ZALICZENIE

Z PSYCHOLOGII W MEDYCYNIE

1. Jedno z poniższych twierdzeń nie definiuje klinicznego paradygmatu psychologii:

A. służy do tworzenia propozycji

terapeutycznych dla pacjentów

B. zawiera pojęcia umożliwiające

interpretowanie doznań pacjentów

C. proponuje techniki terapeutyczne

pozwalające na skuteczna interwencję

wobec problemów pacjentów

4. zawiera pojęcia umożliwiające

interpretowanie zachowań pacjentów

5. stawia pytania i hipotezy dotyczące

związków pomiędzy zmiennymi

2. Najbardziej tradycyjna metoda zdobywania wiedzy w psychologii naukowej to:

badania korelacyjne

eksperyment

studium przypadku

żadne z powyższych

B i C

3. Jedno z poniższych twierdzeń nie należy do

do charakterystyki kierunku

1. psychodynamicznego w psychologii:

2. rozwój psychiczny jest funkcja rozwiązywania

3. nieświadomych problemów

4. treści nieświadome mają charakter

5. symboliczny

6. główną motywacją zachowań jest

7. rzeczywistość intrapsychiczna

1. narzędziem terapii jest analiza i przeuczanie zachowań

2. narzędziem terapii jest analiza subiektywnej rzeczywistości (sny, wolne skojarzenia, symbole)

3. W psychoanalirtycznej teorii umysłu redukcja napięcia, unikanie bólu i doznawanie przyjemności to cele:

1. ego

2. superego

3. id

4. żadne z powyższych

5. A i B

4. Kompleks Edypa to kluczowe zadanie rozwojowe stadium rozwoju psychospołecznego:

1. oralnego

2. fallicznego

3. analnego

4. latentnego

5. genitalnego

5. Mechanizmy obronne są narzędziem:

1. ego

2. superego

3. id

4. żadne z powyższych

5. A i B

6. Zdaniem behawiorystów lęk pacjenta przed zastrzykami można tłumaczyć:

1. nieświadomym konfliktem, między impulsami seksualnymi i surowymi normami moralnymi, symbolizowanym przez iniekcję

2. nagradzaniem reakcji lękowej przez matkę w dzieciństwie

3. deficytem aktywności płatów czołowych (niedostatki hamowania impulsów emocjonalnych)

4. żadne z powyższych

5. A i B

7. Zgodnie z poznawczą teorią Becka istotę mechanizmu powstawania i utrzymywania się dysfunkcjonalnych schematów poznawczych w depresji stanowią:

1. zaburzenia myślenia

2. wolne skojarzenia

3. warunkowanie instrumentalne

4. warunkowanie klasyczne

5. żadne z powyższych

8. Zgodnie z podejściem egzystencjalno-humanistycznym siła będąca nośnikiem zmiany patologicznego zachowania jest w:

1. terapeucie (techniki terapeutyczne, procedury)

2. w metodzie (odzwierciedlanie jego problemów)

3. kliencie (naturalna potrzeba samorozwoju)

4. A i B

5. B i C

9. „Psychoterapia ma powodować zmianę w doświadczaniu siebie i świata, a redukcja symptomów jest jedynie wtórna wobec zmiany w kliencie”- to twierdzenie charakteryzujące podejście;

1. egzystencjalno-humanistyczne

2. psychodynamiczne

3. behawioralne

4. poznawcze

5. systemowe

10. Mechanizmy obronne to:

1. wyuczone, świadome techniki radzenia sobie z napięciem i lękiem

2. nieświadome, nawykowo stosowane techniki radzenia sobie z napięciem i lękiem

3. zabiegi intelektualne polegające na zniekształcaniu informacji o świecie i sobie samym

4. żadne z powyższych

5. B i C

11. Jeden z wymienionych mechanizmów obronnych nie służy dobremu, przystosowawczemu funkcjonowaniu:

1. humor

2. altruizm

3. sublimacja

4. tłumienie

5. projekcja

12. Student, który po nie zaliczonym kolokwium z pasją drze notatki i podręcznik posługuje się mechanizmem obronnym nazywanym:

