K1

W0 = Z0/(1+C/W)

C0 = Z0 - W0

Stopniowe dolewanie zaczynu do kruszywa, mieszając zarób i kontrolując konsystencję aż do uzyskania założonego jej stopnia. Zważenie pozostałego zaczynu i określenie masy zaczynu Z1 dolanego do kruszywa.

TOK POSTĘPOWANIA CD.

Obliczenie masy składników użytych w próbnym zarobie:

W1 = Z1 / (1 + C/W) [dm3]

C1 = Z1 - W1 [kg]

Pomierzenie rzeczywistej objętości zagęszczonego próbnego zarobu Vp [dm3]

Sprawdzenie szczelności mieszanki wg równania szczelności:

C1 /ρC + K1 /ρK + W1 = V0, gdzie:

ρC , ρK - gęstości cementu i kruszywa, [kg/dm3],

Sprawdzenie porowatości mieszanki:

p = (VP - V0) / VP < 2%

RECEPTA

Recepta laboratoryjna na 1m3 betonu ustalona na podstawie wzorów:

C = (C1 / Vp) * 1000 [kg/m3]

W = (W1 / Vp) * 1000 [kg/m3]

K = (K1 / Vp) * 1000 [kg/m3]

METODA PUNKTU PIASKOWEGO

1. Równanie wytrzymałości:

fcm = A1 [(c / w) * ρc - 0,5] c / w = (fcm + A1 * 0,5) / A1 * ρc

2. Równanie szczelności:

c + p + ż + w =1

3. Równanie konsystencji:

w = kc · c + kp · p + kż · ż

4. Równanie charakterystyczne metody:

p / (p + ż) = X = const ż / p = (1 - X) / X = const = k

TOK POSTĘPOWANIA

Obliczenie wodożądności cementu, piasku i żwiru. (Przyjęcie wskaźników wodnych wg tablic Sterna):

kc = wc · ρc

kp = wp · ρp

kż = wż · ρż

Przyjęcie wartości punktu piaskowego: (Wymagane wartości punktów piaskowych w kruszywie zależą od C/W, przewidywanej ilości zaprawy Z i od konsystencji mieszanki betonowej - przyjmujemy na podstawie tabeli).

Obliczenie ilości składników w jednostkach objętości absolutnych:

c = m * [(k * kż + kp) / N]

w = (k* kż + kp) / N

p = (1 - kc * m) / N

ż = k * [(1 - kc * m) / N]

gdzie:

m = c / w = (fcm ± A1,2 * 0,5) / A1,2 * ρc

k = ż / p

N = (k * kz + kp) * (m +1) + (k + 1) * (1 - kc * m)

Obliczenie ilości wagowych składników, [kg/m3]:

C = c · ρc

P = p · ρp

Ż = ż · ρż

W = w · 1000

OBLICZENIA SPRAWDZAJĄCE, EWENTUALNE KOREKTY

- sprawdzenie warunku szczelności,

- sprawdzenie warunku wytrzymałości

- sprawdzenie rzeczywistej ilości zaprawy

Zrzecz. = (c + p + w) · 1000 [dm3/m3]

- sprawdzenie zawartości cementu:

Cmin Crzecz Cmax

- sprawdzenie składu granulometrycznego kruszywa i porównanie z zalecanymi granicznymi krzywymi uziarnienia kruszywa do betonu.

METODA OTULENIA - PASZKOWSKIEGO

Metoda jednostopniowego otulenia ziaren żwiru zaprawą. Prof. Paszkowski zakładał, że beton aby był szczelny i spełniał warunki urabialności musi mieć taki skład, który zapewniłby dostateczne otulenie ziaren kruszywa grubego przez zaprawę. Ziarna piasku w zaprawie powinny być mniejsze niż 2mm. W wyniku otulenia ziaren żwiru zaprawą o grubości rż /2, ziarna są rozpychane na pewną odległość rż .

STOPIEŃ SPULCHNIENIA

Jeżeli określimy przez V pierwotną objętość żwiru, zaś przez Vm objętość żwiru „spęczniałego” wskutek pokrycia ziaren żwiru zaprawą o grubości rż/2 to wartość m nazywana jest wskaźnikiem spęcznienia (lub spulchnienia) żwiru: (określa ile razy wzrosła objętość początkowa kruszywa grubego w wyniku otulenia jego ziaren zaprawą).

Vm / V = m

m = [4/3 ((d + r) / 2)^3] / [4/3(d / 2)^3] = [(d + r) / d]^3

V - objętość kruszywa przed otuleniem

Vm - objętość kruszywa po otuleniu zaprawą

PROMIEŃ OTULENIA

Konsystencja i promień otulenia rż/2 [w mm]

Wilgotna - 0,15-0.30

Gęstoplastyczna - 0,25 - 0,45

Plastyczna - 0,40 - 0,80

Półciekła - 0,70 - 1,15

Ciekła - 1 - 1,50

Wartości grubości otulenia r należy przyjmować nie mniejsze niż wymiar średniego ziarna piasku stosowanego do danego betonu.

