POŁOŻENIE
Siedlisko
• jest to abiotyczna część środowiska (ekosystemu)
• jest to suma czynników klimatycznych i glebowych
• jest to wypadkowa położenia
POŁOŻENIE, rozumiane jako przestrzenna forma istnienia każdego siedliska, oddziałuje na wzrost lasu głównie przez takie czynniki jak:
• nasłonecznienie
• wilgotność powietrza
• wilgotność gleby
• rzeźba terenu
Położenie siedliska:
• Położenie geograficzne (ogólne)
• Położenie topograficzne (lokalne)
POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
• Szerokość geograficzna
• Długość geograficzna
• Odległość od morza
• Odległość od dużych kompleksów leśnych, łańcuchów górskich
Szerokość geograficzna
Związany z nią kąt padania promieni słonecznych określa długość dnia i nocy oraz decyduje o ilości ciepła otrzymywanego od Słońca przez powierzchnię Ziemi.
W związku z różnym kątem padania promieni słonecznych, szerokość geograficzna wywiera wpływ na strefowe różnicowanie się roślinności.
Zróżnicowanie to oddają ekologiczne typy lasu wyodrębnione według rozmieszczenia poziomego:
Tropikalny las deszczowy (Dżungla)
Las monsunowy
Twardolistny las liściasty
Lasy liściaste strefy umiarkowanej
(zrzucające liście na zimę)
Borealne lasy iglaste (tajga)
Długość geograficzna
• Mniejsze znaczenie niż szerokości geograficznej
• Największe morza rozciągają się przeważnie w kierunku pn - pd
• Klimat morski i klimat kontynentalny
Odległość od morza
W miarę oddalania się od morza klimat staje się surowszy, co stosunkowo łatwo zaobserwować na przykładzie klimatu Polski.
POŁOśENIE TOPOGRAFICZNE
• Wysokość nad poziomem morza
• Wystawa i nachylenie terenu
• Ukształtowanie terenu
• Odległość od jezior i rzek, lokalnych kompleksów leśnych
Wysokość n.p.m.
• Ze wzrostem wysokości opóźnia się nadejście wiosny i lata, wcześniej nadchodzi zima
• Skraca się tym samym okres wegetacyjny
• Ze wzrostem wysokości n.p.m. coraz trudniej dochodzi do odnowienia naturalnego
• różnica wysokości rzędu 1000 m wywiera na temperaturę taki sam wpływ, jak na równinie odległość 800 km w linii północ - południe.
• Nie należy zatem przekraczać różnicy 250- 300 m (w górę lub w dół ) pomiędzy miejscem pozyskania nasion, a miejscem uprawy.
Wystawa (ekspozycja)
• Jest to ustawienie stoku lub ściany drzewostanu względem kierunku świata (azymut)
• Jest to ustawienie stoku lub ściany drzewostanu względem kierunku świata oraz względem położenia słońca
Lepiej nasłonecznione i ogrzewane stoki charakteryzują się:
• wyższą temperaturą powietrza i gleby,
• mniejszą wilgotnością,
• mniejszą liczbą mroźnych dni,
• krótszym okresem zalegania śniegu,
• silniejszym parowaniem gleby,
• intensywniejszą transpiracją roślin.
Stoki nasłonecznione muszą zatem różnić się od stoków cienistych składem gatunkowym szaty roślinnej, w tym gatunków drzewiastych.
Nachylenie terenu
• Jest to kąt, jaki tworzy powierzchnia stoku z płaszczyzną poziomą
• Zwiększenie się nachylenia o 10 oznacza zmianę ilości otrzymywanego ciepła słonecznego odpowiadającą przesunięciu danego obszaru
o 10 szer. geogr.
• Od nachylenia stoków oraz spoistości gruntu zależy w dużej mierze natężenie procesów erozji
• Kąt określający maksymalne nachylenie, przy którym materiał luźny nie ulega jeszcze przemieszczaniu pod wpływem siły ciężkości
nazywa się kątem naturalnego spoczynku, kątem zsypu lub kątem tarcia.
• Gdy stok zbudowany z tych utworów uzyska kąt nachylenia większy od kąta naturalnego spoczynku, wówczas następuje przemieszczanie mas i okruchów pod wpływem siły ciężkości.
• Lasy pokrywające stoki o kącie nachylenia zbliżonym do kąta naturalnego spoczynku, lub kąt ten przekraczające wymagają odpowiedniego wyboru rębni, sposobu odnowienia lasu oraz doboru składu gatunkowego drzewostanu.
Ukształtowanie terenu
• MEZORELIEF - różnego typu płaszczyzny: płaskowyże, niecki, stoki, grzbiety, kotliny stokowe, doliny, wąwozy.
• MIKRORELIEF - niewielkie nierówności terenowe: zagłębienia, wypukłości, garby, pagórki.
Położenie - podsumowanie
• Położenie, warunkując czynniki siedliska, warunkuje jednocześnie biocenozę, a więc ostatecznie cały ekosystem.
• Szerokość geograficzna, wysokość n. p. m. i wystawa decydują o zasobach energii, jakimi dysponuje ekosystem.
• Stąd strefy roślinne i piętra roślinne, obserwowane na kuli ziemskiej.