1. dewaluacją

2. projekcją

3. przemieszczeniem agresji

4. reakcją upozorowaną

5. sublimacją

13. Istotą neurotycznych mechanizmów obronnych

jest redukcja napięcia poprzez:

1. tworzenie rzeczywistości wewnętrznej rozbieżnej z realnością

2. powtarzanie zachowań skutecznych w dzieciństwie

3. uruchomianie zachowań, które utrudniają realizację celów życiowych

4. uruchomianie zachowań poprawiających przystosowanie społeczne

5. żadne z powyższych

14. Idealizacja, czyli przypisywanie sobie lub innym wyolbrzymionych cech lub właściwości pozytywnych jest mechanizmem obronnym często współwystępującym z:

1. rozszczepieniem

2. projekcją

3. racjonalizacją

4. dewaluacją

5. altruizmem

12. Jako jednostka diagnostyczna zaburzenia

osobowości zostały wyodrębnione w:

1. ICD-10 (WHO, 2000)

2. w Compendium Kraepelina

3. DSM IV (APA, 2000)

4. DSM III (APA, 1980)

5. żadne z powyższych

13. Zaburzenia osobowości występujące częściej

u kobiet niż u mężczyzn maja charakter:

1. narcystyczny, histrioniczny i unikający

2. zależny, obsesyjno-kompulsywny i paranoiczny

3. borderline, histrioniczny i zalezny

4. borderline, narcystyczny i obsesyjno-kompulsywny

5. żadne z powyższych

15. Pojęcie „krucha osobowość” wprowadzone

przez Mangana w 1893 r. dotyczy:

1. borderline

2. osobowości narcystycznej

3. osobowości paranoicznej

4. osobowości unikającej

5. żadne z powyższych

16. Zaburzenia osobowości, w których występuje

potwierdzony związek z homoseksualnością to:

1. borderline

2. osobowość paranoiczna

3. osobowość antyspołeczna

4. osobowość zależna

5. żadne z powyższych

17. Centralną charakterystyką osobowośc

histrionicznej jest:

1. dążenie do stabilnego poczucia własnej tożsamości

2. dążenie do uzyskania dobrej oceny ze strony innych ludzi

3. dążenie do władzy

4. dążenie do poczucia bezpieczeństwa poprzez zachowania uwodzące i somatyzację stanów psychicznych

5. dążenie do wolności wyborów

17. Skuteczne motywowanie do terapii polega w

zaburzeniach osobowości polega na

konfrontowaniu pacjenta z:

1. dyskomfortem psychicznym, którego doświadcza jako konsekwencji własnych zachowań

2. konfliktami jego relacjach społecznych

3. systemem norm i wartości obowiązującym w danej kulturze

4. kryteriami zaburzeń osobowości (ICD 10, DSM IV)

5. żadne z powyższych

18. Specyficzna dla zaburzeń osobowości atrybucja

przyczyn trudności ma charakter:

1. wewnętrzny

2. zewnętrzny

3. poczucia winy

4. poczucia krzywdy

5. żadne z powyższych

19. Oporność na zmiany zaburzeń osobowości w

procesie terapeutycznym związana jest z :

1. ego-syntonicznością

2. ego-dystonicznością

3. korozyjnym działaniem poczucia winy dla struktury osobowości

4. dyskomfortem psychicznym (stanami depresyjnymi i/lub lękowymi) jako osiowym ich objawem

5. A i D

20. Okres podwyższonego ryzyka samobójstwa w

depresji przypada na:

1. początek hospitalizacji

2. moment największego obniżenia nastroju

3. moment poprawy nastroju przy wciąż znacznie obniżonym napędzie psychoruchowym

4. moment poprawy napędu psychoruchowego przy wciąż znacznie obniżonym nastroju

5. żadne z powyższych

21. W zaburzeniach osobowości charakterystyczne

jest poczucie:

1. winy

2. krzywdy

3. nie-bycia-sobą

4. bycia-innymi-osobami

5. żadne z powyższych

22. Istotę psychodynamicznego rozumienia

objawów nerwicowych stanowi:

1. konfliktowość emocji lub potrzeb

2. wyparcie konfliktowych emocji lub potrzeb

3. lęk

4. wtórne korzyści z choroby

5. „błędne koło” objawów nerwicowych

---