RÓWNANIA METODY

1. Równanie wytrzymałości

2. Równanie szczelności

3. Równanie konsystencji

4. Równanie charakterystyczne metody:

ż = (1 - jż) / [1 + fż * (rż / 2)], gdzie:

fŻ = FŻ · ρZnż [dm2/dm3],

jż = 1 - (ρZnż / ρoż),

- jamistość żwiru,

- powierzchnia zewnętrzna żwiru, [dm2/kg],

rż/2 - promień otulenia żwiru zaprawą, [dm],

ILOŚCI SKŁADNIKÓW

Z czterech równań wyznacza się 4 niewiadome

ilości cementu, wody, piasku i żwiru w jednostkach

objętości absolutnych

c = m * [(k - ż * (kp - kż)) / No]

w = [k - ż * (kp - kż)] / No

p = [1 - z * (1 + k) - m * (kc + z * (kz - kc))] / No

z = (1 - jz) / [1 + fz * (rz / 2)]

m = c / w

No = 1 - m * (kc - kp) + kp

Obliczenie ilości wagowych składników, w kg na 1 m3 betonu:

C = c · ρc

P = p · ρp

Ż = ż · ρż

W = w · 1000

METODA DWUSTOPNIOWEGO OTULENIA

Przyjmuje się założenie, że ziarna kruszywa o wielkości powyżej 2mm są otulone warstewką zaprawy określonej grubości (rŻ/2), ziarna piasku zaś warstewką zaczynu cementowego o grubości (rP/2)

Po spęcznieniu w jednostce objętości betonu pozostanie kruszywo w ilości:

Ż = Ż/mż [kg/m3 betonu]

P = P/mp [kg/m3 zaprawy]

gdzie:

Ż′ - masa żwiru przed otuleniem zaprawą

P′ - masa piasku przed otuleniem zaczynem

- wskaźnik spęcznienia żwiru w betonie w wyniku otulenia ziaren żwiru zaprawą

mp - wskaźnik spęcznienia piasku w zaprawie w wyniku otulenia ziaren piasku zaczynem.

WSKAŹNIKI SPĘCZNIENIA

mp = 1 + Fp * ρnp * (rp / 2)

mz = 1 + Fz * ρnz * (rz / 2), gdzie:

Fp, Fż - powierzchnie właściwe (zewnętrzne) piasku i kruszywa grubego, [dm2 /kg], (przyjąć z tablicy w zależności od frakcji),

ρnp, ρ- gęstości nasypowe piasku i kruszywa grubego, [kg/dm3].

Ponieważ kruszywo jest mieszaniną ziaren o różnych średnicach, wartość mż i mp w przypadku konkretnego kruszywa oblicza się z wzorów:

mp = 1/100 pi * mpi

mz = 1/100 pi * mzi

gdzie:

pi - procentowa zawartość danej frakcji w kruszywie,

mpi , mżi - wskaźniki spęcznienia odpowiednio dla piasku i kruszywa grubego danej frakcji (z tablic).

ILOŚCI SKŁADNIKÓW

Znając mż i mp przyjmujemy z wzoru wytrzymałościowego stosunek C/W i wyliczamy ilości składników w 1dm3 betonu:

- ilość kruszywa grubego - Ż = ρnż/ mż

- ilość piasku - P = ρnp /mp

- ilość zaprawy - z = 1dm3 - Ż/ρż

- ilość zaczynu - Z0 = 1dm3 - P/ρp - Ż/ρż

- ilość cementu - C = (Z0 - Z * wz - P * wp) / [(1 / ρc) + wc]

- ilość wody - W = C * wc + P * wp + Ż * wż

- ilości składników w 1m3 betonu obliczamy mnożąc ilości wyliczone powyżej przez 1000

- następnie sprawdzamy warunek absolutnych objętości - C/ρc + Ż/ρż + P/ρp + W = 1000

Przekształcając równanie zapisane w tej postaci

z = (1 - jz) / [1 + fz * (rz / 2)]

mz = 1 + Fz * ρnz * (rz / 2)

fż = Fż · ρZnż

jż = 1 - (ρZnż / ρoż)

z = [1 - (1 - (ρZnż / ρoż))] / [1 + Fz * ρZnz * (rz / 2)] = ρZnz / mz

METODA PRZEPEŁNIENIA JAM

Metoda jednostopniowego przepełnienia jam żwiru zaprawą (metoda B. Kopycińskiego). Metoda opiera się na analizie faktu, że ziarna kruszywa grubego ułożone są w betonie luźniej, niż w stanie naturalnym. Objętość jam między ziarnami kruszywa grubego zwiększa się w wyniku wymieszania kruszywa grubego z zaprawą.

