Wskazania dla ministrantów i lektorów
1. Pełniący posługę przychodzą do kościoła przynajmniej 15 minut przed
rozpoczęciem liturgii. Czas ten przeznaczamy na modlitwę, na duchowe przygotowanie się do uczestnictwa w Eucharystii lub nabożeństwie oraz na ubranie się, przygotowanie potrzebnych rzeczy, pomoc w ubraniu celebransa.
2. Przychodząc do kościoła udają się najpierw przed tabernakulum, aby oddać pokłon Chrystusowi. Powinni więc wchodzić głównym wejściem do kościoła. Jeżeli ktoś wchodzi przez zakrystię, to nie przyklęka w kąciku, lecz udaje się przed ołtarz, gdzie jest obecny Gospodarz tego domu.
3. Udział służby liturgicznej we Mszy św. nie może ograniczyć się do wykonywania powierzonych im czynności. Posługa ma ich prowadzić do pełniejszego włączania się w święte obrzędy, aby uczestniczyć w nich "świadomie i owocnie".
4. Spełnianie określonych czynności w liturgii nie może mieć charakteru występu, lecz posługi. Należy więc podkreślać przekazywaną treść, a nie samego siebie.
5. Wszyscy członkowie zespołu liturgicznego pełniący posługę w prezbiterium biorą udział w procesji wejścia i uczestniczą w całej liturgii na swoich miejscach; do zakrystii wychodzą tylko w razie konieczności.
6. Swoje czynności wykonują we właściwym czasie, bez pośpiechu, nigdy przed zakończeniem czynności poprzedzającej.
7. Do Komunii św. przystępują pierwsi przed pozostałymi wiernymi.
8. Swoją postawą i zachowaniem się dają wiernym przykład właściwego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii.
Służąc do Mszy św. należy pamiętać o tym, że:
- ministrant służy Panu Bogu przede wszystkim poprzez trwanie i czuwanie w skupieniu na Mszy świętej,
- każdy ministrant wykonuje tylko funkcje dostosowane do wieku i swoich umiejętności,
- każda funkcja musi być wykonywana z chęcią i maksymalną starannością,
- nikt nie może być zmuszony do wykonywania funkcji dla niego nie przeznaczonej,
- funkcja nie może (!!!) być wykonywana na pokaz,
- funkcje przeznaczone dla lektorów nie powinny być wykonywane przez najmłodszych ministrantów,
- we wspólnocie ministrantów obowiązuje bezwzględne posłuszeństwo wobec najstarszych lektorów !!!
Eucharystia
Najważniejszymi symbolami sakramentu Eucharystii jest pszenny chleb i wino gronowe, które w wyniku konsekracji (kiedy kapłan modli się słowami Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: "To jest Ciało moje za was wydane... To jest kielich Krwi mojej...") przeistaczają się w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem. W języku Biblii "ciało i krew" oznacza człowieka (Mt 16,17; 1 Kor 15,50). Rozdzielenie ich oznacza symbolicznie śmierć. Dlatego też chleb i wino są oddzielnie konsekrowane i zmieniają się sakramentalnie w Ciało i Krew Chrystusa, który mówił: "Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem" (J 6,55). Jezus ustanawiając Mszę, powołał się wprost na przykład najwyższego kapłana Melchizedeka, który według 14. rozdziału Księgi Rodzaju złożył Bogu ofiarę z chleba i wina. Ponieważ z Psalmu 110 wynika, że Mesjasz będzie "kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka", ustanowienie Eucharystii jest wypełnieniem przepowiedni mesjańskiej.