Przyjaciele

sł. i muz. Jacek Kaczmarski 1982

Żyło raz przyjaciół dwóch;	a
Jeden mieli smak i słuch	E a
I na świat patrzyli takim samym wzrokiem;	a E
A na świecie wojna trwała;	a
Wojna ludzi rozdzielała;	E a
Oni cało szli przed siebie równym krokiem.	E^7 a
Razem naciskali spust;	a
Razem brali chleb do ust	a
I do domów list pisali w jednej chwili;	a E
Walczyć wspólnie było raźniej;	a
Gdy w około krwawe łaźnie;	E a
A po łaźniach raźniej kiedy razem pili.	E^7 a
W tym ich cały dramat tkwił:	a
Jeden pił i drugi pił;	a
Lali w gardła co popadło równocześnie;	a E
Lecz choć razem wypijali,	E^7
W jednej chwili zakąszali -	E^7
Jeden później się upijał drugi wcześniej.	E^7 a E^7 a
Któryś z nich zobaczył raz	a
Słup, na który zaraz wlazł -	E a
Milczą dzieje czy był trzeźwy czy pijany;	a E
Wtem krzyk straszny przyjaciela:	a
- Złaź! Zobaczą i zestrzelą!	E
Gdzie i po co!? Na dół złaź! Na boskie rany!	E^7 a
- Czemu zaraz mam być trup?	a
To jest bardzo dobry słup;	a
Żeby móc poszerzyć sobie horyzonty!	a E
Patrzę w górę i na boki	E^7
I niekiepskie mam widoki;	E^7
A poza tym sięgam wzrokiem ponad fronty!	E^7 a E^7 a
- Ale ja o ciebie drżę!	a
Złaź tu zaraz do mnie, błagam cię! -	a
Woła druh i odbezpiecza broń w rozpaczy:	a E
- Dla twojego dobra przecież	a
Towarzyszę ci po świecie!	E a
Dla mnie przyjaźń zawsze przyjaźń będzie znaczyć!	a E^7 a
Palca spust posłuchał i	a
Spod chmur ciężkich w barwie krwi	a
Spadł jak worek ten co szukał śladu gwiazd;	a E
Nikt się nigdy nie dowiedział;	E^7
Co zobaczył gdy tam siedział -	E^7
Słup, jak słup - a przyjaciela ma się raz!	E^7 a E^7 a

---