RÓWNANIA METODY

1. Równanie wytrzymałości

2. Równanie szczelności

3. Równanie konsystencji

4. Równanie charakterystyczne metody:

z = 1 / [1 + μz * (jz / (1 - jz))], gdzie:

μŻ - współczynnik przepełnienia jam żwiru zaprawą (tabela)

- jamistość żwiru

ILOŚCI SKŁADNIKÓW

z = 1 / [1 + μz * (jz / (1 - jz))]

c = m * [(kp - z * (kp - kz)) / Nj]

w = [kp - z * (kp - kz)] / Nj

p = [1 - z * (1 + kz) - m * (kc + z * (kz - kc))] / Nj

m = c / w

Nj = 1 - m * (kc - kp) + kp

METODA DWUSTOPNIOWEGO PRZEPEŁNIENIA JAM

- oblicza się jednocześnie ilość kruszywa grubego z warunku przepełnienia jego jam zaprawą i ilość piasku w zaprawie z warunku przepełnienia jam piasku zaczynem.

- im bardziej ciekła ma być mieszanka tym więcej potrzeba zaprawy do wypełnienia pustek między ziarnami kruszywa grubego i więcej zaczynu cementowego do wypełnienia pustek między ziarnami piasku.

- wprowadza się w tej metodzie współczynniki przepełnienia jam:

μż - kruszywa grubego o ziarnach > 2mm,

μp - kruszywa drobnego o ziarnach < 2mm.

RÓWNANIA METODY

1. Równanie wytrzymałości

2. Równanie szczelności

3 i 4. Równanie charakterystyczne metody:

z = 1 / [1 + μz * (jz / (1 - jz))]

pz = 1 / [1 + μp * (jp / (1 - jp))], gdzie:

μz - współczynnik przepełnienia jam żwiru zaprawą (tabela)

jz - jamistość żwiru, jz = 1 - (ρZnż / ρoż),

pz - objętość piasku w jednostce objętości zaprawy,

μp - współczynnik przepełnienia jam piasku zaczynem (tabela)

jp - jamistość piasku, jp = 1 - (ρZnp / ρop),

ILOŚCI SKŁADNIKÓW

z = 1 / [1 + μz * (jz / (1 - jz))]

p = pz * (1 - z) = [1 / (1 + μp * (jp / (1 - jp)))] * (1 - z)

w = [(1 - pz) / (1 + m)] * (1 - z)

c = m * w

USTALENIE RECEPTY ROBOCZEJ

Roboczy skład mieszanki betonowej - w odróżnieniu od recepty laboratoryjnej - określa ilości poszczególnych składników na 1 zarób i powinien uwzględniać następujące czynniki:

- roboczą pojemność betoniarki,

- sposób dozowania składników (objętościowo czy wagowo)

- wilgotność kruszywa.

SKŁAD MIESZANKI

- wagowo [kg/m3]

Pw = P (1 + Wp)

Wp - wilgotność piasku

Żw = Ż (1 + Wż)

- wilgotność żwiru

Ww = W - P · Wp - Ż ·

Cw = C

- objętościowo [dm3/m3]

po = Pw /ρlnp

żo = Żw /ρlnż

wo = Ww

co = C /ρlnż

POJEMNOŚĆ BETONIARKI

Vu = Vz · α [dm3], gdzie:

Vz - objętość zasypowa betoniarki, [dm3]

α - współczynnik spulchnienia masy betonowej obliczony z wzoru:

α = 1000 / (co + po + zo)

RECEPTA NA 1 ZARÓB

- wagowo [kg]

Crob = Vu /1000 · Cw

Prob = Vu /1000 · Pw

Żrob = Vu /1000 · Żw

Wrob = Vu /1000 · Ww

- objętościowo [dm3]

crob = Vu /1000 · Co

prob = Vu /1000 · Po

żrob = Vu /1000 · Żo

wrob = Vu /1000 · Wo



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Technologia betonu - Betony lekkie, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zalicz
Technologia betonu - Właściwości betonu, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Z
Technologia betonu - Betony, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zaliczenie -
Technologia betonu - Wytrzymałość na ściskanie i na zginanie, Budownictwo S1, Semestr III, Technolog
Technologia betonu - Czas wiązania cementu, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Labolat
Technologia betonu - Domieszki, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zaliczenie
Technologia betonu - Woda zarobowa, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zalicz
Technologia betonu - Odkształcenia, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykłady, Zalicz
Technologia betonu - Betony samozagęszczalne, Budownictwo S1, Semestr III, Technologia betonu, Wykła
Instalacje budowlane - Projekt - Opis techniczny, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane,
Instalacje budowlane - Projekt, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane, Projekty, Projekt
Mechanika gruntów - Ćwiczenie 1 - Sprawozdanie 1, Budownictwo S1, Semestr III, Mechanika gruntów, La
Mechanika gruntów - Ćwiczenie 5 - Sprawozdanie 4, Budownictwo S1, Semestr III, Mechanika gruntów, La
Instalacje budowlane - Egzamin 4, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane, Egzamin, Egzami
Instalacje budowlane - Grzejniki, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane, Opis techniczny
Instalacje budowlane - Ściąga, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane, Egzamin
Instalacje budowlane - Egzamin 5, Budownictwo S1, Semestr III, Instalacje budowlane, Egzamin, Egzami

więcej podobnych podstron