Pamięć to właściwość układu nerwowego będąca warunkiem nabywania doświadczeń. Właściwośc psychiczna, umozliwiająca kształcenie się i funkcjonowanie dośw. Dzieki niej nabywamy inf, przyswajamy wiedze i sprawność. Na proces pamięci składają się następujące czynności psychiczne (ogniwa procesu pamięci)

Fazy procesów pamięciowych:

Zapamiętywanie informacji- spostrzegane przedmioty wywołuja zmiany w komórkach nerwowych w postaci sladów pamięciowych, może trwa krótko albo stanowić złożoną czynność

Przechowywanie ich - zmiany utrzymuja się chociaż wywołujące je bodżce przestały działać (utajona faz pamięci)

Odtwarzanie(przypomnienie)- polega na aktualizowaniu dosw w odpowiedniej formie

Pierwszym ogniwem pamięci jest zapamiętywanie.

Wyróżnia się dwa rodzaje zapamiętywania.

Zapamiętywanie mimowolne - dokonujące się bez udziału naszej woli

Zapamiętywanie dowolne - zamierzone i celowe

Trwałość i skuteczność zapamiętywania uzależniona jest od następujących czynników: Od organizacji procesu zapamiętywania, Zainteresowania zapamiętywanymi treściami ,Nastawienia na zapamiętane informacje, Powtarzania działania, emocje i motywy działania, przekonania, motywacji.

Proces odtwarzania doświadczeń .

Odtwarzanie jest końcowym ogniwem procesu pamięci. Dokonuje się w dwóch formach: W formie rozpoznania, które jest wtórnym odzwierciedleniem minionych bodźców powstających na skutek ponownego ich działania W formie przypominania, które jest wtórnym odzwierciedleniem minionych bodźców powstających na skutek działania bodźców podobnych. Przypominanie dotyczące osobistych przeżyć nazywamy wspomnieniem.

Rodzaje: mimowolny (samorzutny) - Przypominanie mimowolne może powstawać zgodnie: z prawem kojarzenia, z prawem kojarzenia, z prawem kontrastu, w związku z naszym doświadczeniem. (Przypominanie mimowolne jest z reguły przelotne i krótkotrwałe. Czasem jednak trwa przez dłuższy czas w naszej świadomości. Tego rodzaju skłonność nazywamy perserwacją,) i dowolny (zamierzony)

W przypadkach chorobowych pojawiają się uporczywe obrazy, których trudno jest się pozbyć, są to tzw. natrętstwa.

Proces zapominania. Nie wszystkie doświadczenia, które zapamiętywaliśmy zachowują się trwale w naszej pamięci. Część zapominamy fragmentarycznie (cześciowe), część całkowicie.
Psychologowie tłumaczą proces zapominania (teoria zapominania): zacieraniem się pobudzeń w układzie nerwowym, wypieraniem ze świadomości nieprzyjemnych przeżyć , hamowaniem minionego doświadczenia nowymi pobudzeniami.

Sławnym badaczem procesu zapominania był niemiecki psycholog Herman

Ebbinghaus. Opracował on krzywą obrazującą przebieg procesu zapominania.


 Materiał bezsensowny: Zastosował on metodę uczenia się bezsensownych sylab, oraz materiału sensownego. Okazało się, że zapominanie sylab zaczęło się tuż po ich wyuczeniu i jest w tym okresie bardzo szybkie, w późniejszym czasie następuje nieco wolniej. Zapominanie materiału sensownego przebiega wolniej i nie tak gwałtownie.

Analiza przebiegu procesu zapominania pozwoliła opracować wskazówki pomagające w procesie uczenia się. Należą do nich: Powtarzanie materiału zaraz po jego wyuczeniu się. Zrozumienie i uporządkowanie przyswajanego materiału. Zmiana typów przedmiotów po sobie następujących. Przerwy przed zmianą przedmiotu. Powtórzenie trudniejszych wiadomości przed snem

Cechy pamięci:

Rodzaje pamięci:

pamięć odobniczą dzielimy ze względu na: